Benlik duygusu ruhumuzun derinliklerine kadar o kadar islemis ki bazen tum bu yasamin dahi bizim icin olusturulduguna inanir olduk. Bu ilk baslarda masum bi sekilde birine imrenip benimde olsaydi diye baslamis daha sonra kiskancligin bencilligin dibe vurma sanati olarak gorulmustur Bir yakinimiz bir is dalind basariya ulastiginda icten ice sevinip onu tebrik edip bu basarisiyla ovunmek yerine Ondan kiskanir kendimizi uzaklastirir olmusuz her ortamda onun ayiplarini disa vurur O bu basariyi hak etmiyordu diye kotuler olmusuz. bu birinin esyasi olur arabasi olur evi olur guzelligi olur sesi olur hemen hemen hayatin her yonuyle neden bende de yok niye bende de yok diye isyanlara girer olmusuz kendimizle olan ile yetinmek yerine Aza kanât etmeyen ac gozlu anavarlar haline gelmisiz Bizden daha kotuleride var beyler Bizim gibi olmak icin herseyini vericek milyonlarca insan var. Halimize sukretmeyi bilelim Elimizdekilerin degerini bilelim elimizdekilerle mutlu olmaya calisalim yoksa hayatan hic bir zaman keyif alamayiz..!

Egoizm zaten günümüzün en büyük sorunu bence, bazıları o kadar büyütüyor ki kendini bir Yaratıcıyı inkar ediyor