Hani siz burda geyik goy goy yapıyorsunuz ya en iyi şekilde yapın beyler. Ben burda sorunlarımı unutup guluyorum sizin sayenizde.
Benim babam 2 yıl önce vefat etti. Maddi sıkıntılarımız çok. Ben akşamüstü 5 ten gece 12 ye kadar çalışıyorum. Gündüzleri ise okul var. Evet ben liseliyim beyler, abiler. Okula yırtık ayakkabı ile gidiyorum. Uşak ta yaşıyorum. Buralarda sosyete binleri çoktur. Ben gece işten gelince ders çalışıp biraz buralarda takilirim. Ama o binler yata yata sınıf geçer. Çünkü onlar zengin. Bir de herkesin gozu bende olur. Ayakkabının yirtik yerlerini yapistirsam da belli olur. Utanirim, sıkılırım ama hep sabrederim. Üzerimdeki elbiselerin çoğu sağdan soldan işte. Bi telefonum bile yok. Okulun verdiği tabletle takılırım ve interneti de karşımızdaki aparttan çekerim. Bi kız severim üstüm başım iyi değil diye cesaret edemem. Etsem bile reddedilirim hep. Herkesin amacı para amk hayatında. Zaten çıkıp gezemem. Ne ile gezeyim. Eski ayakkabilar ve cepte para olmadan mi? Annem hasta zaten benim çalıştığım da olmasa açlıktan ölürüz belki. Ama beyler ne olursa olsun buna da hamdolsun. Belki ben sakat olabilirdim. Peki o zaman hasta anneme kim bakardı? Bana kim bakardı? Neyse uzun lafın kısası halinize şükredin ve güzel entrylerle bni mutlu etmeye devam edin.