benimki de böyle bir aşk hikayesi

*derya ile onların evine doğru yürümeye başladık.. bir süre yürüdükten sonra evlerinin önüne geldik ve iyi geceler diyip arkamı döndüm.. cafeye gidecektim kapatma saatimiz gelmişti yavaş yavaş ve selin cafe de yanlızdı.. fakat derya kolumdan tutup eve gelmemi istemişti.. kabul etmedim fakat eski günlerin hatırına vs diye ısrar etti. hem annesine bir görünmem gerekiyordu. eve cıktıktan sonra annesi kapıda karşıladı bizi ve beni gördüğüne çok şaşırmıştı.. içeri girdim ve annesiyle selamlaştıktan sonra salona oturdum.. annesi derya yı ayıltmak için uğraşıyordu ve derya yıda salona getirdi.. oturduktan sonra neden böyle olduğunu sordu ve deryanın yaptıklarını anlattım. hiç unutmam onun bile gözleri dolmuştu. beni oldukça seviyorlardı ve bitmesini istemiyorlardı tabi ki.. fakat iş işten geçmişti , deryanın yaptıkları bizi bu güne getirmişti..

*derya nın yanına geldim ve ;

-seni eve bırakmamı istermisin dedim. ağlıyordu..

yavaşça yol kenarında bir yere oturduktan sonra yanına oturmamı istedi.. yanına oturduktan bir süre sonra konuşmaya başladı ve pişman olduğunu söyledi.. pişman olması hiç birşeyi değiştirmezdi çünkü ben hayatımı değiştirmiştim onun için ve o beni öylece bırakıp gitmişti.. ağlamaktan konuşamıyordu ve sarılmak için bir hamle yaptı.. sımsıkı sarıldı fakat ben oralı olmamıştım pek.. ama en çok ta böyle sarılmasını özlemiştim.. fakat özlemem de birşeyi değiştirmeye yetmiyordu. onu tekrar affedemezdim. uzun bir süredir hayatıma onsuz devam ediyordum ve tekrar herşeyi bir kenara bırakıp onu affedemezdim.. bana sarılırken telefonu çaldı.. telefonu açtı ve arayan annesiydi. benim yanımda olduğunu söyledi ve yanlış anlaşılmaması için telefonu alıp annesiyle konuştum. derya nın sarhoş olduğunu , onu birazdan eve getireceğimi söyledikten sonra telefonu kapattım..

@382 bi kez daha barısırsan gibecem

*masadan uzaklaşırken de sert bir tavırla umarım en kısa zamanda tekrar görüşürüz dedim derya ya. iyice bozulmuştu ve ağlamaklı olan gözlerinden bir damla yaş düşmüştü.. ağlaması bile beni üzmüyordu artık. tamamen bitirmiştim kafamda deryayı.. bu duruma dayanamayıp 15 dakikaya yakın bir süre sonra masadan kalktı ve tek başına cafeden çıktı.. eleman hala oturuyordu ve bir bira daha söylemişti. dükkan ile selinin ilgilenmesini , bir işimi halledip hemen geleceğimi söyledikten sonra cafeden derya'yı bulmak için çıktım..

*yaklaşık yarım saat geçmesine rağmen aramamıştı ve meraklanmaya başlıyordum. ancak bunu anneme belli etmedim. normal tavırlarla annemle sohbet etmeye devam ettim. neden açmıyor diye sorduğu sorulara da derste olduğu için telefonunu kapatmıştır diye yanıt verip geçiştiriyordum. ancak o gün dersi yoktu ve evde olmalıydı. eve varmıştık ve derya nın telefonlara neden cevap vermediğini anlamıştım. kanepe nin üzerinde uyuyakalmıştı : ) bir süre onu izlerken gözlerimden belli oluyordu ona karşı hissettiklerim.. annem de bunu anlamış olacak ki benim mutluluğumu kendi mutluluğu gibi görüp en az benim kadar seviniyordu bu duruma.. nasılsınız , hoşgeldiniz gibi ayaküstü muhabbetlerden sonra akşam yemeğe çıktık hep beraber ve güzel bir gece geçirdik. eve geldiğimizde ise yorgun olan annem uyumuştu ancak derya nın da uykusu yoktu , benimde.. izlemediğimiz bir kaç filmi izlemeyi düşündük. o filmleri hazırlarken bende markete çıkmıştım bir kaç şey almak için. geri döndüm ve filmi izlemeye başladık. ancak derya pek film izlemek istemiyordu o gece belli ki. bir kaç küçük öpücüğün ardından odamıza geçtik ve gerisi mağlumunuz..

