kendimi toparladım yolda. aysel'in bu pezvengin iddia ettiğine göre bulunduğu evin önüne geldik. bu önde ben arkada yavaş yavaş çıkıyoruz merdivenleri. içerde aysel mi var pazavengin adamları mı bekliyo beni bilmiyorum tabi körü körüne gidiyorum. kapıya vurduk kapıyı açan jilet'ti. beni görünce şok oldu huur çocuğu yarı çıplak karşımda geç lan içeri amcık bakma öyle dedim. üçümüz içeri girdik aysel nerde gibisinden işaret yaptım odayı gösterdi. ulan anamı babamı kaybettim. kardeşim bildiğim ahmet muallak oldu diri diri yaktım bu kadar kötü olmamıştım. aysel yatakta üstünde sırrı pekekenti. arkamı döndüm jilet'le göz göze geldik. jilet anladı gözlerini kapadı bana bak lan dedim gözlerini açmasıyla kafasına sıkmam bir oldu. sırrı'yı içeri aldım. ellerini ayaklarını bağladım. cebimden kelebeği çıkardım terzi sadi'nin parmaklarını nasıl bi kin nefretle kestiysem 10 katıyla bi huur çocuğunun gibini kesip, ağzına verdim, bağladım. 4-5 el buna da sıktım. aysel'le bu pekekenti aldım çıktım evden. mekana geçtik. bi kaç duble rakı gittim. pekekenti mekana bağladım aysel'i mahalleye zütürdüm. nuri baba'ya teslim ettim. mekana geri dönüp pzevengi aldım ormanlık bi alana zütürüp kendi mezarını kendine kazdırdım. diri diri gömdüm. tüm bu olaylar neticesinde içim huzurla dolmuştu. hayatımı altüst eden tüm huur çocuklarını öldürmüştüm. evin yolunu tuttum.
içeri girdim ama o huzur bi anda bişey oldu kaçtı. yine de iyi kalmaya çalışıyordum. herşey daha güzel olacak diye avutuyodum kendimi. güzelce bi duş aldım, kurulandım. kıyak bi takım çektim üstüme. aynada kendime baktım. çıktım evden mahalleye aysel'ime doğru gidiyorum. bi çiçek bi çikolata herşeye rağmen istiycem aysel'i. mahalleye geldim, ağır ağır kunduranın topuklarını yere vura vura yürüyorum aysel'in evine doğru. sokağa girdim ortalık ana baba günü büyük bi karmaşa bağırış sesleri. önce bi el silah sesi duyulmuş nuri baba aysel'in kafasına sıkmış namus temizleme ayağına ulan zaten telli duvaklı alıcaktım ben aysel'i. neyse girdim baktım eve nuri baba aysel'i vurmuş, kendini de asmıştı. ne yapacağımı şaşırdım tüm yakınlarım gitmişti. ambulanstı polisti doluştu tabi mahalleye. gençten bi memur arkadaş nasıl oldu nasıl gitti diye çevredekilere sorup soruşturuyo rutin bi araştırma sahnesi. memur bey dedim hikayenin aslı bendedir. 4 cinayet işledim bu genç kızında ölümünden sorumluyum. aldılar zütürdüler. ömrümün sonuna kadar burdayım. işte benim hikayemdir bu birader."

hikayesini böyle anlatmıştı metris'te kelebek. ben bunu yazarım demiştim. o zaman dedi şöyle gir muhabbete birader.
"benim hikayemdir bu birader ama senin de içinde bulunduğun, koleranın damarlarında ki ağır delikanlıların kavgası. tarlabaşı'nın ara sokaklarından kadıköy'ün muallakliğine akan derin bir mevzudur." son sözü bu olmuştu kelebeğin. glüşmüştük. o gece şişlediler kelebeği. bir delikanlının hikayesini o gece bitirdiler.

aradan biraz zaman geçti bu süre zarfında jilet mahalleye hiç uğramadı sırrı'dan haber yoktu kapıma ne polis dayanmıştı ne başka bişey olmuştu. zamanla mahallede jilet'in yerini almış hüküm sürüyodum.
