Ben 19 yaşındayım aq.hiçbir hedefim yok aga. Hayattan zevk almam, hiçbir hobim yok mesela. Ciddi ciddi asosyalim, dışarı çıkarım,bir kaç tane arkadaşım var,ama yeni insanlarla gibsen tanışmam. Benim zütümü gib mesela, birisiyle tanışacaksın de;ben bidaha gib ama tanışmam derim. Durum o kadar vahim. Ailemden nefret ederim, günahım kadar sevmem. Bana yaptıkları hiçbir şey yok ancak ben sevmem.
3 tane yakın arkadaşım var. ilkokuldan hepsi. Aynı sitede oturuyoruz. Biri kız diğer ikisi barzo.Hep ben dışarı çağırırım onları.Çoğu zaman takmazlar beni, giblemezler. Mesaj attıklarım çoğu zaman bana geri dönüş yapmaz. Yolda tek başıma yürüyemem ben mesela. Utanırım insanlardan, nefret ederim. Benimle taşak geçtiklerini düşünürüm. Annem ve babam olmasına rağmen bana para vermez, istemezler benim dışarı çıkmamı, arkadaş edinmemi. Abim var bi tane. ikimizde birbirimizden nefret ederiz, aynı evin içinde 2 hafta görüşmediğimiz olur.Ben sadece para için yazarım ona,o da sadece işi düştüğünde. Dediğim gibi panpa ben yalnız bir insanım, konuşmayı pek sevmem durum bu.

bir tek ben mi bu durumdayım lan, bayram günü intihar edicem amk