Selamun aleykum Beyler. kendimden bahsetmiyeceğim çünkü okudukca beni, karakterimi, hikayemi, yaşadıklarımı öğreneceksiniz. hazırlayın sigaralarinizi, geçin rahat bir yere sadece okuyun. hikayede isimler ve yerler sansürlenecek.

Başlıyoruz.

Herşey uzun zaman değil, sadece 1 yıl önce oldu ve hala da etkilerini barindiriyorum. Entry girerken bunu göze alirsaniz sevinirim.

Yaz başlangıcıydı herşey gayet güzel gidiyor sınavlar bitmiş ve tatil geliyordu. Herkes gibi yazın çalışacak elime para gecincede keyfime bakacaktim. Bir televizyon kanalinda stajer olarak muhabir/kameraman giriş yaptım. Herşey güzeldi ramazan olmasi nedeniyle sabah 12 akşam 5 yapiyordum. Çok bi para almasamda bana yeterdi zaten 1 ay çalışacaktım. Bulunduğum şehir fazla büyük olmamasi nedeniyle çok haber çıkmıyordu genelde türkiye geneli haberleri alıp yazardık. Ben haber yazmadığım için boş boş oturur yabancı dizi izler mesai bitimini beklerdim. Yine aynı gecen bi günümde tanımadığım ama animsadığım biri tarafından facebook üzerinden mesaj aldım. Kim bilebilir 1 senemi bu hala getireceğini?

"Seni bi yerden tanıyorum". Şeklinde gelen mesaji pek onemsemedim. Fakat görüldü birakinca ısrarla birşeyler yazmaya devam edince, zaten boş boş oturuyorum bari arkadaş edineyim muhabbet eder zaman geçiririm kafasiyla konuşmaya başladim. Kendisiyle aynı okulda farkli siniflardaymişiz fakat ben onu daha fark bile etmeden başka bir şehre babasinin vefati nedeniyle taşinmişlar ama bunlar benim umrumda bile değildi sonuçta başka şehirde daha önce yüzünü bile görmediğim birisi ne olabilirdi ki. Fakat öyle değildi. Tanri size herzaman planladığımız hayati sunmuyordu.

Konuştuk, konuştuk. zaman o kadar hızlı geçmişti ki. işi bitirdim paramı aldım. şimdi tatil vaktiydi. genelde yazları dedemgilin oraya gideriz. deniz turistlik yer yazık tatil için gerekli herşey var. bunları geçersek. onunla o kadar çok konuşmaya başlamıştık ki. sürekli anılarını anlatır hayatını anlatır yaşadıklarını babasını herşeyi. artık herşeyini biliyordum. fakat o beni nerdeyse hiç tanımıyordu. ben sadece dinleyen taraftım. ve bundan hiç sıkılmaması beni şaşırtmıştı. tatilde onunla meşgul olmak istemiyordum çünkü gözümde zaman geçirme aracı halindeydi. fakat o bunun farkında değildi. herneyse tatile gittiğimde onunla iletişimimi kestim çünkü artık ne sıkılacak nede zaman geçirmeye ihtiyaç duyacaktım. gayet normaldı 1 2 gün fakat daha sonrasında bir ekgiblik bir boşta kalmışlık hissetmeye başladım. galiba hayatımda çoktan büyük bir yer edinmişti. tekrar görüşmeye başladığımızda aradım. abartmıyorum gecenin 1 inden sabah 5 e kadar telefonla konuştuğumuzu hatırlıyorum. sonrasında artık yorulmuştu anlatmaktan ve uyuyakalmıştı. o halı beni gerçekten garip şeyler hissettirmeye yetmişti. inanin hala özlemiyor değilim. ama artık herşey farklı.