Mert'i sağa salim bıraktım evine, babama arabayı teslim ettikten sonra alarmı kurup yatışa geçtim sabah kalkmam gereken saat'den 1 saat önce kaldırılmıştım ki telefon yüzünden kim arıyordu diye bakma mücadelesi verirken gözlerim 'Bu' yu gördükten sonra fal taşı gibi açıldı Buse arıyordu,
-Esnaf sahile gelebilirmisin konuşmamız gerek
+Tamam geliyorum (uykulu bir şekilde) aklıma yine deli sorular geliyordu noldu ki falan diye düşünüyordum üstümü başımı giyinip sigara kahve kombininden sonra sahilin yolunu tuttum, Buse'nin her zaman ki bankta oturduğunu gördüm yanına gidip
+Selam
-Selam esnaf gelebildin sonunda, ulan gibicem böyle işi harbiden ben mi fark etmiyordum yoksa çok mu yavaş hareket ediyordum herkes şikayetci amk
+Yine mi beklettim?
-Alışırız anam demiştik unuttun herhalde?
+Ben unutmadım Buse sen unuttun, etkilenmiş olmalı ki gözleri dolmuştu
-Böyle olsun istememiştim, biran oradan Kardeş Payında kızı etkilemek için ustan kuşlar ile bir şey yapıyordu seviyorum dedikten sonra biri gelip arabadan Banane lan banane diyordu ya hah işte öyle demek istemişim ki o zamanlar Kardeş payı yoktu,
+Oldu artık Buse, sen benden ben senden uzak duracağız sana mutluluklar, dedikten sonra kalkıp eve gittim giberim bugünlük okulu diye düşünüyordum eve gidip kafayı vurup yattım Mert'in araması ile kalktım
-Okula niye gelmedin oğlum Buse çok kötü halde
+eee
-Ne eee aq ne dedin kız
+Haydaa Mert boş muhabbet yapma kardeşim
-Esnaf ayıp yapıyorsun kardeşim kızı unutturmak için Ahsen ile bile tanıştırmaya kalksam seni Buseyede yazık ufak'da olsa geçmişiniz olmuştu kanka, haklıydı aslında ama hata Busedeydi
+Konuşur hallederim ben bi ara
-Hah şöyle be
Günler günleri kovalarken hafta sonu gelmişti Buse okula gelmiyordu Perşembe gecesi yatıp yarın gelir ümidiyle, kalkmıştım...

Eve gidip duş aldım sabah kalkmak için alarm kurduktan sonra yattım, sabah alarmın sesiyle kalkıp üniye gitmek için hazırlandım sigara, kahve kombini ile kıyafet kombini yapıp Üninin yolunu tuttum sınıfa girdiğimde sıramda Buse oturuyordu kantinde Mert ile Duyguyu yalnız bırakmış
-Hoş geldin Esnaf her zaman ki gibi geç geldin
+Alışsanız iyi olur
-Alşırız anam merak etme
Daha 2 kelime etmeden akşam ki club buluşmasını hatırlattı
+Geliriz anam merak etme
(Gülücükler eşliğinde)
Mert geldi arkasından hoca girdi Buse hafif tebessüm ile
-Unutma esnaf dedi ve gitti
Bugünlük okul bitmiş hafta sonu gelmişti, eve gidip duş aldım cluba gitmek için, üstüme siyah ceket siyah pantolon beyaz tişört kombininden sonra Mert'i arayıp sahile gelmesini söyledim...

