benimkisi garip bir aşk hikayesi

chapter fori: keşke insan diye bir şey olmasa

beyler tiyatro defteri orda kapanıyor benim için. etkinliklerin hiç birine gitmiyorum. çağıran da olmadı zaten. bu türk-ingiliz dostluk gecesi altında tiyatro dan başka etkinliklerde yapılıyo. türklerle ingilizler sahilde rugby maçı yapıyo falan. burda da buraya yerleşmiş ingiliz popisi baya var. öyle ki elektrik, su faturaları ingilizce çıkıyor. haftalık ingiliz gazatesi basılıyor didim hakkında. burda bütün gelir turizmden işte. neyse beyler burası böyle bir yer olduğu için tüm halkı huur çoçuğu. herkeş birilerini gibmek niyetinde. burda sokakta adam yerine koymıyacağınız heriflerin çoğu şimdi jipe biniyor. hepsi zamanında emlak işlerinden ingilizleri gibtiler. emlak işine kafası basmayan adamlar da ingiliz karı ayartıp kapak atıyor memlekete. benim ilkokuldan bir arkadaş var. huur çoçuğunu hiç sevmiyorum. adını da söylemiyorum o yüzden. bu bin te gram zeka yok. bu galiba deliydi bir de galiba. veya değildi. bizi korkutmak için o zamanlar öyle söylenmiş olabilir. ama büyük ihtimal deliydi. orta okul da bunlar altınkumda market işletiyor kasap bıçağıyla abisini kovalıyordu marketten. neyse beyler böyle bir maldı bu sonuç itibariyle. ben altınkuma iniyorum. bunu da yolda görüyorum. kardeşim naber falan derken bununla konuşmaya başlıyoruz. bu bir tane norveçli ile evlenmiş beyler. kız genç ama. kız buna burda bunun üstüne ev alıyor. bu huur çoçuğu gidiyor evi annesinin üstüne yapıyor. ayrılırlarsa kız evi geri alamasın diye. bu bin norveçte de audi almış. 70 milyara mı ney. burda alsam dıyor 175 milyar. bu binin konuştuğu tek şey mal mülk. benim şu an ki durumum bile bunu on kere gibmeye yeter. ama hiç sesimi çıkarmıyorum. bunun kız norveçteymiş. yakında gelecek diyor. hediye almam lazım dıyor. giriyoruz bununla kuyumcuya, yarım saat bakıyor bu. en sonunda 600 liraya yüzük alıyor. çıkıyoruz. benim gideceğim yere kadar bu bin kafamı gibiyor. deri ceketten tut giydiği ayakkabıya kadar anlatıyor. allah daha fazla versin, ne diyim bilader diyorum. allah'a kalırsa olmaz o iş diyor. bu bin başlıyor bana rastafarizmi anlatmaya. bende az çok biliyorum. bu gibtiğim öküzü oraya gidince kızın da ot ortamı varmış o ortamlara girince jaha tapmaya başlamış. bunların kutsal toprakları olan zion'a falan da gitmişler. bu bin bana bir şeyler diyor. seliissah falan diye. anlamıyorum. sormuyorum da anldıbını. başlıyor orda ki ortamları anlatmaya. neyse beyler ne anlatmak istediğime geliyorum, burda ki yaşayan insanların geneli bu şekilde. burda ki liseliler nasıl aklı selam insanlardan daha fazlaysa bu semtte ki durumda böyle..

