Ozellikle yanimda nispeten yakigibli arkadasim vs varsa tum modum dusuyor, zaten hayal kirikligim oldugu kizlarin beni tak gibi gordugunu dusunuyorum, zaten genel olarak cok sacma dusuncelere sahibim, isin tuhafi da yakigibli oldugumu soylerler fakat sosyal ortamlarda %85 ezik hissediyorum ve cok bunaliyorum.

Ama bunun sebebini biliyorum; benden 8 yas buyuk ablam su anda evli fakat nacizane guzel bir bayandir ve cocuklugumdan beri onunla disarda bulundugumda beni zor duruma sokmakta kendisi. bilincaltimda benden yasca buyuk ve gucumun yetmeyecegi erkekler ablami gozune kestirdigi ve begendigi icin neden bilmiyorum tam bir hamambocegi gibi hissediyorum.cok sukur kizlar falan da bakiyor ama ozellikle ablamla bir ortamdaysam aynen fare gibi hissediyorum hic rahat olamiyorum ve bu yuzden kucuklukten beri anksiyetem var.

Kolay kolay bir ortamda dominant olamiyorum, hep ortami gozlemliyorum, en ufak bir kizin benden baska birine olan ilgisini gordugumde depresyona giriyorum, sen kimsin ki senle ilgilensinler diye geciyor icimden istemeden. mesela kucukken akrabalar arasinda bile, dikkatler hep ablamin ve benden yakigibli kuzenimin ustunde oldugu icin hic on plana cikamadim beyler.bu yuzden herangi bi kizla istedigim gibi rahatca konusamiyorum. arada sirada ozguven patlamasi yasadigim zamanlar oluyor fakat bazen.

Babamin asiri ilgisiz ve annemin yaptigim isleri pek begenmemesi ve baski kurmasi da etken tabi