/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 26.
    0
    Okurum belki
    ···
  2. 25.
    0
    Rezervuar
    ···
  3. 24.
    0
    devam et panpa
    ···
  4. 23.
    0
    rezzzxrjgtu
    ···
  5. 22.
    0
    upupuprez
    ···
  6. 21.
    +1
    Tüyler diken
    ···
  7. 20.
    +3
    Talep olursa devamı gelecek
    ···
  8. 19.
    +4
    Sonrasında cemaat hep beraber ve en son ben titreye titreye. Cinlerin köyünde ve bir cin cemaatinde olduğumu anlamıştım. Selam verdi hoca. Ben veremedim hocanın yüzüne bakıyordum. Önüne dönüp dua etti sonra. Ona odaklanmıştım. Ellerini yüzüne zütürdü. Ben tekrardan irkildim. Camiye döndüğümde cemaatten hiç kimse yoktu. Ayağa kalktım hocayla göz göze geldikten sonra arkamı dönüp hızlı adımlarla camiyi terkettim. Yola koyuldum arabaya doğru yürümeye başladım. Sonra önüme beyaz Cübbeli bir adam çıktı. Direk ilk işim ayaklarına bakmak oldu. Normaldi. Sonra yüzüne baktım. Kanım donmuştu. Karşımdaki camiideki hocaydı. Korkudan ağlamaya başladım. Hoca elimi tutarak nolduğunu sordu. Bende camiide olanları anlattım. Gülümsedi.
    ···
  9. 18.
    +5
    Kendimden geçmişim. Bi ara gözümü açtım. Kafamı kaldırdım. Bir anda irkildim. Camiide boş bir saf bile yoktu. Ağzına kadar doluydu camii ve herkesin başı önünde kuranı dinliyordu. Sabah ezanı vakti gelmiş, ezan okunuyordu. Adam cin suresini bitirdi. Fatihayı okumaya başlayınca caminin en sağındaki küçük boşluğu gördüm. Oraya fatihayı okuya okuya geçtim. Hiç oturma gereği duymadım. O adamın imam olduğunu öğrendim. ilk saftaydım. Tekbir aldım namaza durdum. Subhaneke, fatiha ve kısa diye kevseri okuyunca rükuya gittim. BiSMiLLAH. yanımdaki adamın ayakları tersti. Sadece besmele çekiyordum. Kaldım öyle yanındakine baktım. Onun ayaklarıda ters. Korkudan elim ayağım titriyor. Namazı zar zor sadece besmele çekerek kıldım. Selam verdim. Dizlerimin üstünde oturuyor, gelen çişimi tutup korkudan hiç bir şey düşünemiyordum. Kamet getirildi. Cemaat ayağa kalktı. Korkudan ölecektim. Hoca tekbir aldı.
    ···
  10. 17.
    +4
    Ayakkabılarımı çıkardım, ayakkabılığa koydum. ikinci kapıyı aralarken içerden bir sesin geldiğini duydum. Kısık bir ses kuran okuyordu. Tüylerim diken diken olmuştu. O saate kimin ne işi vardı camiide dedim. Korkulmayacak yerdeydim aslında, camiideyim, kuran okunuyor. Girdim içeri. Arkası dönük, siyah uzun cübbeli, heybetli biri ilk safta oturuyordu. Fazla ilerlemedim, ilk kolonun yanına oturdum. Tam rahatça oturmaya çalışmış, sırtımı dayarken "Buraya gel" dedi. Kaçıp gitmek istedim bi an. O nasıl bir ses. Herkesi dize getirir nitelikte. Alıkoyamadım kendimi, kendimden bağımsız bir şekilde yanına oturdum. Cin süresini okuyordu. Her ayette rüzgar camı kırıp bu adama ulaşmaya çalışıyordu sanki. O okuyor ben dinliyordum. Rahatlamıştım. Kafamda ne araba ne cenaze kalmıştı. Sadece onu dinliyordum. Ezberinden okuyordu belliydi. Önünde de çok çok eski bir kuran vardı ancak. Kafamı öne eğdim. Gözlerimi kapattım.
    ···
  11. 16.
    +4
    Devam ediyorum beyler

    - Camiiye bırakır mısın beni?
    + Orda ne yapacaksın
    - Sabahı bekleyecem, sonra da yardım bulup arabayı almaya gidecem.