Herkesi boş verip kafayı vurup yattım kalktığımda öğlen 2 gibiydi babamın iş yerine gitmeye karar verdim oradaki ustalar ile muhabbet sohbet derken akşam olmuş ve telefonum 1 kere bile çalmamıştı o an fark ettim ne kadar yalnız olduğumu akşam saat 8 olduğunda iş yerinden çıkarken Mert aradı Duygu ile berabermiş xx adresinde beni beklediklerini söylediler Duygu ile Mert'i el ele olması yalnızlığımı daha çok hatırlatırken benim ki nerede amk diye çevreme bakıyordum koca şehirde önümden yanımdan sağımdan solumdan binlerce insan geçiyordu ama ömrün geçtiği gibiydi hepsi sessiz ve durdurulamaz, (Bu arada Buseden hiç haber yoktu yarın zaten Üni olduğu için'de aramadım) Duygu,
-Hadi gidelim o zaman biraz eğleniriz, nereye demeye kalmadan Mert'in de bir yere gideceğimizden haberi olduğu için sesimi çıkarmadım bir cafeye oturduk Buse sevgilisinden yeni ayrılmış bir kız varmış pgibolojisi iyi değil falan dedikten sonra birini kakalamaya çalıştıklarını anladım fakat Buse vardı ve Duyguda biliyor olması gerekiyor fazla abartı olamasada bir şeyler yaşamıştık kızı beklemeye başladık ben kız için aklımdan düşünüyorum; kötü yola düşmüştür, çirkiin ağzı yüzü yamuk yüzünde fer kalmamış bir kız hayal ettiğim için pek giblemiyor, hatta sıkılıyordum cafede otururken Mert soğuk davranma falan muhabbetleri ederken birden dona kaldım...

+Yemeğinizi bitirdiyseniz kalkalım, dedim hemfikir olup bitirdik dediler hesabı ödemeye gittiğimde Mert ne kadar ısrar etsede ben ödeyip, arabaya geçmelerini söyledim yanlarına gittiğimde sinema muhabbeti yapıyorlardı son sinemalar kalmıştı herkesin ısrarı ile bir avm'ye girip sinema izlemek herkesin ortak kararı oldu biletleri almıştık günün son sinemalarından birine girdik, Mert ile Duygu yan yana oturmuşlardı ben ile Ahsen bu durumda yan yana oturacaktık ki Mert'e bi ara yanıma gelsene demeyi bile düşünmüştüm utancımdan sinema başlar başlamaz Mert ile Duygu yiyişmeye başladı ben hafif bir sesle
+Aile var arkadaşlar lütfen dikkatli olalım, dedim ki Ahsen'in yüzünde masum bir gülücük belirdi (düşündüğünüz gibi olmadı beyler bende sinemaya giderken belki bir yaklaşma olur dedim fakat uslu uslu sinemamızı izlemiştik) çıktığımızda saat geç olmuştu Duygu ile Ahseni evlerine bırakmak gerekiyordu ne kadar kendileri ısrar etseler'de biz gideriz diye Mert ortaya tepkisini koydu bana bir şey demek düşmezdi Mert'in sevgilisi var iken, Duyguyu evine bıraktığımızda 1-2 dakika Mert ile Duyguyu arabada beklemek zorunda kaldık Ahsen ile Mert arabaya bindiğinde, Ahsenin yanında yapılacak bir espri olmasada
+Afiyet olsun Mert bey, Ahsene baktığımda ise gülmeye başlamıştı Mert hafif bir utanma ile
-Ne afiyet olsunu bee, demişti ki biz çoktan anlamıştık neler olduğunu Ahseni evine bırakmak için getirdiğimizde Ahsen, bana
---Teşekkürler esnaf, iyi geceler demişti ki yüzümde saf bir mutluluk belirdi...

+Tamam Buse iyiyim bir sorun yok
-Nasıl iyisin esnaf, harbi la abartılmasada kötü halde idim sıra Mert'te idi fakat bacağımı hareket ettiremediğimden tecavüz etmesinden korktum ki baya sinirliydi,
-Ben sana binme taksi ile git demedim mi esnaf?
+Ne bileyim aq arabası karşıma çıktı
-Hadi ya araba mı karşına çıktı, bak binlik yapmayıda ihmal etmiyor, Duygu
-Bir daha o kadar içmessin akıllanmışsındır?
+Daha fazla içsem nasıl kafa yaşardım ki bence denemeden öğrenilmez, Ahsen
-Yapma bence bir daha, lan sen yapma de birdaha içkiyi azına sürenin dıbına koysunlar be
+Hebehebebe tammam diye bir ses çıktı ağzımdan, hay dıbına koyayım herkes farkında Buse sinirli bir şekilde bakış attı Mert ile Duyguyu görseniz yıkılıyor gülmekten Ahsen artık farkına vardığı için utanmıştı...

