beni yoran hayata karşı son yazılarım

ikinci dönem gelmişti tatil süresince göremediğim tuananın ancak resimlerine bakıyordum ve smsleşiyorduk. ikinci dönemin başında ben tuğçenin yanına geçtim. Onunla da bayadır konuşmamıştık aslında tuana dışında kimseyle konuşmuyordum. Bu ara hakkında hatırımda kalanlar bunlar sonra hemen 13 şubata geçelim. Benim için önemsiz bir gündü sevgililer günü ancak aytuğ ve Tuğçe için güzel geçeceğini düşünüyordum çünkü günler öncesinden aytuğ 14 Şubat için tuğçenin resmini tişörtüne bastırmıştı ancak ne ben ne o bilmiyordu ki bu özel (kişiye göre değişir benim için hiç özel değil ve olmadı) günden bir gün evvel ayrılacaklarını. Tuğçe bana yürümüyor dedi ve ayrılacaklarını anlattı sonuç olarak o akşam ayrıldılar. Aytuğ benden beter oldu. ikimiz de kaybedendik. Bu arada alpe ben herşeyi döktüm ağzı açık dinledi. Olaylar birbirine karşımaya başladı sizi sıkmadan hızlandırarak anlatayım. Aytuğ ile Tuana yakın arkadaş oldular Tuana hakkında bazı tavsiyeler veriyordu bana aytuğ. Ben de tuğçeyi aytuğla barışması için ikna etmeye çalışıyordum. Sonuç olarak çabalar boşa gitti. Alp tuana ile yakın oldu anlattıklarımdan sonra ben sadece alple takılırken artık tuana da bizimle beraber gelmeye başlamıştı bazı zamanlar. Bu yüzden rahatça alple konuşamıyordum. Bazen alpin montunu giyiyordu yani sanılandan fazla yakınlaştılar ben de doğal olarak garipsedim paranoyaklaşıyorum diye düşündüm ama alple mesajlaşmaya konuşmaya devam ettiler. Alp öyle biri değil buna eminim ama beni kıskandırmak için mi yapıyor bunları Tuana? Bilmiyordum ama sinirime gitmişti alpi çektim "bak alp yanlış anlama ama dışardan sevgili gibi duruyorsunuz yani belki sağlıklı düşünemiyorum benim için sakınca yok ama senin de işlerin terse dönmesin?" o sıralar alp güzel bir 9. Sınıfı gözüne kestirmişti. "yok ya biliyosun arkadaşız" dedi "ben biliyorum peki diğerleri? Bunu bi düşün araştır" dedim.

Yeni hafta başladı cuma gününden beri yatıyordum artık daha dinçtim. Okula henüz gelirken alp beni aradı "konuşmamız lazım kapıda bekliyorum" dedi. Gittim konuştuk olaylar tam da dediğim gibiymiş. Hatta Tuana alpten hoşlanıyormuş vay anasını dedim ben bu işten oldukça sıkılmış ve soğumuştum. Tuana benim için o gün bitti. Zaten ne kalmıştı ki okulun bitmesine. Neşeli geçiriyorduk günlerimizi. ismini sonradan öğrendiğimiz kızla alp kesişiyorlar ben alpe gaz veriyordum. Alp zayıf uzun bir çocuk. Çocuk diyorum çünkü biz 11. Sınıfta büyüdük değiştik. Bu yıl bitene kadar hiç mesaj atmadım duyguyla konuştum arasıra tuğçeyle. Ve duyguya hala yürümedim ve o seneyle beraber duygu da tuana da bitti. Yorgun bir senenin ardından gelen o huzurlu tatil..