bi gün aysel'in okuldan çıkmasını bekliyodum. arka arkaya pancar motoru gibi çekiyorum sigaraları. normalden uzun kaldı içerde. biraz zaman sonra çıktı yanında üç kişiyle iki erkek bi kız, hayırdır ulan ne iş diyorum içimden. gizliden gizliye gidiyorum arkalarından baktım girdiler bi kafeye oturdular. aysel yanındaki lavukla pek bi samimi ulan diyorum dalıyım mevzuya ama tutuyorum kendimi sabrediyorum. yaklaşık bi saat sonra kalktılar. aysel eve döndü ben kahveye. nuri baba dedim nasıl aysel'in dersleri var mı bi sıkıntısı, diye sordum. yok evladım çok şükür herşey yolunda dedi. boşlama dedim arasıra konuş başka semtte kızın kanına girmesinler baba dedim. merak etme evladım dedi. ulan tav oluyorum bu lafa ne zaman merak etme deseler altından bişey çıkıyo. neyse bir gün iki gün bu olaylar aynı şekilde devam etti. lavuğun yüzünü kazıdım hafızama, bi iki kere takip ediyim dedim aysel'i bırakamadım.
gel zaman git zaman okulun ilk yarısı bitti. bu arada lavuğun adresini falan buldum icabında. nerden estiyse kafama gittim lavuğun evinin önüne bekliyorum çıkmasını. evin önüne bi araba geldi. kornaya basıyo, ulan arabayı bi yerden tanıyorum. lavuk çıktı dışarıya atladı arabaya, içimden büyük bi hasgibtir çektim sırrının arabasıydı bu. arabada üç kişi jilet sırrı bide bu lavuk. sırrı bini ölmemiş jilet bu işten vazgeçmemişti. atladım taksiye takip ettim lavukları geçtiler bi kahveye oturdular makara kukara takılıyolar. ulan dedim aysel'i uyandırıyım uzak dursun lavuktan. apar topar gittim mahalleye. soluğu aysellerin evde aldım kapıyı çalıyorum açan yok. koşa koşa gittim kahveye nuri babanın yanına. baba dedim aysel nerde? napıcan olm aysel'i hayırdır soluk soluğa kalmışın. baba nerde aysel diye direttim. arkadaşlarıyla buluşacakmış okula ara verildi ya tekrar açılana kadar son bi kez görüşeceklermiş, ah be baba gönderilir mi aysel o çakal sofrasına. atladım taksiye bu binlerin olduğu kahveye gittim, gitsem ne olur toz olmuşlar mekandan kahve sahibine sordum soruşturdum ilk defa geldiler dedi. aysel'i arıyorum telefonu kapalı. nuri baba'dan arkadaşı serap diye biri varmış onun numarasını aldım. aradım dedim duru8m böyle böyle bu adamlar tekin değil karı pazarlıyolar nereye gittiler biliyosan söyle diye. sağolsun kız söyledi yerlerini. aceleyle verdiği adrese gittim. kapıyı vurdum, bu lavuk açtı. kime baktınız cümlenin sonuna noktayı koymadan ben burnuna kafayı koydum daldım içeri nerde lan aysel dedim. jilet ayakta, sırrı belindeki emanete sarıldı, aysel içerden geldi, bana baktı.
+ne işin var burda kelebek.
-senin ne işin var lan bu pekekentlerin arasında.
+sanane lan puşt, anam mısın babam mısın matkabım mısın hesap mı vericem lan sana gibtir git burdan.
ulan hayatımda ilk defa harbi harbi ölmek istedim o an. jilet tuttu kolumdan basgit koçum kötü olacak dedi. bunun suratına baktım burnuna bi kafa attım kelebeği cebimden tam çıkardım huur çocuğu sırrı çekti emaneti sıktı bacağıma. ulan bir gram canım yandıysa namerdim. tam toparlanıp ayağa kalkıcam lavuk geldi sırtıma tekme attı sırrı biniyle lavuk aldılar aralarına ağzımı yüzümü elime verip orda bıraktılar beni.

bi akşam nuri baba geldi kahveye normalde pek uğramazdı. nuri baba aysel'in babasıdır. yüzü asık üzgün bi şekilde oturdu masaya çay koydum iki tane gittim masaya destur var mıdır baba dedim başıyla onayladı., oturdum masaya. hayrola neyin var baba canın sıkkın gibi, diye sordum.
+kız heveslendi kelebek okula ama bu harç paraları kitaplar falan ağır gelecek onu düşünüyorum bi iş daha gerekecek.