Bilincim yerine gelmişti yavaş yavaş, babamı ilk defa o kadar kızgın görüyordum gözlerim kapalı bir şekilde etrafı dinledim
-Alkol alıp binme şu arabaya dedim kaç kere, evet bir b*klar yemiştim farkındaydım, Mert Duygu ile konuşmuş olmalı ki Duygu gelmişti ve tabi ki Duygunun yanında Ahsen (hadi lan ordan seslerinizi duyabiliyorum) Buseye kim haber verdi Allahım bana sabır ver ana baba gününe dönmüştü etrafım, hafif doğrulur gibi olduğumda herkesin bana baktığını fark ettim
+Ölsem cenazeme bu kadar kişi gelmez herhalde, demiştim ki ortalık yumuşamıştı babam;
-Ben seni arkadaşlarınla birlikte bırakayım bari, deyip gitmişti babam gider gitmez Buse üstüme atladı dıbına koyduğum kızı odada Ahsen var Ahsen...

Garson geldi, isteklerimizi alıp gitti otururken dikkatimi karşı masada 2 tane lavuk çekti sap sap gelmiş böyle bir mekanda oturuyorlardı, içimden makara yapıp herkesin cinsel terciği farklıdır deyip geçtim ki, adamlar dikkatli bir şekilde Duygu ile Ahseni kesiyorlardı ilk de kendimi yatıştırsam'da aralarında gülüşmelerinden sonra uzaktan salladım
+Ne bakıyorsun oğlum?
Cevap yok 1-2 saniye geçti ki Mert;
-Sakin ol kardeşim boş ver Allahından bulsunlar, demesine rağmen 2 side susmuş bakmaya devam ediyorlardı, ayağı kalkıp
+Ne bakıyorsun dıbına koyim ne bakıyorsun lan? diye bağırıştan sonra bütün mekan bize döndü, beyler o an gözlerim hiç bir şeyi görmedi direk ayağı kalkmak ile adamların masasına gitmem ile lavuğun tekini altıma almam sadece 3-4 saniye sürdü, mekan nezih bir yer olduğu için güvenlikler gelip bizi ayırdılar...

Babamın yanına işe girmiştim yazları Kasım'da babamın yanında çalışmayı neredeyse hayatı boyunca ihmal etmediği için Kasım ile olmak, geyik muhabbeti olmasıydı geyik muhabbeti ise zamanın hızlı geçmesini sağlıyordu. Yazları 9.30 gibi kalkar iken Duygudan Ahsenin sabah koştuğunu öğrendim ve daha erken kalkmaya başladım bir kaç gün eşofman ile evlerinin oralarda dolaşsam'da Ahsen'e denk gelemiyordum, 3-4 gün nasıl denk gelinmez diye düşünürken Duygu'dan Ahsenin hasta olduğunu öğrendim Mert ile Duyguyu alıp Ahsenlere gittik Kapıyı çaldığımızda annesi açtı ki uzun zamandır evlerine Ahsenin arkadaşları bu kadar kalabalık girmiyormuş mutluluk içinde karşıladı bizi Ahsenin yanına gittiğimizde ben ona aldığım çiçeği verdim Mert bize'de hatırlatsaydın bakışı atsa'da Ahsenin yüzündeki gülümseme her şeye değerdi onu artık anlamıştım bile,
+Geçmiş olsun Ahsen hasta olma sen bize lazımsın, dedim
-Hadi ya neden lazımmışım ben size dedi (tebessüm ile) oha lan kıza bak ne kadar tatlı demek geldi, gevelememden dolayı Mert araya girdi
--Oda bilmiyor aslında, dedi aslında puşt ilk defa doğru bir şey söylemişti bende bilmiyordum o kadar zaman geçmiş arkadaş dışında bir ilerleme kaydetmemişim her şeyi zamana bırakmıştım ki durumlar iyiye gidiyordu Ahsen ile, Ahsen Duygu'dan her şeyi öğrensede benden bekliyormuş her şeyi onu sonradan öğrendim, Ahsende birden bire utanma oldu velhasıl kelam Ahsen'in geçmiş olsun ziyareti'de son bulmuştu, Kasım ile çalışmaya devam etmiştik 1 hafta boyunca 1 haftadan sonra Duygudan Ahsenin iyleştiğini ve çaktırmadan ne zaman yürüyüşe çıkmasını öğrenmesini istemiştim ki, öğrenmişte...

