benim de hikayem var amk

beyler benim de bi hikayem var. ama çok amlı zütlü değil biraz duygusal. anlatıyım mı ?

neyse başlıyım ben.

geçen senenin temmuz ayında, tatilin de verdiği rehavetle geç kalktım. o gün de ablam gelecekti amerikadan. onu almaya gideceğim. hazırlandım çıktım..
daha sonra bir süre onu esenboğa'da bekledim geldiğinde çok mutlu bir şekilde koşarak bana sarıldı. çok özlediği belliydi elbette. ben de daha sakin bir vaziyette sarıldım. bagajlarını aldım evin yolunu tuttuk.
eve gittiğimizde annemler ablamla hasret giderirken ben de bi msn'e bakayım dedim.
hazal muhabbet açmak istemiş. "naber?" falan yazmış.
öyle çok msnde muhabbet eden bir adam değilim elbette..
neyse konuşuyoruz "iyidir senden" falan fişman derken, "seni bir arkadaşımla tanıştırıcam ben * " dedi
iyi bakalım tanıştır dedim.

keşke demeseydim.

ulan muallakler okumicaksanız uğraşmıyım hiç

daha sonra msn'de birini davet etti. adı ekin.
böyle öncelikle biriyle tanıştıysam asla soğuk davranmam. tabi önce hazal caps atmıştı kızın ne kadar güzel olduğunu görmüştüm.
ona da caps atmış hoş demiş falan. konuşuyoruz. hemen bi konu bulmalıyım dedim.
konu ya bu "yazlığa gidicez biz bu yaz" dedim. "aaa nerede sizin yazlık?" dedi
"özdere'de" deyince işin rengi elbette ki değişti
"bizim de özdere'de!" diye haykırdı hatun.
daha sonra muhabbet muhabbeti açtı. ben özdere'ye gittim sonra da antalya'ya geçtim.
bir süre sonra hattımda sms bitti muhabbet edemez olduk.
iyi olur dedim. özlesin bakalım.

keşke demeseydim.

@18 amk adam gibi bişi anlatcaz şurada. liselilik yapma amcık.

daha sonra hat buldum yeni bi tane. konusayim dedim ozledim. hergun facebooktan fotolarina bakiyorum falan..
cok sevimli sarisin bi hatun. boyle herseyi yerli yerinde falan.
bi gece ablamla kemer'de ictik ictik. sonra ben ablama anlattim herseyi. boyle boyle bi kiz var cok tatli abla falan diye. ama daha hic yuzyuze gorusemedik.
sacmalama imam mal misin dedi. once bir gorus dedi.
nasil goruseyim amk kiz izmir'de yasiyo biz ankara'da...
ama kizda kendine ceken bi sohbet var bi tatlilik var dayanamiyorum.
2 vodka redbull ictim hizli hizli. sonra bi tekila shot attim. kafa oldum hafiften.
gidiyim de ekinle biraz muhabbet ediyim dedim.

muhabbet ediyoruz iste. durdum uzun bi sure.
"ekin ben biraz gibintiliyim" dedim.
"nedeeen nolduu sana :(" dedi
"gibintim sensin ekin. biliyorum hic gorusmedik ama muhabbetinle tatliliginla kendine oyle bir bagladin ki beni kendine sensiz duramiyorum. seni dusunmeden duramiyorum. ozluyorum olesiye ozluyorum. izmir-ankara bile olsa hep gelir ekgibligimi hissettirmem. yeter ki hayir deme. sevgilim ol." dedim
okuzce mi degil mi sizin takdirinize..
ama cevabinin gelmesi icin beklemek zorunda kaldim

@33 içest seviyomussun kardes ya seni kesmez o.

@38 bulamamisin reyis o degil uzgunum.

1 saat sonra kizdan cevap geldi.
"canini gibtigim icin ozur dilerim:(" diye.
haydaaaa bu nasil cevap boyle.
daha sonra uzun uzadiya konustum anlattim derdimi.
ama kisa kesiyorum sizin icin.
bir gun boyunca izmir - ankara ne olacak onu konustuk..
msn aski mi olucaz? dedik.
hayir elbette biz o kadar basit miyiz? dedim.
bir konuda anlasmaya varamadik. daha sonra "tamam ekin sen bilirsin ben yatiyorum uyaninca arkadas gibi davranirim ben" dedim yattim. ama icimde bir sizi bir aci var. dolu dolu bir aci. telefonu kapattim uyudum.
sabah uyandigimda telefonu actim.
"gunaydin ekin. naber? geldim ben." dedim.
"hic gitme bi daha olur mu?" dedi..

ben de dunden raziyim elbette.
"gitmem tabi." diye atlayiverdim. o dakikadan sonra kizda bir degisim oldu. o cekingen hatun gitti bi hevesli hatun geldi.
sonra dedi ki "agustosun 5'inde ankara'ya geliyorum hayatim. gorusebilicez cok mutluyum."
evet. zamani gelmisti. ilk kez sevgilim dedigim kizi kanli canli gorecektim belki opecektim.

beyler dünkü hikayem yarım kalmıştı istemediğim sebeplerden dolayı. devam ediyorum.

