Başlığı nereye açsam diye düşündüm amk en uygunu burası gibi modlar eğer yanlış yere açtıysam ilgili altinciye taşırsanız sevinirm.

Merhaba beyler ismim mustafa 24 yaşındayım. Size bir kaç şey yazıcam beyler bu yazdığım durumlardan 5 yıldır kurtulamadım. Ulan ne yapmam gerektiğini bile bilmiyorum artık. 6 yıldır antidepresan manyağı oldum amk pgibiyatriste gidiyorum adam bile çözüm bulamadı bana neyse başlıyorum

Bir film sözü olsaydım sözüm bu olurdu amk

"Bizim neslimiz büyük buhranı ya da Büyük Savaş’ı yaşamadı.
Bizim savaşımız ruhsal bir savaş.
Bizim depresyonumuz kendi hayatlarımız.”
Fight Club (1999)

Bir şarkı olsaydım ismi de bu olurdu

Gönül Akkor - Tanrım Beni Baştan Yarat :(

1) Boy Kısalığı: En önemli takıntım. Asla geçmiyor bu takıntım amk. Yazdıklarım içinde en önemlisi budur zaten gerisi bu takıntıya bağlı gelişenler olabilir. Okulda çok dalga geçerlerdi. (lise) iyi bir lisedeydim zeki ve acımasız binlerle okudum. Fare, cüce falan derlerdi sürekli. Hepsi mankenlik ajansından çıkmış gibi uzundu birde amk. Lise 3 te okulu bırakıp açıköğretime geçtim. Yeni gelen lise 1 lerin çoğu da benden uzundu amk hâla da öyle.

2) Asosyallik: E şimdi okulu bıraktık. Ayda bir gidip açıköğretimde sınava giriyordum geri kalan zamanda full evdeydim. Film + Dizi + Oyun üçgeni anlıycağınız. Okuldaki ortam nedeniyle ( sürekli dalga geçmeleri vs.) sosyal ortamlardan kaçar oldum bir ara dolmuşa bile binip bir yere gidemez duruma geldim. inanır mısınız bilmem ama 3 ay boyunca hiç evden çıkmadığımı bilirim. Bu asosyallik hâla devam ediyor. Okulu bıraktıktan sonraki dönemde bi ara ortopedi doktorlarını dolaştık amk şu boy uzatma ameliyatları için riskli dediler sakat kalırsın dediler çok pahalı dediler en son gittiğim doktor karamsar konuşunca hüngür hüngür ağlayarak çıktığımı bilirim hayatımda o kadar ağlamamıştım hiçbirşeye.

3) Antisosyallik mi? : Niye soru işareti koydum bunun cevabını bende bilmiyorum da ondan. Sosyal ortamları sevmediğimden mi kaçıyorum bu tür ortamlardan yoksa beceremediğim için mi sevmiyorum inanın bende bilmiyorum. Bence ikisinden de var bende.

4) Sosyal Fobi: Bu da ağır bir şekilde başladı hâla devam ediyor. Beyler düşünün şimdi yoldasınız 5 kişilik kızlı erkekli grup oturmuş siz de yanlarından geçmek zorundasınız. Ben ordan geçemiyorum. illa geçmem gerekiyorsa da yüzlerine bakmadan hızlı hızlı geçiyorum. Düşünüyorum ki acaba bunlarda boyumla dalga mı geçtiler? Acaba tipimle dalga mı geçtiler? Bunlar neye gülüyor? Ben de ekgib olan nedir? Neden bende diğer herkes gibi olamıyorum? Neden hep benle dalga geçiyorlar falan filan akıp gidiyor kafamdan. Bu da bende ağır derecede...

5) Herkes bana bakıyor / herkes benle dalga geçiyor hissi: Bu da aşırı var amk. Gerçi sosyal fobiye ekleyebilirdim bunu.

6) Sinirlilik: Çok aşırı var amk. Ota taka her şeye sinirleniyorum bazen neden yokken bile sinirli oluyorum.

7) Katil Olma Potansiyeli: Bazen sevmediğim insanları öldürmek istiyorum. Hapis diye bir şey olmasa belki yapardım bile amk o hapis ortamı bana göre değil bir gün ya kendimi tutamazsam diye düşündüğüm oluyor. Birini öldürdük diyelim mesela pişman olacağım tek olay geride kalan huur çocuklarını öldürmemem olabilir diye düşünüyorum.

8) Değişken ruh hali: Çok tutarsız amk ya. Bir gün hiçbir nedeni yokken neşeli olabiliyorum ertesi gün benden öfkelisi olmuyor.

9) Ev + internet + Yemek Üçlüsü: Bazen bu üçünü verseler ve ömrün boyunca dışarı çıkmayacaksın deseler kabul ederdim diye düşünüyorum amk. Ev de dağ evi olsa tadından yenmez valla.

