beni yoran hayata karşı son yazılarım

P rezertavi f

Birkac gun icinde intihar etmek isteyrn birinin son sozleri ha. intihari ben de dusundum ve su an gulerek bunun icin mi be diyerek alay ediyorum kendimle. Ama hayatta hep bir kapi aciliyor be aysar. Arya oruspuysa sen niye intihar ediyosun

@164 intihar yok kardeşim başlığa çok takılıyorsunuz

Lan yarim saattir ona uzuluyodum desene bastan

Tahmin etmişsinizdir beyler, arya okuldan ayrılmış. O an üzülmüş müydüm bilmiyorum sadece gitmesi ile biraz garip geldi. Neyse ben sadece geziden dönecek olan arkadaşlarımı bekliyordum artık. Biz berke ile baya takıldık. Geldiğim şehirde beni yalnız bırakmayan sigaramı bu kadar kolay terk etmek istemedim ve ilk malboromu sonbaharda aldım. Herkesten saklı içiyordum berke o zamanlar içmiyordu. iki gün boyunca sadece onunla takıldım. Bu sırada eslemle okulda görüşmeme kısmında kesin karar almıştım kimsenin bilmesini istemiyordum bu yüzden bu işi bitirmeliydim. Ben plan kurmaktayken mesut yanıma geldi "hoşgeldin kardeşim" dedi amk tamamen unuttum heriften özür de dilemedik tayfun kesin laf etmiştir "Eyvallah mesut'um" dedim "ya ben senden özür dileyecektim kusura bakma biraz alkollüyken tayfun sıkıştırdı da" dedim ne olacaksa olsun napalım "lan ben onu unuttuydum ne güzel niye hatırlatıyorsun biz hallettik o işi" dedi sonradan gülerek ekledi "ağızınızla için olum ağızınızla". Anlayışlı çocuk bu mesut. Sonradan öğrendim ki cerenle işleri de bozulmuş.

başla artık bekliyorum

up Up up Up

Artık ailem olmuş arkadaşlarımdan birinin geliş günüydü tuğçe yarın gelecekmiş. En güzeli deKimse sürprizi bozmamış. O sabah berke borayı oyaladı beni görmesin diye sonra ben de kimseye görünmeden sınıfa çıktım öğretmen masasında oturuyorum borayla berke sınıfa girdi ve bora yıllarca unutamayacağım ifadesini takındı sanırsın yılbaşında ikramiye tutturmuş. Bir kardeş kucaklaşması.. Özlemişim be herkesi. Üç silahşörler tamamlandı sonunda! Eksiğimiz kim tuğçe. Peki fazlamız? Eslem! Evet bu işi de halletmemiz lazım derken eslem o gün geziye gidiyormuş o iş yattı. Arkadaş nasıl bir olaysa her hafta gezi! O iş sarktı mecburen. Biz üçlü üçlü okulun koridorlarını eskitmeye sonbaharda başladık. Her tenefüs 6 tur atıyorduk ve görmediğimiz kimse kalmıyordu. Evet berke can alıcı konuya gelmişti "ya kanka senin geçen sene konuştuğun kıvırcık var ya" dedi amk nerden öğrendin ya of nerden bulaştım bu işe keşke sigaraya başlasaydın bana ne ki di mi? "evet ne olmuş?" dedim bilmezden gelerek. "mal mal hareket yapıyo ya borayla gülüyoruz niye geçen sene konuştun ki onla?" dedi. Oh tamam bu kiri kimse görmeden temizleyebilirim dedim. Ama geziye gideceği için bugün olmaz o iş haftaya sarktı.

kesin kayıt işi yatacak amuk bu adam yüzyılın cenabeti

Kütüphanenin karşısına oturdum ve esleme telefon ettim.
-merhaba canım
+merhaba
-ne yapıyorsun

...

-Ya şey sorcam nerdesin?
+çarşıdayım canım
-tamam bir arkadaştan sana bir not yolladım da kütüphanedeki çağdaş türk edebiyatının 2. Dolabının üstten 4. Rafında "ziyan" diye bir kitap var onun arasına koyacak birazdan gidip alır mısın? (amk iyi sallamışım)

