benim bu babam nasıl adam amk

deşifre etme ailemizi ne olur :(

hanım sen sus çocuk anlatsın işte

özenti gibişi

ben hiç dikkat etmedim. fiat dobloyu gördükten sonra gözüm devam yola gitti. annem dikkatli bakmış olmalı hemen durdurdu ben noluyoruz amk demeden indi arabadan. kırmızı dobloya bakıyodu hızla kaçar gibi gitti doblo. ben zaten anlamıştım içinde babam olduğunu yoksa neden durdursun arabayı annem o şekilde? neyse annem in gözlerinden yaş akıyo.

ben: anne noluyo ya?
annem: baban vardı arabada yanındada bir kız vardı!
ben: ne! anne yanlış görmüş olmayasın?
annem: yanlış görmüş olamam zaten yanında kız olmasa hızla kaçıp gitmezdi.
ben: anne tamam gel gidelim eve konuşursunuz sonra..
annem: konuşucaz zaten

annem sonra hızla arabayı eve doğru sürdü ama o sinirle kaza yapmasından filan korkuyodum. işte o gün içimden bir parça gitti bir şeyleri kaybettiğimi anladım..

senin baban bi melekti ...

reserved

annem son hız ara sokaklardan geçti. evin önünün biraz ötesinde babam arabasıyla içeride bekliyo filmlerde olduğu gibi dümdüz bakıyo öyle..

annem: sen çık yukarı kardeşini oyala.
ben: anne noluyo ya geleyim mi bende.
annem: sen karışma!

annemi hiç bu kadar sinirli görmemiştim. zaten sürekli kıskanırdı babamı annem. çok severdi çünkü babamı. babamdan bahsedeyim biraz.

1.90 boyunda 90kg civarı. siyah saçlı kahverengi gözlü. genelde görenler kenan imirzalıoğluna benzetir. bayan kuaförü (evet bayan kuaförü zaten bütün sorunlar bunun yüzünden di)

anlat panpa dök içini.

annem den bahsedeyim: 1.68 boyunda 55 kg mavi gözlü kumral. ev hanımı. normalde oda bayan kuaförü olmak istemiş ama abisi öldükten sonra okumayı bırakmış..

annem babamın arabasına doğru gitti. ben iyice korkmuştum beyler. ama öyle böyle değil. karnıma ağrılar giriyodu. anneme çok bağlıyımdır. babamıda çok severim ama annem in yeri ayrı. ne istesem yapmıştır annem bugüne kadar. hiçbir zaman beni kırmaz. bende onu kırmazdım.

asosyal sayılabilcek biriyim. kendimi anlatmama gerek yok zaten bu yazıyı okuyanlar beni azda olsa tanıyabilcekler. evimiz müstakildi anneanneme ait. 4 katlı 1. bodrum 2. katta anneannem oturuyo 3. katta dayımlar. 4. katta ise biz annemlerle.

neyse ben yukarı doğru çıktım kardeşim çıktı hemen heyecanla. annem nerde filan diye. bende bir şeyler dedim geçiştirdim onu. onlara farkettirmeden balkondan hafiften arabaya baktım. annem çıldırmış bir şekilde babama bağırıyodu. babam bir şey diyemiyodu. bu sahneyi görünce içimde babama karşı aşırı nefret birikti bıraksalar bir kaşık suda boğardım o derece. anneme bunu yapmaya hakkı yoktu. annem babamın bir dediğini iki etmezdi. bumuydu karşılığı ?

5-10 dk hareketsiz bir şekilde koltukta oturdum sonra dayanamadım yine baktım pencereden bu sefer araba yoktu..

iyice terlemiştim zaten. anneannem noluyor olum sana filan dedi. iyiyim sıcak bastı biraz ondan dedim. sonra pencereden araba sesi geldi. benim iyice sinirden filan elim ayağım titriyo. bunlar indi arabadan aşağıya ama halen bağırışıyolar. bütün mahalle bakıyo annemlere sonra babam sinirlendi bindi arabaya gitti.

ben içimden diyorum: "bitti artık bitti düzelmez düzelemez.." boşanırlar artık. nasıl alışıcam bu duruma filan diye düşünüyorum. ne güzel iyi kötü hayatımız vardı geçinip gidiyoduk derlerdi ya bizimkide öyleydi işte.

@1 http://www.youtube.com/watch?v=8_63l65Ltuk

conserve devam et

anlat dinliyom

anlat panpa dinliyoz. not : tekim

cici anne nasıl cici anne

anlat panpa soğuk kanlılıkla dinliyorum seni

akasya durağı sanırım kuaför felan var babada çapkın evet evet sen can afacan olmayasın

panpalar size ciddi ciddi john herper in babamın taktan lafları kitabını okumanızı tavsiye ediyorum.

edit: inci deyiz okumayız gibi eksantrik laflar söyleyeni gibim

ya bi gibtir amk gibicem belanızı ya, amk liselileri.