Hikaye uzun sürücek arkadaşlar herşeyi ekgibsiz anlatmaya çalışıyorum kafanızda canlandırmaya çalışın diye. Tabiki bu kadar yavaş ilerlemiyecek. Karakterlerin anlatımı geçince hikaye hızlanıcak tabiki. 5parta kalmaz 5.sınıftayım (yani olayın asıl başladığı yer)

Başlıyorum ,
Öncelikle ben tekirdağın barbaros beldesinde hayatımı sürdüren biriyim.
Babamın 28yıldır bir marketi var ve Allaha şükür maddi bir sıkıntım olmadı hiç. Hiçbir zaman boynumu önüme eğmedim , ne maddi ne manevi. Çalmadım çırpmadım , babamla aram kötüyse para istemedim. işe girdim çalıştım kazandım.
Kendimi tanıtma evresini geçelim , 1.sınıftan başlayalım.
1.sınıftaki alperen herzaman olacağı gibi yalnız bir alperen. Yaşadığım yerdeki barbaros ilköğretim okuluna gittim. Burada yaşayan bilir Asyaport limanının yapılacağından dolayı okul kapatıldı fakat inşası şuan hala sağlam halde. Tek değişikliği içine öğrenciler değil , baliciler giriyor olması. 1.sınıfa başladığımda herzaman yapacağım gibi geçtim sağ en arka sıraya oturdum. Herkesi tanıyorum sınıfta , nede olsa yaşadığım yer. Fakat tanımama rağmen bir muhabbetim yok hiçbiriyle kendi aralarında oynarlardı. Yada ben oynamak istemezdim. Saçma gelirdi bana , ben hep yaşımdan büyük davrandım. Babam bana okula başlamadan önce zalime alp mazluma eren olucaksın ismin gibi dedi (alperen) anlamamıştım onu. Gittim anneme sordum ne demek dedim. Birine kötü davranana , karşı durucaksın Kötü durumda olana da her daim yardım ediceksin demişti. Hayat felsefemi daha okula başlamadan önce edinmiştim. Okula annem bıraktı beni ilk gün 4yıllık hocalarımızı görücez falan. 1.sınıfların hocaları tam karşımda duruyor müdür konuşuyor , biz dinliyorduk. Tıpkı bir koyun sürüsü gibi dizilmiş olan veliler ve öğrenciler müdürü uzattığından dolayı kızgın bakışlarla süzüyordu. Yüzü ve kolları yanık bir öğretmen gördüm 1.sınıflardan birtanesinin öğretmeni olucak o'da. Adı Hayriye . ilk gördüğümde anne ne olur o olmasın öğretmenim diye sızlanmaya başladım. Annem sus dedi bana. Sustum. Tecavüz kaçınılmazsa zevk almaya bakıcaksın gibi birşey oldu bu. Oysaki ben öyle biri değildim sol kolumun eklem yerinde 15 cm uzunluğunda 7-8cm en'inde bir yanığım vardır. Ve hiçbir zaman insanları dış görünüşüne göre yargılamadım.

Dediğim gibi ölüm kalım olmadığı sürece devam edicem dinleyen yok fakat anlatıcam. Belki gizlice okuyan biri vardır kendini belli etmesede farketmez. Benim amacım prim değil , içimi dökmek.

3.sınıfta Asyaport yapılacak dediler. Barbarostaki ortaokulun yanına bir bina daha diktiler 1sene orada okudum. Tekirdağlı olanlar bilir. Barbarosun tepesine diktiler ilköğretim binasını. Oraya geçtiğimizde Hayriye hoca gitmişti. Dostum kalmamıştı. Birtek burak vardı oda bizim okuldan değildi. 3.sınıftayken 6tane hoca geldi gitti. Buna babam biraz sinirlenmişti. Bizim müdürde muallaknin tekiydi zaten. Süleyman Egi , beynini gibtiğim huur çocuğu. Herneyse beyler 4.sınıfa Tekirdağ Atatürk ilköğretim okuluna yazıldım, hani şu tuğlacılar lisesinin altındaki. Okul açıldı müdürün konuşması falan herkesin sınıfı belli fakat benim belli değildi yeni geldiğimden dolayı sıraya girmedim ve sıranın arka tarafındaki kahverengi banka oturdum müdürün konuşmasını dinliyorum falan. Müdür beni gördü sırana geçsene ne arıyosun orda dedi. Bağırarak sınıfımı kendin belirle dersen eyvallah belirlerim dedim. Herkes güldü. Müdür terbiyesizlik yapma dedi , o zamanlar bilinmeyen bir lafı kullandım. Haklısınız hocam terbiye-sizsiniz dedim es vererek. Herkes yine güldü aralarında konuşma başladı kim bu falan. Aldırmadan okulun bahçesinden binaya girdim müdürün odasının önüne geçtim bekliyorum. Konuşmasının bitmesini , bitsin de gelsin sınıfımı belirlesin artık diye homurdanıyorum.