10) insanlara potansiyel düşman gözüyle bakmak / insanları sevmemek / ısınamamak / insanlarla iletişim kuramamak: Beceremiyorum beyler. Aile harici sevdiğim 2-3 insan anca vardır amk gerçi ailede bazılarını bile sevmiyorum o derece.

11) Yalnızlık: Bende bunlar varken am üstünde züt gibmemi partiden partiye atlamamı beklemiyorsunuz heralde. Toplasan 1 arkadaşım vardır o da okuyor zaten istanbula gitti. (erkek)

12) Kız arkadaş: En çok istediğim şeydir (gibmek için değil amk yanlış anlaşılmasın ) tabi bende bunlar varken biraz zor hatta imkansız bir olay. Boyum kısa yakışıklı değilim şişmanlık var. bazen diyorum ulan kim ne yapsın beni. kız olsam kendime vermem vs. diye düşünüyorum.

13) Özgüven = 0 : Maalesef beyler :(

14) Aşırı alıngan olmak, her denileni yanlış anlamak: Doktorumun bile şu güne kadar kaç tane hastam oldu senin kadar alınganını görmedim demişliği var

15) Kin tutma: Felaket kin tutarım beyler. Yaşadığım bir olayı unutmam 5-6 yıldır kin tuttuğum insanlar bile var

16) Obsesif Kompülsif Bozukluk: Zaten okb var bende doktorumda öyle söylüyor. Bir olay olsun bir kişi olsun taktıkça takıyorum taktıkça sinirleniyorum aklıma kötü şeyler geliyor. 5 senelik bir olaya bile taktığım oluyor.

17) Tipsizlik / şişmanlık / boy kısalığı sendromu: Kızlarla konuşmak zorunda kalsam elim ayağım titriyor artık onlar benim için bir tanrı sanki amk ulaşamayacak kadar uzak.

Bunun da nedeni belli. Bu güne kadar (ilkokul dönemlerinden beri sayıyorum)

6 kız (evet yanlış duymadınız) reddetmiş beni. (En son çıkma teklifi ettiğimde lise 2 deydim ondan sonra bir tak yapmadım kızlara karşı)

Toplam 3 kızla çıktım o da ilkokul dönemlerindeydi zaten.

18) Alışılmışın dışında fazlasıyla neşeli/hüzünlü olmak

19) En ufak şeyleri bile çok fazla kafaya takıp mutsuz olmak

20) çok fazla uyumak

21) Başlanılan işleri bir türlü bitirememek

22) Daha sonra pişmanlık yaratabilecek oldukça ani kararlar almak

23) Odaklanma ve dikkat sorunları yaşamak

24) Ürkek olmakla sinirli olup etrafa çatmak arasında sık sık gidip gelmek

Durumlar böyle panpalarım beni çözebilirseniz eğer bana da haber verin valla ben kendimi çözemedim`

Bu yazdıklarımı tek burada anlattım amk doktorum hariç çoğu kişi bilmez zaten.

1) Karşına çıkan insanların kusurları yok mu zannediyorsun? Senin ne yakışıklı adam yada ne güzel kadın dediğin kimselerin, kendi iç dünyalarında beğenmedikleri bir yerleri mutlaka vardır.
Her insan içten içe kendisiyle alakalı (kimisi burun takıntılı, kimisi boy, kimisi kilo, kimisi cinsel organı ile alakalı vs..) sorunlar hisseder ancak bunu çok az insan dışa vurur. Lisede boyunla ilgili espri yapan çocuklara devedede boy var diyip gülerek karşılık vermiş olsaydın aynı espriyi tekrar edeceklerini düşünmüyorum.
Herkesin bir kusuru olduğunu ancak çoğu insanın kendi kendine dahi bunu reddettiği gerçeğini bir kere kabullen. insanlar bu gerçeği reddettikleri ölçüde kendileri ile barışık olabiliyorlar bunu unutma.

2) Asosyallik milyonlarca hatta dünyayı baz alırsan milyarlarca insanın ortak sorunu, sana özgü bir durum değil. Oyun oynamak, film izlemek, kitap okumak bunlar çok güzel şeyler sakın vazgeçme bunları yapmaktan. Ancak açık öğretimden liseyi bitirip bir işe girmende fayda var. insan yapacak bir şey bulamadığında, çoğunlukla boş kaldığında ister istemez yalnızlaşır. Yalnız olduğunda sürekli düşünmeye başlar neticede olumlu dahi başlasa düşündüğün şeyler karamsarlık çökecektir. En güzeli dediğim gibi bir işe gir yada daha da güzeli liseyi bitir ve üniversite ye gir!
Göreceksin ki kendini bir düzene oturttuğunda ve meşgul olacak şeyler bulduğunda bu duygular kendisini yavaşça terk edecek.

3) 2 de verdiğim cevap burası içinde geçerli. Hangi ortama gireceğin yada nereden zevk alacağın tamamen kişisel konu, ancak üniversite veya iş hayatı seni büyük ölçüde rahatlatacaktır.

