beni yoran hayata karşı son yazılarım

Birkac gun icinde intihar etmek isteyrn birinin son sozleri ha. intihari ben de dusundum ve su an gulerek bunun icin mi be diyerek alay ediyorum kendimle. Ama hayatta hep bir kapi aciliyor be aysar. Arya oruspuysa sen niye intihar ediyosun

@164 intihar yok kardeşim başlığa çok takılıyorsunuz

Lan yarim saattir ona uzuluyodum desene bastan

ya kardeş değer mi ha değer mi ne intiharı lan tamam hepimiz bunalıyoz bazen ama yapma

(aysar ı intihara sürükleme teşebbüsleri vol5342164)

Tahmin etmişsinizdir beyler, arya okuldan ayrılmış. O an üzülmüş müydüm bilmiyorum sadece gitmesi ile biraz garip geldi. Neyse ben sadece geziden dönecek olan arkadaşlarımı bekliyordum artık. Biz berke ile baya takıldık. Geldiğim şehirde beni yalnız bırakmayan sigaramı bu kadar kolay terk etmek istemedim ve ilk malboromu sonbaharda aldım. Herkesten saklı içiyordum berke o zamanlar içmiyordu. iki gün boyunca sadece onunla takıldım. Bu sırada eslemle okulda görüşmeme kısmında kesin karar almıştım kimsenin bilmesini istemiyordum bu yüzden bu işi bitirmeliydim. Ben plan kurmaktayken mesut yanıma geldi "hoşgeldin kardeşim" dedi amk tamamen unuttum heriften özür de dilemedik tayfun kesin laf etmiştir "Eyvallah mesut'um" dedim "ya ben senden özür dileyecektim kusura bakma biraz alkollüyken tayfun sıkıştırdı da" dedim ne olacaksa olsun napalım "lan ben onu unuttuydum ne güzel niye hatırlatıyorsun biz hallettik o işi" dedi sonradan gülerek ekledi "ağızınızla için olum ağızınızla". Anlayışlı çocuk bu mesut. Sonradan öğrendim ki cerenle işleri de bozulmuş.

başla artık bekliyorum

up Up up Up

Anasını gibtiğimin traş losyonu iki satır yazı yazacaksın günlerdir bekletiyorsun

Artık ailem olmuş arkadaşlarımdan birinin geliş günüydü tuğçe yarın gelecekmiş. En güzeli deKimse sürprizi bozmamış. O sabah berke borayı oyaladı beni görmesin diye sonra ben de kimseye görünmeden sınıfa çıktım öğretmen masasında oturuyorum borayla berke sınıfa girdi ve bora yıllarca unutamayacağım ifadesini takındı sanırsın yılbaşında ikramiye tutturmuş. Bir kardeş kucaklaşması.. Özlemişim be herkesi. Üç silahşörler tamamlandı sonunda! Eksiğimiz kim tuğçe. Peki fazlamız? Eslem! Evet bu işi de halletmemiz lazım derken eslem o gün geziye gidiyormuş o iş yattı. Arkadaş nasıl bir olaysa her hafta gezi! O iş sarktı mecburen. Biz üçlü üçlü okulun koridorlarını eskitmeye sonbaharda başladık. Her tenefüs 6 tur atıyorduk ve görmediğimiz kimse kalmıyordu. Evet berke can alıcı konuya gelmişti "ya kanka senin geçen sene konuştuğun kıvırcık var ya" dedi amk nerden öğrendin ya of nerden bulaştım bu işe keşke sigaraya başlasaydın bana ne ki di mi? "evet ne olmuş?" dedim bilmezden gelerek. "mal mal hareket yapıyo ya borayla gülüyoruz niye geçen sene konuştun ki onla?" dedi. Oh tamam bu kiri kimse görmeden temizleyebilirim dedim. Ama geziye gideceği için bugün olmaz o iş haftaya sarktı.

Ertesi gün tuğçeyi bekliyorum anlatılacak çok şey var aslında. Hatta geldiğim şehirde en çok onunla telefonlaştım. Onu ne kadar kırsam da o benim çok değerli bir arkaşım ki halen eskisi gibi konuşur anlatırız. Kader bizi saçma bir olayla tanıştırsa da sonucuna memnun kaldım ve her kötü zamanımda beni teselli etmeyi bilen bu dostumu artık neftet ettiğim tuanaya borçluyum.
Okula yine erkenden gittik. Ben artık otobüstle bora ile geliyorum aynı duraktan binip birbirimize yol arkadaşlığı ediyoruz. Okula gelir gelmez çantaları bırakıp okulu dolaşma turlarına üçlü olarak başladık tam sınıfa dönecekken tuğçenin sırtını gördüm kereme sarılıyordu kerem beni dudaklarını kıpıtdatarak çağırdı gittim tam tuğçenin arkasındayım kerem tuğçeyi bıraktı tuğçe beni görünce bana sarıldı gözleri doldu. işte yakın arkadaşlık böyleydi. Ben herkesin içinde duygusallaşamam yapım gereği sadece içimde hissederim. Neyse biz baya konuştuk anlattık eh tabi yanındaki bücürü kovduk ve tuğçenin yanına yine ben oturdum, burası benim yerim!

Günler geçiyor ben sadece kurtulmak için gün sayıyordum ve nihayet beklediğim gün gelmişti. Eslem okuldaydı. "çıkışta iğdeli parkına gel" diye mesaj attım gayet net ve emir içeren bir cümleyle. Kızın smsi yoktu ama ben dersem gelir diye düşündüm ve kimsenin geçmediği hafiften de mesafeli bu parkta bir ağacın dibine oturdum sigaramı yaktım. Rüzgar çok sert esiyordu ceketim beni hiç korumuyordu, elimdeki çanta ile bir memuru andırıyordum. Rüzgardan bozulan saçlarım, rüzgardan pembeleşen yanklarım ve rüzgardan hızla biten üç tek sigaram. Tam da şairin dediği gibi "sigaramın yarısını ben içtim yarısını da rüzgar"..

Ben bunları düşünürken hanfendi nihayet gelmişti beraber yürüyüdük çok soğuk konuşuyordum bu kadar soğuk hava nedeniyle anlayamadı heralde. ismi duyulmuş bir kafeye girdik. "Karşıma oturma" dedi "saçmalama yer varken niye dip dibe girelim?" dedim. Karşısına oturdum. Ben bir fincan çay söyledim o ıhlamur. Bana bakmıyor sadece şeker kattığı ıhlamur çayını karıştırıyordu. Ben acı konuşacağım için şeker atmamıştım zaten. Çayımdan bir yudum aldım ve başladım "bak eslem ben iyi bir insan değilim herkesi üzüyorum daha fazla üzülmemen için söylüyorum sana karşı gram birşey hissetmiyorum" dedim gözleri doldu ve ilk kez gözlerime baktı hiçbir şey görmedim hissetmedim "yalan söylüyorsun" dedi kabullenemiyordu. "yemin ederim!" dedim ve ekledim "benden daha iyisini bulmaya çalışmalısın bak hala arkadaş olabiliriz ama diğer türlü olmaz zor bir dönemdeyim çalışmam gerek" dedim ve çayımdan bir yudum daha alıp kalkalım dedim. O da zaten baya ağlamaklı olmuştu zaten. Hesabı öderken o da lavaboya gitti. Ben dışarı çıktım bir süre sonra geldi ilerledik.

biraz sonra koşmaya başladı bir çocuk gibi parkın içindeki dinozor şekildeki içi boş heykelin içine girdi. Arkasından ceketime kravatıma yakışacak şekile yürüdüm montunu çıkardı gömleğinin düğmelerini sökmeye başladı koştum kollarından tuttum "ne yapıyorsun sen?" dedim. "gidiyorsan ben de burada donarak ölmeye karar verdim" dedi hep bana denk gelir böylesi zaten. "saçmalama dünyanın sonu değil bak bu böyle yürümez" dedim ben ona montunu Giydirirken kollarımdan kurtulur gibi oldu zorunlu sarılmayla tuttum "tamam bırakmıyorum!" dedim "inanmıyorum yalan söylüyorsun" dedi. Polisi aramakla tehdit ettim. biz hala mal gibi sarılıyoruz dinozorun gövdesindeki penceresinden gören var mı diye düşünüyorum sadece. "biliyor musun?"dedi "neyi?" dedim "iki ay Sonra ilk defa regl oldum" dedi. Amk çok güzel gününü bulmuşum 60 da bir ihtimale rastladık! insani bir durum ama niye iki aydır olmayan şey bu gün? Bu yüzden mi bu kadar duygusal tepki verdi? Birkaç gün önce olsa ne olurdu? Hepsi yanıtsızdı. "doktora git!" dedim ne diyeyim. Sonra sakinleşti ben bir sigara yaktım o esnada ve ilk kez yukarı bakıp sordum "neden?"

Birkaç çektim sonra ben de istiyorum dedi elimdeki tüten sigarayı verdim iki kere çekti sonra elinden aldım söndürdüm. Sakinleşen eslemi minibüse bıraktım yolda hala elimi tutmaya çalışıyor. Neyse eve gittim. Kendimi sorguladım doğru muyum yanlış mıyım diye. Eslem mesaj attı tekrar ona sadece arkadaş olabileceğimizi anlattım. Mecbur kabul etti. Alışacaktı ne yapabilirdim ki? Evet hatalı bendim ama düzeltemezdim bunu. Ona hep konuşma sözü verdim belki biraz iyi gelir diye. Hatta okuldaki dolabıma not bırakabileceğini söyledim ona geldiğim şehirden aldığım dolma kalemimin yanında çıkan tükenmez kalemi bıraktım. Biz gittikten. Sonra onlar bir ders fazladan kaldığı için pek fark edilmez bir mektuplaşma düzeneğimiz oldu. Kalemi de zaten dolaba bıraktıydım alsın diye çünkü ben o zaman çok karamsar yazıyordum ve kalem maviydi maviyse umut.. Belki işe yarar dedim belki..

hadi kardeş biraz daha hızlı yaz

başla panpa

Beyler başlayalım o zaman keyifli okumalar

Aradan günler geçti biz eslemle mektuplaşır olduk. Bir şekilde uzakta durması için onu sınırlamış oldum şimdi önüme bakabilirdim. O gün her zamanki gibi bora berke ben alt katın koridorunda yürüyorduk. Bir ses duydum, bir kız sesi.. "aysar!" dedi. Arkamı döndüm yağmurmuş. Bizimkileri bıraktım gittim yanına. "efendim yağmur?" dedim. "bir ara telefonuna bak" dedi şaşırmıştım çünkü yağmurla en son geçen senenin ilk dönemi konuşmuştuk. Aklıma şüphe düştü. Ne hakkında olabilirdi ki? Eslem mi arya mı? Yoksa kendinle ilgili mi? Belki de yine bir tehlike altındayım? ihtimalleri kenara itip mesajı açtım "aysar bir şey konuşmamız gerek" diyordu yani hala bir açıklık yok benim aklım sadece bu işte kalmıştı. "evet dinliyorum?" dedim..

Derse girince anca mesaj attı "vazgeçtim". Sence o kadar kolay mı meraklandırıp gitmek? Tabii ki öğrenecektim. "merak ettim" dedim yok işe yaramadı ben de onu açmak için başka konulardan muhabbetler açmaya başladım. O akşam eslem mesaj attı "yapmurla bugün ne konuşuyordunuz?". sana ne ki ya sen kimsin ki! "hiç, selam verdi öyle" dedim bariz yalandı ama anlasın yani. "geçen ne oldu biliyor musun, berke koridordan geçerken elif arkasından benimsin dedi yağmur da onu ben seviyorum dedi ama benden duyduğunu söyleme" dedi. Oha yani benden yardım isteyecekti. Bana yardım etmişti bunu geri çevirmem hem iyi bir kız berkenin de sevgilisi yok tamam yağmurla konuşmaya başladım tekrar. "düşündüm de söyleyeceklerin eğer seninle ilgili olmasa hemen söylerdin ya da benimle ilgili olsa çoktan söylemiş olurdun demek ki benimle ilgili değil, seninle ilgili ve benim ulaşabileceğim biriyle ilgili yani düşünceme göre bora olmayacağına göre berke." hem eslemi satmamış hem de azıcık dedektif havası vermiştim. "nerden anladın oha bak aramızda kalsın tamam mı?" dedi. Oyun başlamış oldu. "istersen yardım edebilirim, ona fark ettirmeden senin hakkındaki fikrini alabilirim" dedim o zaten çoktan etkilenmişti ilk numaramdan artık bana güveneceğini biliyordum. "tamam ama o benim kim olduğumu bilmiyor ki" dedi "merak etme arya sana Tobleron aldığında berkenin dikkatini çekmiştin seni Tobleronelu kız olarak biliyor" dedim.

durmak yok devam up up up