1. 27.
    0
    devam panpa
    ···
  2. 26.
    0
    neyse kardeşlerim yarın devam ederim. gibleyende @24 kardeşimden başka yok zaten
    ···
  3. 25.
    0
    @24 eyvallah kardeşim. @3'te haklı amk. yaşayarak en acı şekilde tecrübe etmek varken neden bir başkasının yanlışlarını dinleyerek öğrensinki.
    ···
  4. 24.
    0
    @3 bin misin olum, niye çocuğu soğutuyon amk:)
    @1 yaz panpa yaz, dök içini kardeşim.
    ···
  5. 23.
    0
    dinleyen panpalarım var mı? yoksa gibtirin edin be anlatmayayım
    ···
  6. 22.
    0
    neyse panpalar lisede eğitsel kollar vardı hatırlarsınız. bende başa bela olmasın diye satranç koluna girdim o zamanlar. en kaçamağı. o kolun başkanıydı içten içe hoşlandığım kız.. adı yağmur. bende bilirdim biraz satranç oynamayı. toplandık çarşamba günü satranç kolu olarak. orda açıklama yaptı yağmur. şehir içi liseler arası turnuva varmış. okul takımı belirlemek için turnuva yapılacakmış. bende katıldım turnuvaya. sağolsun ortaokuldaki erkan hocam beni satrançta iyi geliştirmişti. ortaokulda yaş gruplarında derecelerim falan vardı. finale kadar geldim. puan usuluydu turnuvalar. galibiyet 2 beraberlik 1 puan. 4 galibiyet 1 beraberlikle finalde yağmurla karşılaşmaya hak kazandım
    ···
  7. 21.
    0
    liseye gelince çalışmaktan utanır oldum. özellikle çaycıda biri görecek diye korkar oldum. i̇çten içe bir kızdan da hoşlanıyordum o zamanlar. ama kendime bile itiraf etmekten korkuyordum. biz kim sevmek kim sevgili kim. en çokta o görecek diye korkuyordum lan...
    ···
  8. 20.
    0
    arkadaşlarla karı kız muhappeti yapan hafta sonları bir pasajın içinde çayçıda, okuldan sonra sanayide zımpara yapan biri oldum. girdiğim her ortamda esmer tenimden dolayı lakabım hazırdı. herkes bana kara derdi. varın sizde bana öyle diyin kardeşlerim.
    ···
  9. 19.
    0
    geldik lise çağımıza. lan hatırlıyorum yemin ediyorum ilk liseye başladığımda abimin eski çeketiyle başlamıştım.
    o kendine yeni çeket almıştı. ben onun eskisiyle.
    o gün ilk kez kafaya taka taka yokluğa üzülmüştüm.
    lise sakin başladı. mahalleden arkadaşlar orda da arkadaşım oldu.
    derslerine giden ders çalışan başı önünde sizin ne salak tip kendine güvensiz diye baktığınız kişilerden biri oldum.
    aman okuyayım hayatım değişsin okumak tek çarem düşüncelerine kapılıp asla inek bir öğrencilik yaşamımda olmadı.
    veya en dibe vuran içkidir esrardır en taktan ortamlardır tarzı yaşamımda olmadı. sigara bile içmedim lisede.
    ···
  10. 18.
    0
    . meyhanede sarhoş kadehi doldururken
    muavinken devlet su işleri diye bağırırken nasıl bir dünya öngörebilirsinki kendine.
    mesele sadece kendin değilsin. tek kendim olsam bir çanta alırım sırtıma angutyus gibi giderim alanyaya.
    o da dayısına güvenip gitmiş zaten.
    ha tabi bizim dayılarımızda yok onun gibi. biz doğuluyuz.
    ne tanıdığımız ne tanışığımız var.
    olanlarında kendine hayrı yok.
    okumuş bir seviyeye gelmiş insanlar hep sonradan görme oldukları için bizde ilk onlar gibmeye çalışır seni.
    elinden tutmak yerine ayakçı yapma derdindedir hepsi. neyse panpa onlarıda gibtir et.
    ···
  11. 17.
    0
    ne kadar kadercisin panpa diyenleriniz olabilir.
    ama ben elimden geldiğince suya karşı yüzmeye çalıştım.
    en alınmayacak riskleri aldım.
    en olmaz işlere girdim. ama olmayınca olmuyor.
    bir amelenin sesini bir iş erbabı dinleyince bakın maddi olarak ne noktalara geliyor da
    siz nitelik olarak ne yaparsanız yapın olmuyor.
    o günü kurtarmak için verdiğin çaba senin omuzlarına basıyor sen yükselemeyesin diye
    ···
  12. 16.
