benimki de böyle bir aşk hikayesi

başlıyorum beyler

bekliyoruz panpa. Oğlum derinden etkiledi lan beni yaşadıkların.

@82 eyvallah panpa bu gece baya yazarım gibi duruyor.

*kendimi affettirdikten sonra bir kaç gün aramızda soğukluk olmuştu. ama ben hiç derya ile böyle olmadığım için kabullenememiştim bu durumu ve kendi kafamda kurmaya başladım yine. zaten ne olduysa bu yüzden oldu. o soğuk davrandıkça ben daha soğuk davrandım , buluştugumuzda ilk selamlaşmada dahi öpmedim. dışarıdan gören abi kardeş derdi yani o duruma getirmiştim artık ilişkimizi. böyle soğuk geçen sürecin ardından en son derya artık dayanamamış olacak ki bu konuyu açtı. beni sevmiyormusun , başka birimi var gibi saçma sapan sorularla yine sinirlerimi bozmayı başarmıştı. defalarca böyle birşeyin olmadığını söylememe rağmen bana inanmamıştı ve bu konunun üzerinde gereğinden fazla durmuştu. bende birşeyi tekrar etmeyi seven biri değilimdir derya da bunu bilir. ancak bunu bilmesine rağmen muhabbeti uzattıkça uzattı. biryerden sonra hatasını anlamış olacak ki bu sefer özür dileyen o oldu. aramız düzelmeye başlamıştı ve ben bundan mutluluk duyuyordum. sonuçta o benim sevgilimdi , iyi kötü uzunca bir zamanı geride bırakmıştık ve birbirimizin hayatında çok önemli rol oynuyorduk artık. böyle çocukça şeylerden ilişkimiz zedelenmemeliydi ancak bunu sonradan anlayabiliyorsunuz işte. iş işten geçmiş oluyor zaten. neyse eski halimize döndükten sonra çok acı bir haber ile yıkılmıştım..

*finallerimin olduğu hafta hayatımda örnek aldığım sayılı insanlardan biri olan amcamın acı haberini almıştım babamdan. telefonda bunu duydugumda donmuştum. ne gözyaşım akmıştı , ne bir tepki verebilmiştim. bu olayı kabullenemiyordum. o dağ gibi adam nasıl olurdu da bizi bırakıp gitmişti ? haberi aldığım gece otobüse atlayıp amcam ve ailesinin yaşadığı şehire gittim. deryayı eskişehirde bıraktım tabi. o gün beraber olmadığımız için telefon açıp durumu anlatmamıştım bile. hiç haber vermeden apar topar atlamıştım otobüse. amcamların ev de bütün aile fertleri toplanmıştı ve o acı manzarayı gördüğüm an hayatın ne kadar acımasız olduğunu anladım. bir yandan ayakta durmakta zorlanan yengem , diğer yandan ağlamaktan perişan olmuş çocuklarını gördükçe daha da kötü oldum. babamın bile ağladığını ilk defa görüyordum. bu acı durumun içinde kaldığım süre içerisinde ne telefonlarıma baktım , ne başka bir şekilde derya ile iletişim kurdum. eskişehire döndüğüm de haber dahi vermedim ona. içimden gelmiyordu çünkü. benim amcam ölmüş ben sevgilim ile mesajlaşma , konuşma derdine düşemezdim tabiki. bu durum karşısında son derece anlayışsız tavırlar sergileyen deryadan gitgide soğuyordum , uzaklaşıyordum. nasıl bu durumda ona ilgi göstermemi bekleyebilirdi ki ?

*bu ilgi gösterme konusu uzadıkça uzadı. gün geçtikçe içime kapanık biri olup çıkmıştım. derya ile hiçbirşey paylaşmıyor , görüşmek istemiyordum. bu durumdan iyice şikayetçi olan derya bir gün çok ağır bir dille bu konuyu yüzüme vurmuştu. ve ben amcamı kaybetmenin üzüntüsü ile deryanın tavırları karşısında son derece sinirlenip 'ben böyle bir insanım istemiyorsan gibtir olup gidersin' demiştim derya ya. hiç te pişman olmadım haketmişti çünkü. tek kelime etmeden bırakıp gitti beni. amcam dan sonra onun yokluğuna da katlanmak zorunda kalmıştım. hayatımda değer verdiğim insanları birer birer kaybetmenin acısı herşeyimi unutturmuştu bana..