Mert'i bize gitmeye ikna etmiştim Mert'te annesi ve babasından ne olur ne olmaz diye gerekli izinleri almıştı, Mert eve gideceğimizi sanıyorduk ki, son anda kapanacak durum da ki bayiyi durdurup nevaleleri almıştık kıl payı arabayı güzel bir yere çekip
+Afiyet olsun kardeşim direk eve gidip yatmak olmazdı
-iyi düşünmüşsün be Esnaf, Mert ile bildiğiniz kardeş olmuştuk artık her şey çok iyi devam ediyordu tadını kaçırmadan içtikten sonra eve döndük, 2-3 muhabbetten sonra kafayı vurup yattık, ertesi gün kalktığımda Mert dün ki kıyaklarımı fark etmiş ola ki erken kalkıp kahvaltıyı hazırlamış içimden vay aq ben olsam gibse kalkmam diye söylenmiştim, kahvaltıya oturduk
+Mert aşkım bugün ne yapacağız, binliğine sormuştum ki şu aralar ayrılmaz olmuştuk
-Hahahaha ben Duygu ile yalnız kalmayı düşünüyorum sen git önce bir manita yapma (bin gülücüğü ile) ola ki bu lafından sonra içimde hırs birikmişti
+Hadi lan oradan, dedikten sonra kahvaltımıza devam ettik Mert Duygu ile gerekli konuşmalardan sonra buluşmaya karar verdiler, Mert gittikten sonra ne yapsam diye düşünmeye başlamıştım...

-Sence biz nasıl oluruz?
Evet beyler artık emindim Busenin'de aklından bana karşı boş olmayan duygular geçiyordu
+Bilmem ki ben zaten tek başıma bir ilişki abidesiyim
-Hadi ya en son ne zaman sevgilin oldu ki
Annemin vefatını söylemek istemedim neşesini bozmak için
+Hahahaha bilmem ki saymak istemeyiz, deyip geçiştirdim Buse zeki ve güzel bir kızdı artık nasıl olacaksa olacak ve biz sevgili olacaktık
+Aslında iyi'de bir çift oluruz, bunları söylerken ecel terleri döktüm ne olursa olsun 1 senedir bir kızla doğru düzgün konuşmuyordum çizgiyi aşmak istemiyordum
-Bencede (utanmış bir şekilde tebessüm ile) ,
+Bence ben seni şimdi evine zütüreyim ikimizde iyi bir şekilde düşünelim?
-Olur hıhı bencede, Buseyi evine zütürdükten sonra eve geçtim kahve ile sigaramı hazırlayıp balkona çıktım derin düşüncelere dalmıştım ki, Mert aradı
-Nerdesin oğlum Duyguyla biz olduk laan
+Biliyorum kanka hayırlı olsun
-Darısı senin başına kanka bugün ufak bir şekilde kutlayalım o zaman
+Atla bize gel hallederiz sen sıkıntı yapma, bize boş gelmemiş almamız gereken her şeyi alıp gelmiş
+Ee oğlum niye aldın beraber alacaktık
-Geçen gün sen kıyak yaptın hep senden olacak değil ki kanka
+Neyse gel geçelim odaya, mezeler ve içkiler hazırdı artık bayılana kadar içmek kalmıştı, ben sert bir şekilde başlamıştım Mert ufak bir şekilde içiyordu, en son hatırladığım babamın -Hadi yatağına geç esnaf demesi ile idi Mert ise içtikten sonra kalkmış odayı toplamış üstüne üstlük Duygunun yanına gitmiş ulan neler dönüyor haberimiz yok...

Beyler buralar biraz dolmaya başlasın geleceğim ben gece devam ederim...