kızılay'da bi cafede buluşmaya karar verdik. ama hazal onu anıtkabir'e zütürme kararı almış. e kızdım tabi ki sınırlı süremiz var neden zütürüyorsun dedim. neyse bir cafede oturdum bi çay içiyorum. bir yandan da kapıyı gözlüyorum geçenleri falan.
bir süre sonra sokağın başından 2 hatun yürüdüğünü gördüm. biri hazal'di. diğeri ise bugüne kadar gördüğüm en güzel hatundu.
görmemiş gibi yaptım. arkadan dolandı. öptü. "kim gelmiiiiş" diye bağırdı. çocuk gibiydi diyelim.
ama mutluluktan öyle olduğunu düşünüyorum.
üstü ankaranın tozu kokuyordu. terlemişti biraz. ilk kez öpecektim. normalde bu koku bana çok itici gelir.
ama onun üzerinde harika bir parfüme dönüşmüş gibi geliyordu.
evet. aşık oluyordum.

up up up up up devam edicem lan

laaaayn

daha sonra yemek yemeye gelmişti sıra. yemek söyledik. hazal fotoğraflarımızı çekiyordu.
derken çok kötü birşey oldu.
sevgilimin bir hastalığı vardı. sıcak ve çok yorulmaktan dolayı baş gösterdi.
bir anda bir şey yiyemez oldu.
daha sonra hazallara geri zütürmek amacıyla aceleyle oradan çıktık.
çıktı.. biraz yürüdü.. sonra kollarıma yığıldı kaldı..

evet. sevgilimi gördüğüm ilk gün onu kaybetmekten korktum. kucağıma aldım hemen koşarak taksiye bindik hazalların evine hızlıca gitmeliydik.
gittik kapıdan bıraktım içeri giremedim. suçluluk duygusu hissettim. benim yüzümden oldu dedim.
başladım ağlamaya. hem az görmüştüm hem de kollarımda baygındı.

daha sonra metroyla kardeşim okanın yanına gittim.
ama bir ağlama modu bir can sıkıntısı size anlatamam.
daha sonrasında sigara içtik işte dert yandım falan, bilinç kaybolduğu için hazal'a sövüyordum.
hep onun yüzünden yordu kızcağızı diye.
daha sonra ekin'e mesajlar atıyorum cevap vermez oldu.
daha mı kötü oldu acaba diye şüphelenmekten kendimi alamıyorum ama bir şey de yapamıyorum.
daha sonrasında ertesi sabah izmir'in yolunu tuttular. mesaj atıyordu bana. ama böyle bir soğukluk olamaz.
"hayatım iyi misin?"
"iyiyim."
"birşeyin yok değil mi tatlım?"
"yk. saol."
falan filan.

hah dedim. daha yeni yaptin sevgiliyi. simdi de kaybedeceksin.
efkarlandım elbette.

@70 ne ilkokul aşkı lan yarram.

daha sonrasında izmir'e vardığında işlerin biraz daha toparlanacağını düşündüm. çünkü eninde sonunda izmir'e giderdim ben.
fakat öyle olmadı.
kız bir anda "imam, biz daha görüşemeyeceğiz. bu bizim için tek şanstı. sensizliğe alışmam gerek, ayrılalım.." dedi.
başımdan aşağı kaynar sular dökülüyordu, fakat onu bırakmak ekinsiz kalmak istemiyordum.
beni terketmesi hiç içimden gelen birşey değildi.
ne yapıp edip geri döndürmeliydim çünkü onsuz yapabileceğimi zannetmiyordum.
ki o da bensiz yapamazdı bu cesareti nerden bulmuştu bilmiyorum.
çok kötü olmuştum.

beyler daha sonrasında anam babamla konuşup izmir'e bilet aldım. gidip konuşmak için.
eğer ki sebebi izmir-ankara arasıysa zaten bitmeyecektir.
fakat başka biri varsa o zaman yüzyüze hesaplaşmak en iyisi diye düşündüm.
atladım izmir'in yolunu tuttum.
daha sonrasında yine ankara'daymış gibi normal bir şekilde mesajlaşmaya başladım.
"bugün ne yapacaksın" diye sordum.
"2'de konak pier'e gidicem." dedi
anlaşılmıştı.
2 de konak pier'de olunacak. sürpriz yapılacaktı.
elbette şok geçirir diye düşünüyordum. çünkü beklemediği birşeydi ve bir daha görüşemicez diye terkedilmiştim.
bunu temizlemem gerekiyordu.

not:beyler özür dilerim acil bi yere gitmem gerekiyordu.

devam ediyorum.

konak pier'in kapısının önünde voltalar atıyorum. izmir'de tek başıma olduğum için elbette saat geçmek bilmiyor.
ankara'dan güzel mi? elbette çok güzel. ama sıkılıyor tek başına insan.
saat 2 oldu biraz daha geçti. ekin hanım'ı uzaktan gelirken gördüm ve kapıda uzaktan göremeyeceği bir konuma geçtim.
aheste aheste yürüdükten sonra beni gördü. elinden çantasını düşürdü. yine olduğu yere yığılıp kalmak üzereydi ki bu sefer ben belinden kavradım. kulağına "sakin ol..senin için buradayım" dedim. en yakın yere oturduk.
bir süre sonra kendine geldi. daha sonra konuşmaya başladık.