biraz kendimden bahsedeceğim öncelikle. Uzun süredir dertleşecek ya da dertleştiğim de beni anlayacak çevremde kimse olmadığı için buraya yazmak istedim. Lisede tam ezik bir tiptim. ailemin maddi durumu gayet iyiydi 3 kız kardeşiz. Çok rahat yaşıyorduk. tek sorunumuz babamın işinin yurtdışında olması ve yılda 1 yada 2 kere görüşebiliyor olmamızdı. Lise bitti. sanatla ilgili bir şey okumak yapmak istedim. tabi ki ailemden bu konuda destek göremeyip babamın yanına postalandım. Hiç istemediğim bir bölüme kayıt yaptırdılar. Tek suçum HAYIR diyememekti. ilk yıl babamla beraber yaşadık sonra o başka bir şehre taşınmak zorunda kaldı. Bende okuldan tanıdığım 3 türk kızla eve çıktım. 2 yılda bu şekilde geçerken babam iflasın eşiğine geldi. 3.sınıfa başladım baktım olacak gibi değil para yok pul yok iş bulamadım bastım memlekete geri döndüm. Tabi buraya döndüğüm yılda iş bulamadım 400 tl yatan krediyle geçinmeye çalışıyordum hem kendim hem aileme destek oluyordum. Bu yıl işe başladım 4 aydır çalışıyorum hem kendi paramı kazanıyorum aileme bakıyorum part time maaşımla hem okuyorum. Puanım istanbula bile yettiği halde ilçedeki myoda moda tasarımı okuyorum. Sonunda hayalimi gerçekleştirme imkanı buldum ama bu hayalin bedeli beni daha ne kadar ayakta tutar bilmiyorum. Direnmekten yoruluyorum.

yanlış yerdesin tanışsak ya

uzun yazı okumadım tutar mı bilmem ama yazayım editlerim

Okumayın Hayır diyemedim

Okudum vay amk ama tutmayabilir

Edit:Bizim durumumuz oldum olasi bozuk gecinmeye calisiyoruz takma hayat toz pembe degil