benimki de böyle bir aşk hikayesi

sen iyisin de cevren kötüymüş
eroine doru gidiyo hikaye..

*annemin bu isteklerine olumsuz yanıt versem de annemde benim gibi inatçı bir kadındı ve vazgeçmedi. dükkanı alıp dilediğim işi yapmamı istedi tekrardan. ne iş yapacağımı bile bilmiyordum ve bir karar vermem gerekiyordu. düşündükten sonra bir cafe açmaya karar verdim. civarlarda 2 tane lise vardı ve müşteri her türlü hazırdı. biraz hazırlıktan sonra bu iş için paraya ihtiyacım vardı ve onu da annemin sayesinde kısa sürede hallettim ve cafeyi açtım. orada çalışmaya eleman da lazımdı ancak bir süre anlaşmamıza göre işleri toparlayana kadar kasa da annem duracaktı. cafeyi açtık ve işler iyi gidiyordu. cafe de nargile , yiyecek , içecek türünden herşey ve gece belli bir saatten sonra bira satışı yapabiliyorduk. liseli binler öğle aralarında geliyorlardı. okuldan sonra sevgilisini kapan bizim cafedeydi. günlük hasılat yaklaşık 400-500 tl arasıydı ilk açtığımız dönemler. gün geçtikçe cafenin ismi yayılıyor ve gelen kişi sayısı artıyordu..

*1-2 gün beklemek zor gelmezdi demiştim ya. tam aksine bomtak 2 gün geçirmiştim. o süre içinde hiç konuşmamıştık ve düşüncelerinin ne yönde gittiğini bilmediğim için birşey de yapamıyordum. klagib geçen geceler gibi o gece de leman da geçicekti belliki. arkadaşlarım olmasa bile en azından ben gidip kafayı bulmadan eve dönmeyecektim. gittim leman a oturdum ve içmeye başladım. canlı müzik eşliğinde bir kaç bira devirip , 2shot tekila attıktan sonra derya gelip yanıma oturdu. 1 saat boyunca tek kelime etmedik beyler. hiç birşey konuşmadık. ne ben birşey söyleyebiliyordum ne o konuşabiliyordu. sadece içip müziğe bırakmıştım kendimi. derya dönüp konuşmycakmısın diye sordu ve konuşması gereken biri varsa o sensin cevabı sen vericeksin bende bunu bekliyorum dedim. ben düşündüm ve kararımı verdim dedi. kararını söylemeden önce ne olursa olsun ona kızmayacağımı , emin olmadan birşey söylememesi gerektiğini söyledim. emin olduğunu söyleyip başladı konuşmaya ve ilk günden itibaren aramızdaki ilişkiyi özetledi. anlattıda anlattı araya girmedim hiç çünkü benim için önemli olan sonuçtu. derken hayatımda duydugum en güzel cümle o an geldi. ' bunu başarabiliceğimizi biliyorum ve denemek istiyorum ' dedi ve elimi tuttu usulca ...

*eskişehire gitme planlarımız olduğu için iş verenim ahmet abi ilede konuşmam gerekiyordu. ahmet abiyle çalıştığım sürece baba-oğul gibi olmuştuk. çok yardımı dokunmuştu bana ve eskişehire , okumak için üniversiteye geri döneceğim için çok mutlu olacaktı. ertesi gün işyerine geri döndüm ve ahmet abiye anlattım herşeyi. 2 gün sonra eskişehire dönmeyi düşündüğümü , ancak eğer orda kalmamı istiyorsa kalacağımı söyledim gönlü olsun diye. ama saçmalama evlat gitmeden önce gel bi bana gözük vedalaşalım bu günden sonrada çalışmayı bırak 2 günün varmış hazırlıklarını yap , dinlen diyip yine abiliğini yapmıştı. yolculuk gece 23:45 teydi ve otobüs kalkmadan önce eve eşya almaya gitmem gerekiyordu. eve gitmeden önce ahmet abinin yanına uğradım ve ıvır zıvır ne varsa topladım çantama. çıkmadan önce de ahmet abiyle görüşmek için bir süre bekledim. ahmet abi geldi ve cebime ısrarla yol harçlığı koydu. onun yeri hayatımda çok büyüktü böyle abilikleri yapan çok fazla insana sahip değildim sonuçta ve onu uzun süre göremeyeceğim için üzgündüm. abimle de görüşmem gerekiyordu onun da yanına gittikten sonra eve gidecektim. akşam olduğu için muhtemelen peder bey evdeydi ve yine tatsızlık çıkmaması için fazla vakit geçirmeyi düşünmüyordum. eve girip eşyalarımı alıp çıkacaktım..

