beni yoran hayata karşı son yazılarım

YAZ PANPA

nerelerde kaldın panpa gece sabaha kadar burdayım bekliyom ha

burdayım beyler başlayalım birazdan hadi keyifli okumalar

Biz barın en dış yanında cam kenarında oturuyorduk. Benim sırtım cama dönük olduğu için geliyor mu diye sürekli arkama bakıyordum içim çok hareketliydi. Berke durumu görünce “tamam sen rahat ol ben gelince söyleyeceğim” dedi yağmurla ikisi gülüştüler ben de onlara katıldım ama hala aklım arkadaydı. Biraz sonra berke “geldi kanka yanında bir çocuk var onla konuşuyor girecek birazdan” dedi. Kim amk bu çocuk daha başlamadan bitmesin! Bizimki geldi içeri bakınıyor hepimiz ona doğru bakınca şaşırdı sonra şaşkınlığını kapatan gülümsemesi yüzüne yayıldı. “hoş geldin” dedim önce davranarak. “hoş buldum” dedi ben o anda yanıma doldurduğum montla çantayı unutmuşum kız biraz ayakta kaldı ben eşyaları toparladım oturduk yağmurla arya konuşuyor berke ile ben dinliyorum. Fırsat bulup kapıdaki pekekentin kim olduğunu sordum adı onurmuş git dese de peşinden gitmiyormuş ısrar edip bara kadar onla gelmiş. “o zaman bir daha uzak dur” dedim. Arya “telefonda dediğimi söylemedin dimi” diye yokladı yağmuru üçümüz de gülmeye başladık “ses hoparlördeydi” diyebildi sonunda. Biraz kızar gibi yaptıysa da fazla önemsemedi ve havanın kararmasıyla o bardan kalktık ve geçen sefer maç izlediğimiz bara gittik.

Barın en köşesinde dört kişilik piknik masasını andıran ahşap bir masaya oturduk. bölmesiz oturma yerleri olması güzeldi. Yine olması gerektiği gibi karşımıza yağmur ile berke oturdu biz de arya ile yan yana oturduk. Kızlar duvar tarafındaydı. Sanki kaçmalarından korkar gibi kaçış yollarını tıkamıştık o an kendimi gazı kaçmasın diye kapatılmış bir gazozun kapağı gibi hissetmekle meşguldüm. Yağmur bira, arya malibu söyledi. Berke ile daha önceden sözleşmiş gibi ikimiz de latte söylemiştik. Maç gününden sonra alkol kullanımımı askıya almıştım. Bir muhabbet dönüyor ama ben Muhabbete tam anlamıyla giremiyordum bir şeyler yanlış gidiyordu. O sıra kızlar tuvalete gitmek üzre kalktılar. Biz berke ile konuşuyoruz, adam beni gaza getiriyor “bak kanka biraz rahat olman lazım kız zaten seni seviyor sen de teklifin yap sonra benle aynı anda kızın dudaklarına yapış” dedi rahat adamdı berke. “kanka ben yapamam utanırım” dedim. Beyler bu durum için Teoman “yıllar geçiyor. Sonra aslında eskiden korktuğu, çekindiği, utandığı şeylerin o kadar da önemli olmadığını fark ediyor insan” demiş kesinlikle katılıyorum o an yapamam dediğiniz birçok şey artık sizin için de sıradanlaşmadı mı? insan bir saf bir altın parçası gibi doğuyor ve yavaş yavaş sahip olduğu saflığı kaybediyor. Sizi siz yapan korkularınız endişeleriniz düşünceleriniz sevme şekliniz bile değişiyor bu dönemlerde. Yani bir adaptasyon gibi. Neyse çok girmeyelim bu konulara, kızlar gülüşerek geldiler.

