1. 1.
    +2
    Şimdi
    utançtır tanelenen
    sarışın çocukların başaklarında.

    Ovadan
    gözü bağlı bir leylak kokusu ovadan
    çeviriyor o küçücük güneşimizi.

    Taşarak evlerden taraçalardan
    gelip sesime yerleşiyor.

    Sesimin esnek baldıranı
    sesimin alaca baldıranı.

    Ve kuşlara doğru
    fildişi: rüzgarın tavrı.
    Dağ: güneş iskeleti.

    Tahta heykeller arasında
    denizin yavrusu kocaman.

    Kan görüyorum taş görüyorum
    bütün heykeller arasında
    karabasan ılık acemi
    - uykusuzluğun sütlü inciri -
    kovanlara sızmıyor.

    Annem çok küçükken öldü
    beni öp, sonra doğur beni.

    '' yüce insan cemal süreya'nın muhteşem bir şiirirdir.''
    ···
  2. 2.
    0
    şiiri bilen var mı lan kimindi bu?
    ···
  3. 3.
    0
    cemal süreya
    ···
  4. 4.
    0
    @4 özet geç binç
    ···
  5. 5.
    0
    @4 adam entel beyler.
    ···