benimki de böyle bir aşk hikayesi

*akşam yemeğinden sonra mustafa abi bir arkadaşıyla görüşmeye gitmişti ve bende artık kalkma hazırlıkları yapıyordum. ancak annesi beni bırakmadı ve muhabbet ederiz bahanesiyle biraz daha kalmaya ikna etti beni. mustafa abi evden cıktıgında annesinin derya ya yönelttiği ilk soru 'derya siz ayrılmamışmıydınız , telefonda ağlamamışmıydın.. şimdi nasıl olurda el ele eve geliyorsunuz şaka mı yaptınız?' gibi birşeydi. derya da anlattı bütün olanları. ancak beni rencide etmemek için maddi durumlardan bahsetmedi. bir konuda kavga edip ayrıldığımızı ancak buraya dönerken yine karşılaştığımızı , ve 1-2 günlük ayrılığın bize yeterli olduğunu söyleyip muhabbeti kapatmaya yönelik sözler sarfetmişti. bende rahatsız olmuştum ve annesi anlayışlı bir kadındı. üstelemedi ve biraz daha normal muhabbetler ettikten sonra eve gitme bahanesiyle çıkmıştım deryalardan. beni kapıya kadar geçiren derya sımsıkı sarılmıştı bana ve bir ayrılığı daha kaldıramayacağını söylemişti.. vedalaştıktan sonra yola çıktım..

*ne yapacağımı bilmez bir halde yürümeye başladım. cebimde az para vardı ve bir otelde kalmaya yetmezdi. biraz daha oyalandıktan sonra belki bir tanıdık görürüm umuduyla leman'a (eski arkadaşlarla takıldığımız mekan) gitmeye karar verdim. lemanda boş olan köşe bir masaya oturdum ve bira söyledim. mekanın sahibi her zaman orada takıldığımız için tanırdı beni ve uzunca bir muhabbetten sonra eski arkadaşlarımdan biri kız arkadaşıyla içeri girmişti. onlarında durumu yerindeydi ancak hiç biri zengin bini havalarında takılan bir tip değildi. ayaküstü hasret giderdikten sonra oturup eski günlerden konuşmaya başladık. mustafa abinin evde olmayışından yararlanan derya da evden birkaç saatliğine izin almıştı ve leman'a geldi. telefonum olmadığı için bana ulaşamamıştı ve beni burada bulabileceğini düşündüğü için ilk geldiği yer burası olmuştu. derya ile tanıştığımız ilk zamanlar onu arkadaşlarımla tanıştırmıştım hatırlarsanız. pek samimi olmasalar da tanışıyorlardı ve derya masaya oturdu. birkaç saatin ardından deryanın gitme vakti gelmişti ve onu eve bırakıp geri dönecektim. beraber leman'dan çıktık..

*derya ya kabul ettirdikten sonra sevgimi gösteren birkaç masum öpücük kondurdum yanaklarına. sarılıp odasından çıktım ve annesi dış kapıda beklememi söyledi. ne demek istediğini anlayamamıştım ama dediğini yaptım. kapıyı üzerime kapattı ve 10 dakika sonra kendisi de geldi. ne olduğunu sordum ve ister istemez konuştuklarımıza kulak misafiri olmuş. içinde bulunduğum durumu annesi de öğrenmişti ve yardımcı olmak istediğini , okulu bırakmama gerek olmadığını söyledi. bende kabul etmedim tabiki. ancak ne kadar ısrar ettiysem de sen benim oğlumsun artık aramızda paranın lafımı olur gibi sözler sarfetti. ama ne derse desin ben sevgilimin ailesinin sırtından geçinebilicek biri değilimdir. çok zorlamasına rağmen kabul etmedim ve oradan ayrıldım. bu konuda bana yardımcı olmak istemesi bile büyük mutluluktu benim için çünkü benim ailem bile onun yaptığını yapmıyordu. o geceyi geçirmek için arkadaşlara gittim ve gittiğim gibi uyudum..

