Rezervetullah

sahurdan sonra başlıyoruz yaklaşık 1 hafta 10 gün kadar sürecek

panpa yer altı edebiyatı tarzını sevmişimdir her zaman beklemedeyiz

11-12 yaşlarındaydım ilk okul zamanları. okuldan çıktıktan sonra mahalle de takılırdım. oyun falan değil bizim jilet recep abi vardı onun yanında takılırdım. daha bu yaşlarda volta atmayı kelebek sallamayı öğrenmiştim. jilet recep sağlam adamdı duruşuyla konuşmasıyla raconuyla harbi idol adamdı. semtte bir görünürdü esnaflar falan saygı duruşunda o biçim bi delikanlıydı. bende yanında takılırken hafiften isim yapıyordum geleceğin jileti bu çocuk diyorlardı. jilet recep ne yaparsa onu örnek alıyo, onun gibi davranıyodum. yanımda jilet olmasa da girdiğim dükkanlarda bana karşı saygı duyarlardı, gerçi bana değildi o saygı jileteydi.

gel zaman git zaman ilk okulu bitirip liseye başlamıştım. çok uzun sürmedi bu lise macerası benim için. okulda jiletten kalma bir namım vardı. herkes biraz çekingen takılırdı yanımda. benim de havamdan geçilmez semtte ki raconu okulda devam ettirirdim. uzaktan uzaktan kestiğim bi kız vardı adı aysel, dünyanın en güzel kızı. bizim semtte otururdu haliyle beni de tanırdı. içim giderdi aysel'e. ona anlatmazdım bu durumu ima falan yok yalan yok hiç iş koymadım kıza. ama söylemişim bi kaç kişiye seviyorum bu kızı diye. gel zaman git zaman aysel'in yanında beyaz tenli, iyi giyimli, saçı taralı manken gibi bi lavuk tünemiş diye haber geldi. ulan bizim bi ismimiz var yakışır mı ben bu kızı seviyorum diyipte yanında sinek uçurtmaya. gözümüzle bi görelim bakarız icabına dedim. hiç unutmuyorum ekimin 22 si günlerden çarşamba 3ncü ders bitmiş tenefüse çıkmışız bahçede ne görüyüm, bizim aysel yanında bu lavuk yanyana dizdize oturmuşlar. lavuğun arkasında bi iki bebe belli ki duymuşlar mevzuyu kol kanat gerecekler sözde. ağır adımlarla gittim yanlarına kafamda tek bir düşünce tek bir kelime yok, sadece gidiyorum bunlara doğru. yaklaştım lavuk ayağa kalktı beni görünce bak jilet dedi hop dedim bi tokat asıldım lavuğa jilet yok dedim yanlış kişi sanıyosun beni daha namımızı koymadık ortaya, kimsenin devamı değil yepyeni bi hikayeyim lan ben dedim. yanında ki çocuklar girdi araya durun beyler okulda kavga etmeyin dedi biri cümlesinin sonuına noktayı koymadan ben kafayı koydum burnuna 4 kişiler tek başıma giriştim bunlara allah'ı var sağlam dayak yiyorum ağzım gözüm patlamış, aklımda tek bi konu var ben bu lavuklardan en az ikisini zütüremezsem semtte adım atamam. bunlar tam bırakmıştı ki beni ben canlandım birinin kolunu tuttuğum gibi kırdım, diğerinin boşluğuna bi tekme attım aldım kafasını kollarımın arasına kaç kere diz attım lavuğun suratına saymadım. diğerleri korkup kaçtı. hocalar falan yetişti sonra çok sevdiğim bi matematikçi vardı oda severdi beni tuttu kolumdan napıyosun oğlum sen dedi cümlenin sonuna noktayı koymadan ben bunun burnuna kafayı koydum sonrada okuldan atıldım zaten.

Bozmadan devam ederse çok iyi olucak bu hikaye beyler . Rez

Devamı nerde giberim reklam aranı birader heycanlandım.

harbi koleracı muallak keko olsada bi çekimi var rez

aldım tasdiknameyi elime semte doğru gidiyorum. yine kafamda tek bir düşünce tek bir kelime yok. semtin girişinde sağlık ocağı vardı girdim içeri kaportayı toparlatmaya çalıştım. hemşire nuray vardı jiletin kapatmalarından. noldu sana ne bu halin gibisinden sorular soruyor. abla önemli bişey değil bilindik haller ilk defa mı görüyosun bu halleri dedim. dikişler atıldı sargılar sarıldı eyvallah abla dedim 1-2 saate borcu kapatırız bi kahveye uğruyim dedim. önemli değil recep'e selam söyle sen dedi. eyvallah abla dedim çıktım. 10 metre ilerde terzi sadi abi nin dükkanı vardı girdim façayı da bi düzeltelim dedim. selamımı verdim bi gömlek bi pantolon ayarladı sadi abi onları da giydim kahveye doğru gidiyorum. mahalle de beni gören peşime düşüyo çizdirdik ya kaportayı sanıyolar ki jilete gidip abi ağzımı yüzümü gibtiler sende onları gib dicem. der miyim ulan öyle şey aklınız alıyo mu hiç. neyse girdim kahveden içeri jilet her zaman ki masasında beni görür görmez sıçradı yerinden noldu oğlum sana kim yaptı lan bunu gibi sorular soruyo şştt dedim abi sakin babam burdayken dedim anladı jilet babam burdayken sana laf düşmez hesabına getirdim. geçtim ocağın oraya noldu dedi babam bi yandan çay dolduruyodu anlattım durumu böyle böyle dedim. babam her zaman sabırlı bi adamdı, saygılı adamdı, karşısındaki çocuk bile olsa kararı hep ona bırakırdı. napıcaksın dedi. izin verirsen burda yanında çalışıyım, okulu açıktan bitiririm dedim. tamam git eve dinlen dedi. biraz soluklanıyım mı şurda dedim jiletin masayı gösterdim. jiletle babam samimilerdi. babam severdi jileti. çay içer misin dedi. estağfurullah baba dedim kendi çayımı doldurdum bi tane de jilete gittim masaya. buyur abi dedim. ne lan bu hal dedi. mevzu o değil dedim. bi süre yanında takılmıycam dedim. hayırdır oğlum dedi. millet jilet diye çağrıyo beni o senin namın ben kimsenin ndıbını yürütmem abi dedim bi nam salıcaksak kendi hikayemi oynarım dedim. eyvallah koçum dedi senden de bu beklenirdi. eyvallah abi yanlış anlama beni edepsizliğim olduysa da kusuruma bakma dedim eve gittim.