Aklıma Kasım geldi beyler mahalleden beraber büyümüştük ki üniversite için başka şehire gitmiş olmasına kadar, belki buralardadır diye aradım
-Efendim kardeşim, dedi
+Nerelerdesin puşt kaç zaman oldu arayıp sormuyorsun, dedim
-Dün geldim kanka be manita ile zaman geçireceğiz derken Annemi, babamı bile unuttum biliyorsun farklı şehirlerde zor oluyor sevgili işleri, ulan nerden bileyim ben dibimdeki kızı ayarlayamıyorum ki
+Doğrudur kardeşim, bugün işin yoksa takılalım diyecektim
-Olur kanka akşam Büşra ile buluşacağım o zamana kadar takılalım, dedi Kasım 1.78 benim boyumdan 2-3 cm kısaydı beraber büyüdüğümüz için spor salonlarına beraber gidiyorduk bendeki kalıbın aynısı hemen hemen ondada vardı, annem vefat ettiğinde kaç kere gelmesine rağmen yalnız kalmak istediğimi anladığı için hep geliyor geri gidiyordu bunlar aklıma gelmişti hep, neyse ki o günleri'de atlattık deyip geçiştirdim içimde acı çekercesine tıkanıp kalmak istemiyordum, Kasımların kapılarının önüne gidip beklemeye başladım Kasım gelip arabaya bindi
-Ne yapıyoruz kardeşim?
+Sahile gidelim be Kasım biraz dertleşmiş oluruz
-Bana uyar kardeşim, dedikten sonra arabayı sahile doğru sürdüm...

Duygu gelip anlatsada her şeyi diye beklerken Mert gel biz girelim dedi, Duygunun yanına gidip oturduk
-Kusura bakma, dedi Duygu eğlenmek için çağırdıkları fakat günün böyle geçtiği için
+Eh anlatın artık ne oluyor, Duygu anlatmaya başladı
-Bunun sevdiği bir çocuk vardı, babası borç yatağında annesi'de önceden öldüğü için çocuk'ta intihar ediyor her şey birbirine girdiği için kızın pgibolojisi darma dağın oluyor,
+Eh amk şansıma eee, dedim
-1 sene falan oluyor kız olayı hala atlatamadı işte.bu iyi halleri iki kere intihar etmeye kalktı hala doğru düzgün yemek yemiyor, dışarı yalvar yakar çıkarıyoruz, dedi Duygu birden üzüldüm mü şok mu oldum bilemedim, ama az önce ayılıp bayıldığım kızla beraber olma isteğim birden bittihatta hiç kalmadı kim uğraşacaktı amk eski sevgilisi ölmüş, o kadar zaman geçmesine rağmen unutamamış dışarı bile çıkmayan yemek yemeyen bir kızla,
ayrıca intihar teşebbüsü de oldukça yeterli bir sebepti soğumam için neyse deyip geçiştirdim Mert Duyguyu bırakmaya zütürdü ben ise evin yolunu tuttum eve gittikten sonra duş alıp direk yatağa attım kendimi...

Duyguyu bırakmaya geldiğimizde Mert ile Duygu beraber indiler ki konuşacakları varmış inşallah kötü bir şey olmaz edasıyla Ahsenlerin evlerine sürdüm, yolda Ahsen
-Çok mutluyum uzun zamandır, dedi
+Bende çok mutluyum senin sayende, dedim evlerinin önüne gelmiştik ki ben Ahseni bırakmak dahi istemiyordum fakat acımasız hayat ayırdı bizi, bende Ahsenle beraber indim Ahsen;
-Mesaj atmayı unutma, dedi ve dudağımdan öpüp gitti ben ise mal gibi kalmıştım ortada
+Taamamam, diyebildim sadece eve giderken çocuklar gibi mutluydum her şey yoluna girmiş Ahsen ile sevgili olmuşuz benden mutlusu yoktu eve gidip neredeyse sabaha kadar konuşmaya başladık Ahsen ile ki o yatasaya kadar ben yatmadım artık yatmayacağımı anlayıp işe gideceğim için,
-Ben yatıyorum iyi geceler sevgilim, dedi sevgiline kurban olsunlar
+Tamam sevgilim bende yatayım o zaman, dedikten sonra vurup kafayı yattım...