*ardı ardına içilen biralar çocuğun niyetini göstermeye yetmişti. benim düşüncem , deryayı sarhoş edip o gece ne yapabiliyorsa yapmaktı ancak buna izin veremezdim. ben yıllarca o kız ile beraber olmuştum ve 1 kez bile derya yı sarhoş edip onun bu halinden faydalanmamıştım. o huur çocuğu da yapamazdı bunu. 2 bira daha söylemişlerdi ve bu siparişlerini ben zütürecektim. biraları hazırladıktan sonra yavaş yavaş onların masasına doğru yürümeye başladım. biraları masaya bırakırken derya nın surat ifadesini hiç unutamam.. senin burada ne işin var dedi.. bende cafeyi bir süre önce açtığımı ve cafeyi işlettiğimi söyledim. huur çocuğu hemen muhabbete atlayıp bu kim diye sordu derya ya. deryanın cevap vermesine izin vermeden , liseden arkadaş olduğumuzu , uzun zamandır görüşemediğimizi söyledim ve sakin adımlarla masadan uzaklaştım..

panpalar bu gecelik yeter sanırım. çok yoruldum ve gözlerim ağrımaya başladı. yatıyorum herkese iyi geceler yarın akşamüstü giricem devdıbını. gece konsere gidebiliriz arkadaşlarla ama geldiğim gibi devam ederim yine saat 1 civarları.

*işleri toparladıktan sonra cafe ye çalışması için birine ihtiyacım vardı ve ilan astım. 20-24 yaşları arasında bir bayan iyi olabilirdi ancak ilana sapık gibi onları yazmadım tabi ki. bayan garson aranıyor diye ilanı astıktan 2 gün sonra bir kız gelip çalışmak istediğini söyledi. biraz oturup sohbet ettikten sonra güvenilir olup olmadığını anlayıp , onu işe aldım. ismi selin'di. işini iyi yapıyordu ve güvenilir biriydi. bir süre çalıştıktan sonra okulların kapanmasıyla işler kesatlaşmaya başladı. hasılat düşüyordu. memlekette adam akıllı tatil yapılacak yer olmadığı için insanlar tatile gidiyorlardı ve yazın pek kişi gelmiyordu cafeye. bu süre zarfında derya ile hiç bir iletişimim olmamıştı ve fazla da aklıma gelmiyordu açıkçası. geceleri takılan sayısı artıyor , tüketilen bira hat safhaya çıkıyordu. zaten bira satışı yapılmasa cafe batacaktı..

@407 eyvallah panpa bitanesin

@406 geçiriyorum tabi panpa ama dayanıyorum işte yokluğuna. zaten tekrar beraber olsak ta birşey değişmez. yine aynı konulardan ayrılabiliriz ve bu birbirimizi daha çok kırmamızdan başka bir gibe yaramaz. geride bıraktık artık bundan sonra zor yani..

@395 yok panpa şimdi gibtir git

*onsuz geçen günler çok boş gelmişti bana. oysa o hayatıma girmeden önce nasıl yaşıyordum ben ? eski hayatıma dönemezdim tabi ki. derya nın yanımda olmaması , hayatımda olmaması anldıbına gelmiyordu sonuçta. bir süreliğine ayrı kalacakta olsak biz sevgiliydik ve hala telefonum yoktu. onunla konuşmam pek mümkün olmuyordu. arada sırada vakit bulduğumda dükkanın telefonundan arıyordum onu ve uzun konuşamıyordum. hasret gideremiyorduk hiç bir türlü. okulunun nasıl gittiğinden , hayatının ne durumda olduğundan , ayrı kalmanın ne kadar zor olduğundan haberim dahi yoktu. onun kollarında olmak varken , bu züt içi kadar mekanda selam bile vermeye tenezzül etmeyeceğiniz adamlara bira taşıyor olmam hayatımın ne kadar taktan olduğunu anlamama yetip artıyordu bile..

*günlerden salıydı. saat 12 yi geçtiği için müziğin sesini fazla açamıyorduk cafede ve arkadan düşük seste slow bir müzik çalıyordu.. herkes efkarlı efkarlı biralarını yudumlarken kapıdan içeriye derya girdi. yanında bir çocuk vardı ve muhtemelen sevgililerdi. beni görmemesi için arkamı dönüp bardakları yıkamaya başladım. kendilerine uygun bir masa bulduktan sonra oturdular.. selin siparişleri almak için masalarına gitti ve verdikleri siparişleri bana bildirdi. bende kısa sürede hazırladım ve selin zütürdü. gecenin ilerleyen saatlerine gelindikçe derya ve yanındaki lavuk git gide yakınlaşıyorlardı.. sevgili olduklarını anlamıştım fakat çok ta sinirlenmemiştim. sonuçta biz ayrılmıştık ve istediğini yapmakta özgürdü..

