benim hiç arkadaşım yok var ama yok işte

kotulukler yukselmeye basladi dunyada
haberin var mi cocuk !
ben degistim, ben cok degistim biliyor musun ?
beni zaman katletti, digerleri gibi.
zaman beni senden ayirdi.

sifona neler hissettigimi anlatirdim. cikacagimda ise sifonu ceker gorusuruz derdim. komsu birgun tuvalette beni dinlemis ve kapiyi caldi. evladim sen mal misin ? dedi. ben insanim dedim ve kapattim suratina kapiyi.

anladim insanlar olasiliklara inanmiyorlar.

suan hava kapali ve soguk. ruhumu tazelerken suan icimde ki bu gucun betimlemesini yapabilecegimi zannetmiyorum. bu seyin verdigi tadi insanlar sacma yollarla aramakta cok ustalasmislar bu zamanlarda.

ciks ? bir penis ve bir vajinanin insana verdigi anlik mutluluk ? o anlik ? mutlulugu yakalamak sadece ciks ise gozunuzde, siz gercekten birer aptalsiniz.

yasadiginiz yerden disariya cikin. sadece cikin. ve etrafiniza bakin. sessizce. kafanizda hicbir sey yokken. yeni dogmus bir bebek safliginda izleyin dunyayi. ve ne kadar kirlendigini gorun.

simdi coplugume gidiyorum. karanlik coktu. acikmistir anilarim !
sevgilinin bedeninden bir opucuk almaya gidiyorum bu gece,
ruzgarin sessiz bakislari altinda
ezilmeye gidiyorum.

sevimsiz yüzlerin bana 'yalnız değilsin' demesiyle kandırıldım bir çok kez. onlara derdimi anlatmaya çalıştım defalarca.

aldığım yanıt her zaman aynı şey oldu. 'üzülme kanka geçer yanındayız biz'

içimden geçiriyordum ulan ben ne diyorum bu basit mahlukat ne diyor ?

ben insani yalnızlıktan bahsetmiyordum oysaki. ben duygu yalnızlığından bahsediyordum. ben his yalnızlığından bahsediyordum. kime söylediysem aynı cevaplar.

hep bir kişi bekledim. bana farklı cevap verecek beni anlayabilecek bir kişi. ama o kişi hiç çıkmadı. koca dünyada yalnız olduğumun farkına vardım.

yalnızlık genelde kişinin isteği doğrultusunda gerçekleşir. istisnalar var tabii ki. ben istemeden gerçekleşen bu insansızlık benim sonum olacak biliyorum. şuan insansız olduğumun farkındayım ama başka bir gezegende ya da boyuttayım gibi hissediyorum. kimse anlamıyor. ve ben yine derin bir suskunluk içinde günlük işlerimi yapmaya devam ediyorum.

bir elma dilimi ısırdım. onu yedim. sonra elimde kalan parçaya uzun süre baktım. ve ben bakarken elma sararıyordu. peki neden ?

o yiyecekten milyonlarca bakteri nasipleniyordu. insanlar ne yapması gerektiğini bilmiyorlar. benciller. dünyayı kendi mallarıymış gibi görmekten vazgeçmeliler. insanlar mükemmel yırtıcılardır. ekosistemin en tehlikeli canlısıdır insan. ve kendini yok edecek olanda.

Rrserveee
Benim kafada bi insanla karsilastigima sevindim

Yalnızlığın bir seçimse bundan şikayet eetme oç

sabahın bir köründe kalktım. kendi çöplüğümde yine ufak bir dolaşmadan sonra bir kahve yaptım kendime. buharlar çıkıyordu. buğulanmış oda penceremin arkasından korkarak izledim dünyayı. hiç kimsenin benim varlığımdan haberi yok !

boştu sokaklar. iki üç sokak köpeğinin kavgasına tanık oldum. dünyanın karmaşası herşeyi etkiliyordu.

sonra güneş kendini iyice belli etmeye başladı karanlık bulutların arkasından. Dünya aydınlanıyordu. peki insanlar aydınlanabilecek miydi ?

aydınlık görünen bu karanlık dünyanın altında neler yatıyordu ?

sonra hafif bir meltem esti dışarıda. Ağaçlarda kalan 2-3 yaprakta savruldu öylece. dünya dönüyordu.

anladım ben yaşıyorum.

insanlari izliyordum surekli. toplumun icine karismayi deniyordum ama basaramiyordum. arkadas denen varlikla kafeye gitmeye karar verdim. belki ben yaniliyorumdur diye. belki ben bir yalan uydurdum ve inandim diye. ama yalan degilmis. gittim sadece etrafima baktim. konustugu konular o kadar sacma geliyordu ki yok su kizla soyle olaylar oldu bununla soyle yaptim... bir kulagimla dinliyordum anlattiklarini ama anlayamiyordum.

ne anlatiyorsun lan sen ?

bir sure sonra beni anlamis olacak ki telefona daldi. 2 saat boyunca oturduk oylece. sonra eve geldim. o cocukta bir daha yaklasmadi yanima.

anladim ben lanetlenmistim.

eski pusku bir haliya bakiyordum. halinin uzerinde ki desenler o kadar karmagib ve ilgincti ki. kayboluyordum sekiller icinde. uzerlerinde yuruyordum. orasi da ayri bir dunyaydi. tatlar farkli farkliydi.

koca bir evren ve milyonlarca dunya. sonra sessizlik cokuyordu bedenime. halinin ustune serilmis bedenimi kaldiriyordum. kanlanmis gozlerimi ellerimle ovusturup yillarca ruya gormus hissi tat veriyordu ortama.

(bkz: her asosyalin kendini filozof sanması)

takılalım mı bi ara panpa

Bi tak olamayacaksın gerzek bu kafayla anca züt olursun

reserved

31 çekmeyi bırak kardeşim

işsizlik zor

napalım amk chuck noland gibi topla mı konuşalım ne istiyosun?

okuruz amk

anlat panpa çok güzel gidiyosun