Günler günleri kovalıyordu ki biz Ahsen ile kendimize alışmış neredeyse herkesin favori çifti olmuştuk, günler günleri kovalarken Mert ile Duygu barışmış hatta babam kendine yeni eş adayı bulup benimde onayım ile evlenmişti ki o evlenmeden önce ben çoktan ayrı eve çıkmıştım, Kasım Mert ile anlaşıp onlar'da benimle beraber aynı evde olmaya karar vermişlerdi Kasım Büşra ile arayı ilerletip aralarında söz kesmişlerdi bu günler'de hep Ahsen ile beraber olmuştuk ki ufak tefek tartışmaların dışında hiç bir zaman üzmemiştim Ahseni, Bir akşam Duygu, Büşra, Ahsen, Mert ve Kasım ile hep beraber yemeğe güzel kıyak bir mekanda yemeğimizi yedikten sonra sahile indikten sonra erkekler kör kütük sarhoş olmuştu şarkılar söyleniyordu ve Mert'de gitar çalıyordu ki bu bizi daha çok eğlendiriyordu, saat çok geç olmuştu ses yaptığımız için memurlardan uyarı almıştık ısrarım ile taksiyle gitmek yerine arabayı sürmeyi tercih etmiştim, Ahsen anahtarı elimden alıp ben kullanırım demişti ki gerçekten Ahsen çok iyi araba kullanıyordu ilk önce Kasım ile Büşrayı bıraktık, ondan sonra Duygu ile Mert'i bırakıp evin yoluna koyulduk ben kendimde olmama rağmen Ahsenin sorduklarına cevap veriyordum
-Seni çok seviyorum, dedi Ahsen
+Bende seni çok seviyorum aşkım, dedim son konuşmamızda o olmuştu...

Mert'in iyi bir şekilde kafası kıyak olmuştu ki ondan önce Ahseni rahatsız etmek istemiyordum misafirleri gelecekti sonuçta fakat Mert'ten anladığım kadarıyla Duygu ile çok küçük bir sebepten dolayı olay büyümüş bu hali almış Kasım;
-Bizde içelim be esnaf, dedi
+Tamam lan al gel biraları deyip, para uzattım ki almadı gitti getirdi nevaleleri ağır olacaktı fakat dikkatli içmek istiyordum Ahsen ile yeni yeni bir şeyler olmuştu ki ölürsem kendimi bile affetmezdim, saatler geceye geliyordu ki Ahsenden mesaj geldi,
-Misafirler gitti sevgilim ne yapıyorsun?, dedi ayık davranmaya çalıştım ki 2 kelime mesajı 10-15 dakika için'de yolladım
+Mert ve Kasım ile sahildeyiz noldu Duygu ile ayrılmışlar, dedim
-Evet haberim oldu sevgilim fakat bana'da tam söylemiyor Duygu, dedi ve arkasından bidaha mesaj atarak
-Geç gitme eve zaten geç oldu, dedi haklıydı yarın iş vardı bizim bu saat'e kadar durmamız bile hatalıydı,
+Tamam aşkım kalkıyoruz, dedim ki buda benim ilk aşkım deyişim olmuştu Mert'i bıraktıktan sonra Kasımı bırakıp eve gittim...

Babam hiç bir şey demeden gelip sarıldı ki dikişlerin batması ile benden 'ıhk' diye bir ses çıktı o ara,
-Geçmiş olsun esnaf, dedi
+Allah razı olsun baba
-Öldüremedin kendini bi o ekgib kaldı esnaf, dedi
+Allah korusun baba ben ölsem başına kim iş çıkaracak, dedim ki öyle demem ile babamın üzülmesi bir oldu baba yüreği bir yerden sonra dayanamıyor ekşitiyor yüzünü
-Allah korusun de oğlum sen ölsen naparım, dedi buda beni etkilemişti ki babama doğruldum tekrardan sarılma olayında gözlerim dolmuştu arkadaşların girer şimdi ben dışarı çıkayım da girsinler biraz da işlerim var dedi ki babamın en ufak bir iş hatasında çok pahalıya patlıyordu bize toparlayamıyorduk kendimizi artık ne yapıyorsa o kadar değerli zamanınında, babam çıktıktan sonra Ahsenleri beklerken onlar çoktan gitmişti, Ahsen iyleşme dönemimde hergün ziyaretime geldi her ziyaret saatinde önce başkalarının girmesine izin verdikten sonra kendisi de girdi eğer zaman daralırsa diğerleri varken girip geçmiş olsun nasıl oldun diye sorarak gitti amk onun geleceğini bildiğim için tüm ziyaretçilerimi gibtir edesim geliyordu ziyaret saatlerinde...