*telefonla ilgili işlerimi hallettikten sonra hemen derya yı aradım ve mutlu haberi vermek istiyordum. ancak telefonlarımı açan olmadı. uyuyordur , ders calısıyordur gibi düşüncelerle üzerinde durmadım konunun. güveniyordum çünkü. birkaç saat sonra gelen soğuk bir mesajın üzerine moralim alt üst olmuştu. ben sevincimi paylaşıyordum , maaşımın yarısını telefona yatırıp biraz da olsa özlemimizi gidermeye calısıyordum. ancak hayal kırıklığına uğradım. aramızdaki soğukluk bir kaç gün daha devam etti ve artık ne olduğunu merak etmeye başlamıştım. sorduğumda ise baştan savma cevaplar alıyordum. malesef aramızdaki mesafeler aşkımızı da bitirmeye başlamıştı..

*kapıda annesiyle selamlaştıktan sonra deryanın odasına geçtim. şaşırmıştı beni gördüğüne çünkü evlerine çatkapı gitmezdim pek. bir anda eli ayağına dolaştı ve kötü birşey olup olmadığını sordu. bende yalan söylemek istemediğimden anlattım durumu ve leman da çalışmaya başlayacağımı söyledim. üniversiteye devam etmeyeceğim dediğimde ise resmen kıyamet kopmuştu ama durumun oda farkındaydı ve bende keyiften çalışmaya başlamayacaktım. lemanda çalışan biriyseniz ve azcık tipiniz varsa orada takıldığınız 3-4 saat içinde 5 tane karı zütürebilirdiniz. zaten alkolün takunu çıkaranlar mutlaka oluyordu ve sarhoşluk halinden faydalanıp inci sözlük deyimiyle am üstünde züt gibilebilecek sayılı mekanlardan biridir. derya da bunun farkındaydı ve bu yüzden karşı çıkmıştı. beraber geçirdiğimiz zaman onu hiç aldatmadığımı , yine aldatmayacağımı söyledim ancak bu sefer araya mesafeler girecekti. o üniversiteye gittiğinde ben çalışıyor olacaktım ve gözü arkada kalacaktı doğal olarak. kim olursa olsun istemezdi bu durumu ama ister istemez kabul etmek zorundaydı..

@412 panpa yaş 26 şuanda. insan zamanla olgunlaşıyor da bunları yaşadığımız dönemlerde de olgunduk. tekrar aynı hataları yapmayız belki ama yine de eski günlere dönmek zor be. onca yaşanmışlık olmasına rağmen.. tabi ki onca şey yapmışız birbirimiz için birşeyler hissediyorum hala eskisi gibi gözümde ama zor anlıycağın :(

*ailemle olan bağlarım tamamen kopma noktasına gelmişti. abimlede uzun zamandır görüşemiyordum. bana yardım edebilicek kimsem yoktu anlıycağınız. bende kendi ayaklarım üstünde durmak zorunda kalmıştım yine. ancak bu sefer kararımı vermiştim üniversiteye dönmeyecektim. lemana arkadaşın yanına gittim. dediğim gibi leman ın sahibi bizi tanırdı ve severdi. her gece orada takılırdık neredeyse. onunla konuşmak geldi aklıma belki orada çalışmaya başlayabilirdim. arkadaşla biraz daha takıldıktan sonra onlarda kaldığım için beraber kalkmamız gerekecekti. ancak mekandan çıkmadan önce leman ın sahibi ahmet (takma isim) abi ile konuşmam gerekiyordu. arkadaştan müsade isteyip ahmet abinin yanına gittim. durumu özet geçip çalışmam gerektiğini söyledim. sağolsun çok anlayışlı davrandı ve istediğim zaman gelip çalışmaya başlayabiliceğimi söyledi. fırsatı kaçırmak istemiyordum. bir kaç güne çalışmaya başlayacaktım. beni çok zorlayabilicek bir iş değildi. gündüz saatlerinde leman da çalışan elemanlar dükkana gelirdi. saat 2-3 gibi açıp bir güzel temizlerlerdi mekanı. ve ondan sonra açılış yapılırdı. saat 2-3 gibi çok fazla müşteri olmadığı için gündüz vakitleri oturarak geçerdi. gecenin geç saatlerine kadar açık kalırdı ve asıl müşteri saat 10 dan sonra gelmeye başlardı. ben gece uyanık kalmaya alışık olduğum için hiç sorun yaşamamıştım ilk günlerde. zaten kıç kadar mekan 2-3 bira taşıyarak yorulmak pek mümkün değildi. derya ya bu olayı anlatmam gerekirdi. telefonum olmadığı için ona ulaşamayacaktım ve evlerine gittim..

