Bi de aynı dershanede aynı sınıfa düşmüştük. Bi sabah uyandım yine dershaneye gidecek olmanın ve seni görecek olmanın taktan hissiyle erkenden gittim sınıfa tek basıma oturuyordum. Sonra ağlayarak girdin içeri, sabah saat daha 8 değil sadece ikimiziz sınıfta ve iki sıra arkama oturup hüngür hüngür ağladın.

Ben kendimle bu kadar çelişkiye düşmemiştim, gelmek istedim, elini tutmak istedim, gözyaşını yine ben silmek istedim ama yapamadım. Sen orda hüngür hüngür başkası için ağlarken ben senin yüzünden ağlamamak için zor durdum.

Tek pişmanlığım budur belki, keşke yanina gelseydim de omzumda ağlasaydın, belki son kez kokunu alırdım bende.

Demek ki o an en doğrusu oydu ki gitmedin yanına. Ben yapamazdım zaten başkası için ağlayan birini teselli etmek koyardı bana. Ama o koku insanı bağımlı eder sigara gibi.. ama kokunun son zerresini de unuttuğunda rahatlarsın.

Sonradan ayrıldığınızı duydum, senden uzaklaştım, kendimi de kaybettim zaten. Tek bildiğim şu an da bir ilişkin olduğu. Kötü bir dilekte bulunamam sana ama iyi bir şey de söylemek gelmiyor içimden. Ben sana beddua edemem zaten ve maalesef insan yaşattığını yaşamadan ölmez.

Anlamıyorum zaten kız ayrılıyor gidiyor yenisini buluyor. Hani o kadar kolay mı eskiyi unutup yeniye başlamak. Saçma geliyor

Seni sevmiyorum, bu kadar kısa ve net. Ama bir gün gözlerin gözlerime değse, saçlarından bir tel yine koluma düşse ve yağmurlu bir günde bana gülümsesen, ben yine severim, çünkü çoktan yenildim sana.

Kafama silah dayasalar bile sana yazmam artık ama seni yazabilirim. Kokunu bile zor hatırlıyorum artık ama kabul etmem gereken bir şey var. Otobüste veya yolda herhangi birinden parfümünün kokusunu alsam yine seni tanıyorum.

Sayamadığım kadar mısran olsa, seni yine ezberlerim...

Kasımda 3 yıl bitiyor dolu dolu, dile kolay. Ben hâlâ aynı ben ama eksildim biraz.

Güne mutlu başlayamıyorum çoğu zaman. Yeni birine güvenemiyorum. Kimsenin duyguları bana samimi gelmiyor ve soğuk davranıyorum. Sen benim bir yaramsın ve ben kimsenin kanatmasına izin vermiyorum.

Eskisi kadar sık yazamıyorum artık ve yazdıklarımı paylaşacak kadar cesur olamadım hiç bir zaman.

Aşkın koca bir yalan olduğunu ve kimsenin kimseyi uzun bir süre sevemeyeceğini öğrendim. Ama hâlâ annemin babamı sevdiği gibi beni sevebilecek biri olduğunun ihtimaline inanmak istiyorum.

Aşk yok, sevgi yok, sen yoksun ben yokum, biz yokuz.

Aşka inanmıyorum, inanamadım.. sevginin bitmeyeceğine inanırdım da. O da bitiyor, belki de sadece ben kendimi kandırıyorum.. belki de hiç sevmedi.. o da kendini kandırıyordu.

Kısaca demek isterdim ama genel haliyle budaboylebitti * Başlığı da sırf kendim için açmıştım ama sağolasın eşlik ettiğin için panpa. 2 yıl oldu en az birine bu kadar net anlatmayalı. Kendime yazarken bi yandan sana anlatmış oldum. Kendi başımla beraber seninkini de şişirdim. Hakkını helal et, anlatacağın bir şey olursa ben burdayım hep

Yok panpam ne demek. bu günler için varız aslında (: sende sağol panpam.

Burasi inci benim çöplüğüm

3 sene iyiymiş dostum 10 sene geçti artık yazıcak duvar, taş hiç bisey kalmadı bende içime yazdım onu şimdi silmeye çalışıyorum izlerini 10 sene tutuklu kaldım şimdi yeni biri var hayatımda gözleri kocaman ama bu sefer yeşil değil ela seviyorum onu da sanırım eskisinden daha yakınım yani 10 sene sevdiğim kızdan en azından muhabbet edebilicek kadar yakınız o da beni ilginç buldu bakalım diyorum o da beni severse yeni bi yola çıkıcam 10 senelik tutsaklığın bittiğini onu gördüğüm an anladım sende anlayacaksın dostum

Yine uyku yok ve sana karalayacak cümlem de kalmamış. instagram da olmasa yüzünü görmücem zaten. Ne bakışların değişmiş ne kirpiklerin

sende kalmış

Acaba Emre Aydın'ın senden haberi olsa, yine de "Sen beni unutamazsın" der miydi?

Demezdi bence (:

nereye gidiyorsun

Benim sana soramadığım ama Cem Adrian'ın uğruna şarkı yazdığı o soru

Ve benim, birden bire yüzünü değil, gözünü değil, senin sesini göresim geldi demiş Nazım Hikmet. Sesini unutmaktan korkardım eskiden ama artık unutmak istiyorum

En çok koyan şey de beraber bir fotoğrafımızın bile olmaması. Ben bunun pişmanlığını yaşadığım ilk gün, fotoğraf çekilmeye başladım. Sevmedim, sevemedim hiç bir zaman fotoğraf çekilmeyi ama artık bazı anların bir fotoğraf karesine sığması gerektiğini düşünüyorum.

Senden sonra yaşadığım sayılı güzel günleri de fotoğrafladım hep ama sana geç kaldım bile..

Ve şimdi ben, aynı fotoğraf karesinde gülümsediğimiz bir fotoğraf için belki de yıllarımı verebilirim

seni beklediğim kadar Negredo'dan gol beklesem kesin atardı dıbına koyayım

Napalım ki şimdi. Ben seveyim seni. Sende mutlu ol olmaz mı? Seni seviyorum.