*sınav günü geldi çattı. sınava girdik ve beklentilerimin de üstünde geçmişti. sınav bitiminde klagib aileyle olan yok yemek yemektir , bunu kutlamaktır bilmem nedir konularına hiç girmeden hemen derya ile buluştum. nasıl geçtiğini falan sordum ve oda gayet iyi geçtiğini söyledi. içime bir rahatlama gelmişti bundan sonra tek kalan şey sınav sonuçlarını beklemek olmuştu. sınavdan sonra derya da beni ailesiyle tanıstırmak istediğini söyledi. derya nasıl olgunlukla karşıladıysa , bende aynı olgunlukla karşılamalıydım ve kabul ettim. kendime güvenim tamdır büyüklerime karşı nasıl davranmam gerektiğini bilen biriydim sonuçta. beni sevmemeleri için hiç bir sebep yoktu. ailesiyle tanısmak için derya lara gittim ve kapıda derya tarafından karşılandım. içeri girip selam verdim. deryanın bir ablası - abisi - kardeşi yoktu tek çocuktu. ailesiyle selamlaşıp ayaküstü bir muhabbetten sonra yemeğe geçtik. klagib babalar işte nerelisin , baban ne iş yapar gibi sorularla karşı karşıya kaldım. beni zor durumda bırakabilicek hiç bir konu olmadı o gece ve babasıyla çok iyi anlaştım. hele bir de ikimizde beşiktaşlı olunca tam olarak kaynaşmıştık artık. saat geç olmuştu ve müsadelerini isteyip kalktım. derya çok gurur duymuştu benimle ve bu duygularını dile getirmek için uzunca bir mesaj atmıştı. sevgilimi utandırmadığım için duygularına aynı şekilde karşılık verdim. herşey o günden sonra daha güzel olacaktı.

*birkaç saat daha oturduk ve ben sadece ona bakıyordum. derken bir anda masadan kalktı ve mekandan çıktı. tekrar geri gelir diye düşündüğüm için ben devam ettim içmeye. çünkü arkadaşlarının hiç biri kalkmamıştı yanlızca o gitmişti. derken telefonumun titrediğini hissettim. mesaj gelmişti ve bir anda elim ayağıma girmişti. ilk defa böyle oluyordum binler..

*abimi ikna ettikten sonra bu durumu deryaya anlatmak için telefonla görüşmek istediğimi söyledim. gece 9 civarları onu evinin önünden alacağımı , eve de geç dönebiliceğimizi , ona göre izin almasını söyledim. kabul ettikten sonra alışverişe çıkıp kendime birşeyler aldım ve uzun zamandır yapmıyordum bunu. hazır olduktan sonra deryaların evin önüne doğru yola koyuldum ve ben oraya gittiğimde derya beni bekliyordu. onu aldıktan sonra bir cafeye geçtik ve yol boyunca hiç konuşmadık. cafeye oturup siparişleri verdikten sonra , üniversiteye geri döneceğimi , herşeyin eskisi gibi hatta eskisinden de iyi olacağını söyledim. abim arkamda olmaya devam ettiği sürece üniversiteyi ciddi anlamda bitirmek için uğraşacaktım ve onun emeklerini boşa çıkarmak istemiyordum. derya ile o gece bunu kutladıktan sonra onu eve bıraktım. eskişehire döneceği zaman beraber gidecektik ve bu ikimiz içinde iyi bir haberdi. mutluyduk , hayallerimizi gerçekleştirmeye başlayacak gibiydik..

*güzel bir günün ardından ileriye yönelik hayaller kurduk beraber. 2-3 bira içtikten sonra o geceyi de böyle tamamladık. bir süre daha böyle devam ettikten sonra bir gün derya şaşırtıcı bir karar almış ve bana anlatmıştı. üniversitede iktisat bölümünden memnun olmadığını , bölüm değiştirmek istediğini söylüyordu. ve gitmek istediği şehir istanbul'du. sebepleri arasında ise bölümünden memnun olmaması , ailesine uzak olması falan vardı. ancak ailesini pek umursamadığını adım gibi biliyordum ve bu karar beni şaşırtmıştı. tam düzenimizi kurmuşken , herşey yerli yerindeyken ne gibime böyle bir karar almıştı ki ? sorduğumda hep aynı şeyleri duyuyordum. neymiş onun hayatı söz konusuymuş , benim ömür boyu onun yanında olacağım garantimiymiş , sevdiği adam için hayatını gibtir edemezmiş. bende ben senin için nelere katlanıp buraya geldim , ne halin varsa gör diye karşılık verdim. kurduğum bu cümleler kavgayı bir üst seviyeye taşımaya yetmişti. ağır bir tartışmanın ardından eşyalarını toplamaya başlamıştı. bu olanların hiç birine anlam veremedim neler yapıyordu. ben herşeyimi üniversiteye göre ayarlamıştım. hayatımı gibtiredip onun yanında olmak için bir sürü fedakarlıkta bulunmuştum. ancak derya benim kadar önemsemiyordu ilişkimizi. bende inceldiği yerden kopsun mantığıyla gibtiri çektim. ama bu sefer sonuna kadar haklıydım..