Biraz daha rahat davranıyordum kendime az çok gelmiş gibiydim. iki yudumda bitirdiği malibudan sonra Arya omzuma yattı. Saçlarıyla oynuyordum omzumda yatılmasına bir nebze bağışıklığım vardı (tauna vakası) ben o sırada saçlarıyla oynuyordum o sağ omzuma yatmış bir meleği andırıyordu. O sırada fark etmemiştim meğer asıl yeri sol omzummuş.. ben planımı kurarken berke ile göz göze geldik. Konuşmuyordu ama gözlerinden neyi ima ettiğini anlamıştım. Bir anlık telaşla “seni seviyorum” dedim bu sözün vakti yeri ve zamanı yoktur ama öküz gibi de bir anda söylenir mi! Kız irkildi başını hızla omzumdan çekerek omzumu öksüz bıraktı. Bu sırada yağmurla berke gülüyordu berkenin “lan öyle mi söylenir” dediğini işitmiştim. Yüzüme anlamsızlıkla bakarak “sevgili olamayız” dedi ne yapacağımı bilemedim kaçmak istedim ama mıhlanmışım gibi masadan kalkamadım “sana alışırsam seni kaybederim lütfen böyle devam edelim” dedi neyden bahsediyordu anlamıyordum. “peki ya biz neyiz?” diyebildim “ne önemi var ki kabul etmezsen hiçbir şey olacağız ama” dedi. “pekala” dedim kafasına silah dayanmış tutsak gibi “pekala” yani “peki”nin “ala”sı! Bu kadar şeyden sonra her şeyi bitiremezdim. Yüzündeki tebessümle “seni seviyorum” dedi ve film koptu.

( https://www.youtube.com/watch?v=RHKwj8o58Rs )

Omzuma yerleşmek üzereyken onu dudaklarından yakaladım. Dudaklarımız birbiriyle dans ederken ikimizde gözlerimizi kapamış farklı bir aleme geçmiştik sadece arya ile aysarın olduğu bir alem. Nefesiz kalana kadar devam ettik. Durakladığımız o an berkeye baktım onda da durum aynıydı sözde önce o başlatacaktı. Dudaklarındaki malibu’yu bir daha tatmak için iki kere daha tekrarladık bu olayı. Açıkçası kendimdeki bu özgüvene ben de şaşırmıştım ve beyler ben ilk defa sonbaharda öpüştüm.

haklı olduğun halde haksız duruma düşmüş gibi olmuşsun tek bir teslimiyet cümlesiyle "seni seviyorum"

ve itirazsız kabul ettin her şeyi “ne önemi var ki kabul etmezsen hiçbir şey olacağız ama”...

Kbg reis malesef yanlış hamle yaptım bilmiyorum belki de öyle olması gerekti belki bu durumda olmazdım

Arya tek başına tuvalete gittiği sırada yağmurdan sigara yaktım nefesleniyordum ki geldiğinde bardayız falan dinlemedi üstüme çıktı mecbur söndürdüm. Garip olanı kendi de biraz sonra djarum black sigarasını ateşlemişti. Hiçbir kız öyle güzel sigara içemez. Tabii intikam olarak ben de onun sigarasını aldım.. Çocuk gibiydik, uzun zamandır bu kadar mutlu olmamıştım. Ama şunu hatırlamakta fayda var. "çok mutsuz sonların birinci şartı çok mutlu başlangıçlardır" bu olaya uygun şarkıyla devam edelim.
(Mutlu Son https://www.youtube.com/watch?v=e_V9wplql2E )