O gelince ben onu görecektim o içeri gidince arkasından gelip şaşırtacaktım plan basitti ben eğleniyordum en azından ama iki dakika geçmeden telefon çaldı. "aysar pazar günü kütüphane kapalı ki" dedi. Ha gibtir ne güzel olacaktı be. "Neyse o zaman ben arkadaşı arayayım sana elden versin" dedim sonra insanların seyrek geçtiği bir sokağa girip eslemi aradım yeri tarif ettim o sırada apartmanla adaşmışız onu fark ettim. Ben tarif ettiğim yerin 50 metre ilerisinde bekliyordum uzun beklemem sonucu geldi ve durdu. Ona doğru ilerledim öylece kaldı arkasını döndü. "yine mi?" dedim. Ya bununla uğraşmak çok zor. Zorla yanıma aldım bunu yürüdük konuştuk okulun yarısı gezideymiş pazartesi çoğu yokmuş bunları öğrendim biz baya yürüdük yine. Elim eline çarptı sonra elimden sımsıkı tuttu öyle yürüyorduk ki işlek bir caddeye geldik. "Bırak elimi de kimse görmesin" dedim başladı amk sen benden utanıyorsun yok herkesten saklıyoruz kafamı şişirdi. "ne kadar burdasın" dedi. "üç dört gün" diyip yalan söyledim ama hala yüzüme bakamıyor böyle mal bir ilişki kimsede yok ya bana bakması için gözümü kapatmam gerekiyordu bu kadar utangaçlık fazla! Neyse kurtuluruz bir ara diye düşündüm. kızı dolmuşa bırakıcam ama on kere sarıldı iki minibüs kaçırdı sonuncuda zorla gönderdim gidip yeni okul pantolonu siyah olmuş onlardan aldım eve geldim pazartesi için kıyafetlerimi ayarladım lan amk lacivert ceket bu pantolona hiç olmaz ki e kravat desen o da lacivert! gittim bir daha çarşıya siyaha yakın ceket siyah ince kravat yine şekilim. Sabırsızlıkla bekliyorum okulu.

O gece onlarca kez kendimi pencereden atmak istedim ama yapmadım. Ertesi gün yine okuldan kaçıp baya bir yürüdüm bir petrolden sigara aldım "yaş tutuyor mu?" dedi "abi yapma yaş tutmuyor ama dert tutuyor"dedim bi seferlik verdi "Chester navy blue" içe içe gezindim. Sonu yine aynı okula dönüş ve yine ev. O duygusal yoğunlukla esleme çok fena bir mektup yazdım aslında evine postalayacaktım ama hiç uğraşacak vaktim yoktu. Yolladım internetten, gitti. Keşke yazmasaydım çünkü çok güzel yazmıştım hemde çok..

Annem babamı sonunda ikna etmiş babam "ne yapıyorsa yapsın karışmıyorum" demişti. Artık okuldan kaydımı aldırıp yok olmak kalmıştı okulla görüştüm "sadece ayın başında gidebilirsin yeni düzenleme ile nakiller ayın birinde belli oluyor o da okulda yer varsa" dedi 4 gün vardı annemin dilekçe vermesi gerekiyordu annemi ısrarlarla ertesi gün okula gelmeyi kabul ettirdim. Annem servisteki kızlarla muhabbet ediyordu kızlar gerçekten çok güzeldi ikisi 11. Sınıf diğeri 12'ymiş serviste benle yaşıt tek insan o kızdı zaten. Annem dilekçeyi o gün verdi ama ben kimseye haber vermedim. Adam bana hergün gel sor da işlemeyi unutmayalım, dedi. O gün bile rahat uyuyamadım birşeyler ters gidiyordu sanki. Ya okulda kontenjan yoksa ya da sistem kabul etmezse beni? Neyse ben ertesi gün adamı bulup sordum elektrikler kegib malesef dedi. Sınıfta oturdum yazmaya devam ettim sonra iki kız geldi "sen her dakika ne yazıyorsun?" dedi. "günlük gibi birşey"dedim ne diyeyim ki. "çok sessiz birisin okulda herkes seni konuşuyormuş A şehrinden gelmiş" diye. Umursamaz bir tavır takınıp "umrumda değil" dedim. "demek geldiğin yerde sevgilin var.." dedi şaşırdım "nerden çıkardın?" dedim "her tenefüs telefonla konuşuyorsun" dedi ve arkadaşıyla güldü. Yok dedim arkadaşlarım onlar. Kızlar bir anda dörtlendiler kantine indik beraber konuştuk farklı olduğumu falan söylediler. Ne yapalım öyleyim.

Buradaki son günlerim olmayabilirdi ay bitmek üzereydi fakat bugün de elektrik yoktu büyük bir arıza varmış. Müdür yardımcısı ile yine konuştum başka bir okula gidip işlemini yapacağım yarın dedi. Neden bana farklı dediklerini anladım çünkü tüm burdaki erkekler fazla rahattı. Bense sessizdim ve tüm erkekler dışardayken sınıfta test çözüyordum kızların arasındaki tek erkektim ama bu burda iş yapmazdı. kalırsam Ne yapacağımı bilmiyordum heralde şu güzelliğiyle beni öldüren kıza yazardım diye düşünerek servise yürüyordum ama o sırada kız servisin önünde bir herifle konuşuyordu ya 11. Sınıf bile benden büyük gösteriyor burada benim gibi birini kim istesin ki.