Bitirdi konuşmayı odasına giricekken durdu yanımda. Neden öyle davrandın dedi. Ben seni ezmesem sen beni ezicektin dedim. Seninle uğraşıcaz dedi. Uğraşmak isterseniz dedim. Kes şunuda sınıfını belirleyelim dedi. 4C benim sınıfımdı artık. Nerde hocam yardımcı olurmusunuz dedim üst kattaki koridorun sonunda dedi sağolun hocam kusura bakmayın dedim. Kusura bakmayın dememdeki sebep terbiyesiz değil , kendini ezdirmeyen biri olduğumu belli etmekti. Üst kata çıktım koridorda ilerliyorum. Herkes bana bakıyor , rahatsız oldum. Koridorun sonuna gelene kadar ecel terleri döktüm. Sınıfın kapısının sağ tarafındaki tabelada 4/C yazıyordu. Girdim içeri herkes takılıyor kafasına göre. Sıra bakınıyorum bende kendime. Oturdum boş bir sıraya öğretmen masasında oturan biri dolu orası dedi. Kalktım , o kadar geri zekalı vardı ki sınıfta hiçkimse benim yanım boş demedi. Bu sınıfta sıkıntı çekiceğim belliydi. Cam tarafındaki sıraların en arkasının bir önündeki sırayı boş gördüm. Oturdum sıraya yanımdaki eleman arka sıraya geçti. Aldırmadım , hoca girdi sınıfa. Beyaz saçlı , uzun boylu , takım elbiseli bir tipti. Merhaba arkadaşlar dedi herkes merhaba hocam falan tanımadığım için ses etmedim. Yeni bir arkadaş gelmiş dedi. Herkes bana baktı bir anda. Neden bakıyonuz la der gibi süzdüm hepsini. Hoca ekledi , nerden geldin dedi barbaros ilköğretim hocam dedim. Hoca camide dedi , o lafta dizide dedim. Herkes yine güldü. Hocaların hepsini yerlebir ediyodum. Kes lan sesini otur dedi. Kaç yaşında lavuk amk bir vursa iflağımı giberdi. Oturdum yerime.

Hoca birşey işlemedi derste konuştu sadece. Arada laf etti ama konuşmayı uzatmasını istemediğim için net cevaplar verdim. Arada bana laf atıyor espri yapıcak ya huur çocuğu. Laf atıyordu umursamadan dışarı bakıyordum camdan. Teneffüs oldu yanıma bir eleman geldi , hocalara neden laf atıyosun dedi , aleyküm selam sen nasılsın dedim. Ne diyon la dedi , anlamadı bende açıklamadım. Ezdirmem kendimi dedim ezdirirsen tepene binerler. Öğretmen onlar dedi. Bizde öğrenciyiz , biz olmasak gibime anlatırlar dersi , gibime alırlar parayı dedim. Sırıttı pis pis. Adın ne dedi Alperen , senin ? dedim. Orçun dedi. Şişman kısa fakat kıvırcık saçlı ve suratından nur akıyordu sanki çocuğun. Hoca girdi sınıfa sonra görüşürüz dedi kalktı sırasına geçti. Hoca anlattı anlattı bunlar bunlar alınıcak falan. Yanımda birtek not defteri ve kurşun kalem vardı. Orçun her tenefüs yanıma gelirdi muhabbet ederdik. Arka sıradaki binde muhabbete katılmaya başladı. Ortamı kuruyodum artık. Fakat bunlara güvenemezdim. Kendime göre sırlarım vardır hep. Onları paylaşmam yalan ve bana zararı dokunmayacak sırları gerçekmiş gibi anlatırdım bakalım yayıcak mı diye sınardım insanları hep.

Arka sıradaki binin adı ahmetmiş. Beraber takıldık bu çocuklarla. Bir zaman sonra ahmet bini aga bak adamlar avmlerde caddede falan binlik yapıyolar bizde yapalım dedi. Ne yapıyolar dedim. Aga adamları trollüyolar dedi. Yapalım dedim , amacım heyecan olmasıydı. Çıktık okuldan. Çarşıya indik ahmetin elinde bir kağıt var yoldan geçerken bekodan almıştı. O broşür tarzı şeyler. Adama uzattı bedava bulaşık makinesi başvurusu dedi adam tam alıcaktı geri çekti. Önce bir sır vermem lazım dedi kulağına yaklaştı adamın hızlı bir biçimde üfledi adam bizi kovalamaya başladı biz Atlas pasajına girdik (burasıda çok karışık biryerdir fakat biz içini didik didik biliyoduk. Bu yerin bir çarşı tarafından girişi var birde yan tarafından. Biz adamı atlattık ahmeti ırzını gibiyim diye bağırdım soluklanırken. Ama bu heyecan iyi gelmişti banada. Aklımızdan geçeni yapıyoduk. Bir zaman sonra karıya kıza yavşamaya başladık , çok dayak yedik bunun yüzünden ama yılmadık. Karakterimin dışına çıkmıştım tamamen. Kişiliğinden ödün vermeyen alperen bir anda nereye geldiğini şaşırmış biçimdeydi.

Dinleyen yok mu lan ?

Dinleyen olmasada hayatımın gibilişini anlatıyorum.

rezerveddin ihsanoğlu

eeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee