benimki de böyle bir aşk hikayesi

*geç yattığımız için ertesi gün de geç kalktım haliyle. akşam üstü olmuştu neredeyse. derya ile tanıştığım günden beri aileme vakit ayıramamıştım ve bundan şikayetçi olan peder gelip bir konuşma yaptı benimle. aile bağlarına önem veren biri olduğu için beraber zaman geçirmek isterdi. ve o günü ailemle geçirdim. dediğim gibi babamla aramda baba-oğul ilişkisinden çok arkadaşlık ilişkisi vardı. derya yı anlattım ona ve saçma birşey yapıp yapmadığımı , bunun farkında olmadığımı söyledim. oda benim gibi biridir yaptıklarıma onay verdi ve moralimi bir hayli yerine getirdi. aileyle geçen günün ardından akşam derya ya mesaj attım ve konuşmaya başladık. ilk telefon görüşmemizi o gece yaptık ve tam 36dakika 12 saniye sürmüştü. birsürü şey konuştuk birbirimizi tanımaya başlamıştık artık ve herşey daha iyi oluyordu..

*onsuz kaldıgım günler içinde bile sinirim tam olarak geçmemişti. hiç bir açıklama yapmamıştı çünkü ve ben hala kafamda bir sürü şey kuruyordum. en sonunda dayanamayıp evlerine gittim. mustafa abi evde değildi ve annesinden bizi biraz yanlız bırakmasını rica ettim. sorunlarımız olduğunu ve son çaremin eve gelmek olduğunu söyledim. anlayışla karşıladı ve birkaç saatliğine komşuya gitti . deryanın odasına girdiğim an çok şaşırdı böyle birşey beklemiyordu. çünkü beni tanıyordu bunu yapabilicek biri değildim. neyse bu konuda bir açıklaması olup olmadığını sordum. bunun için biraz geç oldu diye tersledi beni. ancak bir açıklama yapmazsa kafayı yerdim ve zorladıkça zorladım. inatçı biriydim ve anlattıracaktım kafaya koymuştum bir kere. ve herşeyi anlattı. eski sevgilisiymiş , barışmak istemiş. derya terslemesine rağmen eleman ısrar etmiş ve derya da yüzyüze görüşüp benimle çok güzel bir ilişkisi olduğunu , onun ne yaparsa yapsın benim yerime geçemeyeceğini anlatmış. tam bu sırada da olaya ben dahil oldum. deryanın yerinde başka bir kız olsa asla inanmazdım ancak o yalan söyleyebilicek biri değildi. özür dileyip kendimi affettirdim bir şekilde...

*arkadaşlarla otururken bana söylediklerini 2-3 kez tekrar etmeleri gerekmişti o gece. tamamen kafamın derya'da kalmasından dolayı böyleydim. ancak onlar konuyu bilmedikleri için sarhoşluğa yormuşlardı bu olayı. o gece alkolü abarttığımızı düşünüp kalkma vaktinin geldiğine karar vermişlerdi aralarında. yavaş yavaş toparlandık ve kalktık mekandan. eve geldim ve o gece yattım. hemen mesaj atmadım yavşaklık gibi olmasın diye. ilk defa bir kıza karşı yapacaklarımı düşünüp adım atar olmuştum..

*ben iş ararken ev arkadaşım kiranın tamdıbını kendisi ödemişti ve elime para geçtiğinde ona ödeyecektim. bir süre sonra iş buldum ve bir cafede garson olarak çalışmaya başladım. iş bulduğuma mı sevineyim , parasının az olmasına mı üzüleyim diye düşünemedim bile. en azından bir gelirim vardı bu hiç parasızlıktan iyiydi. deryanında durumdan haberi vardı ve 1 ay içinde hiç dışarıda görüşmedik. hep evde oturduk. derya bir süre giderleri karşılamayı teklif etti ancak gururlu erkeğimdir ve asla bunu kabul edemezdim. öyle de yaptım ve reddettim bu teklifini. ayaklarımın üzerinde durabiliceğime inanıyordum. ilk ayki maaşımla ev arkadaşıma olan borcumu ödedim. evin giderlerine katkıda bulundum. cepte kalan para ise 2-3 hafta sigarayı karşılayabilicek kadardı. bırakın derya ile dışarılarda gezmeyi , evde bile pek görüşemez olmuştuk. ama yapabiliceğim birşey yoktu mecburen çalışmaya devam edecektim. ilk aylık maaşımdan geriye kalan parayla arkadaşla evde felekten bir gece çalalım dedik. alkol alıp , dertleşecektik planımız buydu. ancak arkadasım alkolün etkisinden sızmıştı ve ben yine yanlız kalmıştım. düşünmeye başladım bundan sonra ne yapabilrim diye..

