beni yoran hayata karşı son yazılarım

Ertesi gün bu duruma katlanacak halim kalmamıştı. Aslında dokuzlardan tanıdığım bir çocuk vardı ama ağızının sıkı olduğundan emin değildim. Tüm herşeyi hiçe sayıp ve alpi yanıma alıp dokuzların katına çıktım ve hiçbiriyle uyuşmadığım 11 dil sınıfına gittik yani mecburen o sınıfa gittik çünkü 9 ların katında başka 11 yok alpin gelme sebebi de oradaki bikaç çocukla geçmişteki arkadaşlıkları. Onlar muhabbet ederken ben sınıfa giren çıkanları kontrol ettim. Bizimki çıktı sınıftan bana baktı güldü ben de baktım güldüm. Artık A şubesinde olduğunu biliyordum ismini öğrenmek kalmıştı geriye o daha kolaydı 9 kızdan biriydi işte akşam evde tek tek internetten bulurdum. Alple aşağı inerken konuştum a şubesinde olduğunu söyledim. "bu kızdan hoşlanıyor musun?" dedi "yoo ne alakası var lan" dedim tabii ki yalan aq durduk yere merak edilir mi? Belki. "o zaman ben de ekleyip konuşcam kim ayarlarsa" dedi kız beni kesiyordu bi kere yani kazanacağımı düşünüyordum "tamam görelim hangimizden etkilenmiş" dedim şaşkınlığını saklamaya çalışarak gülümsedi.

O günün akşamı dershanede etütüm vardı ve derste sürekli cebim titriyordu ben derste asla telefonuma bakmam hocayla masa başındayız sonuçta adam keyfine anlatmıyor konuyu yani belli ki o konuda açığımız var rehberlik yazmış ismimizi etüte ama meraklanmadım da değil. Sonunda ders bitti. Hani otobüs mola verince herkes sigarasını yakar ya ben de aynen o şekil açtım telefonumu alp'ten hepsi; "kızı buldum ekliyorum bak", "olum kızın ilişki durumu var ardayla çıkıyormuş arda kim lan!","kız connected paylaştı"

panpa burda yazma git kitap yaz alıp okuyalım gözümüz yoruluyo vallaha sürükleyici hikaye ama yok panpa yani

@45 yayın Evleri ile uğraşmak zor panpa kitap yazar borçlu çıkarım türkiye şartları bu belli bir kısmı otursun hikayenin gecelik iki part yazarım sadece iki part okur okuyan panpalarım

okurum biara

@47 beklerim panpa

Hep böyle olmaz mı zaten? Boş zamanınızda hiçbir olay olmazken; hayat, o meşgul olduğunuz anı kolarcasına sizi arkanızdan vurur ve acıyı ancak meşguliyetiniz bitince anlarsınız. Erken müdahale için artık çok geçtir. Siz yaranızla ilgilenirken herkes yanınızdan geçer gider. Tam da bu durumdaydım. Eve gidesim yoktu hele o bilgisayarı açasım hiç yoktu ama yaptım. Eve gidip o bilgisayarı açtım ve kızı ortak arkadaşlardan bulup ekledim. Adını da nihayet öğrenmiş oldum;"arya". Bir dakika kadar sonra isteği kabul etti. Heyecan mı? istek mi? ikisi de sıfır! ilişki durumuna baktım yok yazıyor! işte o an iki değerim arttı. Alp ben senin var ya... Böyle şaka mı yapılır aq? Hemen mesajı çaktım alpe "bin ne yalan söylüyorsun ilişki durumu yok". Hemen cevap geldi; "lan valla vardı yalan niye söyleyeyim"
Bişeyler döndüğünü benim gibi siz de anlamışsınızdır. Yarım saat önce attığı connected linkine tıkladım ve konuşmaya başladım. Onu tanımayı hedefledim önce sonra sıkıştırırdım nasıl olsa! Bana birkaç anısını anlattı. Bir fotoğrafında bir çocuğun sırtına çıkmış altına da o çocuk hakkında roman yazmış ama ilkokul fotoğrafı yani yine de bu çocuk kim diye sordum. Yakın arkadaşıymış şimdi başka şehirdeymiş tamam ondan sorun çıkmaz diye kafamda o sorunu da çözdüm. Hatırladığım kadarıyla bana sağlam içici olduğunu 70lik votkayı içtiğini sonra abisinin bunu topladığını anlattı. Abi konusunda soru sormadım kız abileri işleri zora sokar buna hazır değildim. Zaten bir kıza ulaşmanıza engel üç şey vardır "kızın sizi ilgi duymaması, sevgilisinin olması, abisinin olması" ilkini halletmiş olsak da geri kalanı da kolay değildi uğraşılmaz yani.