4) Dünyanın başkaları etrafında döndüğüne ikna etmişsin kendini. Herkesle aynı haklara sahip olduğunu, kimseden üstün olmadığını ve aynı şekilde kimseninde senden üstün olmadığını bir kere tekrar et kendine. insanlar kendi aralarında güler eğlenir kavga eder. Başkalarının davranışları, söylemleri seni etkilemesin. Diğer herkes gibi olamıyorum demişsin, çok emin olarak söylemek istiyorum ki kimse gibi olmaya özen gösterme zaten. Ne kadar mutlu diye düşündüğün insanlar aslında kendi içlerinde çöküntü yaşıyor olabilirler. Herkesin kendine özgü dünyası, pgiboloji olduğunu unutma.
insanlara tebessüm et, selam ver büyük çoğunluğun aynı şekilde karşılık vereceğine kendin şahit olacaksın. Kuruntularında insanlarla kuracağın diyaloglar neticesinde son bulacak.

5) Kimse sana bakıp dalga geçmiyor. 16-17 yaşında çocuklara özgü bu davranışlar için insanlarla arana duvar örme bence. Tebessüm ve güler yüzlü yaklaşımlar aynı şekilde karşılık bulacak bundan emin ol. Kendi hayatının merkezinde sen varsın başkaları değil. Herkes gibi olamıyorum dediklerin bu şekilde yaşıyorlar, kendilerini merkeze koyuyorlar hepsi bu. (Yolda yürürken tanımadığın bir kadına gülmekten bahsetmiyorum yanlış olmasın :D )

6) Yaşamak stresli. Stres, sinir hepimizin hayatının bir parçası. Bazı zamanlar elimden düşen sigaraya bile küfür eder hale gelirim o derece gergin olurum, iş yüzünden-memleket meselesi yüzünden-yada nebileyim herhangi bir şey yüzünden. Zamanla insanlarla diyaloğunu arttırtıkça bununda orantılı olacağını göreceksin.

7) Bu düşünceyide aynı şekilde insanlarla arandaki duvarları kırmaya başladığında, onlarla sohbet etmeye başladığında (üniversite hayatı-iş hayatı) kafandan silip atabilirsin diye düşünüyorum. Kendini çok fazla yalnız hissettiğin için saçma düşünceler belirmiş kafanda. ilerde insanların sana tebessüm edip nasılsın dediklerinde bu düşüncen için kendine kızacağın garanti.

8) Hepimiz öyleyiz.

9) Dağ evi olsa bende yerleşsem, daha güzel hayat mı var?

10) insanlar ile ilgili söylemiş olduklarımı düşün, iletişim kurmak zor değil zor olan o iletişimi sürdürmek. Hepimiz için zor olan bu sana özgü değil. insanların senin gibi, bahsettiğin arkadaşın gibi ve ailen gibi iyi insanlar olduklarına inanarak yaklaş her zaman. Sevmediğin hoşlanmadığın kişilerle zaten işin olmaz, ancak çevrene karşı kibar yaklaşımlarda olursan çevrende sana o şekilde yaklaşır. Göz teması kurmaktan korkma insanlar ile konuşurken, hal hatır sormaktan çekinme.

11) Bununda önce yazdıklarımla ilgili olduğunu düşünüyorum.

12) insanlarla tanışmazsan, ördüğün duvarları yıkmazsan kız arkadaşında olmaz tabiki :D Seni tamamen anlayacak, seni sen olduğun için sevecek kız arkadaşında, normal arkadaşlarında olacak. Düzenli bir iş hayatı ve mümkünse öncesinde güzel bir üniversite hayatı sana önerim bu.

13) Esasında kimse de özgüven tavan yapmış şekilde değildir. Çevre faktörü ve insanların yaklaşımları kendimize duyduğumuz özgüveni belirler. iş hayatında iş ortamında kendine gayet güvenen bir insan, eve geldiğinde ev hayatında eşi karşısında aynı özgüveni hissetmiyor olabilir. Yada tam tersi bir arkadaşın karşısında hissettiğin özgüven başka bir arkadaşın karşısında farklılaşabilir. Neticede iş sende bitiyor, kendine düzenli bir yaşam kurmak zorundasın.

14) Onu diyen doktorun ben a.k hasta görmemiş o. Alınganlığında, korkularında, kuruntularında senin atacağın adımlara bağlı şekilde zaman içersinde geçecek. ilerde bugünleri düşünüp kendi haline güleceksin belki eşinle bugünlerin şakasını yapıp güleceksin.
Kendi hayatının merkezinde olan sensin, diğer insanlar değil bunu unutma :D

Her şeyin gönlünce olmasını dilerim. Hayat üzülmeye vakit olmayacak kadar kısa aslında, sağlıklı ol mutlu ol Mustafa Kardeşim.