Her şeyin sonu olduğu gibi bu olayın da bir sonu vardı elbette beyler. Maalesef arya’nın annesi aramıştı. Bitmesine en çok üzüldüğüm akşamdı. Yağmur, arya'ya gitmemesi ısrar ediyor susmuyordu. Arya berkeye bakarak “şunu bi sustursana” dedi berke mesajı almış o masadaki son öpüşmeyi başlatmıştı. kendimi tamamen bırakmıştım ki Artık kalkma vakti gelmişti. “biz gidiyoruz” diyerek berke ile yağmur yürümeye başladı. Biz arya ile barlar sokağında kaldık sonunda sordum “beraber gidelim mi?”. “işin yoksa neden olmasın” dedi. “senden önemli ne işim olabilir ki?” dedim tam aşk sarhoşu mal bir herif moduna girmiştim. O ana kadar bilmediğim sokaklardan zütürdü beni. Hatta bir ara bizi kaybedecek sandım iddiasına bile girdik. “sevgili olmasına..” hızlı adımlarla rüzgarı delmeye çalışıyorduk elimi tuttuğu için ona zorunlu olarak yetişiyordum. Rüzgar estiği için tehditlerle montumun önünü kapatmıştı. Epey bir yol yürümüştük. işlek bir caddede yolun karşısına geçmek için beklerken bana doğru gözlerini dikti ve caddede öpüşmeye başladık. Birkaç aracın yaptığı selektör gözümü alıyor ama ellerimle zarif bir mücevheri tutarcasına tuttuğum aryanın çehresini kendimden uzaklaştıramıyordum. Kim görürse görsün kim duyarsa duysun umrumda değildi. Arabalar durdu ve biz yola devam ettik. Yolda onur aryayı aradı kapım elinden telefonu açtım “ne var?”dedim arya gülüyor telefonu almaya çalıyordu. “sen kimsin” dedi “aryanın sevgilisiyim bir daha ararsan daha iyi tanışırız söz bak” dedim telefonu kapattı. “bir daha ararsa söyle” dedim aryaya, güldü “yemez ki” dedi gülümsedim çünkü zamanında bana yapılanlar aklıma geldi ama ben abartmıyordum o kadar takıntı yapmıyordum sadece kıskanıyordum ama başkalarına zarar vererek değil kendimi yaralayarak. Bu sırada geçen yaz süründüğüm caddeden yürümeye başladık. Sürünürken yolun karşısındaydım. O yöne bakıp güçsüz aysarı aradı gözlerim. Üç ay önce ölmek üzreyken kim tahmin edebilirdi ki buradan arya ile geçeceğimi?

Yazacan mı yazmayacan mı

@255 yarın devam ederiz

Edit: dayanamadım bir part atacağım o son olsun keyifli geceler beyler

Yolun sonuna gelmiştik aryanın evine çok yakındık ama babası görmesin diye sokağa kadar gitmedik. Boş arsanın orada durduk iki elini de tuttum kendime doğru çektim uzun bir müddet sarıldık gecenin klişesi olmuş öpücüğü tekrar dudaklarına kondurdum. (beyler biliyorum nefes almaktan çok öpüşmüşüz o gün ama mutlu olduğum gün sayılı zaten bırakın anlatayım) bir süre sonra “geç oldu” dedi. Bana kalsa sabaha kadar durabilirdik ama hiçbir şey bana kalmadı bu zamana kadar; hep elim boş yüreğim dolu döndüm geri.
Belinden tuttum kendimden biraz uzaklaştırdım “hiç gitmesen olmaz mı? Kaçalım gidelim buradan” dedim öpüşürken taşan dudaklarımdan nasibini almış olan dudağının üstü sokak lambasının ışığıyla parlıyordu. “salak, seni seviyorum” dedi ve gitti. ben de önce gidişini izledim sonra eve yürümeye başladım. uçarcasına hafiftim. O günkü uykum herkesinkinden daha tatlıydı.

48'de kaldım. Okumaya devam ederim.

Yalanını gibeyim senin amk kızdan whatsapp istiyor istediği zaman 11. Sınıfa gidiyor yani yaş 17 hadi en erken 2012 desek bu daha 19 yaşında ufacık bir "çocuk"

@259 Okumak zorunda değilsin, yazılara inanmayabilirsin, yazıya hayal ürünü diyebilirsin, bana çocuk da diyebilirsin neyi değiştirir ki bu? isteyen yine okur istemeyen yine okumaz ayrıca aklında olsun ki whatsapp 2009 yılında kuruldu.

reisi cumhur yine çok can alıcı noktada bıraktın müsadenle dıbına koymak istiyorum.

seri yaaaaaz

Whatsapp 2009 yılında kurulmuş olabilir ama ülkemizde yaygınlaşması kullanılması ve isminin duyulması elbette 2009 dan sonra olacak. Bu 11 mi 12 mi olur bilemem. Kurgu olduğunu kabul edersen okumaya devam ederim haaa yok bu gerçek diyorsan maalesef. Zaten bu kadar diyaloğun ve ayrıntının akılda kalması zor. Günlük tutmadıysan eğer. Tuttuysanda caps or didnt happen. Fena yazmıyorsun ama. Uzun yazarak bayıyorsun gereksiz yerlerde fazla duruyorsun he de geç.