annem babamdan alışık duruma. babam eskilerdendir. her neyse durumu anlattım böyleyken böyle oldu dedim. oturdu koltuğa o kadar sessiz ağladı ki o gün dünyada hiç bir şeyi duymadım. akşam yemeğinde soğuk bir hava tadı tuzu yok yemeğin kimse tat almıyor ama el mahkum yiyor. gece annemle babam kısa bi tartıştılar babam durumu kontrol altına aldı sakinleştirdi annemi. mutfaktan rakısını aldı balkona geçti yaktı sigarasını. yanına gittim baktım gözlerini siliyo. nasıl olur lan benim babam koskoca rüzgar musa nasıl ağlar lan. napıcamı şaşırdım elim ayağım buz kesti. özür bile dileyemedim. babamın bana söyledi sözlerse şöyleydi; annesiz babasız büyüdüm akraba ellerinde dayaklar yedim aşağılandım hiç sevilmedim. beni şu dünyada sevdiğine inandığım tek kişi annendir. o bana az önce ne dedi biliyo musun bu çocukta senin gibi eli kanlı sokakta büyüyecek, belki ölüp gidecek. bu çocuğu sen bu hale getirdin artık her gün yolunu gözleriz bu gün ne oldu diye. yani anlıycan beni tek seven kişinin benim hayatımdan nefret ettiğini öğrendim az önce ne yap ne et düzelt bu işi yoksa ters düşeriz. bütün gece ne yapacağımı düşündüm hiç düşünmeyen aklından tek kelime geçirmeyen ben nasıl düzeltirim diye düşündüm bütün gece.

Seri ol uyumuyorum seni bekliyorum 3 saatte bi yazacaksan iki üç gün sonra girelim amk bozmazsan sonuna kdar okuycam hade kolay gelsin

Rezerved

sabah kahveyi açtım, çayı demledim. esnafın çayını dağıttım, iki simit bi çay kahvaltıyı da hallettim. yerlere paspas, camlar cillop. kahve de takılıyorum sabah haberleri falan saat oldu 10 civarı kapının önünde aysel beni gözlüyo ah ulan aysel şimdi sırası mı el kol hareketiyle çağırdı, elimi havluya sildim çıktım kapının önüne. buyur, dedim. konuşabilir miyiz, dedi. konuş kızım, dedim daha nasıl konuşucaz. başka bi yerde konuşsak olur mu böyle kahve önünde cümlenin sonuna noktayı koymadan -yok artık o kadar da değil- ben girdim cümleye bak kızım dedim bu ekmek teknesi bu sabahtan itibaren bana emanet ben bugün burayı bırakıp gelirsem yarın seni bırakır başka yere giderim okul çıkışına gelirim akşam o zaman konuşuruz şimdi hafiften yoluna dedim. peki tamam dedi. ah ulan aysel. herneyse vakit geldi peder beyden bi iki saat izin kopardık utana sıkıla. gittim okul çıkışına aysel'i bekliyorum ama ne beklemek. kızı ilk bekleyişimde sıkıntıdan sigaraya başladım. sigaranın biri bitiyor biri yanıyor ulan içemiyorum da mereti öksürük bi yandan sabırsızlık bi yandan her neyse aysel göründü okul kapısında, yanında bi iki arkadaşı. beni gördü onlara görüşürüz tarzında bi tebessüm etti ki ne tebessüm be kardeşim o tebessümü o gülüşü görünce insan ancak bi tanrı böyle gülümseyebilir diye düşünüyordu. usul usul geldi yanıma ince bi merhaba dedi kendinden emin bi merhabayla cevapladım. nereye gidelim dedim, istiklale gidelim mi dedi değişiklik olur dedi. ulan kızım ne değişikliği daha ilk görüşmede manatonluk yaşıyosun hem ne istiklali çıkmamışım koleradan başım döner kendime gelemem ben olamam o züppe caddesinde dedim, içimden tabi. nasıl istersen dedim gidelim. çıktık istiklale ulan ne gereksiz insan topluluğu be kardeşim her neyse girdik bi kafeye çayları söyledik.

canlar, dostlar benim vardiya bitti eve gidiyorum akşam devam edicem. takipte kalın

Takipteyiz başkan rez

rezerved

Rezerved

rezerved

Sen kimsin kadikoye muallak diyon oc