11 ve 12. Sınıf en güzel yıllarım olduğundan daha bir eğleneceğiz bugünlük burada bırakalım tüm panpalarıma iyi geceler

Geçen senenin yorgunluğunu üzerimden atmış yeni seneye öyle başlamıştım. Saçlarım her zamankinden uzun ve hala biçimsizdi ama başka bir tarz duruyorlardı. 11 olmanın havası bir ayrı tabii deri ceketle gelmişim beyaz gömlek boğazıma çok yaklaştırmadığım dandik okul kravatım (sütlükle serserilir arasına konumlandırdım yani tam ayarında) çanta tek omuzda falan değil rahat edemem öyle ama yine de idare ederdim. Duygusal anlamda ise boştum yüklerimden kurtulmuştum hele senenin sonunda olan o olaylardan sonra değersiz biriydi Tuana benim için. Alpi sırada buldum. Müdürün saçma dönem başı konuşmasını bekleyip muhabbete dalmışken bana bakan bir kız gördüm. Bir kaç kere o yöne baktım tekrar ve tekrar.. Beyler kız ben bakınca bile bakışlarını benden almıyordu. Ben biraz rahatsız oldum yani tatlı bir kesişme değildi üstelik ilk defa görmüştüm yani tanımıyorum kızı ve büyük ihtimal çöm. Neyse müdür konuştu istiklal Marşı falan okundu sıra dağılırken alpe işaret ettim "alp şu kız sürekli bana bakıyordu sıradayken" dedim "emin misin sana baktığına?" dedi. Yok aq ben şaşıyım! Tabi bana bakıyordu. Neyse bakarız sonra falan diye geçiştirdi olayı iyi bakalım dedim. Birkaç tenefüs art arda dışarı çıktık beyler kız hala bana kilit. Alpe de gösterdim bu kez. "lan beni kesiyor bence" dedi. "Ulan git konuş o zaman!" dedim. Yok falan dedi. Bu kesişmeler her karşılaşmamızda devam etti durdu. Biz alple her tenefüse çıkıyorduk ama o bazen pencereden bakıyordu. Bana kız pek normal gelmedi kendime alıştıramadım hiçbir girişimde bulunmadım.

Bunu pek kafama takmadım ve maçımıza odaklandım. Yarınmaçımız vardı beyler. Ben takım kaptanıyım alple kurduk takımımızı. Aslında sınıfın ikinci takımıyız yani kadroya alınmayanlar olarak yeni takım kurduk çünkü çok hırslıydık ve bizim iyi oynadığımızı düşünen yoktu. Fakat kendilerine as takım diyen diğer pezo takım ilk maçta elenmişti bizse ilk maçta bay çekmiştik şansa bak daha savaşmadan ilk kaleyi almıştık. Kendine as takım diyenlerden bir adım öndeydik. Maç öncesi o akşam antrenman yaptım tüm takım. Öyle motiveyiz ki kim gelse deviririz!

Maç günü geldi 12lerden bir takım ama hepsi bizden iriler. Hoca hazırlanmamız için haber yollayınca iki takım oyuncuları da soyunma odasına girdi. Biz kıyafetleri değiştiriyoruz adamlar kıyafet getirmemişler maçı unutmuşlar hatta. Ben içten içe gülüyordum gömlekle pantolonla maç yapmak sıkıntı sonuçta. Neyse biz iyice motive olduk. Öğle arasına 10 dakika kala başlattı hoca maçı. Ben stoper oynuyorum alp ortasahada kalecimiz bizi sattığı için as takımın kalecisini aldık başladı maç.

Beyler o on dakika süper defans yaptık birkaç kez atağa da çıktık ama sonuçlandıramadık. Ne oldusa zil çaldıktan sonra oldu.

@37 tamam panpa iyi okumalar ben vakit buldukça yazıyorum biraz da hafızayı zorluyorum çok şey geçti üstünden

Zilin çalmasıyla okul insan kusmaya başladı. Ama pek önemli bir maç olmadığı için samimi bikaç arkadaş dışında izleyen yok sanıyordum. Bora, berke solumdaydı. Sonra ilerde sağ köşede bekleyen kızı gördüm. Yine aynı ifade ile bana bakıyordu. O an tüm gürültü kesildi öylece ben de ona baktım. Bana bikaç saniye gelen bu olay sırasında adam yanımdan geçip golü yazdı. Alp yanıma geldi "adama niye koşmadın ne yapıyosun?" dedi. Gözlerimi o yönden ayırmadan kafamın hareketi ile kızı gösterdim "oo sen böyle yapcaksan işimiz zor" dedi. Odaklanmaya çalıştım tek amacımın kazanmak olduğuna inandırmaya çalıştım kendimi ama "o" her şeyi değiştirdi. Sağ tarafa doğru koşarken topa adama bakamıyordum gözlerime hakim olamıyor ona bakıyordum halim komik olacak istemeden gülümsettim onu. Yerime oynayacak biri olsa o an maçı bırakırdım ama oynamak zorundaydım. Bu sıralar biz iki gol daha yemiştik. ilk yarı 3-0 yeniliyorduk kale değilimi yaptık bu sırada kız gitti. inanın bakmasından rahatsız olduğum bu kızın gidişine üzüldüm. Alp çok sinirlenmiş olacak kaleye o geçmişti. Biz sadece şeref golüne odaklanmıştık artık ama sürekli atak yiyorduk bense çok sert oynuyordum orada birkaç kere sert müdahaleler yapıp birkaç frikiğe maruz bıraktım alpi. Alp birkaç kurtarış yapsa da o da kaleyi koruyamadı ve biz 4-0 yenildik. Bu maç hakkında sonra hiç konuşmadık kimse bana bişey demedi benim de konuşmaya yüzüm yoktu zaten.

