benim hiç arkadaşım yok var ama yok işte

kucuk bir kivilcimin
ofkesinin kanitiydi bu koca yangin
sozumu bitirmek istiyorum huur !
dinleme beni kapali anilarinin ardindan.

kotulukler yukselmeye basladi dunyada
haberin var mi cocuk !
ben degistim, ben cok degistim biliyor musun ?
beni zaman katletti, digerleri gibi.
zaman beni senden ayirdi.

simdi coplugume gidiyorum. karanlik coktu. acikmistir anilarim !
sevgilinin bedeninden bir opucuk almaya gidiyorum bu gece,
ruzgarin sessiz bakislari altinda
ezilmeye gidiyorum.

yalnızlık genelde kişinin isteği doğrultusunda gerçekleşir. istisnalar var tabii ki. ben istemeden gerçekleşen bu insansızlık benim sonum olacak biliyorum. şuan insansız olduğumun farkındayım ama başka bir gezegende ya da boyuttayım gibi hissediyorum. kimse anlamıyor. ve ben yine derin bir suskunluk içinde günlük işlerimi yapmaya devam ediyorum.

bir elma dilimi ısırdım. onu yedim. sonra elimde kalan parçaya uzun süre baktım. ve ben bakarken elma sararıyordu. peki neden ?

o yiyecekten milyonlarca bakteri nasipleniyordu. insanlar ne yapması gerektiğini bilmiyorlar. benciller. dünyayı kendi mallarıymış gibi görmekten vazgeçmeliler. insanlar mükemmel yırtıcılardır. ekosistemin en tehlikeli canlısıdır insan. ve kendini yok edecek olanda.

sabahın bir köründe kalktım. kendi çöplüğümde yine ufak bir dolaşmadan sonra bir kahve yaptım kendime. buharlar çıkıyordu. buğulanmış oda penceremin arkasından korkarak izledim dünyayı. hiç kimsenin benim varlığımdan haberi yok !

boştu sokaklar. iki üç sokak köpeğinin kavgasına tanık oldum. dünyanın karmaşası herşeyi etkiliyordu.

sonra güneş kendini iyice belli etmeye başladı karanlık bulutların arkasından. Dünya aydınlanıyordu. peki insanlar aydınlanabilecek miydi ?

aydınlık görünen bu karanlık dünyanın altında neler yatıyordu ?

sonra hafif bir meltem esti dışarıda. Ağaçlarda kalan 2-3 yaprakta savruldu öylece. dünya dönüyordu.

anladım ben yaşıyorum.

Yalnızlığın bir seçimse bundan şikayet eetme oç

Rrserveee
Benim kafada bi insanla karsilastigima sevindim

sevimsiz yüzlerin bana 'yalnız değilsin' demesiyle kandırıldım bir çok kez. onlara derdimi anlatmaya çalıştım defalarca.

aldığım yanıt her zaman aynı şey oldu. 'üzülme kanka geçer yanındayız biz'

içimden geçiriyordum ulan ben ne diyorum bu basit mahlukat ne diyor ?

ben insani yalnızlıktan bahsetmiyordum oysaki. ben duygu yalnızlığından bahsediyordum. ben his yalnızlığından bahsediyordum. kime söylediysem aynı cevaplar.

hep bir kişi bekledim. bana farklı cevap verecek beni anlayabilecek bir kişi. ama o kişi hiç çıkmadı. koca dünyada yalnız olduğumun farkına vardım.

suan hava kapali ve soguk. ruhumu tazelerken suan icimde ki bu gucun betimlemesini yapabilecegimi zannetmiyorum. bu seyin verdigi tadi insanlar sacma yollarla aramakta cok ustalasmislar bu zamanlarda.

ciks ? bir penis ve bir vajinanin insana verdigi anlik mutluluk ? o anlik ? mutlulugu yakalamak sadece ciks ise gozunuzde, siz gercekten birer aptalsiniz.

yasadiginiz yerden disariya cikin. sadece cikin. ve etrafiniza bakin. sessizce. kafanizda hicbir sey yokken. yeni dogmus bir bebek safliginda izleyin dunyayi. ve ne kadar kirlendigini gorun.

sifona neler hissettigimi anlatirdim. cikacagimda ise sifonu ceker gorusuruz derdim. komsu birgun tuvalette beni dinlemis ve kapiyi caldi. evladim sen mal misin ? dedi. ben insanim dedim ve kapattim suratina kapiyi.

anladim insanlar olasiliklara inanmiyorlar.

bunlar sizin tabirinizle asosyallik. a-sosyal ? sosyal ?