* üniversitede hiçbir maddi sıkıntım yoktu. dediğim gibi maddi durumumuz yerindeydi. abim üniversiteyi bitirip iş güç sahibi bir adam olmuştu ve oda benim gibi üniversite hayatını yaşamıştı. benim geçtiğim yollardan zamanında oda geçmişti ve beni çok iyi anlıyordu. hem babam hem abim maddi desteklerini hiç bir zaman esirgemediler. aldığım paranın yarısını alkol ve sigaraya yatırıyordum. aileme hala derya ile ayrıldığımızı söyleyememiştim , cesaret edememiştim. çünkü zamanında çok nasihat vermişlerdi bu konuda. onu kaybetme sakın tarzı laflarla kafamı gibmişlerdi. kalkıp onlara biz ayrıldık diyemezdim. ben gizlediğimi düşünsem de annem derya ile görüşmüş ve haberleri varmış. zaten durgun olduğumu da anlamışlar ve babam bu kötü günlerimde yanımda olmak için eskişehire geleceğini söyledi. gerek yok dediysem de dinlemedi ve eskişehire geldi..

*maddi sıkıntılar yüzünden böyle bir yola başvurmuştum ve bunu deryaya açıklamam gerekiyordu. bu konuda gurur yaptığımı ve benden nefret etmesi için başka birine aşık olduğum yalanını uydurduğumu söyledim. ilk başta inanmadı tabii ki. ama madem ben birine aşık olmuşum , neden memlekete döneyim dimi ? mantıklı düşün biraz ve yalanmı söylüyorum , doğrumu söylüyorum sen karar ver. eğer yalan söylediğimi düşünüyorsan devam etmemin lüzumu yok diyip düşünmesi için sessiz kaldım. sana inanıyorum diyip devam etmemi istemişti. devam etmeden önce onun neden eskişehirde kalmadığını sordum. ayrılmamızın ardından orada kalamıycağını , gördüğü herşeyin beni hatırlattığını , attığı her adımda aklında olduğumu söyledi. anlatmaya devam ettim. başka biriyle ilişkim falan olmadığını , peder bey ile atıştığımızı biliyordu zaten. destek olmayıda teklif etmişti ancak kabul etmemiştim ve laptopumu , telefonumu sattığımdan haberi yoktu. bilmediği kısımları anlatıp inanmasına biraz daha yardımcı oldum. bunca şeyi beraber atlattık bunuda atlatabilirdik diyip gözyaşlarını tutamamıştı yine. beni ne kadar sevdiğini gösteriyordu bu gözyaşları.. bir süre altından kalkabiliceğimi bende düşündüm ancak zaman içerisinde bunun mümkün olmadığını anladığımı söyledim. cesur olamamıştım bu konuda ve ne dese haklıydı. onu o şekilde bırakmamam gerekiyordu..

anlat panpa dinliyorum

tam zamanında ne denk geldi hikaye be ülen bende tam yeni bir plan yeni bir şans yeni bir yaşam alanı kurmayı planlıyordum fırtınalı 6 yılın üstüne hayatıma yoluma gitmek en doğrusu sanırım panpa eyv saol böyle birşeyi paylaştığın için ama şunu söylemek istiyorum tek çocuk olan bir kız herzaman yalnız her zaman bir boşlukta sevgiden şımarması da aldığı kararlarda hep sevsede kaçmak istediğinden değil peşinde olacak onu her daim sevip kolluyacak yanında birini aramasından kardeşlik gibi bir yüce bağdan ekgib hep biraz zayıf herneyse para aile yaşananlar ne olursa olsun insanlar birbirinin yanında olmalı olamayınca bir şekilde her ne yaşanırsa yaşansın kardeşin yine de gülüp ülen kerata dediği gibi sınırları yolları olanakları aşmalı sevdiğin insanda bu olmalı takdir ettim.