Neyse ikinci ders gitmedim kızın yanına. Gitsem konuşamıyordum zaten ne yapayım ki orada? Çıkarken sadece görüşürüz canım, dedim ve günü orada öldürdüm. Akşam evde konuşmalara devam ettik bana batman hayranı olduğunu söyledi. Mahçup olmamak için hepsini izlemeye başladım. Beyler seviyorsanız ilgi duyduğu şeyleri önemsemeniz lazım. Ben de gereğini yaptım zaten. Bu aralarda yusufla selin baya yakınlaşmışlar ben kendi işlerimden etrafımı görmüyordum. Benim işler yerinde saysın alp de güneşi düşlemekten kafayı yemişti. Hiç unutmam aralığın son günleri alpin canına tak etmiş olacak "ben kızın yüzüne söyleyeceğim abi böyle inanmadı sevdiğime" dedi. Bu sırada penceredeydi gözlerim, güneş okuldan kaçıyordu "bak gidiyor, şimdi yada asla" dedim gazı verdim ve Herif maratonda koşar gibi koştu arkasından gittim gizliden izlemek için ama ben gideken geri döndü. "minibüse bindi amk" adam nefes nefese kalmış bakın şu aşkın yaptığı şeye! Biz yürekten sevdik boşver be alp takma kafana senin gibisini de bulamaz.

Geldim beyler başlıyorum

amk seni beklerken başka bi hikaye daha okuyodum şimdi olaylar kızlar hep birbirine girdi kim neyin nesi anlayamıyom ilk okuduğumdaki duyguyu yakalayamadım bir türlü.bu arada okuyoz la sen yaz dert etme.bu arada eğer bunlar gerçek değilse devam edeyim deme sakın dünyam gibildi bu hikaye yüzünden

başla artık bekliyorum

up Up up Up

Artık ailem olmuş arkadaşlarımdan birinin geliş günüydü tuğçe yarın gelecekmiş. En güzeli deKimse sürprizi bozmamış. O sabah berke borayı oyaladı beni görmesin diye sonra ben de kimseye görünmeden sınıfa çıktım öğretmen masasında oturuyorum borayla berke sınıfa girdi ve bora yıllarca unutamayacağım ifadesini takındı sanırsın yılbaşında ikramiye tutturmuş. Bir kardeş kucaklaşması.. Özlemişim be herkesi. Üç silahşörler tamamlandı sonunda! Eksiğimiz kim tuğçe. Peki fazlamız? Eslem! Evet bu işi de halletmemiz lazım derken eslem o gün geziye gidiyormuş o iş yattı. Arkadaş nasıl bir olaysa her hafta gezi! O iş sarktı mecburen. Biz üçlü üçlü okulun koridorlarını eskitmeye sonbaharda başladık. Her tenefüs 6 tur atıyorduk ve görmediğimiz kimse kalmıyordu. Evet berke can alıcı konuya gelmişti "ya kanka senin geçen sene konuştuğun kıvırcık var ya" dedi amk nerden öğrendin ya of nerden bulaştım bu işe keşke sigaraya başlasaydın bana ne ki di mi? "evet ne olmuş?" dedim bilmezden gelerek. "mal mal hareket yapıyo ya borayla gülüyoruz niye geçen sene konuştun ki onla?" dedi. Oh tamam bu kiri kimse görmeden temizleyebilirim dedim. Ama geziye gideceği için bugün olmaz o iş haftaya sarktı.

Ertesi gün tuğçeyi bekliyorum anlatılacak çok şey var aslında. Hatta geldiğim şehirde en çok onunla telefonlaştım. Onu ne kadar kırsam da o benim çok değerli bir arkaşım ki halen eskisi gibi konuşur anlatırız. Kader bizi saçma bir olayla tanıştırsa da sonucuna memnun kaldım ve her kötü zamanımda beni teselli etmeyi bilen bu dostumu artık neftet ettiğim tuanaya borçluyum.
Okula yine erkenden gittik. Ben artık otobüstle bora ile geliyorum aynı duraktan binip birbirimize yol arkadaşlığı ediyoruz. Okula gelir gelmez çantaları bırakıp okulu dolaşma turlarına üçlü olarak başladık tam sınıfa dönecekken tuğçenin sırtını gördüm kereme sarılıyordu kerem beni dudaklarını kıpıtdatarak çağırdı gittim tam tuğçenin arkasındayım kerem tuğçeyi bıraktı tuğçe beni görünce bana sarıldı gözleri doldu. işte yakın arkadaşlık böyleydi. Ben herkesin içinde duygusallaşamam yapım gereği sadece içimde hissederim. Neyse biz baya konuştuk anlattık eh tabi yanındaki bücürü kovduk ve tuğçenin yanına yine ben oturdum, burası benim yerim!

Günler geçiyor ben sadece kurtulmak için gün sayıyordum ve nihayet beklediğim gün gelmişti. Eslem okuldaydı. "çıkışta iğdeli parkına gel" diye mesaj attım gayet net ve emir içeren bir cümleyle. Kızın smsi yoktu ama ben dersem gelir diye düşündüm ve kimsenin geçmediği hafiften de mesafeli bu parkta bir ağacın dibine oturdum sigaramı yaktım. Rüzgar çok sert esiyordu ceketim beni hiç korumuyordu, elimdeki çanta ile bir memuru andırıyordum. Rüzgardan bozulan saçlarım, rüzgardan pembeleşen yanklarım ve rüzgardan hızla biten üç tek sigaram. Tam da şairin dediği gibi "sigaramın yarısını ben içtim yarısını da rüzgar"..

Ben bunları düşünürken hanfendi nihayet gelmişti beraber yürüyüdük çok soğuk konuşuyordum bu kadar soğuk hava nedeniyle anlayamadı heralde. ismi duyulmuş bir kafeye girdik. "Karşıma oturma" dedi "saçmalama yer varken niye dip dibe girelim?" dedim. Karşısına oturdum. Ben bir fincan çay söyledim o ıhlamur. Bana bakmıyor sadece şeker kattığı ıhlamur çayını karıştırıyordu. Ben acı konuşacağım için şeker atmamıştım zaten. Çayımdan bir yudum aldım ve başladım "bak eslem ben iyi bir insan değilim herkesi üzüyorum daha fazla üzülmemen için söylüyorum sana karşı gram birşey hissetmiyorum" dedim gözleri doldu ve ilk kez gözlerime baktı hiçbir şey görmedim hissetmedim "yalan söylüyorsun" dedi kabullenemiyordu. "yemin ederim!" dedim ve ekledim "benden daha iyisini bulmaya çalışmalısın bak hala arkadaş olabiliriz ama diğer türlü olmaz zor bir dönemdeyim çalışmam gerek" dedim ve çayımdan bir yudum daha alıp kalkalım dedim. O da zaten baya ağlamaklı olmuştu zaten. Hesabı öderken o da lavaboya gitti. Ben dışarı çıktım bir süre sonra geldi ilerledik.

biraz sonra koşmaya başladı bir çocuk gibi parkın içindeki dinozor şekildeki içi boş heykelin içine girdi. Arkasından ceketime kravatıma yakışacak şekile yürüdüm montunu çıkardı gömleğinin düğmelerini sökmeye başladı koştum kollarından tuttum "ne yapıyorsun sen?" dedim. "gidiyorsan ben de burada donarak ölmeye karar verdim" dedi hep bana denk gelir böylesi zaten. "saçmalama dünyanın sonu değil bak bu böyle yürümez" dedim ben ona montunu Giydirirken kollarımdan kurtulur gibi oldu zorunlu sarılmayla tuttum "tamam bırakmıyorum!" dedim "inanmıyorum yalan söylüyorsun" dedi. Polisi aramakla tehdit ettim. biz hala mal gibi sarılıyoruz dinozorun gövdesindeki penceresinden gören var mı diye düşünüyorum sadece. "biliyor musun?"dedi "neyi?" dedim "iki ay Sonra ilk defa regl oldum" dedi. Amk çok güzel gününü bulmuşum 60 da bir ihtimale rastladık! insani bir durum ama niye iki aydır olmayan şey bu gün? Bu yüzden mi bu kadar duygusal tepki verdi? Birkaç gün önce olsa ne olurdu? Hepsi yanıtsızdı. "doktora git!" dedim ne diyeyim. Sonra sakinleşti ben bir sigara yaktım o esnada ve ilk kez yukarı bakıp sordum "neden?"

Birkaç çektim sonra ben de istiyorum dedi elimdeki tüten sigarayı verdim iki kere çekti sonra elinden aldım söndürdüm. Sakinleşen eslemi minibüse bıraktım yolda hala elimi tutmaya çalışıyor. Neyse eve gittim. Kendimi sorguladım doğru muyum yanlış mıyım diye. Eslem mesaj attı tekrar ona sadece arkadaş olabileceğimizi anlattım. Mecbur kabul etti. Alışacaktı ne yapabilirdim ki? Evet hatalı bendim ama düzeltemezdim bunu. Ona hep konuşma sözü verdim belki biraz iyi gelir diye. Hatta okuldaki dolabıma not bırakabileceğini söyledim ona geldiğim şehirden aldığım dolma kalemimin yanında çıkan tükenmez kalemi bıraktım. Biz gittikten. Sonra onlar bir ders fazladan kaldığı için pek fark edilmez bir mektuplaşma düzeneğimiz oldu. Kalemi de zaten dolaba bıraktıydım alsın diye çünkü ben o zaman çok karamsar yazıyordum ve kalem maviydi maviyse umut.. Belki işe yarar dedim belki..

hadi kardeş biraz daha hızlı yaz

Tahmin etmişsinizdir beyler, arya okuldan ayrılmış. O an üzülmüş müydüm bilmiyorum sadece gitmesi ile biraz garip geldi. Neyse ben sadece geziden dönecek olan arkadaşlarımı bekliyordum artık. Biz berke ile baya takıldık. Geldiğim şehirde beni yalnız bırakmayan sigaramı bu kadar kolay terk etmek istemedim ve ilk malboromu sonbaharda aldım. Herkesten saklı içiyordum berke o zamanlar içmiyordu. iki gün boyunca sadece onunla takıldım. Bu sırada eslemle okulda görüşmeme kısmında kesin karar almıştım kimsenin bilmesini istemiyordum bu yüzden bu işi bitirmeliydim. Ben plan kurmaktayken mesut yanıma geldi "hoşgeldin kardeşim" dedi amk tamamen unuttum heriften özür de dilemedik tayfun kesin laf etmiştir "Eyvallah mesut'um" dedim "ya ben senden özür dileyecektim kusura bakma biraz alkollüyken tayfun sıkıştırdı da" dedim ne olacaksa olsun napalım "lan ben onu unuttuydum ne güzel niye hatırlatıyorsun biz hallettik o işi" dedi sonradan gülerek ekledi "ağızınızla için olum ağızınızla". Anlayışlı çocuk bu mesut. Sonradan öğrendim ki cerenle işleri de bozulmuş.