    0
    kalkıpta siz sıcak yataklarınızda siz buyuk bahçelerinizde
    siz babanınızın dizinde
    siz parklarda siz kız peşindeyken
    ben buralaraydım diye hayatın size sunduğu ama benim sahip olamadığım şeyler için vicdanınızı gibecek halim yok.
    ve asla zengin veya benden durumu iyi olan birine imrenmedim.
    ve asla kendimden ustun görmedim.
    ne fiziksel olarak benden iyi olması ne benden zengin olması bir an olsun üzmedi beni.
    hayat dedim. herkes aynı hayatı yaşasa ne kadar saçma olur bu dünya dedim. ve ben sadece bana yazılan hayatı yaşamaya çalıştım.
    ···
  13. 15.
    0
    ağladım daha fazla dayanamıcam bin. bu kadar yeter amk
    ···
  14. 14.
    0
    ben ve abim hem çalıştık hem okuduk yıllarca.
    su mu satmadım,
    muavinlik mi yapmadım,
    barlarda mı çalışmadım,
    çaycı mı derseniz magaza mı dersiniz...
    yemin ediyorum say deseniz sayamam çalıştıgım yerleri.
    o kadar çok girip çıkmışımdır bir yerlere
    ···
  15. 13.
    0
    o gün kalmışım babasız. 4 erkek kardeş en büyüğü 9 en küçüğü daha 3 yaşında kalmışlar ortada. suudi hükümeti babamın oradaki tüm mal varlığına el koymuş nakit parası dâhil. amcalarımda diğer kalanlar için “dursun bizde bu çocuklar buyunene kadar” diye kalan parayı almışlar arabayı satıp parasını almışlar. annem ve 4 çocuk kalmışız evde. o dönem sigortamız yapılmış. sigorta birde amcamgılın bizden aldıgı koklata koklata verdikleri para yani bizim paramız geçindirmiş bizi.
    ···
  16. 12.
    0
    her zaman derim eğer karşındaki gitmeyi kafasına koymuşsa gider. sen ağzınla kuşta tutsan havada duble parandede atsan gider. gider aga. kafasına koymuş. sen olsan sende gidersin
    ···
  17. 11.
    0
    @1 panpa kusura bakma da mesajı okuyunca kemal sunalın filminden şu sahne aklıma geldi
    "çocuk yaparsam ölecem, yapmazsam yine ölecem"
    özet:karı zaten seni gibtiretmeyi kafaya koymuş zor olacak ama koy zütüne gitsin
    ···
  18. 10.
    0
    7 yaşındaydım babamı kaybettiğimde. babam hep gurbette çalışmıştı. 7 yaşıma kadar toplamda 1 sene yanımızda olamamıştır. zamanında çıkıp gelmişler doğudan burada bir tak var diye. tabi burada da iş yok güç yok. bir akrabanın aklına uyup suudi arabistan’a gitmişler. çalışmış çabalamış. evimiz olmuş. hayat dediğimiz bir bahçeli yerde 3 4 kardeşiyle birlikte yaşadığı gecekondudan çıkıp apartman dairesi almış. araba almış. son olarak burada iş yeri açması gereken parayı biriktirmeye gitmiş. biriktirmişte. demiş gelmişken hac görevimi de yapayım. hacı olmasına kısa süre kala trafik kazası geçirmiş kutsal topraklarda. kaza yerinde ölmüş.
    ···
  19. 9.
    0
    herkes geçmişte yaptığı hatalar için suçlayacak birilerini arar panpalar. bugün geldiğim noktada bende aradım. dün itibariyle ayrıldığımızda tek suçlu onu gördüm. kaderi gördüm. ama şuan anlıyorum ki bazı şeyler sadece yaşanmak işin yaşanıyor. ve de yaşam dediğimiz şey sadece mutlu olmak değil. veya birilerinin anladığı gibi arabeskle hayatın sadece acı yüzünü yaşamak değil. her duygu aslında yaşamda bir dönem diğer duyguların önüne geçebiliyor. bazen sevgi, iş yaşamında hırs, kavgada öfke, ayrılıkta pişmanlık yalnızlıkta nefret. hayat dediğimiz şeyde aslında yürek sepetinde kalan duyguların bir toplamı. daha yaşayacaklarım çok. ama birde yaşanmışlıklar var
    ···
  20. 8.
    +1
    yaz panpa dinliyom ben
    ···