Kasımla 2-3 koyu sohbetten sonra Kasımı Büşranın yanına bırakıp eve gitmek için sürdüm, eve geldiğimde babamı arayıp ne zaman geleceğini sordum 1-2 saate geleceğim demişti ki yarın üniverisite'nin olduğunu hatırladım içimden, bir bitmedi şu okul of of diye geçiniyordum duş aldıktan sonra alarmı kurup vurdum kafayı yattım bütün haftanın yorgunluğu ile alarm çalasaya kadar uyumuştum sabah kalktığımda, telefonuma bakıyorum bir şey yok her şey yolunda gibiydi babam çoktan gelmiş hatta gitmişti bile, sigara kahve kombinini yapıp okul yolunu tuttum, sınıfa girdiğimde Mert sırada oturuyordu Mert ile geyik muhabbetlerine daldık ki Buse ortalar'da yoktu hiç, yaz gelesiye kadar Mert, Duygu, Ahsen ile ufak tefek buluşmalar beraber yediğimiz onca yemekler dışında Ahsen ile aramızda yakınlaşmalar olmaya başlamıştı sonunda yaz gelmişti ki benim en çok istediğim şeydi yazın çalışıyor olsam da istediğim zamanda izin alabiliyordum sonuçta babamın yanındayım o avantajımı kullanmayı ihmal etmiyordum...

Hafta sonu peder bey toplantı için 2 gün evde olmayacaktı Mert'te evin anahtarını vermiştim bugün yine geldi arabanın anahtarı her zaman ki gibi babamın odasındaki dolapta duruyordu Mert'e +Hadi gidiyoruz, dedim
-Otur oturduğun yerde aq daha yeni iyileştin
+Koruycu meleğim gibi davranma kanka be hadi bak kaç gündür yatıyorum yapalım birşeyler, Mert ile ne zaman böyle konuşsam kabul ederdi,
-Tamam fakat fazla abartmadan, izin de tamamdı arabayı alıp bir bara girdik, şuursuz bir şekilde alkolik olduk tekrardan, fakat Mert'e verdiğim söz için taksi ile geldik, gelince Mert sert bir kahve yaptı kendimize gelmiştik sabaha kadar bir Ahsen bir Duygu hakkında konuştuk Duygunun anlattığına göre Duygu ilk Esnaf kaza yaptı dediğinde Ahsen daha çok endişelenmiş bir umut bile beni sevindirmişti...

Allahtan peder beyi tanıyorlardı beyler, yoksa yaka paça atacaklardı ki karşımızdaki adamları yaka paça dışarı attılar mekanın sahibi inip bir isteğiniz varmı gençler dediler ben ise sadece atılmadığımıza seviniyordum ki adam gelmiş 'bir isteğiniz varmı gençler diye soruyor' o an babamın ne kadar kudretli bir adam olduğunu anlamıştım masaya oturduğumuzda Ahsen ile yan yana oturmuştuk bu sefer Ahsen;
---Bir şey varmı elinde deyip elimi tuttu, aga iyi hoş güzelde illahi adam dövüp kaza mı yapalım bu kızın dikkatini çekmek için neyse ki ben hepsine razıydım bende yine bir tutukluk yaptı
+Yokkyokyk teşekkürler Ahsen (güzel bir tebessüm)
---Sargıya falan sarsak iyi olmaz mı, oradan Mert
-Amaan be attığı 2 yumruk, Ahsen
---Sen atsaydın ya neden esnafa attırdın, dedi Allahıım sana geliyorum içimden küçük bir çocuk gibi seviniyordum oysa ki Duygu hemen atladı,
--Görseydi atlardıııı merak etme senn hıııı, bu nedir ya nereye düşmüştüm ben fakat Duygudan sonra Ahsen'in ilk defa yüzü gülercesine bilerek yapıyordu şuana kadar gülmeyi bile ilk defa mutlu bir şekilde
---Hııı yapardı hıı (tebessüm ile) içimden vay aq kızı çok tatlı la diyordum, ki Mert ortamı çok aşırı bir şekilde yumuşatacak bir şey demesi ile biraz utandım
-Esnaf Ahsenin içine düşeceksin kardeşim biraz geri dur, hay esnafını gibeyim niye utandırıyorsun
+ha yok be saçmalama of (aptal bir gülücük ile) ortam yumuşadı Ahsen utandı 2 sevgili kakır kakır gülüyordu...