fakir hikayeler anlatmaya devam ediyorum

Denizde bir balık varmış. Çok fakirmiş. iş arar bulamaz, avare gezermiş. Günlerden bir gün bu balık sahile uğramış. Demişler ki: “ Bak fakir balık, karşıki tepecikte varlık havuzu var. Oraya ulaşırsan zengin olursun. Fakir balık sahile çıkmış. Kumun üstünde takla atmış, debelenmiş, sonunda varlık havuzuna ulaşıp, suya atlamış. Havuza gelinceye kadar gösterdiği gayreti izleyen zengin balıklar fakir balığı coşkuyla karşılayıp çeşitli hediyeler vermişler. Bu hediyeler öyle çokmuş ki, artık fakir balık, zengin balık olmuş. Zengin balık ertesi günden itibaren gözlerini denize dikip bir fakir balığın havuza gelmesini beklemeye başlamış.

Zengin balıklar isteseler ve yardım etseler dünyada bir tane fakir balık kalmaz. Bunun için tepecikteki havuzdan çıkıp denize ulaşmaları gerekir. Ama bunu hiç istemezler, çünkü fakir balıklardan gereksiz yere korkarlar. Bu korkuyu yendikleri takdirde mutlulukla kucaklaşacaklardır. Vakit henüz geç değildir. Zengin balıkların tepecikten ayrılıp denize doğru geldiklerini ve denizdeki fakir balıkların onları alkışladıklarını görür gibi oluyorum.

Fakirim Sorularınızı alıyım

fakir olmak çok kötü birşey değil aslında

ama şuan paranız varsa değerini bilin

fakir olduğum için hiç arkadaşım yok

kendi kendine konuşan bir kekoyum

--spoiler--

--spoiler--

FAQiR PiÇ

Beyler zengin bini bu fakir Edebiyatı yapıyor. Elinde iphone 6s plus altında Porsche u var inanmayın üstelik özel paralı üniversiteye gidiyor

ekmeğin içine biber domates koydum tam yiyiordum

zaman geçmiyor

kuruyacak gidicek of

hurma alacak param yok diyor ulan hurma zaten baya pahalı birşey onu sıradan ortadirek ailelerde yiyemiyor dıbına kodumun fukarası.

Amk şizofreni kendi kendine entry giriyor

hmet askerden geldikten sonra şehrin mevki yerinde lokanta açtı. Yaptığı yemekler çok lezzetli olduğu için lokanta müşterilerle dolup taşıyordu. Kazancı yerindeydi. Ara sıra muhtaç insanlar lokantaya gelirdi ve bedava yemek yerlerdi.

Lokantada çalışan garsonlar ve müşteriler Ahmet’in öğle vakitleri boş bir masaya giderek masanın üstüne iki tabak yemek bırakmasına bir anlam veremezlerdi. Onlar ne bileceklerdi yıllar önce sefaletin bitirdiği anne ve babasına Ahmet’in armağanını. Hem onlar duyamazlardı ki, tabakları masanın üstüne bırakırken Ahmet’in “ Bundan sonra aç kalmayacaksınız anneciğim ve babacığım. Alın yemeklerinizi karnınızı bir güzel doyurun “ diye mırıldandığın

Beyler bana bağış falan yapın

harbiden çıldırıcam

ağzım fakir kokuyor