daha sonra yaz tatili geldi çattı. annemle babam bizim beypazarın'daki köye doğru yola çıktılar. ben de istanbul’daki arkadaşa uğrayıp birkaç gün orada kalacağımı, beni merak etmemelerini söyledim. otobüse atlayıp istanbul’a geçtim ben de. arkadaşın evde ailesiyle beraber kalacağım birkaç gün. onun odasına yer yatağı hazırladık bi tane, orada yatıyorum ben geceleri. genelde dışarda yemek yemek yiyorduk ama birkaç kere ailesiyle beraber evde yediğimiz de oldu. evlerinde geçirdiğim dördüncü gün arkadaşının annesinin bayılma krizlerinden bir tanesine şahit oldum. evdeki herkes yardıma koştu yatırdılar kadını kanepeye. ben hem ailesiyle fazla samimi olmadığımdan, hem de hafif tırstığımdan uzaktan izliyorum olayları. kadın 10 dakika sonra kendine geldi. kanepede yattığı yerden doğruldu oturdu ve gülümsemeye başladı. kendi kendine birşeyler söyleniyor gülerek ama söylediği şeyler türkçe değil, anlamsız kelimeler. ben odanın dışında, koridorda dikilirken korkum yatışsın diye kendi kendime hafif fısıltıyla ayetel kürsi okumaya başladım. duanın ortasına geldiğimde arkadaşın annesi kendi kendine konuşmayı bırakıp bana doğru döndü ve gözlerini bile kırpmadan boş boş suratıma bakmaya başladı. bir yandan da gülümsemeye devam ediyordu. o an sırtımdan öyle buz gibi bir su aktı ki anlatamam. normalde bir duaya başladıktan sonra yarım bırakan bir insan değilim ama o gün belki de hayatımda ilk defa başladığım bir duayı bitirmeden bıraktım ve arkadaşın odasına geçtim, yer yatağına bağdaş kurup oturdum. kendimi sakinleştirmeye çalıştım. içimden annesinin o an bana bakmasının tesadüf olduğunu, eğer duayla ilgili olsa en başta dönüp bakması gerektiğini düşünüyordum. o an korkudan ellerimin hafif hafif titremekte olduğunu farkettim. derin nefes alıp veremeye başladım. o gece arkadaşımda kalmamaya karar verdim çünkü bayağı huzursuz olmuştum. birkaç dakika sonra arkadaşım yanıma geldi ve annesinin normale döndüğünü söyledi. ona dua okuduğum sırada annesinin konuşmayı bırakıp bana baktığını anlattım ama beklediğim tepkiyi alamadım. bana annesinin her zaman böyle olduğunu, bugün her zamankinden farklı bir olay yaşanmadığını söyledi. ben de bu akşam Ankara’ya gitmeye karar verdiğimi ve cinli kadını ziyaret edeceksek bu gün ziyaret etmek zorunda olduğumuzu söyledim. arkadaşın ablasından ayrıntılı adresi aldık ve yola çıktık.