Daha önce hiç sinemaya tek başıma gitmedim, bugün niyetlendim de iyi ki vazgeçmişim. Sende sevgilinle gitmişsin o vakitler, benim şansıma kesin denk gelirdim amk. Çift koltuğunun yanındaki tekli koltuğu satarlardı bana da.

Kendimi hissedemiyorum lan artık. Vallahi sevmek istiyorum, bir parça da sevilmek. Artık bende birinin hayatında önemli olmak istiyorum sanırım

En azından yaşadığını biliyorsun onun.. biz yavaş yavaş ölür iken.

10 kasımda geldi geçti. 200. gününmüş yeni sevgilinle. Yazacak bir şey kalmadı ki şu cümlenin devdıbını getireyim.

Sonu uçurum olduğunu bildiğim halde yürüdüğüm yollar oldu. çünkü insan bazen düşmek değil, tutulmak ister.

insan neden herkesten uzaklaşmak ister ki? Sıfır beklenti sonsuz mutluluk parolasıyla yaşıyorum uzun bir süredir. Kimseden bir şey beklemedikten sonra sanki insanlara ihtiyacın kalmamış gibi hissediyorsun.

insan içine çıkasım gelmiyor valla.

Sanırım artık birinden bir beklentim olsun istiyorum. iyi gecelerle bitirip Günaydınla başlamaya ihtiyacım var sanırım. Sevip de sevilmemek yoruyor insanı.

Nolacak bir kere de merak edilen taraf biz olsak? Bir kere de kıskanılan taraf olsak. Ne bileyim işte, bir beklentimiz olsa ve o beklenti boşa çıkarılmasa..

Ne kadar çok keşke var, keşkelerle boğuluyorum günden güne. Ama yok, gücüm, hiç yok.

"Bir gün gitsen bile hatıran yeter" diye avundum belki ilk zamanlar ama çok uzun sürmedi bu. Hatıran yetmiyor ve zaten artık yetmesini istemiyorum.

Hazırım yeni baharlara diyemem ama hazır olmaya çalışıyorum. Kaybettiğim özgüven için uğraşıyorum biraz da.

Belki düşeli çok oldu ama kalkmak için hiç bir zaman geç değil...

Senden sonra senin yapamadığını yapabilen bir kızla tanıştım, sevebiliyordu. Yaklaşık 2 yıl sevdi sanırım ama ben sevemedim. Açık olmak gerekirse denemedim bile.

Hoşlandığım oluyor elbet ama herşeyi en baştan yaşamak istemiyorum.

Tekrar sev, tekrar inan, tekrar mutlu ol, tekrar kendini önemli hisset falan filan. Sonra tekrar üzül tekrar yaşa bütün o gibtir taktan günleri.

Tekrar başla kendini yiyip bitirmeye. Kaçamıyorum da mesela. Biz orada oturmuştuk deyip yolumu değiştirmiyorum. inatla acımın üstüne gidiyorum hep. Yara sarmak yerine kanatmayı seçtim.

Şimdi, ne ben sana "Vermem seni ellere" diyebiliyorum ne de Harun Kolçak. Zaten sen de çoktan başka ellerin oldun.

Her insanın içinde az da olsa ufak bir özgüven olur herhalde ama onu da sende kaybettim galiba ben. Hiç bir zaman yakışıklı olduğumu söylemedim zaten ama sen gerçekten öyle hissettirmiştin.

Ama farkındaydım herşeyin, saçları sarı da olsa yağmurdan sırılsıklam olabiliyordu insan ve mavi gözlü biri hayatı masmavi görmüyordu hiç bir zaman.

Zaman sadece bendeki güveni değil "Vermem seni ellere" diyen Harun Kolçak'ı da zütürdü. Bir şarkımız vardı o bile mazide kalacakken bizim ne gibi bir şansımız olabilir ki?

Geçerken onsuz zaman, sıradanlaşır günler. Biraz kendine çeki düzen ver. Acı çekmek bir işe yarasaydı bu kadar insan boşa üzülmezdi. Sen üzülme. Giden gidiyor. Onunla meselen bitti ama ya gelen? Asıl gelenden kork.

Bugünde 10 kasıma bir adım daha yaklaştık, kaldı 8

http://www.incisozluk.com.tr/e/194506132/

ulan Negredo bile gol attı be

Şimdi yağan her yağmur, seni bana hatırlatır...

Ne sen 3 yıl önceki sensin ne de ben. Ruh hallerimiz bile anında değişiyorken buna umut bağlamak çok saçma. Ben seni aklımdan gibtir ettim de kalbimden ne kadar atarsam atayım yine de bıraktığın izleri silemiyorum. Tam birinden hoşlanmaya başlıyorum sonra geçmişte yaşadıklarım geliyor aklıma.

Kim bi daha birine güvenmeye cesaret eder ki? Seversem nasıl bağlanmadan durabilirim ki? "Tamam şu an seni seviyor ama gün gelecek bu günler senin içmene sebep olacak." mı diyeyim kendime?

Gerçekten güzel gülen insanlar var ve belki kirpikleri de senden daha güzel. Ama hepimizin kalbinde bir iz var sanırım. Hepimiz önceki gibi olmasın derken birbirimizi yiyeceğiz belki de.

Beddua edemem sana ama küçükte olsa bi sitem edeyim bu gece. Sıradaki şarkı sana beni hatırlatsın da bir geceyi de sen uykusuz geçir. Ben çok yoruldum artık

#reeeezzzzz

Müneccim penisi yemişsin.

Burayı şu an biri okuyor biliyorum (:

Napalım ki şimdi. Ben seveyim seni. Sende mutlu ol olmaz mı? Seni seviyorum.

seni beklediğim kadar Negredo'dan gol beklesem kesin atardı dıbına koyayım

En çok koyan şey de beraber bir fotoğrafımızın bile olmaması. Ben bunun pişmanlığını yaşadığım ilk gün, fotoğraf çekilmeye başladım. Sevmedim, sevemedim hiç bir zaman fotoğraf çekilmeyi ama artık bazı anların bir fotoğraf karesine sığması gerektiğini düşünüyorum.

Senden sonra yaşadığım sayılı güzel günleri de fotoğrafladım hep ama sana geç kaldım bile..

Ve şimdi ben, aynı fotoğraf karesinde gülümsediğimiz bir fotoğraf için belki de yıllarımı verebilirim