*bu ilgi gösterme konusu uzadıkça uzadı. gün geçtikçe içime kapanık biri olup çıkmıştım. derya ile hiçbirşey paylaşmıyor , görüşmek istemiyordum. bu durumdan iyice şikayetçi olan derya bir gün çok ağır bir dille bu konuyu yüzüme vurmuştu. ve ben amcamı kaybetmenin üzüntüsü ile deryanın tavırları karşısında son derece sinirlenip 'ben böyle bir insanım istemiyorsan gibtir olup gidersin' demiştim derya ya. hiç te pişman olmadım haketmişti çünkü. tek kelime etmeden bırakıp gitti beni. amcam dan sonra onun yokluğuna da katlanmak zorunda kalmıştım. hayatımda değer verdiğim insanları birer birer kaybetmenin acısı herşeyimi unutturmuştu bana..

*hazırlıklarla geçen sürenin ardından üniversitenin başlamasına az bir zaman kalmıştı. ilk sene yurtta kalmaya karar verdik ve geçen süre içinde ailesiyle aram dahada iyi olmuştu. babası bana çok güveniyordu ve arada bir arayıp durumları öğrenirdi. üniversite başladıktan sonra yeni arkadaş çevresi falan olacaktı tabiki. ama ben hiç korkmazdım derya beni bırakıp gider , başka birine aşık olur gibi düşüncelerle kafamı gibmezdim. onun yanındaydım çünkü. üniversiteye başladık ve doğal olarak yeni arkadaşlar edindik. ortalık bir sürü huuryla kaynıyordu ama bir tanesine bile kafamı çevirip bakmışlığım yoktur. deryayı çok seviyordum çünkü ve asla onu yarı yolda bırakmayı düşünmemiştim. herşey çok güzel gidiyordu ve hiç bir sorunumuz yoktu. ilişkimizde sorun oluşturan tek şey benim bazı konulara aşırı tepki göstermemdi. buna da alışmıştık artık ve bunu çözmek için uğraşmıyorduk. çünkü birbirimizi böyle seviyorduk..

*saatlerce karşılık veremedim bu mesajına. mesajı kapatıp aradım derya yı. hala ağlıyordum ve ilk defa bir kız yüzünden başıma geliyordu bu. gözyaşlarımı tutamıyordum aşık olan binler bilir. telefonu açtı ve günaydın aşkım dedi. konuşamadım bir süre ve sonradan toparlayıp titreyen bir ses ile onu çok sevdiğimi söyledim. beni bunca zaman geçmesine rağmen ilk defa böyle görüyordu ve oda başladı ağlamaya. bir süre karşılıklı ağlaştıktan sonra buluştuk ve artık tamamen kaptırmıştım kendimi derya ya. aksini düşünemezdim bana bu kadar değer veren birini üzemezdim , yarı yolda bırakamazdım. bundan sonraki süreçte daha dikkatli olmalıydım ve öyle de yaptım. keşke yapmasaydım..

*üniversitenin ilk senesi bitmişti ve geride uzunca bir zaman bırakmıştık. üniversite döneminde hiç ayrı kalmadık. üniversiteden önce aynı yerde oturdugumuz için memlekete beraber dönüp , ardından eskişehire yine beraber geliyorduk. böylece üniversitenin ilk senesi bitmişti ve yaz ayı memleketlere dönmüştük. üniversitede derslerimle ilgili falan yazmak istemedim uzun sürücek sıkılabilirsiniz diye sadece 2 mizi anlatıyorum. yaz ayı memlekete dönmüştük. eski arkadaşlarla falan görüşüp eski günlerdeki gibi eğlenirdik. bir sabah babası beni aradı ve görüşmek istediğini söyledi. bende kabul ettim ve saat - mekan belirledik. görüşme saati geldiğinde cafe ye gittim ve babası beni bekliyordu. başladı konuşmaya. bana güvendiğini 2-3 kez tekrar ettikten sonra sözünü kesip dinliyorum mustafa (takma isim) abi diye karşılık verdim. üniversitenin ilk senesi yurtta kalmıştık. 2. sene ise eve çıkacaktık bizim planımız buydu. derya nın ailesi ne der diye düşünmemiştim hiç çünkü beni tanıyorlardı , güveniyorlardı. ve mustafa abi başladı konuşmaya ; ilk seneyi geride bıraktınız artık bu sene eve çıkmanız gerek ama ben sizin aynı eve çıkmanızı istemiyorum demişti. mustafa abiye karşı en ufak bir hata yapmamıştım. güvensizlik oluşturabilicek tek bir tavrım olmamıştı ancak adam ne olur ne olmaz diye tedbirini alıyordu belli ki. fikrine saygı duyduğumu söyleyip görüşmeyi bitirmiştim. bu konuyu uygun bir dille derya ya anlattım. konunun fazla üzerinde durmadan aynı eve çıkma hayalini ertelemek zorunda kaldık..