*üniversite de geçen bir sürenin ardından hayatımın en mutlu sabahına uyanmıştım. telefonuma baktım ve deryadan gelen mesajı açtım. mesaj 'can yücelin seninle yaşlanmak istiyorum' şiirini içeriyordu. okumaya başladım ;

Seneler Geçsin, Sen Beni bil ben seni bileyim istiyorum.
Benim olduğun kadar dostlarının,
Dostlarının olduğun kadar benim ol istiyorum.
Nice sıkıntı ve zorluk yaşayıp anlatalım.
Yaşayalım ki, Öğrenelim hayatı ve destek çıkmayı.
Birbirimizin omuzlarında ağlamalıyız.
Sen çok dertlenip, içip arkadaşlarınla eve gelmelisin.
Paylaşmalı ve beraber sıkılmalıyız.
Öyle ki, yalnız sıkılmak sıkmalı bizi.
Yaşayalım ki, paramız olunca sevinelim.
Güzel günlerimizi, evimizde, bir şişe şarap ve pijamalarımızla kutlamalıyız.
Ya da bazen dostlarla ucuz biralar içerek.
Böylece yaşamalıyız işte.
Sonra çocuklarımız olmalı, Düşünsene senin ve benim olan bir canlı.
Geceleri ağladıkça sırasıyla susturmalıyız.
Sen arada mızıkçılık yapmalısın.
Ve ben söylenerek sıranı almalıyım.
Yorgun olduğum için yemek yapmamalıyım,
Söylenerek yumurta kırmalısın.
Hava soğukken birbirimize sıkıca sarılıp yatmalıyız.
Zaman su gibi akıp giderken, Herşey yaşanmış bir hayatımız olmalı.
Her şeye rağmen hiç bıkmamalıyız birbirimizden.
Mutluda olsa, Kötüde olsa, Yaşadığımız günler bizim günlerimiz olmalı.
Saçlara düşünce yada gidince aklar,
Çocukları güvence altına alıp gitmeli bu şehirden.
Kavgasız, Her sabah cinayetle uyanılmayan, Sessiz bir yere gitmeliyiz.
Geceleri balkonda denizi seyredip, Sandalyelerimizde sallanmalıyız.
Eve gelip benden kahve istemelisin.
Çocuklar gelmeli ziyaretimize,
Geçmişteki hareketli günlerimizi anımsamalıyız.
Öyle sevmelisin ki beni, Bu yazdıklarım korkutmamalı seni,
Tebessümler açtırmalı yüzünde.
Bir gün bu hayatı bırakıp giderken,
Sadece mutluluk olmalı yüzümüzde
Birbirimiz sevmenin gururu olmalı.

Seni çok seviyorum *

Yazıyordu. Bu mesajı beni çok fena ağlatmıştı binler ve hala telefonumda durur. Ara sıra okuyup kederlenirim…

*benim için hiç birşeyi göze alamayacak birinin ardından üzülmemiştim ama elim hep telefondaydı. sürekli mesaj attı mı , aradı mı gibi umutlarla telefonuma bakıyor , her seferinde hayal kırıklığına uğruyordum. bu sefer beklediğimden de uzun süren bir ayrılık yaşamıştık. ayrı kaldığımız süre içerisinde ne üniversiteye gittim , ne derya ile oturduğumuz evi terkedebildim. abimin yolladığı para bana yetiyordu ve rahat bir hayat sürüyordum ancak yanımda derya yoktu. bende üzülmek yerine hayatımı yaşamayı tercih edip onun yokluğunu doldurabiliceğini düşündüğüm kim varsa eve atmaya başlamıştım. cinsellikten başka birşey düşünmediğim dönemler uzun süreceğe benziyordu. eskişehirde okuyan binler bilir. 222 park diye bir mekan vardır ve orada erkeğin değil , kızın abazası daha çok bulunur. her gece oraya takılıyor , hiç tanımadığım karıları gece yatağa atıyordum. sabah uyandığımda hatırlamadığım karılar bile vardı. ancak hiç biri bana deryayı unutturamamıştı. bir gece orada kız cansu isimli bir kız ile evde otururken telefonum çalmıştı. gizli numara arıyordu ve ben derya sanıp hemen açmıştım. (hatırlarsanız önceden de yapmıştı bunu) telefondaki kişi karşımda oturan kıza aşık olan bir muallakymiş. bende asla korkaklık yapmam. telefonun ucunda bana ne dediyse daha fazlasını söyleyip kapattım telefonu. eskişehirde öyle zütümü kollayabilicek bir arkadaş çevrem , bir abim yoktu ve yalnızdım. telefondaki elemanın blöf kaydığını düşünüyordum.. bir gece 222 de otururken ...

devamı yarın gece gelicek beyler iyi geceler herkese.