*bu arada kendimi affettirdikten sonra üniversite başlamıştı beyler ve ben bir arkadaşla eve çıkmıştım. derya da başka bir kız arkadaşıyla eve çıkmıştı. orayı atlamışım şimdi ekliyorum sonradan mantık hatası aramayın.

*deryanın ve amcamın yokluğunda ne üniversiteye gittim , ne dışarıya eğlenmeye çıktım. haftanın 6 günü evdeydim. sadece pazar günleri markete çıkıyordum onda da apartmanımızda pazar günleri bakkal servisi olmadığı için. her gün klagib bir şekilde geçiyordu. 2 paket sigara ve 4-5 tane birayla hayatımı devam ettiriyordum. kıyafetlerimi 1hafta değiştirmediğim günleri hatırlarım. benim yaşadıklarımı yaşamış olanlar varsa bilirler. içinizden hiçbirşey yapmak gelmez. ne yemek yiyebiliyordum ne günümü gün edebiliyordum. deryanın bu durumda beni bırakıp gitmesine de anlam verememiştim. asıl böyle zor günlerimde yanımda olması gerekirken o kolay olanı yapmayı tercih etmiş , arkasına bile bakmadan gibtir olup gitmişti..

*dinleyen varmı panpalar kendi kendime anlatmıyım ?

Devam panpa

*devam ediyorum

*çokta üzülmemiştim beni bu durumda bırakıp gibtir olup giden birinin ardından. ama beraber geçirdiğimiz onca hatıralar gözümün önünden gitmiyordu. kazandığım üniversitede bile deryanın payı varken onu nasıl unutabilirdim ki. ayrılmamızın 3. haftasında evden çıkmıştım. eskişehir de okuyan binler bilir 222 diye bir yer var. orada canlı müzik dinlemeye gitmiştim. erkeğin değil kızın abazasının bol olduğu bir mekandır ve o gece deryayı unutmak adına biriyle beraber olmuştum. ama bu hiç birşeye yaramadı. sadece anlık mutluluklara sebebiyet veren durumlar bunlar. ama yapabiliceğim de birşey yoktu çözüm yolları arıyordum ve hepsini teker teker deneyecektim. hayatımı deryaya göre çizmiş olsam da , evden çıkmamam , oturup ağlamam vs şeyler onu geri getirmeyecekti biliyordum. ayrılalı tam 1 ay olmuştu. ne o aramıştı beni , ne ben ona ulaşmaya çalışmıştım. sevdiysek te gururumuzu ayaklar altına almaya gerek yoktu..

* üniversitede hiçbir maddi sıkıntım yoktu. dediğim gibi maddi durumumuz yerindeydi. abim üniversiteyi bitirip iş güç sahibi bir adam olmuştu ve oda benim gibi üniversite hayatını yaşamıştı. benim geçtiğim yollardan zamanında oda geçmişti ve beni çok iyi anlıyordu. hem babam hem abim maddi desteklerini hiç bir zaman esirgemediler. aldığım paranın yarısını alkol ve sigaraya yatırıyordum. aileme hala derya ile ayrıldığımızı söyleyememiştim , cesaret edememiştim. çünkü zamanında çok nasihat vermişlerdi bu konuda. onu kaybetme sakın tarzı laflarla kafamı gibmişlerdi. kalkıp onlara biz ayrıldık diyemezdim. ben gizlediğimi düşünsem de annem derya ile görüşmüş ve haberleri varmış. zaten durgun olduğumu da anlamışlar ve babam bu kötü günlerimde yanımda olmak için eskişehire geleceğini söyledi. gerek yok dediysem de dinlemedi ve eskişehire geldi..

