Bunda 7 yıl önce 18 yaşımdayken herşey o kadar güzeldiki benim için tek sorun vardı kendimce para daha çok param olmalıydı diyordum sürekli.
Liseyi bitirdim direk ticarete atıldım babamın yardımıyla ufak bi giyim mağazası açtım 1-2 yıl içinde işler tahmin edemiyeceğim kadar büyüdü askere gitmem gerekti dükkanı babama bıraktım döndüğümde herşey bıraktığım gibiydi dükkanı sattım araba alım satım işine girdim sonra galeri açtım herşey paraydı gözümde altımda arabalar daireler cebimde param mutluydum güya belirli bi güne kadar bir sabah annemle babam bi yere giderken trafik kazası geçirdiler ikisini de kaybettim yaklaşık 1 ay kadar evden çıkamadım daha bunun şokunu atlamadan en yakın arkadaşımın ölüm haberi geldi oda trafik kazasında bugün de o dostum dediğim insanın doğum günü yine gözüm yaşlı içim buruk.
Ve şuan yaşım 25 cebimde istemediğim kadar para kapıda arabam evim herşeyim var Parayla orantılı gelip giden sözde dostlarım dahil
Hiç kimsem kalmadı hayatta ne bir ana ne bir baba nede sırtımı yaslayacağım bir dostum kız arkadaş konusunu açmıyorum bile
tam bir facia yani diyeceğim o ki ne istediğinizi bilin.
Şimdi arkama dönüp bakıyorum da iki kuruş daha fazla kazanmak için anamın babamın yanına gitmediğim günlerin pişmanlığı var içimde değerini bilemediğim dostumun ekgibliği var üzerimde
Keşke şuan onlar yanımda olsaydı da o parasızlıktan isyan ettiğim 18 yaşına geri dönebilseydim

Aga ne zaman nasıl mutlu olacağız ya bu gibtigimin hayatında

kardeşin olabilir miyim pampa banada iş bul 19 yaşındayım

rez özet cıkınca okurum

Yaş olmuş 27 hala Sözlükte ne arıyon amk
Not: yaşım 17.5 hiç de mutlu değilim. Sieq0