*sınav zamanı yaklaşmıştı ve çalışmalarımızı iyice yoğunlaştırdık. beraber geçen zamanın ardından onu ailemle tanıştırmaya karar verdim. derya ya bu konuyu açıp ailemle tanışmasını istediğimi söyledim oda olgunlukla karşıladı tabi. sonuçta biz ciddi bir ilişki içindeydik ve ileriye yönelik düşünüyorduk. ailemle de konuştuktan sonra bir pazar gecesi akşam yemeğinde onları tanıştırdım. ailem çok sevmişti derya yı. hiç yapmacık tavırları olmayan , büyüklerine saygılı davranan ve samimi bir kızdı. zaten büyüklerimin de beklentisi bunun ötesine gitmemişti. güzel bir tanışma gecesinin ardından deryayı eve bıraktık ve ailemin nasihatlarını dinlemek zorunda kaldım. çok düzgün kız sakın diğerleri gibi olmasın vs sözler işittim. bir süre bu konuyu konuştuktan sonra o gece de böyle bitti.

*akşam saatlerinde arkadaşla buluştum ve lemana oturduk. biralarımızı yudumlarken annemle aramızda geçen konuşmaları anlattım ve eve gitmem gerektiğini söyleyip ayrıldım oradan. param olduğu için taksiye atlayıp evin önünde indim. kapıyı çaldım ve içeri girdim. babam salonda birkaç arkadaşıyla oturuyordu ve muhabbet ediyorlardı. yanlarına geçip hepsine selam verdim ve sıra babama geldiğinde tereddütte kaldım. ancak o hiç birşey olmamış gibi selamlaştı benimle ve şaşırmıştım açıkçası. yaşadığımız bunca gerginlikten sonra bu kadar samimiyeti beklemiyordum. bir süre annemle ayrı bir odada özlem giderdik. annemin babamla olan tartışmamdan sonra beni hiç aramamasına şaşırmıştım ve bunun sebebini sordum. babam olacak o adam annemin benimle görüşmemesi için ev telefonunu kestirmiş ve cep telefonuna el koymuş. bunları anlattığı sırada babamın arkadaşları yavaş yavaş kalkıyorlardı artık. içimde bir rahatlık vardı babamla aramda olan problemi belli ki kafamda fazlasıyla büyütmüştüm. ancak öyle değilmiş. sanıyorum arkadaşlarının yanında kötü gözükmemek için bana normal davrandı ve onlar gittikten sonra ağzına geleni söyledi. ne yüzle bu eve tekrar geldin sen diye bağırıp çağrındı. ben aslında üniversiteye okumak için değil de derya için gitmişim falan gibisinden sözler etti ve sabrım taşmaya başlıyordu. karşımdaki babamda olsa bende bir insandım ve bu kadar hakaret karşısında sessiz kalamazdım. karşılık vermeye başladıkça kavga büyüdü ve karşılıklı küfürleşmeye kadar geldik. annem bir kenarda ağlayıp araya girmeye çalışsa da fayda etmedi. zaman ilerledikçe kavganın şiddeti artıyordu ve ömrümde ilk kez babam bana elini kaldırdı. o yaşta tokat yemek ayrı bir ağırıma gitmişti. anneme dönüp sarıldım ve veda ettim. babamın yüzüne bile bakmadan çıktım evden..

*muavin bavullarımı yerleştirirken cebimden paketimi çıkarttım ve sigaramı yaktım. ilk sigaramı bitirip 2.yi de hemen ardından yaktım. idiotlar gibi içtim sigaralarımı ardı ardına. sonra otobüsteki yerimi aldım ve camdan dışarıya bakıyordum. herkesin bir el sallayanı , bir yakını vardı neredeyse ancak benim kimsem yoktu. hayatımda artık ne derya vardı , ne ailem. bu durum bile beni üzmeye yetip artmıştı. yanlız olmak kötü bişeydi ve buna alışmalıydım artık. ne derya ile tekrar barışabilirdim ne de ailemle eskisi gibi olabilirdim. hayatta artık yanlız olduğumu o otobüs yolculuğunda anladım..