Birilerinden fikir almam gerekiyordu. Önce bir kız desteği almak çoğu zaman işe yarardı ama ben Tuğçe'ye nasıl gösterecektim kızı? Beraber okulun bahçesine inip "bak şu kız" derken bile tuğçeyle beraber gözüküp, kıza sevgilim var imajı vermek istemiyordum. Bunu düşünürken kendime kızdım. Ne zamandan beri umrumdaydı bu adını bile bilmediğim gizemli hayranım? Sahi ya adını da bilmiyorum. Alp belki yardım edebilirdi çünkü onda tüm 9. Sınıfların listesi vardı. (elimizde bu belgelerin nasıl olduğunu şöyle parantez içi anlatayım; biz alp ile okul nöbetçiliğimizi aynı güne denk getirmiştik hani herkes yapar böyle şeyler kafa dengi biriyle zaman daha iyi geçiyor sonuçta. Müdür yardımcısı bütün 9. Sınıfların listelerini bize fotokopi çektirmişti yani bi kopyası da bizde vardı biz böyle bilgileri değerlendiririz) evet öküz gibi kızı takip edip 9. Sınıfların katına çıkmaktansa kağıttan bulurduk ama hangi şubede onu bilsek fena olmazdı sonuçta birsürü kız var. Bunun için yedek nöbetçi öğrenci taktiği yapmak lazımdı ve çarşamba günü son iki ders olan beden dersini beklemek..
Beyler plan basit beden dersi bizim son iki ders ben nöbetçiden rica edip 9. Sınıfların defterlerini toplamaya gidecek ve kızın hangi şubede olduğunu hemen bulacaktım. Alp'e planı anlattım gülmeye başladı. "bir kız için yaptığına bak" diyeceğini düşünürken hayallerimi yıkan cümleyi kurdu; "aysar 9. Sınıflar bizden bir saat daha fazla ders görüyor" O an sadece planlarım değil ben de yattım.

Bu gece bu kadar beyler yarın yine devam.

Uyandığımda edebiyat dersi bitmişti alpin yanında kalmışım tuğçenin yanını boş bıraktığım için, içim kötü oldu en ön sırada yalnız oturmak bana hep koyardı onu düşündüm ve ben tuğçeyi ilk kez sonbaharda ektim. Bu kadar benim olaylarımla ilgilenirken alp'in olaylarını anlatmamışız hemen ondan da biraz anlatalım da dönem sonu şaşırmayın ne oluyor diye. Beyler alpin geçen sene sonunda kesiştiği bir kız vardı biraz bahsetmiştik kızın adı güneşmiş, işte onunla bu yaz tatilinde baya konuşmuş yakınlaşmış ilerletmiş telefon numarasını almış ordan konuşmuşlar tam bu iş olacak gibi dururken alp kıza "profil resmin çok güzelmiş karşim" yazmış mala bak ya olan işi bozmuş senin mantığını ya! boş kaleye şut atıp taç yapmış yani öyle böyle değil. Bu olaydan bikaç gün sonra da hoşlandığını söylemiş kız da tabi "ben seni hep arkadaşım olarak görüyodum" demiş. Alp hiç kusura bakma ama o güzeli kaçırdın ya ondan güzelini zor bulursun. Kızın da bitaraflarını kaldırdı bu olay. Alpin aklında hala takıntı devam ediyor hatta dolambaçlı yollardan geçip onlarla karşılaşmaya çalıştığını fark ediyordum. Gipimde değil dese de bu hissediliyordu.

