1. 1.
    0
    çoğu kullanıcının yaptığı gibi ben de buraya kendi hikayemi yazmaya geldim.

    ne kadar inanırsınız bilmem ama hayatım şu an bu anlatıcaklarıma göre şekillendi.

    yılların parasızlığını,
    yılların boşluğunu..

    2 sene içinde yaşadığım olaylarla doldurdum.

    şu anda huzurum yerinde mi bilmem ama hayat şartlarının üstünde yaşıyorum.

    burda olan panpalarımdan herhangi biri "burdayım yaz" derse yazacağım.

    iyi geceler diliyorum.

    yazan olursa 00.00da başlarım.
    ···
  2. 2.
    0
    hayatta olduğumu, boşlukta yer kapladığımı, hayatın toz pembe olmadığını o gün anlamıştım ve korkuyordum.

    9 yaşındaydım ve ilkokul 4. sınıf öğrencisiydim.

    daha bugün gibi hatırlarım.

    okuldan çıkmış eve dönüyordum. arkadaşlarımla top oynayacağım için sabırsızdım.
    ···
  3. 3.
    0
    hızlı hızlı eve gidip üstüme eşofmanlarımı giyiyip çıkacaktım.

    işte bu kadar net hatırlıyorum.

    caddeden karşıya geçeceğim anda duyduğum bir fren sesi; o an, o dakika hayatımın değişmesine neden oldu.

    yerdeydim ve gözlerim kapalıydı.
    ···
  4. 4.
    0
    gözlerimi açtığımda devlet hastanesindeydim ve başım feci bir şekilde ağrıyordu.

    yanıbaşımda annem duruyordu.

    babam güvenlik görevlisiydi.

    iş yerinden izin alamamıştı.

    gelememişti.

    kız kardeşim gözlerimi açtığımı gören ilk kişi oldu.
    ···
  5. 5.
    0
    o an gözlerim dolmuştu ve sorduğum ilk şey neredeyim ben oldu.

    başım çatlıyordu.

    annem ağladığımı görünce gözyaşlarına hakim olamadı.
    ···
  6. 6.
    0
    o zamanlar bilmiyordum şimdi bana çarpan ne olacak ben ne olacağım diye hiç düşünmemiştim.

    sadece bu baş ağrımın nasıl düzeleceğini düşünüyordum.

    hemşire geldi ve beni ameliyata alacaklarını söyledi.

    maddi durumumuz normalin çok altındaydı.

    babam şu zamana göre aylık 680 700 lira alıyordu.

    annem çalışmıyordu malum kardeşim küçüktü.
    ···
  7. 7.
    0
    işte o zamanların anadolu ailesi

    çocuk yapılır,

    düşünülmez.

    anne çalışamaz

    maddi durum sıkıntılı olur

    ve çocuklar düzgün bir gelişim gösteremezler.
    ···
  8. 8.
    0
    kardeşimin 5 yaşındaki haliyle o kadar düşünceli olmasının asıl nedenini o zamanlar düşünememiştim.

    sebebi bendim.

    beynimdeki hipotalamus lobu bir çok işlevini kaybedecekti.

    doktor böyle diyordu.

    sonra anladım.

    bu demek oluyor ki,

    hafıza, okuma, yazma gibi şeyler bir süre sonra unutulacaktı.
    ···
  9. 9.
    0
    6 saat sonra ameliyata girmiş ve çıkmıştım.

    babam da işten çıkıp direk oraya gelmişti.

    180 boylarındaydı, zayıftı, çökmüştü son zamanlarda.

    bu da onun üstüne gelmişti herhalde.
    ···
  10. 10.
    0
    beynimin günden güne işlevlerini kaybedecek olduğunu o da öğrenmişti.

    bir ben bilmiyordum herhalde.

    bir üzgünlük gelmişti, bir daha gitmemişti.
    ···
  11. 11.
    0
    4-5 gün sonra hastaneden çıkmıştık.

    hastanede ne oldu ne bitti çok hatırlamam.

    bildiğim kadarıyla babamın 1 aylık maaşı kadar masraf çıkmıştı.

    bu ayda ayın sonunu getiremeyecektik.
    ···
  12. 12.
    0
    bir apartmanda kiracı olarak hayatımızı sürüyorduk.

    her şeyi ayrı bir dertti o zaman.

    evin içinde çok mutlu olamazdım.

    ev ahali genelde düşünceli olurdu.

    borçlar vardı.

    çocuklar vardı..
    ···
  13. 13.
    0
    evde tam tdıbına 1 haftam geçti.

    az buçuk hatırlarım.

    hastanede yattığım odada yanımda bir kız kalıyordu.

    benim yaşlarımdaydı

    annemin dediğine göre onunda durumu çok iyi değildi.

    zengin bir ailenin çocuğuydu vesaire bir şeyler.
    ···
  14. 14.
    0
    belki de bir süre sonra bu anlatılanları unutacaktım

    taa ki evimizin kapısı çaldı.

    evi her zaman ben açardım.

    severdim böyle şeyleri nedendir bilmem.

    hala severim.

    meraklı bir kişiyimdir doğuştan.
    ···
  15. 15.
    0
    açtım kapıyı ve sima tanıdık geliyordu.

    meğersem yanımda tedavi gören ve durumu ağır olan kızın annesiymiş.

    çok güzel bir yüzü vardı.

    ışıl ışıldı.

    yüzüme bir tebessüm gelmişti,

    o gidene kadar da gitmemişti bu tebessüm.
    ···
  16. 16.
    0
    annem o gün temizlik yapıyordu ve hemen geldi.

    tabii haberi yoktu geleceğinden o zamanlar ne telefon ne bir şey.

    iki refakatçi beklerken sohbet etmişler..

    durumumu öğrenmiş

    merak etmiş 1 hafta sonra da ziyarete gelmiş.
    ···
  17. 17.
    0
    babam 9,30 gibi işten geldi.

    ve sebebi ziyaretini bana anlattılar.

    kadın beni tedavi ettirmek istiyormuş.

    devlet hastanesindeki imkanların yeterli olmadığını, daha iyi doktorlara gidersem tedavi olabilceğimi düşünmüş meğersem.
    ···
  18. 18.
    0
    babam da annem de biraz olsun mutlu olmuşlardı.

    kız kardeşim buse o gün benim için endişelendiğini dile getirmişti.

    onun korkmaması için iyi olacağımı söylemiştim.

    ama korkuyordum açıkçası.

    toz pembe dünyam fazlasıyla ilginçleşiyordu.
    ···
  19. 19.
    0
    gel zaman git zaman evimize ugrayan insan sayısı artmaya başladı.

    siz belki de zengin kadının doktor arkadaşları falan sanıyorsunuz ama sandığınız gibi değil.

    o bizi unutmuştu bile

    ve o günlerde başım daha şiddetli ağırıyordu.
    ···
  20. 20.
    0
    meğersem gelenler babamın alacaklılarıydı

    babam o zamanlar siz deyin tefeci ben diyim mafya gibi birilerinden borç almış

    ondan mütevellit eve gelen insan sayısı artıyormuş.

    meğersem sorulan babammış.
    ···