Günler böyle geçiyor e tabi bilincimiz bu şartlarda bu yoklukta okuyamayacağımızı anlıyor. Ulan 6. Sınıfa kadar taktir alan ben artık okula gidemiyorum. Hergün okuldan kaçıyorum. Okul demişken bi ara gittim oda ilk 2 ders beden eğitimi diye eşofmanla gittim okul üstüm yok amk. Beden dersi bitti ingilizceye geçtik 3. ders hoca geldi daha bizim okula yeni tahini çkkmış. Böyle sarışın kendini beğenmiş şıllık bişey. tam bi dinsiz imansız huur tipi var. Tahminim yanlış çıkmadıda. Herkesle tanışma aşamasına geldik işte kalkıp kendini tanıtıyor herkes sanki askeriye dıbına koyim. Büyüyünce ne olacaksınız hayaliniz ne diye soruyor ilgi huursu kızlar hemşire, öğretmen erkekler polis diyor sabit. icraate gelince sınıf 1.si bendim bir zamanlar, bunlardan olsa olsa yarramın balşı olur diyorum içimden. Sıra bana geldi benim farklı bişey söylemem lazım o kaşarla aynı kademede olamazdım.

Kendimi tanıttım Pilot olacağım hocam dedim bu kılıkla mı diyerek güldü üstündeki eşofmanlara baktı, baştan aşşağı bi süzdü ayakkabıların yırtık olduğunu görünce yüzünü ekşitti.

Ardından benim dersime böyle giremezsin dedi o zamanlar beden derinde oynadığımız top sıranın altında duruyor. Yürü disipline gidiyoruz dedi kolumu sıkarak. Diğer elimle kolunu itip kolumu sıkma hakkına sahip değilsin huur. Dedim.

Ardından bana tokat atmaya kalktı kolunu tuttum ve ona bu mahalleye yeni geldiğini az hoca dövmediğimi ayağını denk almasını söyledim. Bekle burda müdürü çağıracağım dedi. Arkasından topa abanarak vurdum ve yere düştü sonra çocuklar onu yerden kaldırırken sınıftan çıktım. Dersin ortasında son pi binlik yapıp sınıfın kapısını açarak sarı pipi çamaşır ipi diye bağırdım. Muhtemelen bu dakikadan sonra artık okula gitmeyecektim ki öylede oldu...

He tamam cnm

kesin olmuştur.

Okurum belki

Tutmazz

Rez bakalım gece vakit geçsin

Hay gibicem bitmeyen çilekeş hayatınızı

ismini vermek istemeyen Mahalle abisi anlatıyor;
Erzurum/Narman/Alabalık köyünde hayatıma gözlerimi açtım. Yaşım dolmadan da Bursaya gelmişiz. Daha neyin ne olduğunu bilmeyen bir parça çocukken, 3 arkadaş takılırdık mahallede, fakir bir aileydik. Babam çoğu zaman 16 Saat mesaisi yapardı. Annem ise Acıktım anne dediğim zaman o babazın goruna sıçim. Sizi gara tahtalara çıkasız derdi. Babamla derdi neydi bilmiyorum ama bilinçaltımıza işliye işliye düşman etti bizi babamıza. Dolabımız her zaman boştu beyler. Bazen eve misafir gelirdi dolaptan su içmek için açardı ama onu bile bulamazdı huur gibi gülüşürlerdi aralarında. Yaz tatillerinde arkadaşlarla kaplıkayalara yüzmeye gider yolda her marketin önünden cips çalardık.
Erik ağaçları'na saldıra saldıra gider yüzerdik geri gelirkende cips ve erik yerdik. Boş pi paket bulur aşşağı inene kadar içine kıstik doldurur büyüklerimiz görmesin diye tarlada içerdik. Aslında okulla aram iyiydi de kafam bayaa basıyordu. Ulan hiç unutmam liseli bi öğrencinin bacağı kadar boyumuz yok. Okulların önünde 2 metre çocukları dövüp kollarından saatini, cebinden sigarasını, parasını alıyorduk. Çocuktuk eğleniyorduk. Cesurduk onlar neden bu kadar korkuyordu bilmem belki salaktılar belki saf ama mahallemizden korktukları kesindi.

Kim bilebilirdi ki birgün Çelik kasa çalıp tarlada patlatacağımı?

Kim bilebilirdi ki gündüz vakti Kuyumcu soyacağımı?

Kim bilirdi önce metamfetamin içip sonra içirip sonra baronu olacağımı?

Ya abim tutuklandığında elimde bali poşeti döner bıçağı ile karakola girip başkomiserin kolunu kestiğim o gün?

Şu hayatta size tek sözüm var tek abi nasihati gençler. Gözünüze, gönlünüze, kulağınıza küpe olsun inşAllah.

Menfaatini gözeten dosta gönül bağlama.
Fayda görmezse düşman kesilir sana.

Okuyan varsa devam edeceğim şuan abimin hayat hikayesini dinliyorum.