*babam eskişehire gelmişti ve geldiği geceyi dinlenerek geçirmişti. ertesi günün akşamı beraber rakı ziyafetine gitmenin planlarını yapmıştı kendince. benim son dakikada haberim olmuştu ama peder beyi kırmayıda istemediğimden kabul ettim. sarhoş olduğum zamanlar fazlasıyla dürüst olduğumu bildiği için böyle bir yola başvuruyordu belli ki. aksi takdirde ağzımdan hiç laf alamazdı bu konuda. gecenin ilerleyen saatlerinde alkolün etkisi boy göstermişti ve artık içimde tutamadığım herşeyi babama anlatıyordum. tek bir yalan dahi söylemeden herşeyi anlattım. babam benim hatalı olduğumu söylüyordu ancak ben kendimde hata göremiyordum. hatalarımı telafi etmem için beni ikna etmeye çabaladı ve sonunda bunu başardı. birkaç gün içinde derya'nın gönlünü almaya çalışacaktım ve eski hayatımda dönecektim..

panpalar devam ediyim mi ?

*deryanın ve amcamın yokluğunda ne üniversiteye gittim , ne dışarıya eğlenmeye çıktım. haftanın 6 günü evdeydim. sadece pazar günleri markete çıkıyordum onda da apartmanımızda pazar günleri bakkal servisi olmadığı için. her gün klagib bir şekilde geçiyordu. 2 paket sigara ve 4-5 tane birayla hayatımı devam ettiriyordum. kıyafetlerimi 1hafta değiştirmediğim günleri hatırlarım. benim yaşadıklarımı yaşamış olanlar varsa bilirler. içinizden hiçbirşey yapmak gelmez. ne yemek yiyebiliyordum ne günümü gün edebiliyordum. deryanın bu durumda beni bırakıp gitmesine de anlam verememiştim. asıl böyle zor günlerimde yanımda olması gerekirken o kolay olanı yapmayı tercih etmiş , arkasına bile bakmadan gibtir olup gitmişti..

@449 teşekkür ederim kardeşim güzel yorumların için

@450 yok panpa bana üzülme alıştım artık sen de dikkat et başına böyle şeyler gelmesin :(

*babamı aradım ve derslerimi düzelteceğimi , bir süre daha bana maddi destekte bulunması gerektiğini söyledim. eğer derslerimi düzeltemezsem memlekete döneceğime dair söz verdim. ancak bunu kabul etmedi ve yine ortada kalmıştım. sülalemde yardımıma koşabilecek biri de yoktu. amcam ölmüştü ve onun dışında hiç bir akrabamdan yardım isteyemezdim. kendimi zor geçindiriyordum bir de derya vardı tabi. ancak daha fazla bu yükü taşıyamadım ve ayrılmaya karar verdim. bunu yapmayı hiç istemezdim ancak pek bir çarem yoktu. bende kirli işlere girip para kazanabilirdim , bir sürü tak yiyip rahat bir yaşam sürebilirdim ama asla bunları aklıma dahi sokmadım. dediğim gibi çıkmazlardaydım ve yapabiliceğim hiçbirşey yoktu. deryadan ayrılıp memlekete dönmeyi düşünüyordum. ne üniversite okuyabiliyordum , ne sevgilimi mutlu edebiliyordum , nede rahat bir hayat sürebiliyordum.

*laptopumu satmaya karar verdim. çok para etmezdi ancak yinede bir süre beni rahatlatabilirdi. zaten derya ile olan ilişkimden dolayı fazla bilgisayarda takılmazdım. oynadığım online bir oyunda olmadığı için yatıyordu öylece. laptopumu sattım ve gelen para ile deryayı güzel bir yemeğe çıkardım. onca zamandan sonra bunu ikimizde haketmiştik artık. alıştığımız rahat yaşadığımız hayat artık yoktu bunun farkındaydık ancak biz hiç bir zaman birbirimize destek olmaktan vazgeçmedik. bir süre daha böyle devam ettikten sonra altından kalkamaz olmuştum. ev kirası - ev giderleri - üniversitede lazım olan fotokopilerin parası - derya ile zaman geçirdiğimizde giden paralar derken tamamen zor durumda kalıyordum ve sevgilimin karşısında mahcup duruma düşüyordum. çalıştığım süre içerisinde ne abimle , ne ailemle bir bağlantım oldu kendi ayaklarımın üzerinde duruyordum artık. baba parası yemeden üniversitede okumak çok zordu gerçekten. eskiden yattığım yerden 1.5 milyarın üzerinde aldığım parayla rahat yaşayabiliyordum. şimdi ise 750 lira maaşla geçinmek zorundaydım. dediğim gibi altından kalkamamaya başladım ve derslerim iyice kötüye gidiyordu. sevgilime de mahcup oluyordum ve daha fazla dayanamadım..