*deryayı eve bıraktıktan sonra leman'a , arkadaşın yanına geri döndüm. onunda kız arkadaşı gitmişti ben geldiğimde ve durumları hiç çekinmeden anlattım. ne de olsa eski dostumdu ve beni can kulağıyla dinledi. beraber çözüm yolu bulma umuduyla anlatmıştım ancak hiç düşünmeden cevabı yapıştırdı. sorun ettiğin şeye bak gel istediğin gibi bizde kal diyip beni bu zor durumdan kurtarmıştı. ama bu da geçici bir çözümdü. üniversiteye geri dönmem şu durumda pek mümkün görünmediği için burada kalacaktım muhtemelen. arkadaşlara gittik. yol yorgunluğu falan derken duş alıp yattım hemen..

*ertesi sabah uyandığımda öğle saatleriydi. kahvaltımızı ettikten sonra evden çıkacaktık ve arkadaş sevgilisiyle görüşeceği için akşam buluşma sözüyle ayrıldık. bavulumu alıp eve gidecektim , temiz kıyafetler almak için. emin olmasam da gitmem gerekirdi ve ne olur ne olmaz diye lise 3 ten beri azar azar biriktirdiğim param vardı çalışma masamın çekmecesinde. mecburen gidecektim yani. bavulumu aldım ve yola koyuldum. eve geldim ve kapıyı çaldım. annem beni gördüğü gibi boynuma atladı ve babamla aramdaki problemleri çözmem için adeta yalvardı bana. onu bu durumda görmek çok üzmüştü beni ve onun hatırına akşam konuşup halletmeye çalışıcağımı söyledim. birkaç saat evde geçirdikten sonra akşam geri dönmek üzere çıktım evden. bugünün parasıyla biriktirdiğim para yaklaşık 350-400 tl civarındaydı ve annemin de cebime biraz para sıkıştırmasıyla bir süreliğine de olsa para sorununu halletmiş gözüküyordum. ancak akşam peder beyin karşısına çıkmayı hiç istemiyordum. sadece annemi kırmak istemediğim için kabul etmiştim bunu. keşke kabul etmeseydim..

*deryanın gideceği zamana yakın bu konuyu konuştum. uzak kalacağımız ortadaydı ve ne ben deryanın ne yaptığını bilecektim , ne o benim ne yaptığımdan haberdar olacaktı. durum ortadaydı eğer bu ayrılığa dayanamayacağımızı düşünüyorsa ayrılmanın en mantıklı yol olmasını uygun bir dille anlatım. ancak konuşmama bile izin vermeden öyle birşey olmayacağını , bir süre ayrılığın bize iyi bile gelebileceğini söyleyip durumu toparladı kendince. onu daha önce de yaptığım gibi ortada bırakmamdan çok korkuyordu ve bir ayrılığa daha dayanacak gücü yoktu. bunun farkındaydım ve sorumluluklarım daha da arttı ona karşı. ayrılma konusunu kapatmıştık artık ve veda etme zamanı gelmişti birbirimize. son birkez sımsıkı sarılıp öpücüklere boğdum onu ve yolcu ettim. o gece gözüme uyku girmedi malesef. yaptığım hataları her seferinde affetmişti fakat ona hep acı hatıralar bırakmıştım. bunları telafi etmeme zaman olmadan bir ayrılık daha girmişti araya..

@148 panpa üniversiteyi eskişehirde okudum. yaşadığım şehir ise çorlu

beyler sigara molası veriyorum biraz da dinlenicem. bu arada şu şarkıyı dinleyin ;

http://fizy.com/#s/1lw7il

ve dinleyenler entry girsin panpalar arada hissettirin kendinizi