Takip eden panpalarım bi part atıp gidiyorum ben gelmeden biraları bitirmeyin belki birkaç part daha atarım biraz işim var da erken bitirirsem sizlerleyim.
aslında okunuyor mu bilmiyorum ama bir işe başladıysak sonu gelmeli. Sizle yada sizsşz sonu gel me li!
Siz yine de ses verin ara sıra. insan yalnız hissediyor gerçi alışkınız ona da neyse.

Ertesi gün bu duruma katlanacak halim kalmamıştı. Aslında dokuzlardan tanıdığım bir çocuk vardı ama ağızının sıkı olduğundan emin değildim. Tüm herşeyi hiçe sayıp ve alpi yanıma alıp dokuzların katına çıktım ve hiçbiriyle uyuşmadığım 11 dil sınıfına gittik yani mecburen o sınıfa gittik çünkü 9 ların katında başka 11 yok alpin gelme sebebi de oradaki bikaç çocukla geçmişteki arkadaşlıkları. Onlar muhabbet ederken ben sınıfa giren çıkanları kontrol ettim. Bizimki çıktı sınıftan bana baktı güldü ben de baktım güldüm. Artık A şubesinde olduğunu biliyordum ismini öğrenmek kalmıştı geriye o daha kolaydı 9 kızdan biriydi işte akşam evde tek tek internetten bulurdum. Alple aşağı inerken konuştum a şubesinde olduğunu söyledim. "bu kızdan hoşlanıyor musun?" dedi "yoo ne alakası var lan" dedim tabii ki yalan aq durduk yere merak edilir mi? Belki. "o zaman ben de ekleyip konuşcam kim ayarlarsa" dedi kız beni kesiyordu bi kere yani kazanacağımı düşünüyordum "tamam görelim hangimizden etkilenmiş" dedim şaşkınlığını saklamaya çalışarak gülümsedi.

O günün akşamı dershanede etütüm vardı ve derste sürekli cebim titriyordu ben derste asla telefonuma bakmam hocayla masa başındayız sonuçta adam keyfine anlatmıyor konuyu yani belli ki o konuda açığımız var rehberlik yazmış ismimizi etüte ama meraklanmadım da değil. Sonunda ders bitti. Hani otobüs mola verince herkes sigarasını yakar ya ben de aynen o şekil açtım telefonumu alp'ten hepsi; "kızı buldum ekliyorum bak", "olum kızın ilişki durumu var ardayla çıkıyormuş arda kim lan!","kız connected paylaştı"

@45 yayın Evleri ile uğraşmak zor panpa kitap yazar borçlu çıkarım türkiye şartları bu belli bir kısmı otursun hikayenin gecelik iki part yazarım sadece iki part okur okuyan panpalarım

@47 beklerim panpa

Hep böyle olmaz mı zaten? Boş zamanınızda hiçbir olay olmazken; hayat, o meşgul olduğunuz anı kolarcasına sizi arkanızdan vurur ve acıyı ancak meşguliyetiniz bitince anlarsınız. Erken müdahale için artık çok geçtir. Siz yaranızla ilgilenirken herkes yanınızdan geçer gider. Tam da bu durumdaydım. Eve gidesim yoktu hele o bilgisayarı açasım hiç yoktu ama yaptım. Eve gidip o bilgisayarı açtım ve kızı ortak arkadaşlardan bulup ekledim. Adını da nihayet öğrenmiş oldum;"arya". Bir dakika kadar sonra isteği kabul etti. Heyecan mı? istek mi? ikisi de sıfır! ilişki durumuna baktım yok yazıyor! işte o an iki değerim arttı. Alp ben senin var ya... Böyle şaka mı yapılır aq? Hemen mesajı çaktım alpe "bin ne yalan söylüyorsun ilişki durumu yok". Hemen cevap geldi; "lan valla vardı yalan niye söyleyeyim"
Bişeyler döndüğünü benim gibi siz de anlamışsınızdır. Yarım saat önce attığı connected linkine tıkladım ve konuşmaya başladım. Onu tanımayı hedefledim önce sonra sıkıştırırdım nasıl olsa! Bana birkaç anısını anlattı. Bir fotoğrafında bir çocuğun sırtına çıkmış altına da o çocuk hakkında roman yazmış ama ilkokul fotoğrafı yani yine de bu çocuk kim diye sordum. Yakın arkadaşıymış şimdi başka şehirdeymiş tamam ondan sorun çıkmaz diye kafamda o sorunu da çözdüm. Hatırladığım kadarıyla bana sağlam içici olduğunu 70lik votkayı içtiğini sonra abisinin bunu topladığını anlattı. Abi konusunda soru sormadım kız abileri işleri zora sokar buna hazır değildim. Zaten bir kıza ulaşmanıza engel üç şey vardır "kızın sizi ilgi duymaması, sevgilisinin olması, abisinin olması" ilkini halletmiş olsak da geri kalanı da kolay değildi uğraşılmaz yani.

