benim bu babam nasıl adam amk

@25 panpa daha anlatıyorum geçen seneden bu zamana geliyorum yine olaylar karıştı..

binler yardımınızaa ihtiyacım var

http://www.youtube.com/wa...yDncI&feature=related
okurken dinleyin arka planda

bir gün yine annemi bir odada ağlarken buldum. gözleri şişmişti artık. gittim yanına hiçbir şey demedim. sadece sarıldım annem dediğim kadına. beni seven insana. öyle bir sarıldım ki 10dk aynı şekilde kaldık. o anlattı ben dinledim. benimle konuşmak ona daha iyi geliyodu. işte o günden sonra ne derdi varsa o anlattı ben dinledim. bazen benimde ufak sıkıntılarım oluyodu. onunkiyle karşılaştırılmaz ama bende ona anlatıyodum. günler geçiyordu biraz iyiye gidiyordu durumu bazı zamanlar gülümsediğini görebiliyordum. tek mutluluğum oydu. beyler milyonlar verseniz o gülümseye değişmezdim..

bir gece uyuyodum ve ansızın uyandım. sarhoş gibiydim bildiğiniz. sesler geliyodu balkondan. dinlemeye başladım. konuşanlar tabiki annem ile babamdı.

annem: sen nasıl izlersin öyle şeyleri!
babam: ben erkeğim izlemeye hakkım yokmu bazen erkeklerin böyle gereksinimleride vardır. falan filan dediği işte.

aklıma gelmiyor fazla bişi sonra bişi oldu babam dedi o zaman ayrılcakmıyız. onu demesiyle benim içimde bir şeyler oldu. kalbim hafif sıkışır gibi oldu. gözlerim seyiriyodu. sonra gözyaşlarım akmaya başladı. ben dahasını duymamak için yastığı aldım kulağıma bastırdım. dahasını duymak istemiyordum..

devam et panpa

yaz panpa okuyorum

nasıl olduysa o gece bi anda uykuya daldım. sabah kalktım ama artık iyice sersemlemiştim. anneme söylemedim onları dinlediğimi. dahada üzülmesini istemedim anlıcağınız..

annemle babamın evlilik yıldönümü 1 gün sonraydı. ben olacakları merakla bekliyodum. belki babam bir şeyler yaparda annem in gönlünü alır. tabi bu olanlardan sonra zorda..

işte o gün gelmişti. annem belli etmesede babamın napıcağını merak ediyodu. öğlen filan geçti heyecanla. sonra babam geldi eve üstünü filan değiştirdi. sonra geçti koltuğa oturdu televizyona. biz meraklı gözlerle babama bakıyoruz. kardeşim bir anda babama gidip "baba anneme hediye almadın mı evlilik yıldönümü için" babam "aaa unuttum bugün müydü o filan o" dedi. işte bu sefer annem iyice çökmüştü suratını görmeniz lazımdı..

rezerve

panpa babana bişey demek istemiyorum ama ne biçim adam lan bu

dinliyorum rezerve

sonra babam evdeyken filan telefonla mesajlaşıyordu. annem sorduğundada müşterim filan diyodu. ama annem yine içten içe doluyordu. halen unutmamıştı o araba olayını. bende öyle soğuk davranıyodum babama. nasıl düzelebilirdim ki ? babam sonra nedense annemin evde olmadığı bir gün geldi benle o araba konusunu konuşmaya. içimden diyorum ne diye geliyosun amk diye. babamdır saygı filan duyarım ama bu olaylar iyice yıpratmıştı baba oğul ilişkimizi.. anneme anlattıklarını banada anlattı. üstüne şunları söyledi;

ben öyle bir şey yapsam senin idman yaptığın yerin ordamı yaparım? bide şöyle bir şey vardı beyler. babamın teknesi vardı küçük. onunla pazar günleri filan balık avlamaya gidiyodu arkadaşlarıyla ortak almıştı tekneyi. neyse sonra babam dedi tekneye gidicem diye alırım kızı ne yapıcaksam orda yaparım..