*ayın 1'i gelmişti ve uyandığım gibi parasız kaldığım için bankaya koşmuştum. ancak gittiğimde acı gerçekle karşılaştım. babam dediğini yapmıştı 1 kuruş göndermemişti bana. abimde annem ve babamla tartıştığımı duyunca tavırlarını değiştirdi bana karşı. tamamen çaresiz durumdaydım. ne param vardı ne keyfim yerindeydi. kira yaklaşmıştı , bir yandan derya ile zaman geçirirkende para lazım olucaktı. ne yapacağımı düşünürken bir süre daha beklemeye karar verdim. zamanla sinirleri geçer ve eski düzene döneriz diye. ancak öyle olmadı ne onlar beni aradı , ne ben onları aradım. zaten tavrımı koymuşum bir de arayıp para isteyemezdim. ev sahibine durumu anlatıp kirayı biraz erteledim ve üniversitede samimi olduğum birkaç arkadaşımdan birsüre idare edebilicek kadar borç aldım. ancak buda beni az bir zaman idare edebilirdi ve ne yapacağımı düşünüp durdum. üniversiteden kalan zamanlarımda çalışmaya karar verdim ve iş aramaya başladım..

*o gece beraber kaldık. bize gittik ve saatlerce evi topladık. o kadar güzeldi ki anlatamam beyler. onunla zaman geçirmeyi o kadar çok özlemiştim ki. oturup film izledik , şarkılar söyledik adeta ayrı kaldığımız günlerin acısını çıkarıyorduk. gece de beraber uyuduk. öpüşme dışında en ufak bir yakınlaşma olmadı. istemiyordum da zaten. çünkü korkuyordum. eğer cinsel anlamda fazlasıyla ileri gidersek , ilişkimiz tamamen cinselliğe dayalı olabilirdi ve bunun sonucunda birbirimizi kaybedebilirdik. cinsellik aramadım hiçbir zaman ilişkimde. deryanın hayatıma girmesiyle eskisi gibi olmuştum ve derslerim dışında pek bir sıkıntım yoktu. zamanla bunlarıda toparlarım diye düşünüyordum. ancak öyle olmadı ve ailem derslerim yüzünden aşırı tepki göstererek okumayı haketmediğimi vs söylediler. memlekete dönmemi istediler. üniversite gibimde değildi ama deryadan vazgeçemezdim. bu onu yarı yolda bırakmak olurdu. bende rest çekip gelmiyorum kolaysa gelip siz zütürün diyip suratlarına kapatmıstım telefonu. peder bey bunu kaldıramamıs olacak ki başka türlü cezalandırdı beni. maddi açıdan desteğini keseceğini söyledi ancak ben blöf kayıyordur diye düşünüp pek önemsememiştim.. hep ayın 1'inde para yatırıyordu düzenli olarak hiç para istememe gerek bile kalmazdı. artık alışmıştı ve ayın 1'i olduğu gibi sabahtan gidip paramı yatırırdı. ancak bu sefer öyle olmamıştı..

*evin önünde olduğumu belirten bir mesaj daha attım ve 5 dakika sonra indi. çok güzel olmuştu o gece. derya hayallerimdeki kızdı ve doğru yolda olduğumu kanıtlar nitelikte bir güzellikle ben geldim diyip selam vermişti. yürümeye başladık ve ben onu gerçekten tanımak istediğimi , arkadaş olmamıza rağmen nelerden hoşlandığını , nelerden hoşlanmadığını bilmediğimi söyledim. daha fazla zaman geçirmek istediğimi dile getirdim. hoşuna gitmiş olacak ki bu isteğimi kabul etti. o gece leman a beraber gittik ve arkadaşlarıyla tanıştım. tabi onuda bizim tayfayla tanıştırdım. o gece beraber oturduk bütün gece güldük eğlendik şarkılar söyledik. gün bitiminde ise onu tekrar eve bıraktım. deryayı bıraktıktan sonra arkadaşlarla her zaman yaptığımız gibi yemek yemeye gittik. yemeğimizi yiyip evlere dağıldık ve o gece mesajlaşmaya başladık derya ile. muhabbet durmak bilmedi desek yerindedir. 3-4 saatin sonunda artık yatma vakti gelmişti.