    Hiç birşey demeden caminin önünde bıraktı beni. Eyvallah çekip kapıyı kapattım. Sigara yaktım bitane. Telefon aklıma geldi. Elimi cebime attım yok. O kafayla sağ koltukta unutmuştum. Köy çok sessizdi. Evet o saatlerde kimsenin ışığı yanmazdı ancak garip bir hava vardı. Sokak lambası yoktu. Mora çalan bulutlar köyün rengini daha bi korkutucu hale getirmişti. Arada bi şimşek çakıyor. Köy görünüp kayboluyordu. Sigarayı bitirip attıktan sonra merdivenlere yöneldim. Çıktım avluya. Tek çeşmeli bir yerde abdest aldım. Garip bir geceydi, biraz iyi gelir diye düşündüm. Caminin kapısına yürüdüm. Çok eski ve devasa bir kapıydı. Sanki bin yıllık gibi. Güçlükle iterek açtım. içeri girdim. Dışarıya rağmen içerisi biraz daha aydınlıktı.
    ···
  12. 15.
    0
    Rezzona
    ···
  13. 14.
    0
    Rez sardı
    ···
  14. 13.
    0
    Devam rez
    ···
  15. 12.
    +2
    Direk atladım arabadan yolun ortasına geçtim. Kırmızı bir kamyonetti. Yavaşladı, yaklaşık 3 metre kadar önümde durdu. Sağ cdıbına yürüdüm. Kapıyı açtım. Durumu izah ettim hiç bir şey demeden beni dinledi. "Bin" dedi sadece. "Araba burda" dedim. Yüzüme öyle bir baktı ki ürktüm bi bildiği var diye atladım hemen kamyonete. Diyalog var beyler burda.
    - Sigara kullanıyor musun?
    + Yok. Duman sevmiyorum ben
    - Yerlisi misin buranın?
    + Evet, en eskilerindenim.
    - En eski?
    + ilk biz yerleştik buraya
    - Anladım. Peki yardım nasıl bulabiliriz?
    + Köye gidelim. Bakarız bir hal çaresine.
    Sert mizahlıydı. Bu yüzden de korkumu bastırmak için konuşmaya çalışma isteğim iyice sönüyordu. Bir sapağa geldik. Çok yavaşça döndü. Yol iyice daraldı. Çitler başlamış, bi kaç yapı görmeye başladım. Biraz içime su serpilmişti.
    ···
  16. 11.
    0
    devam et | rez
    ···
  17. 10.
    +6
    Uzaklaşamıyordum arabanın yanından. Korkuyordum elbette. Sigarayı bile etrafa değilde yere ve arabaya bakarak içtim. Son dumanı alırken gözlerime duman girmesin diye kısıp açtığımda tekrar o çift gözü gördüm. "Ananı gibeyim". Arabaya bindim. Altıma işeyecektim. Ellerimi bacaklarımın arasına aldım, bacaklarımın titremesinden gelen çişimi zor tutuyordum. Bu sefer daha parlak ve yakındı. Hızlı nefes alıyorum, soğuk terler döküyordum. Yarım saat geçti. Biraz daha yatışmıştım. Artık gibseler o arabadan inmeyecektim. Hafif elimin titremesiyle bi sigara daha yaktım. Başım direksiyondaki elimin üzerinde salak gibi göstergeye bakıyordum. Sabahı edip, köyden gelen biri falan olduğunda ilk işim ondan yardım istemek olacaktı. Sigaradan son dumanı aldım, paspasa atıp üstüne bastım. gibimde değildi hiç bir şey. Ufak bir ışık vurdu göstergenin cdıbına. Kafamı kaldırdım direk, arkadan bir araba geliyor.
    ···
  18. 9.
    +6
    Araba artık çamura saplanmıştı. Ne yaparsam yapayım arabayı daha fazla batırmaktan başka bir taka yaramıyordu. Sinirden elim ayağım titremeye gözlerim dolmaya başladı. Öyle bir yerde telefonun çekmeyeceğini bilerek yinede bir şansımı denedim. Ama malesef şebeke yoktu. Her ihtimale karşı mobil veriyi açıp whatsapptan mesaj attım kardeşime. Olurda telefon çekerde mesaj giderse haberi olsun istedim. Bi sigara yaktım. Camı indirdim. Sonra hemen kaldırdım. Ormanın sesi baya korkutmuştu beni. Ses rüzgar ve yaprak sesi olabilirdi ama o ambiyansta emin olun annenizin sesi bile korku verebilirdi. Bi kaç birşey atıştırdım. Arka koltuktan deri montumu alıp giydim fermuarıda sonuna kadar çekmiştim. Hava gerçekten serindi. 1 saat arabanın içinde kaldım ama iyice daraldım. Kimseninde geçeceği yoktu o yoldan adım gibi emindim. Kapıyı açtım. Su birikintisine basmadan indim arabadan. Bi sigara yaktım.
    ···
  19. 8.
    0
    Rezene çayımı yudumlayıp bekliyorum
    ···
  20. 7.
    0
    Ahhh evet devam et askm
    ···