benim bi anda gözyaşlarım akmaya başladı. bu ağlama filan diyo. zaten o an kendimden nefret ettim neden ağlıyosam dıbına koyim!

annem çıktı yukarı ben meraklı gözlerle ona bakıyorum. gözleri kızarmış kan çanağına dönmüş. annem benim canım annem kimsenin seni üzmeye hakkı yok. çıktık en üst kata annemle çok ısrar ettikten sonra annem anlattı..

annem: o arabadaki kız müşterisinin kızıymış. yolda görmüş bunu gidiceği yere filan bırakırken bizi görmüş.
ben: o zaman neden kaçtı öyle?
(dıbına koyim bende yangına körükle gidiyorum ağzımdan birden o sözler..)
annem: benim suratımı görünce öyle korkmuş kaçmış hemen oda kabul ediyomuş kaçmasının yanlış olduğunu..

benim kafam iyice karışmıştı. üzerime ağırlık çökmüştü. uyumaya gittim. ama uyumak kolay mı beyler? içim kan ağlıyor. 2 saat dönüp durduktan sonra uyudum.

size demiştim 1. entry de hafızam kuvvetli değildir diye. haklıymışımda. aslında bu olayın öncesinde bir olay daha var. nasıl anlatıcam bilmiyorum ama utanıyorumda biraz.. anonimiz filanda bunu söylemelimiyim bilmiyorum..

Devam et panpa

özenti gibişi

ben hiç dikkat etmedim. fiat dobloyu gördükten sonra gözüm devam yola gitti. annem dikkatli bakmış olmalı hemen durdurdu ben noluyoruz amk demeden indi arabadan. kırmızı dobloya bakıyodu hızla kaçar gibi gitti doblo. ben zaten anlamıştım içinde babam olduğunu yoksa neden durdursun arabayı annem o şekilde? neyse annem in gözlerinden yaş akıyo.

ben: anne noluyo ya?
annem: baban vardı arabada yanındada bir kız vardı!
ben: ne! anne yanlış görmüş olmayasın?
annem: yanlış görmüş olamam zaten yanında kız olmasa hızla kaçıp gitmezdi.
ben: anne tamam gel gidelim eve konuşursunuz sonra..
annem: konuşucaz zaten

annem sonra hızla arabayı eve doğru sürdü ama o sinirle kaza yapmasından filan korkuyodum. işte o gün içimden bir parça gitti bir şeyleri kaybettiğimi anladım..

senin baban bi melekti ...

reserved

annem son hız ara sokaklardan geçti. evin önünün biraz ötesinde babam arabasıyla içeride bekliyo filmlerde olduğu gibi dümdüz bakıyo öyle..

annem: sen çık yukarı kardeşini oyala.
ben: anne noluyo ya geleyim mi bende.
annem: sen karışma!

annemi hiç bu kadar sinirli görmemiştim. zaten sürekli kıskanırdı babamı annem. çok severdi çünkü babamı. babamdan bahsedeyim biraz.

1.90 boyunda 90kg civarı. siyah saçlı kahverengi gözlü. genelde görenler kenan imirzalıoğluna benzetir. bayan kuaförü (evet bayan kuaförü zaten bütün sorunlar bunun yüzünden di)

anlat panpa dök içini.

iyice terlemiştim zaten. anneannem noluyor olum sana filan dedi. iyiyim sıcak bastı biraz ondan dedim. sonra pencereden araba sesi geldi. benim iyice sinirden filan elim ayağım titriyo. bunlar indi arabadan aşağıya ama halen bağırışıyolar. bütün mahalle bakıyo annemlere sonra babam sinirlendi bindi arabaya gitti.

ben içimden diyorum: "bitti artık bitti düzelmez düzelemez.." boşanırlar artık. nasıl alışıcam bu duruma filan diye düşünüyorum. ne güzel iyi kötü hayatımız vardı geçinip gidiyoduk derlerdi ya bizimkide öyleydi işte.