chapter 41: maddi gelir

beyler bu binin araba olayı düşündürüyor beni. herkeste bir araba merakı var. bizim berk o zamanlar gidip 33 milyar kredi çekip punto almıştı. şimdi mal beynini gibtiğim 5 yıl boyunca kredi ödeyecek. zaten aldığı 800 lira maaş. neyse kankeytalar ben araba alcak olsam giderim şimdi alırım yeminle. oldum olası ama arabalara merakım yok benim. bizim ailede de araba yok. babam tansiyon hastası, kilolu da. beyler tansiyon bunun başını mı ne etkliyormuş babam sürekli o yüzden oturduğu yerde uyuklar. şirkette 5 dakka otursun. sandalye üstünde uyumaya başlar. bu da o yüzden 10 senedir falan araba almıyor. şirketin servisi kullanıyor. tam olarak özel şöfor sayılmaz ama nereye gidecekse babamı gelir alır zütürür falan. neyse beyler huur çoçukluğu olsun diye söylemiyorum bizim durumuz gayet yerinde. öyle über zenginde değiliz ama. 90' larda çok daha zenginmişiz ama. hep işte bu bin dayım yüzünden. neyse beyler babamın maaşı 6 milyar, emeklilikden de geliyor, annem de ortalama 2 milyar kazanıyor. kitap, makale çeviri işlerinden. kışın bizim aylık gelir ortalama 10 milyar. yazın da daireler var onları kiraya veriyoruz. sezonluk 4.5 milyar dan 5 daire işte. bizim ailede herşey tıkırında. öyle sıradan ortanca mutlu aileler gibiyiz. bizim aile de benden pek para harcayanda olmaz. babam böyle 6 aydan 6 aya kendine yeni elbise alır. annemde çok efendi bir insan. öyle yavşaklar gibi gidip pazardan alıncak şeyleri gidip carfurdan, migrostan almaz. gider pazarına, pazar arabasıyla alır. hiç zengin tripleri yoktur bunda. neyse beyler bende çok gereksiz yere para harcarım böyle bir aileye sahip olmama rağmen. geçenlerde star wars fılmınde darth vader ın kullandığı kılıcın aynısını almıştım gitti gidiyor dan. öyle şeylere para harcarım yani. bir de dışarda çok yemek yerim. ama öyle bara gidipte karı kıza para yedirmem. o tarraklar da pek bezim olmaz. benim yerime başkası olsa o kasiyer kızı da on defa gibmişti. böyle karı kız olaylarında hep geri planda kalmışımdır ben. bir de ben alt kültür çoçuğuyum. giyimim, müzik zevkim hep bu yönde. marka olarak giydiğim bi fred perry vardır. geli kalan etnies, emerica, volcom, falan. genelde ya sade gömlek ya da t shirt giyinirim. burbery falan bilmem. böyle bir yerde de olabilecek en ters şey. o yüzden kızlar pek giblemez beni. neyse beyler işte ben bunları hep göz önüne alıyorum. aylık benim kart extrası 3 ile 3.5 milyar arası geliyor, yazın da 4 milyarı falan buluyor. diyorum biraz kısıtlıyım kendimi bir araba alayım..

chapter forifive: SeViYoRmUş AyY aYy, KrALInA oK bYE =)(=

bazı akşamlar seni çok özlüyorum diye mesaj geliyor. ardından mesaj yazmayı sevmedini biliyorum ardından aramaya cesaretim olmadığı için atmak zorundayım şeklinde mesaj geliyor. mesajları gönderen eski sevgilim sevda. ''murat'a ne oldudiyorum.murat hiç bir zaman olmadı kiardındanhep sen vardın'' diye mesaj gönderiyor. bununla mesaşlaşmaya başlıyoruz. geçmişten bahsediyoruz. bahsederken gene kavga ediyoruz. bununla çıktığım zamanlar sürekli kavga ediyorduk. her gün mutlaka kavgamız oluyodu. sonra bu benden ayrılıyordu. daha sonra mesaj veya mail atıyordu. benden bundan özür diliyordum, tekrar barışıyorduk. beyler ben bununla tanıştığımda l harfini büyük yazıyordu bu. aşqo diyordu bana. hafta sonları bu beni böyle yulaf tarlasımı ne derler tam bilemiyorum, öyle yerlere zütürüyordu fotorafımı çekip facebooka yüklüyordu. yükledikten sonra beni etiketliyor fotarafa da photoşhopla photographer by sevda hede höde yazıyordu. bunun yüzünden facebook adresimi kapatmıştım. bunlardan başka pek salak haraketleri yoktu. bu zamana kadar çıktığım en güzel kız buydu bu arada. neyse beyler bu benden en son burger'da ayrıldı. bunu da dipnot geçeyim. biz bununla başladık yine kavga etmeye. bu diyor ki biz birbirimizi suçlamaktan hiç vazgeçmicez. kızım tamam diyorum, yaşandı bitti. ben sana demiyorum ki suçlu sensin. yok sen hep murat'ın var oldunu sandın diyor. beyler muratta huur çoçuğun teki. kanka ayağına gibecek bunu. bu sevda nın yonjası vardı. yonja da bu muratı arkadaşlarının en başına eklemiş. sürekli birbirlerine çizgi içinde kalpler falan yolluyolar duvarlarına. kankam seni çok seviyorum tarzı mesajlaşmalar falan. bunun bir kız arkadaşı var. bununla doğum gününde tanışıyoruz. bu daha sonra ekliyor beni msn den. ben buna şarkı gönderiyorum. matthew perrymen jones, joshua radin, matt costa, iron and wine gibi huzur verici adamların şarkılarını anlatıyorum. bahar da gidip sevda' ya tamamen iyi niyetli bir biçimde anlatmış blowjoe şarkıalr gönderiyo bana çok iyi diye. bu geliyor bana her gün trip. msnde konuşuyoruz dışarı çıkıcam. git sen ona müzik gönder diyor. 1 hafta böyle gidiyor. bu en sonunda bana diyor ki, kızı silceksin. diyorum ki yok öyle bir dünya. bu beni akşam çağırıyor king'e. sürekli anlatıyor. ben konuşmuyorum. en sonunda sana mutluluklar diyor. ben ağlıcam dıbınakoyım. seviyorum da o zamanlar bunu. lan gel yapma etme diyorum. kalkıyor gidiyor masadan..