bu olan birsey. dogustan gelen birsey bu. ulan ben mi istiyorum boyle olmasini. anlamiyor musunuz ulan insanlarla birlikte olamiyorum !

bu durum iyice gibici bir hal almaya basladigi zamanlar uyuyorum. uyandigimda ise aklima gelen sayili seyler sunlar.

bugun halletmem gereken dersler.
kendi coplugumu kontrol etmek
ve saatlerce oturup hicbir tak yapmamak.

insan bir koltukla nasil saatlerce hicbir sey yapmadan oturabilir ? sadece etrafina bakarak ? yapacak bir isiniz olmadiginda oluyor bunlar emin olun.

benim kadim dostlarimdan biriside sifondu. klozete oturup saatlerce sifonla sohbet ederdim. japar marka bir klozet.

şu kaybedenler kulubünü izle amk artık

reserved

insanlari izliyordum surekli. toplumun icine karismayi deniyordum ama basaramiyordum. arkadas denen varlikla kafeye gitmeye karar verdim. belki ben yaniliyorumdur diye. belki ben bir yalan uydurdum ve inandim diye. ama yalan degilmis. gittim sadece etrafima baktim. konustugu konular o kadar sacma geliyordu ki yok su kizla soyle olaylar oldu bununla soyle yaptim... bir kulagimla dinliyordum anlattiklarini ama anlayamiyordum.

ne anlatiyorsun lan sen ?

bir sure sonra beni anlamis olacak ki telefona daldi. 2 saat boyunca oturduk oylece. sonra eve geldim. o cocukta bir daha yaklasmadi yanima.

anladim ben lanetlenmistim.

eski pusku bir haliya bakiyordum. halinin uzerinde ki desenler o kadar karmagib ve ilgincti ki. kayboluyordum sekiller icinde. uzerlerinde yuruyordum. orasi da ayri bir dunyaydi. tatlar farkli farkliydi.

koca bir evren ve milyonlarca dunya. sonra sessizlik cokuyordu bedenime. halinin ustune serilmis bedenimi kaldiriyordum. kanlanmis gozlerimi ellerimle ovusturup yillarca ruya gormus hissi tat veriyordu ortama.

Devam et lan sariyor amk

Yalnızlık insanın isteğine göre şekillenir. Yalnız olmak önemli değildir. Her insanda görülen bir ruh halidir. Önemli olan neden yalnız olduğundur. Ve bu yalnızlığın kişinin üstünde ne tür bir etki bıraktığı kişi tarafından sorgulanmadıkça neden yalnız olduğu hakkında hiç bir fikri olmaz. Sadece yalnızım der. istekleriniz sizin mutluluk biletinizdir. Ne istediğiniz önemli değildir. Neyi nasıl isteyeceğiniz önemlidir. Yalnızlık istediğiniz zaman elinize gelmez. Onu kendiniz istediğiniz için yaratırsınız ama farkında olmazsınız. Bu ikisi arasında ki koca farkı göremedikçe istekleriniz sizin istediğiniz doğrultuda gerçekleşmez.

bu kitabimdan bir parca.

gerci cogu kitabimdan bir parca. burada bir dunya yaziyorum gorebilene. gormeyen zaten kufur edip gecenlerdir.

Hayat zamanın kölesidir. Zaman ve insan arasında ki bağı koparmaya çalışan hayat genelde galip gelen taraf olur. Ama hayatı yöneten zaman aldırış etmez. insanlar yanlış kişiye güvendiklerini anladıkları an zamanı ararlar. Aslında zaman insanların hep yanındadır. Ama onlar bunu göremezler.

insanların neyi nasıl düşündükleri önemli değil. insanların düşündüğü şeyleri kendi hayatına yansıtabilmesidir önemli olan. Bazen düşünür söylersin. Bazende söyler düşünürsün. Ama kimse farkına varamaz. Sen kendinle kalırsın koca dünyanda. Başkası girmek istese de giremez. Çünkü benliğin sarmıştır tüm dünyanı. Ve küçücük sandığın o dünyanda dönen kocaman şeylerin varlığından haberin bile olmaz.

Hayatın acımasız olduğunu söylerler hep
Evet öyle aslında
Hayat zavallılara acımaz
Aynalarda ki yansımaların
Hayalden öte olduğunu fark edemeyenler
işte onlara acımaz hayat
Çünkü en iyi yaptıkları şey
Kendilerini ezdirmek
Bu doğanın kanunuydu
Evvelden beri
Ama göremediler
Hiç