@485 eyvallah panpa. derya hayatımı değiştirdi evet doğru. bunun iyi yönleri de var kötü yönleri de. yaşadıklarımı tecrübe olarak görüyorum ben iyi yönü budur. kötü yönü ise hayatımı ona göre yoluna koydum fakat yanlış yapmışız. kısacası hayal kırıklığıydı kötü yanı ise *

@1 merakla boşaldım panpa devam devam

*bu arada kendimi affettirdikten sonra üniversite başlamıştı beyler ve ben bir arkadaşla eve çıkmıştım. derya da başka bir kız arkadaşıyla eve çıkmıştı. orayı atlamışım şimdi ekliyorum sonradan mantık hatası aramayın.

@450 haklısın dostum ama benim hayatım pek te mutlu geçmedi okumuşsundur zaten sende..

@451 eyvallah panpa bitircem dedim bitirdim sözümde durdum. şimdi de cafe işletmeye devam işte başka kızlar var ama günlük hepsi ..

@453 eyvallah panpa herkes bu tarz şeyler yaşamıştır herkes bu hikayede kendisinden birşeyler bulabilir. teşekkür ederim zaman ayırıp okuduğunuz için.

*bir pazar sabahıydı. uyandığım gibi telefonuma bakmıştım ancak o sabah derya dan mesaj gelmemişti. hayretler içerisinde kaldım ancak kötüye yormadım. uyanmamıştır herhalde diyip ilk mesajı ben attım. ancak saatler geçmesine rağmen cevap gelmemişti. işi vardır , mutlaka mantıklı bir açıklaması vardır diyip konunun üstünde durmamıştım. telefonum çaldı ve arayan arkadaşlarımdan biriydi. açtım ve o an sinirlerim alt üst olmuştu. arkadaşım derya yı bir cafe de bir erkekle gördüğünü söylüyordu. nasıl olabilirdi bu. bunca zamanımızı beraber geçirmişken , herşey mükemmel gidiyorken nasıl başka bir erkekle bi yerde olabilirdi ? üstelik bundan benım haberım yoktu. haberim var biliyorum diyerek kapattım telefonu ama kan beynime sıçramıştı. daha önce de dediğim gibi sinirlendiğimde ne yaptığımı bilen biri değilimdir. deryayı üst üste 3-4 kere aradığım halde açmaması tamamen deliye döndürmüştü beni. arkadaşımı tekrar arayıp nerede olduklarını sordum ve oturdukları mekanı öğrendiğim gibi oraya gittim. derya ya tek kelime etmeden elemanı dışarı çıkarıp bir güzel dövdüm ve derya engel olmaya çalıştı. ne yapıyorsun gibi sözler sarfederek resmen o huur çocuğunu savundu bana karşı. ağzıma geleni söyleyerek ayrıldım oradan ve sinirden ne yapacağımı bilmez haldeydim. hata mı yapmıştım bunu düşünmüyordum bile. sadece yapmıştım işte. derya sız geçen 4-5 gün öyle zor gelmişti ki bana anlatılamazdı bu...

geldim beyler gece 12.30 gibi başlıyorum. bu gece sabaha kadar yazıcam haberiniz olsun

@487 eyvallah panpa geçti gitti giblemiyorum artık

@488 teşekkür ederim kardeşim

@489 devam etti panpa

@491 tamam kardesım her zaman dinleriz. anlattıgın zaman pm atarsın

@356 yok panpa izmirli değilim