-böyle bişey için üzülünür mü baba, dedim. kızın üniversiteyi kazanmış aslanlar gibi okuyacak kabul edersen, dedim.
cümlenin sonuna noktayı koymadan olmaz kelebek dedi. olur baba dedim bi babam var bu kahve onun ihtiyaçlarını fazlasıyla karşılıyo elimizden geldiği kadarıyla artık dedim. baba madem yardım kabul etmiyosun gel dedim takıl burda hem benim de yavaş yavaş askerlik falan geliyo senden daha güvenilir biri bulunmaz hem aysel'e yardımcı olursun hem bana. kabul etti. aysel'in kaydını yaptık okula. aysel okula giderken çaktırmadan onunla gidiyor gelirken çaktırmadan geliyordum peşinden. bi gün yine böyle zamanlarda kahveye döndüğümde arkamdan iki kişi geldi ilk defa gördüğüm tiplerdendi. buyrun birader dedim sırrı abi burda mı dediler. ne iş olduğunu ayıkmam için fırsattı. şimdi yok bana söyleyin ben yardımcı olurum dedim. birader dedi iki tane manita lazım bu akşama. ne diyosun lan sen dedim at yarra kerhane mi lan burası züt. çıkardım kelebeği dayadım gırtlağına diğerini kahveden elemanlar tuttu dedim bu sırrı bini size kar mı satıyo lan dedim. valla onunla yanında jilet recep mi ne var onlar ayarlıyodu abi bu zamana kadar dedi. gibtirin gidin lan bi daha görmiycem sizi bu semtte dedim, gönderdim puştları. kahveye dönüp bu olaydan kimse bahsetmiycek ben icabına bakıcam dedim. aradan bi iki saat geçti geçmedi jilet'le sırrı geldi. çıktım kahvenin önüne jilet abi dedim. buyur koçum dedi. gelsenize bi abi dedim. bunlar yanıma gelir gelmez çıkardım kelebeği sırrının dalağına soktum. bi elim kelebekte bi elim sırrının yakasında bu mahallede dedim pekekentlere yer yok. bu ibreti alem olsun herkese. jilet'e döndüm. jilet sen bunca zaman semtin namusuna sahip çıkmış kişi şimdi sermaye mi kurdun kendine. bunca zaman abi diye peşinden ayrılmadım benim gibi bu semtin tüm çocukları seni örnek aldı. şimdi sana bi kez söylüycem bi seferde anlıycaksın. pılını pırtını topla bugün bu semtten gibtir git. jilet tam bişey diyecekti çıkardım kelebeği ona doğru bi adım attım sustu döndü arkasını gitti.

yine bi gün geldi jilet'le bu zütveren çaylarını verdim. sağa sola laf atıyo muallak jilet'e kaşgöz sahip çık şuna anlamında bişeyler yaptım, merak etme der gibi göz kırptı. tam masadan boşları alıcam aysel geçti kahvenin önünden, içim bi tuhaf oldu yine bu sırrı denilen huur çocuğu ooo bu yavru kim jilet cümlesinin sonuna noktayı koymadan kelebeği çıkarıp kulağına dayadım. abimin yanındasın yılışıklık yapma önce kulağını sonra zütünü keser kendine gibtiririm gibtir git çık dışarı dedim. jilet ayağı kalktı çek o kelebeği sok cebine dedi abi dedim ya efendi gibi otursun yada yanında sen değil peygamber olsa keserim kulağını. jilet sert sert baktı aldı huur çocuğunu da çıktı kahveden. benim kafa iptal tabi yardırdım aysel'in peşine kahvenin önünden geçmiceksin falan dicem yetiştim tuttum kolundan döndürdüm kendime bi baktım aysel ağlıyo. nasıl lan aysel nasıl ağlar kim üzer lan aysel'imi.
-noldu hayırdır aysel niye ağlıyosun.
+yok bişey bırak beni.
-kızım noldu söyle yakarım bu mahalleyi.
+bişey yok be bırak kolumu hayvan mısın, dedi.
ulan zaten kafam olmuş çöplük bağırdım buna noldu lan diye. korktu kız anlattı durumu bu huur çocuğu sadi kızı izleyip 31 çekiyomuş, aysel'de yakalamış. ulan bak yazarken bile kendimden geçtim ulan huur çocuğu yapılır mı lan bu aysel'e bana. koştum terziye haberi almış sadi kaçmış dükkandan. camı çerçeveyi indirdim. talan ettim dükkanı çekmecelere kadar baktım yok huur çocuğu bastım gittim evine kapıya vuruyorum açan yok kırdım girdim içeri. baktım bu tünemiş gardolabın için çektim çıkardım bunu ama nasıl dövüyorum geçmiyo sinirim. tuttum sağ elini çıkardım kelebeği zorlaya zorlaya kestim o sinirden o nasıl becerdim o kelebek nasıl kesti o parmakları hala anlamış değilim. aldım parmakları elime ulan dedim bu mahalleden gibtir olup gitmezsen o bamyanı da keserim bilmiş ol 2 saate kadar terk et mahalleyi. dışarı çıktım herkes kapının önünde jilet en önde yanında sırrı bakın lan hepiniz buraya dedim attım parmakları önüme aysel'e yan gözle bakan olursa kimseye acımam bu jilet abim bile olsa dedim. yardım kalabalığı geçtim kahveye. jilette arkamda göndermiş sadi'yi mahalleden şikayetçi olursan sermayem yapar buruş buruş zütünü bu semtin tüm sübyanarına gibtiririm demiş. kahveye geldi jilet, boşaltın lan kahveyi diye bağırdı millete üç gün kapalı burası. herkes otursun çayına çorbasına devam etsin dedim. abi sende otur bi huur çocuğu için tekneyi limana oturtacak değiliz. dedim. sen nasıl diyosan koçum dedi.