*devam ediyorum

tamam panpa bu arada şunu dinleyin bizim şarkımızdı ;

http://fizy.com/#s/1vdflr

okuyun pişman olmazsınız

*çokta üzülmemiştim beni bu durumda bırakıp gibtir olup giden birinin ardından. ama beraber geçirdiğimiz onca hatıralar gözümün önünden gitmiyordu. kazandığım üniversitede bile deryanın payı varken onu nasıl unutabilirdim ki. ayrılmamızın 3. haftasında evden çıkmıştım. eskişehir de okuyan binler bilir 222 diye bir yer var. orada canlı müzik dinlemeye gitmiştim. erkeğin değil kızın abazasının bol olduğu bir mekandır ve o gece deryayı unutmak adına biriyle beraber olmuştum. ama bu hiç birşeye yaramadı. sadece anlık mutluluklara sebebiyet veren durumlar bunlar. ama yapabiliceğim de birşey yoktu çözüm yolları arıyordum ve hepsini teker teker deneyecektim. hayatımı deryaya göre çizmiş olsam da , evden çıkmamam , oturup ağlamam vs şeyler onu geri getirmeyecekti biliyordum. ayrılalı tam 1 ay olmuştu. ne o aramıştı beni , ne ben ona ulaşmaya çalışmıştım. sevdiysek te gururumuzu ayaklar altına almaya gerek yoktu..

*babam memlekete dönmek için yola koyulmuştu ve ben yine yanlız kalmıştım. odamda otururken ciddi anlamda kendimde hata aradım ancak bulamadım. belki de bulmak istemiyordum. herneyse derya yı aradım ve görüşmek istediğimi söyledim. ilk başlarda kabul etmese de onca günün hatırı vardı sonuçta. beraber geçirdiğimiz onca zaman vardı. bunları hiçe sayamazdı tabiki. görüşmeyi kabul etti ve bir akşam porsuk çayı taraflarında buluştuk. orada bir banka oturduk ve hatalarımdan dolayı pişmanlık duyduğumu ancak beni anlaması gerektiğini söyledim. kötü bir durumdaydım sonuçta ve bana destek olmasını bekleyeceğim fazla insan yoktu hayatımda. yanımda ise bir tek derya vardı. oda benim beklentilerimin karşılığını veremediği için bu durumda olduğumuzu , onsuz geçen 1 ayın ne kadar zor olduğunu anlattım. beni seviyordu belli ki bu gözlerinden belliydi. daha fazla dayanamayıp atladı boynuma ve sımsıkı sarıldık oturduğumuz bankta. saatlerce hiç konuşmadan sadece özlem giderdik..

*kendimi affettirdikten sonra bir kaç gün aramızda soğukluk olmuştu. ama ben hiç derya ile böyle olmadığım için kabullenememiştim bu durumu ve kendi kafamda kurmaya başladım yine. zaten ne olduysa bu yüzden oldu. o soğuk davrandıkça ben daha soğuk davrandım , buluştugumuzda ilk selamlaşmada dahi öpmedim. dışarıdan gören abi kardeş derdi yani o duruma getirmiştim artık ilişkimizi. böyle soğuk geçen sürecin ardından en son derya artık dayanamamış olacak ki bu konuyu açtı. beni sevmiyormusun , başka birimi var gibi saçma sapan sorularla yine sinirlerimi bozmayı başarmıştı. defalarca böyle birşeyin olmadığını söylememe rağmen bana inanmamıştı ve bu konunun üzerinde gereğinden fazla durmuştu. bende birşeyi tekrar etmeyi seven biri değilimdir derya da bunu bilir. ancak bunu bilmesine rağmen muhabbeti uzattıkça uzattı. biryerden sonra hatasını anlamış olacak ki bu sefer özür dileyen o oldu. aramız düzelmeye başlamıştı ve ben bundan mutluluk duyuyordum. sonuçta o benim sevgilimdi , iyi kötü uzunca bir zamanı geride bırakmıştık ve birbirimizin hayatında çok önemli rol oynuyorduk artık. böyle çocukça şeylerden ilişkimiz zedelenmemeliydi ancak bunu sonradan anlayabiliyorsunuz işte. iş işten geçmiş oluyor zaten. neyse eski halimize döndükten sonra çok acı bir haber ile yıkılmıştım..