haberini aldığımız mekana gittik bi kaç yere de haber sladık gitmeden tanıyanınız falan var mı burayı diye. bi iki abimiz sağolsun yardımcı olmak maksadıyla geldiler bizimle. geçtik oturduk mekana aysel'in pekekenti geldi. hoşgeldiniz ayakları falan derken aysel nerde diye atıldım. delikanlı kim salih abi dedi pekekent. salih abi saygıdeğer bi abimizdi. gerçi abilerden pek hayır görmedik ya, işimizi halledecekti. salih abi üslubunca anlattı vaziyeti. bu pekekent olmaz öyle şey dedi ben sermayemi öyle aşkmış sevdaymış harcamam, alın voltanızı tatsızlık çıkmadan yolunuza bakın. salih abi ayaklandı kalk dedi gidiyoruz, dedim nereye gdiyoruz aysel'i almadan gitmem. bak koçum dedi salih abi, bu işler böyle yürümez ya racona ayak uydur ya da bizim şeklimizi bozma. kefil olduk mekanda sıkıntı çıkmıycak diye geldik, beraber geldik beraber çıkalım aksi türlü yanında değil karşında bulursun beni. eyvallah abi dedim gidelim. tam çıkıyoruz mekandan baktım sırrı içeri giriyo mekan sahibi pekekent oo aslanım civanım hoşgeldin gel buyur gibisinden bişeyler söylüyo, döndüm arkamı uzun uzun baktım bunlara, sarmaş dolaş pis pis gülüyolar. salih abi tuttu kolumdan çekti şimdi değil dedim koçum gidiyoruz dedi. ne zaman diye sordum şimdi değil daha sonra ne zaman istersen gel kız mı alıyosun mekanı mı alıyosun beni giblemez ben görevimi yaptım seni getirdim bundan sonrası sende koçum dedi. eyvallah abi dedim. mekana geçtik. bizim ahmet yok mekanda. sordum nerde diye abi dünden beri yok ortalıkta dediler. aradan bi iki gün geçti taktım belime emaneti giricem mekana. iki duble rakı koydum çıktım mekandan. aysel'i almaya körü körüne gidiyorum tek başımayım aklımda yine ne bi düşünce nede tek bi kelime var. geldim mekanın önüne kapıda kimse yok. girdim içeri bu pekekent içerde tek başına oturuyo. beni görünce ayağa kalktı ne işin var lan senin burda dedi, belinden çekti emaneti. ben daha hızlı davrandım bu sefer dayak yiyen ben olmuycaktım. dizine sıktım bi tane at lan emaneti dedim öldürtme kendini. emaneti attı, acı bana dedi vericem aysel'i al senin olsun. arkadan bi kapı açıldı, döndüm bi baktım ben böyle dünyanın anasını avradı tüm sülalesini gibiyim kapıdan içeri giren ahmet bizim ahmet benim çırak ahmet. kevaşeler gibi giyinmiş elinde iki bardak viski ulan bu nasıl bi hayat be ulan kimi vurucağımı şaşırdım aysel'imi kardeşim gibi sevdiğim ahmet'i alıp sermaye yapan bu huur çocuğunu mu vursam ahmet muallak oldu diye onu mu vursam tüm bunlara daha fazla katlanamayıp kendimi mi vursam bilemedim aldım bu pekekenti yanıma ahmeti oturttum bi sandalyeye elini kolunu bağladım tarih 22 eylüldü galiba 5 katlı apartmanın 3. katındaydık o mekanı yaktım çıktım ahmet'i diri diri yakıp çıktım. bu pekekent aysel'i verince bunu daha beter edecektim. ağlaya ağlaya yola koyuldum. aysel'i almaya gidiyorum.

kendimi toparladım yolda. aysel'in bu pezvengin iddia ettiğine göre bulunduğu evin önüne geldik. bu önde ben arkada yavaş yavaş çıkıyoruz merdivenleri. içerde aysel mi var pazavengin adamları mı bekliyo beni bilmiyorum tabi körü körüne gidiyorum. kapıya vurduk kapıyı açan jilet'ti. beni görünce şok oldu huur çocuğu yarı çıplak karşımda geç lan içeri amcık bakma öyle dedim. üçümüz içeri girdik aysel nerde gibisinden işaret yaptım odayı gösterdi. ulan anamı babamı kaybettim. kardeşim bildiğim ahmet muallak oldu diri diri yaktım bu kadar kötü olmamıştım. aysel yatakta üstünde sırrı pekekenti. arkamı döndüm jilet'le göz göze geldik. jilet anladı gözlerini kapadı bana bak lan dedim gözlerini açmasıyla kafasına sıkmam bir oldu. sırrı'yı içeri aldım. ellerini ayaklarını bağladım. cebimden kelebeği çıkardım terzi sadi'nin parmaklarını nasıl bi kin nefretle kestiysem 10 katıyla bi huur çocuğunun gibini kesip, ağzına verdim, bağladım. 4-5 el buna da sıktım. aysel'le bu pekekenti aldım çıktım evden. mekana geçtik. bi kaç duble rakı gittim. pekekenti mekana bağladım aysel'i mahalleye zütürdüm. nuri baba'ya teslim ettim. mekana geri dönüp pzevengi aldım ormanlık bi alana zütürüp kendi mezarını kendine kazdırdım. diri diri gömdüm. tüm bu olaylar neticesinde içim huzurla dolmuştu. hayatımı altüst eden tüm huur çocuklarını öldürmüştüm. evin yolunu tuttum.
içeri girdim ama o huzur bi anda bişey oldu kaçtı. yine de iyi kalmaya çalışıyordum. herşey daha güzel olacak diye avutuyodum kendimi. güzelce bi duş aldım, kurulandım. kıyak bi takım çektim üstüme. aynada kendime baktım. çıktım evden mahalleye aysel'ime doğru gidiyorum. bi çiçek bi çikolata herşeye rağmen istiycem aysel'i. mahalleye geldim, ağır ağır kunduranın topuklarını yere vura vura yürüyorum aysel'in evine doğru. sokağa girdim ortalık ana baba günü büyük bi karmaşa bağırış sesleri. önce bi el silah sesi duyulmuş nuri baba aysel'in kafasına sıkmış namus temizleme ayağına ulan zaten telli duvaklı alıcaktım ben aysel'i. neyse girdim baktım eve nuri baba aysel'i vurmuş, kendini de asmıştı. ne yapacağımı şaşırdım tüm yakınlarım gitmişti. ambulanstı polisti doluştu tabi mahalleye. gençten bi memur arkadaş nasıl oldu nasıl gitti diye çevredekilere sorup soruşturuyo rutin bi araştırma sahnesi. memur bey dedim hikayenin aslı bendedir. 4 cinayet işledim bu genç kızında ölümünden sorumluyum. aldılar zütürdüler. ömrümün sonuna kadar burdayım. işte benim hikayemdir bu birader."

hikayesini böyle anlatmıştı metris'te kelebek. ben bunu yazarım demiştim. o zaman dedi şöyle gir muhabbete birader.
"benim hikayemdir bu birader ama senin de içinde bulunduğun, koleranın damarlarında ki ağır delikanlıların kavgası. tarlabaşı'nın ara sokaklarından kadıköy'ün muallakliğine akan derin bir mevzudur." son sözü bu olmuştu kelebeğin. glüşmüştük. o gece şişlediler kelebeği. bir delikanlının hikayesini o gece bitirdiler.