Beyler yazdığım gün de kimse mi gelmiyor ne tezatlıktır bu

@154 yazdım kardeşim biraz da yarın yazarız ben de yarın işe gideceğim gönül isterdi ki size tüm bunları bir radyo programıyla daha heyecanlı daha iyi anlatnak ama malesef şartlar bu

amk seni beklerken başka bi hikaye daha okuyodum şimdi olaylar kızlar hep birbirine girdi kim neyin nesi anlayamıyom ilk okuduğumdaki duyguyu yakalayamadım bir türlü.bu arada okuyoz la sen yaz dert etme.bu arada eğer bunlar gerçek değilse devam edeyim deme sakın dünyam gibildi bu hikaye yüzünden

@156 malesef gerçek kardeşim çok şansızım değil mi?

Ertesi gün gibtiğimin okulunda yine elektrik yok müdür yardımcısı yok yoklama yok zil yok ama güvenlik var! O günlerde parmaklarımı gören neredeyse kimse olmamıştır çünkü elim hep yumruk hali hazırda bekliyordu bana bunu yaşatan herkesin ağızına geçirmek istiyordum ancak karşımda kimseyi göremeyince yumruğumu duvarlara vuruyordum. Ellerim kıpkırmızı eve dönüyordum vakit geçmiyordu. Ertesi gün nihayet dilekçem işleme geçmiş ama hala bir kesinlik yoktu ve ben risk aldım doktordan aldığım 3 günlük raporu okula verip tüm eşyalarımı kitaplarımı topladım ilk otobüsle ait olduğum yere biletimi aldım. Kimsenin haberi yoktu geldiğimden hatta yolda konuştuklarıma bile söylemedim.

"..aslında yollar daralıp açılmaz, sonuna da varmaz hiç bitmez.."
( https://www.youtube.com/watch?v=rBoPuIKMb9A )

Bazen Gözünü açarsın -şarkının sözleri aksine- yol bitmiştir. Tüm vücudumla şehrimi hissetmek için yere yatmak istedim ama rezilliğe lüzum yok uzun süre buradayım nasıl olsa yani öyle düşünüyordum. Bavulumla dedemlerin evine geldim. eşyaları yerleştirdik hemen dershaneye gidip kaydımı yaptırdım. Pazartesi gelse de artık bizimkilerle görüşsem diye can atıyordum bu sürpriz bozulmasın diye kimseye söylemedim. Yapacak hiçbir şeyim yoktu alpi aradım o geldi bir kafeye oturup konuştuk, özlemişim herifi ya tabii bir aydan fazla kalmıştım hayatımı mahveden o şehirde. Neyse sıra esleme gelmişti. Okulda görüşürsek yanıma gelip sarılmasından korktuğum için onunla da buluşmaya karar verdim ama öyle basit değil. Eğer yapmak istemediğiniz bir şeyi yapmanız gerekiyorsa o işi oyuna çevirin mutlaka eğlenirsiniz.

Ertesi gün tuğçeyi bekliyorum anlatılacak çok şey var aslında. Hatta geldiğim şehirde en çok onunla telefonlaştım. Onu ne kadar kırsam da o benim çok değerli bir arkaşım ki halen eskisi gibi konuşur anlatırız. Kader bizi saçma bir olayla tanıştırsa da sonucuna memnun kaldım ve her kötü zamanımda beni teselli etmeyi bilen bu dostumu artık neftet ettiğim tuanaya borçluyum.
Okula yine erkenden gittik. Ben artık otobüstle bora ile geliyorum aynı duraktan binip birbirimize yol arkadaşlığı ediyoruz. Okula gelir gelmez çantaları bırakıp okulu dolaşma turlarına üçlü olarak başladık tam sınıfa dönecekken tuğçenin sırtını gördüm kereme sarılıyordu kerem beni dudaklarını kıpıtdatarak çağırdı gittim tam tuğçenin arkasındayım kerem tuğçeyi bıraktı tuğçe beni görünce bana sarıldı gözleri doldu. işte yakın arkadaşlık böyleydi. Ben herkesin içinde duygusallaşamam yapım gereği sadece içimde hissederim. Neyse biz baya konuştuk anlattık eh tabi yanındaki bücürü kovduk ve tuğçenin yanına yine ben oturdum, burası benim yerim!