*babam eskişehire gelmişti ve geldiği geceyi dinlenerek geçirmişti. ertesi günün akşamı beraber rakı ziyafetine gitmenin planlarını yapmıştı kendince. benim son dakikada haberim olmuştu ama peder beyi kırmayıda istemediğimden kabul ettim. sarhoş olduğum zamanlar fazlasıyla dürüst olduğumu bildiği için böyle bir yola başvuruyordu belli ki. aksi takdirde ağzımdan hiç laf alamazdı bu konuda. gecenin ilerleyen saatlerinde alkolün etkisi boy göstermişti ve artık içimde tutamadığım herşeyi babama anlatıyordum. tek bir yalan dahi söylemeden herşeyi anlattım. babam benim hatalı olduğumu söylüyordu ancak ben kendimde hata göremiyordum. hatalarımı telafi etmem için beni ikna etmeye çabaladı ve sonunda bunu başardı. birkaç gün içinde derya'nın gönlünü almaya çalışacaktım ve eski hayatımda dönecektim..

*babam memlekete dönmek için yola koyulmuştu ve ben yine yanlız kalmıştım. odamda otururken ciddi anlamda kendimde hata aradım ancak bulamadım. belki de bulmak istemiyordum. herneyse derya yı aradım ve görüşmek istediğimi söyledim. ilk başlarda kabul etmese de onca günün hatırı vardı sonuçta. beraber geçirdiğimiz onca zaman vardı. bunları hiçe sayamazdı tabiki. görüşmeyi kabul etti ve bir akşam porsuk çayı taraflarında buluştuk. orada bir banka oturduk ve hatalarımdan dolayı pişmanlık duyduğumu ancak beni anlaması gerektiğini söyledim. kötü bir durumdaydım sonuçta ve bana destek olmasını bekleyeceğim fazla insan yoktu hayatımda. yanımda ise bir tek derya vardı. oda benim beklentilerimin karşılığını veremediği için bu durumda olduğumuzu , onsuz geçen 1 ayın ne kadar zor olduğunu anlattım. beni seviyordu belli ki bu gözlerinden belliydi. daha fazla dayanamayıp atladı boynuma ve sımsıkı sarıldık oturduğumuz bankta. saatlerce hiç konuşmadan sadece özlem giderdik..

*bir sigara içip geliyorum panpalar var mı dinleyen?

dinliyorum panpa

hadi panpa donuk bi halde seni bekliyorum

geldim beyler devam ediyorum

*o gece beraber kaldık. bize gittik ve saatlerce evi topladık. o kadar güzeldi ki anlatamam beyler. onunla zaman geçirmeyi o kadar çok özlemiştim ki. oturup film izledik , şarkılar söyledik adeta ayrı kaldığımız günlerin acısını çıkarıyorduk. gece de beraber uyuduk. öpüşme dışında en ufak bir yakınlaşma olmadı. istemiyordum da zaten. çünkü korkuyordum. eğer cinsel anlamda fazlasıyla ileri gidersek , ilişkimiz tamamen cinselliğe dayalı olabilirdi ve bunun sonucunda birbirimizi kaybedebilirdik. cinsellik aramadım hiçbir zaman ilişkimde. deryanın hayatıma girmesiyle eskisi gibi olmuştum ve derslerim dışında pek bir sıkıntım yoktu. zamanla bunlarıda toparlarım diye düşünüyordum. ancak öyle olmadı ve ailem derslerim yüzünden aşırı tepki göstererek okumayı haketmediğimi vs söylediler. memlekete dönmemi istediler. üniversite gibimde değildi ama deryadan vazgeçemezdim. bu onu yarı yolda bırakmak olurdu. bende rest çekip gelmiyorum kolaysa gelip siz zütürün diyip suratlarına kapatmıstım telefonu. peder bey bunu kaldıramamıs olacak ki başka türlü cezalandırdı beni. maddi açıdan desteğini keseceğini söyledi ancak ben blöf kayıyordur diye düşünüp pek önemsememiştim.. hep ayın 1'inde para yatırıyordu düzenli olarak hiç para istememe gerek bile kalmazdı. artık alışmıştı ve ayın 1'i olduğu gibi sabahtan gidip paramı yatırırdı. ancak bu sefer öyle olmamıştı..