kendi isteği ile ayrılmıştı 1,5 sene kadar oluyor. Gururumdan kapısında yalvarmadım, zaten belliydi aklında bir başkasının olduğu. Bu gün öğrendim, nişanlanmış. Hayatta iken ölümü tatmak böyle bir şey olsa gerek ama bunu da atlatırız inşallah

edit: 3 gün oldu öğreneli panpalar, ilk 2 uykusuz kabus gecenin ardından simdi biraz daha iyiyim. Aç ve sussuz kalmışım farkında olmadan. Ama biliyorum ki, gün gelecek mutlu haberler de paylaşacağım buradan. Buna inanıyorum, yıkılmadım ayaktayım beyler.

edit : 46 gün geçti aradan. Bu dönemde kendisine 2 defa şirkette denk geldim. Her görüşünde gözleri fal taşı gibi açıldı ve başını öne eğerek koşar adımlarla ilerledi. Aslında bunları düşünmek çok manasız, zaten giden gitmiş. Belki bir başkasına faydali olur diye hislerimi paylaşmaya devam edeceğim. Yavaşda olsa durumum iyiye gidiyor.