haberini aldığımız mekana gittik bi kaç yere de haber sladık gitmeden tanıyanınız falan var mı burayı diye. bi iki abimiz sağolsun yardımcı olmak maksadıyla geldiler bizimle. geçtik oturduk mekana aysel'in pekekenti geldi. hoşgeldiniz ayakları falan derken aysel nerde diye atıldım. delikanlı kim salih abi dedi pekekent. salih abi saygıdeğer bi abimizdi. gerçi abilerden pek hayır görmedik ya, işimizi halledecekti. salih abi üslubunca anlattı vaziyeti. bu pekekent olmaz öyle şey dedi ben sermayemi öyle aşkmış sevdaymış harcamam, alın voltanızı tatsızlık çıkmadan yolunuza bakın. salih abi ayaklandı kalk dedi gidiyoruz, dedim nereye gdiyoruz aysel'i almadan gitmem. bak koçum dedi salih abi, bu işler böyle yürümez ya racona ayak uydur ya da bizim şeklimizi bozma. kefil olduk mekanda sıkıntı çıkmıycak diye geldik, beraber geldik beraber çıkalım aksi türlü yanında değil karşında bulursun beni. eyvallah abi dedim gidelim. tam çıkıyoruz mekandan baktım sırrı içeri giriyo mekan sahibi pekekent oo aslanım civanım hoşgeldin gel buyur gibisinden bişeyler söylüyo, döndüm arkamı uzun uzun baktım bunlara, sarmaş dolaş pis pis gülüyolar. salih abi tuttu kolumdan çekti şimdi değil dedim koçum gidiyoruz dedi. ne zaman diye sordum şimdi değil daha sonra ne zaman istersen gel kız mı alıyosun mekanı mı alıyosun beni giblemez ben görevimi yaptım seni getirdim bundan sonrası sende koçum dedi. eyvallah abi dedim. mekana geçtik. bizim ahmet yok mekanda. sordum nerde diye abi dünden beri yok ortalıkta dediler. aradan bi iki gün geçti taktım belime emaneti giricem mekana. iki duble rakı koydum çıktım mekandan. aysel'i almaya körü körüne gidiyorum tek başımayım aklımda yine ne bi düşünce nede tek bi kelime var. geldim mekanın önüne kapıda kimse yok. girdim içeri bu pekekent içerde tek başına oturuyo. beni görünce ayağa kalktı ne işin var lan senin burda dedi, belinden çekti emaneti. ben daha hızlı davrandım bu sefer dayak yiyen ben olmuycaktım. dizine sıktım bi tane at lan emaneti dedim öldürtme kendini. emaneti attı, acı bana dedi vericem aysel'i al senin olsun. arkadan bi kapı açıldı, döndüm bi baktım ben böyle dünyanın anasını avradı tüm sülalesini gibiyim kapıdan içeri giren ahmet bizim ahmet benim çırak ahmet. kevaşeler gibi giyinmiş elinde iki bardak viski ulan bu nasıl bi hayat be ulan kimi vurucağımı şaşırdım aysel'imi kardeşim gibi sevdiğim ahmet'i alıp sermaye yapan bu huur çocuğunu mu vursam ahmet muallak oldu diye onu mu vursam tüm bunlara daha fazla katlanamayıp kendimi mi vursam bilemedim aldım bu pekekenti yanıma ahmeti oturttum bi sandalyeye elini kolunu bağladım tarih 22 eylüldü galiba 5 katlı apartmanın 3. katındaydık o mekanı yaktım çıktım ahmet'i diri diri yakıp çıktım. bu pekekent aysel'i verince bunu daha beter edecektim. ağlaya ağlaya yola koyuldum. aysel'i almaya gidiyorum.