1. 1.
    0
    koca bir senemi bir tepe emeğimi ve daha bir çok şeyimi verdiğim aşırı bağlandığım insanı bugün kalıcı olarak hayatımdan çıkardım.
    mesele herife verdiğim değerin %1 ini onun bana vermemesiydi. hatta beni bariz bir şekilde kullanıyordu.
    hep aynı hatayı yapıyorum. birilerinin sevgisine ihtiyaç duyuyorum ama hiç bi zaman o sevgiyi karşımdaki insanlar bana vermiyor.
    kafamı yastığa koyup hiç kimseyi umursamadan kendimi mutlu hissedebilmek istiyorum.
    ama hayatımın çoğunu yalnız geçirdiğim için duygusal ihtiyacım da çok büyük sanırım.
    keşke bu ihtiyaçlar da bedensel ihtiyaçlar gibi başkasına bağlı olmadan giderilebilseydi.
    o zaman hayatım muhteşem olurdu. kendi odamda müziğimi dinler huzur içinde yaşardım.
    ama şimdi sürekli insanları düşünüyorum. yeni arkadaşlar arıyorum. duygularımı mutluluğumu üzüntümü paylaşabilecek birilerini arıyorum. insanların yaşadığı gibi yaşayabilmek istiyorum.
    sadece ya ben yanlış kişilere rastlıyorum ya da gerçekten etrafta benim gibi insan yok.
    hangisi olursa olsun şu an hayatım berbat. keşke geçse.
    ···
  1. 2.
    0
    kardeş sen ne diyon
    ···
  2. 3.
    0
    hayatımın geri kalanını da insanları izleyerek geçirmek istemiyorum. keşke bir şeylerin parçası olsam.
    ···
  3. 4.
    0
    ama sözlükte bile kimsenin umrunda değilim.
    ···
  4. 5.
    0
    ben de yaşamak istiyorum.
    ···
  5. 6.
    0
    bunların aynısı bende yaşadım pampa ama zaman gerekli sanada bende hayatımda değer verdiğim herşeyden uzaklaşmak zorunda kaldım dünyam başıma yıkılmışdı oda yetmezmiş gibi kız arkadaşıdma terketmişdi ma artık geride kaldı kafanı kaldırıp sileriye bakmayı öğrenmem gerekli liseli falanda değilim
    ···
  6. 7.
    0
    özet geç mk okumaya üşendim
    ···
  7. 8.
    0
    @6 lisesi üniversitesi farketmez tecrübe tecrübedir. sadece o kadar şeyi yalnız başıma çekebilecek kadar güçlü hissetmiyorum kendimi. benim hayatımın bir amacı yok sanırım bu yüzden böyleyim. çabalasam bile çabalayacak bir şeyim yok
    ···
  8. 9.
    0
    dertleşmek istersen dinlerim pamp
    ···
  9. 10.
    0
    @7 jilet getirin amk
    ···
  10. 11.
    0
    @9 hayatta hiç bişey anlamsız değildir seninde çevrende vardır çabalaman gerekecek veyada ileriyi düşünerek kendini salmayacağın günler bırak seni bu hale getiren gitsin onların hepsi sana tecrübe olarak geri gelicek dünya yaşamaya değer bu can bize bir kez verildiyse sonuna kadar gitmek gerekmez mi ???
    ···
  11. 12.
    0
    ciddi olarak soruyorum tek çocuk musun panpa?
    ···
  12. 13.
    0
    @12 sonuna kadar gideceğiz bir şekilde ama ne için gideceğiz bilmiyorum. ve bu nedensizlik başlı başına benim yaşama isteğimi öldürüyor.
    ···
  13. 14.
    0
    @13 kardeşim var
    ···
  14. 15.
    0
    genellikle tek çocuk problemleri bunlar.. arkadaşları ve çevredeki insanları fazla kafaya takma, sevilmediğini hissetme, aşırı bağlılık o yüzden sordum
    ···
  15. 16.
    0
    belliki zor günler geçiriyosun ama her siyah gecenin aydınlık şafağı vardır geçdiğinde bu günlerin geriye bakdığında anlamsız olduğunu anlıyo insan ama ne yaparsan yap o günleri yaşamalısın hayat herşeyi gösteriyo çünki
    ···
  16. 17.
    0
    keşke zamanı hızlandırmanın bir yolu filan olsa.
    ···
  17. 18.
    0
    otuz1 mi çektin
    ···
  18. 19.
    0
    @19 nereye çıkıcam yalnız başıma ya
    ···
  19. 20.
    0
    @18 malesef öle bi şansımız yok etrafında derdini açabileceğin hiç bir dostun falan yok mu peki anlatmakda rahatlatır
    ···