*birkaç saatin ardından mola verilecekti ve çok acıkmıştım. firmanın gibimsonik keklerini yemekten midem bulanmıştı artık. telefonumdan gelen paranın bir kısmı duruyordu. inip yemek yiyecektim. mola verildi ve otobüsten ilk inenlerden biri ben oldum. hemen kendime yiyecek alıp dışarıda bir masada yemeye başladım. yemeğimi yedim ve molanın bitmesine daha zaman vardı bir de çay söyledim. sigaramı yakıp çayımı yudumladım. karnım doymuştu. otobüse binmeden önce 1 paket daha sigara almak için içeri girdim. sigaramı aldım ve tuvalete girip otobüse doğru yürümeye başladım. otobüse doğru yürürken 2. sırada cam kenarında derya oturuyordu. uyuyordu ve kafası cama dayalıydı. dondum kaldım. ne yapacağımı bilemedim. bindim otobüse. deryanın beni görmemesi gerekiyordu. aksi takdirde otobüste rezillik çıkabilirdi , beni görmeye dayanamayabilirdi. ne kadar yalan da olsa ayrılmamın sebebini başka bir hatun olarak biliyordu derya. yüzsüz gibi bir de karşısına çıkamazdım. bu yüzden beni görmemesi için dikkatli davranıyordum. zaten molalar dışında beni görmesinin pek imkanı yoktu. o ön sıralardaydı ve ben en arkada oturuyordum..

*yol boyunca uykusuz olmama rağmen hiç uyuyamadım. zaman geçmek bilmiyordu , sigarasızlık başıma vuruyordu. ve deryanın 2 adım ötede mışıl mışıl uyuduğunu bilmek yolun çekilmezlik kat sayısını arttırıyordu. boğazım kurumuştu ve su içmem gerekiyordu. muavine bağıramazdım çünkü deryanın uyanma ihtimali vardı. elimi kaldırıp yanıma çağırdım ve 1 tane su rica ettim. bir dahaki molada çıkmayı düşünmüyordum ancak sigara içmem gerektiği için mecburen çıkacaktım. aklımdan geçen çıktıgım gibi otobüsün diğer tarafına geçip sigaramı içip ardından yerimi almaktı. 2. mola verildiğinde düşündüğümü uyguladım ancak sonuç beklediğim gibi olmadı. o sırada derya da tuvalete gitmiş olacak ki oda otobüse geri dönüyordu. tam binerken beni görmüştü ve şaşkınlığı yüzüne vurmuştu. gözyaşlarına hakim olamadı ve 2 eliyle yüzünü kapatıp ağlamaya başladı. hiç düşünmeden yanına gittim ve avazı çıktığı kadar bağırdı bana. hiç birşeyin bildiği gibi olmadığını , anlatmama izin vermesini istedim. üniversiteliler genellikle gece seferlerini tercih ettikleri için gündüzleri otobüsler pek dolu olmazdı. yan koltuğum da boştu ve deryanın çantasını alıp yanıma gelmesini söyledim. molanın bitimine az bir zaman kala en arkada derya ile oturuyorduk ve konuya nereden başlayacağımı bilmez bir durumdaydım..

*salona girdiğimde sahnede bir grubun bulunduğunu gördüm. benim bilmediğim bir oyunu canlandırıyorlardı. bir kaç kişiyi süzdükten sonra derya yı gördüm. öyle özlemiştim ki onu sahneye atlayıp sarılmak geçti içimden.. ancak yapamazdım öyle birşey ve kapının oradan sessizce oyunu izlemeye devam ettim. oyun bittiğinde ise alkışlayarak içeriye doğru yürüdüm. derya da beni görmüştü ve donuk bakışlarla bana dikti gözlerini.. çıkışta ise onu alıp konuşmayı planlıyordum.. salonun önünde bir süre bekledikten sonra geldi ve neden burada olduğumu sordu..

beyler sigara içmem gerek. bu süre içerisinde şu şarkıyı dinlemenizi tavsiye ederim ;

http://www.youtube.com/watch?v=MWmQju8zHus

ve dinleyenler entry girebilirmi zahmet olmazsa. arada hissettirin kendinizi panpalarım

@131 ne geleceği var panpa :d

26 yaşındayım panpa. üniversiteyi kazandığımdan 25 yaşına kadar yaşadığım süreci anlatıyorum devamı var uzun biraz :(
1 yıldır da ayrıyız taka batmış durumdayım yani

@134 çok kötü durum be panpa. sonu kötü malesef