Ben saldırım için ortam hazırlıyordum. Kim olduğumu dolaylı yoldan ima edecek ve ilişki durumu konusundaki bombamı patlatacaktım. "hangi burçsun sen?" dedim "yengeç peki sen? " dedi tam istediğim gibi ilerliyordu "ikimiz de yaz çocuğuyuz demek, ben de ikizler burcuyum" dedim ve kim olduğumu doğum tarihinden ima etmiş oldum heralde anlamıştır artık onu da anlamayacak seviyedeyse bırakır giderdim. "ikizlerle yengeç iyi uyum sağlarmış öyle diyorlar" dedi. üzerime oynuyordu ben de onun gibi oynadım "bilmiyorum bunu zaman gösterecek" dedim ve beklemeden atağa geçtim "ilişki durumunu neden kaldırdın?" dedim elbette böyle bir durumla karşılaşacağını düşünmüş olacak "ayrılacağız zaten" dedi. "zaman gösterecek neyse benim çıkmam lazım görüşmek üzre" dedim ve tepkimi göstermiş onu baskıya mağruz bırakmış oldum. Bazen konuşmak yerine susmak daha etkilidir bu da öyle bir an işte.

Hafta sonuna ulaşmışız dershaneye lanet ediyorum beni sıcacık yatağımdan kaldırıp samimiyetsiz bir ortama yönlendiriyor. Bu kadar samimiyetsiz ortamı biraz neşelendirmek lazım diye düşünüp bir plan kurdum. Böyle şeyler nasıl aklıma geliyor bilmiyorum ama sınıfın tüm erkeklerini topladım en sıkıldığımız ders olan geometriyi şenlendirmeyi teklif ettim tabii planı sordular önce. Çantamdan her erkeğe bir poşet patlayan şeker verdim onlar soru sormadan anlatmaya başladım "beyler bu kadın bizi konuşmamamız için hep uyarmıyor mu? Biz de ona istediğini vereceğiz. Dersin ilk on dakikası kimse konuşmasın derse katlansın on dakika geçince herkes patlayan şekerleri ağızına atıyor benimle misiniz?" çok ciddi bir şey anlatır gibi yaparak hepsini etkilemiştim. Her zaman gelmesinden nefret ettiğimiz çoğu derste çıldırttığımız bu kadını beklemeye başladık. Geldi yoklama faslı geçtikten sonra -hiç unutmam- noktanın doğruya göre durumlarını anlatmaya başladı herkes pür dikkat. O da şaşırmış olacak; "hayırdır inşallah bugün pek sessizsiniz aman maşallah diyim de" dedi. Bekle sen bekle görcen birazdan. 10 dakika süren sessizlik benim işaretimle bozuldu. Herkes ağızına döktü şekerleri. "Pat çat küt" 10 kişinin ağızından gelen aynı sesler. Hoca "yapmayın şunu" diye bağırdı. Konuşan yok ama sesler devam ediyor kızlar da oyunumuzu bozmadı hoca defalarca bağırdı çıldırdı ve sonunda sınıfı terk etti. Bir kez daha planım işlemişti. Kimse teşekkür etmedi neyse plana uydular sonuçta ben amacıma ulaştım hem günü geçirdik hem böyle bir anımız oldu.

Takip eden panpalarım hepinize iyi geceler yarın devam ederiz