1. 1.
    0
    evrimsel biyolojiye çok fazla kafa yordum heralde. hayvandan farkım kalmadı zihinsel olarak. ahlak, kültür, doğru, yanlış, terbiye, merhamet gibi kavramlar öyle uzak ki bana artık. bencilliğim ve egolarım tavan. tek birşeyi kaybetmedim sanırım. özeleştiri yeteneğim. onu da kaybettiğim gün kendimi doğaya salacağım amk.
    ···
  2. 2.
    0
    düşünmek istemiyorum. mantık yürütmek istemiyorum. mal gibi yaşıyorum mal gibi.
    ···
  3. 3.
    0
    insani kavramların birçoğunun yalan veya kusurlu olduğunu farkettikten sonra böyle oldum sanırım.
    ···
  4. 4.
    0
    ve herşeye rağmen beni seven insanlar yok mu ulan delirtirsiniz adamı. neyimi seviyorsunuz lan benim. zaten tek tek kaybediyorum sizi de. huysuzluğum dengesizliğim her gün birinizin kalbini kırıyor. bende üzülüyorum lan. ister inanın ister inanmayın. bende üzülüyorum..
    ···
  5. 5.
    0
    kızdığım, nefretle hayatımdan çıkardıklarım, belkide siz haklıydınız. belkide pırıl pırıl insanlardınız. çok fazla yanlış yapan biri zaten sizi haketmiyordu belki.
    ···
  6. 6.
    0
    17 yaşımı özledim ulan. o keriz tecrübesiz saftirik ama mutlu lucky bastardı özledim. bir daha onun gibi gülebilecek miyim ? hiç sanmıyorum. ama umut ediyorum. hayatın karşıma ne çıkaracağını bilemem ki. kestiremem şu kıt zekamla. ama zamana güvenirim, şu hiçbirşeye güvenmediğim dünyada.
    ···
  7. 7.
    0
    güvenden bahis açılmışken. paranoid şizofren sınırlarında gezdiğimi de söylemeliyim. fakat bu hastalar hasta olduklarının farkında olmazlarmış. yani hasta değilim litaratüre göre. fakat paranoyalarımın bana çektirdiği eziyetin adı yok. beni düşürdüğü hataların sayısı yok.
    ···
  8. 8.
    0
    aslında yıllardır pgibolojik yardım almak istiyorum. buna çok ihtiyacım olduğunu da biliyorum. beni vazgeçiren iki sebep var. birincisi tıbbın bana yardımcı olabileceğini düşünmüyorum, keşke olabilecek düzeyde olsa da şansımı denesem diyorum. ikincisini unuttum şimdi.
    ···
  9. 9.
    0
    resimlerde gülemiyorum, evde gülemiyorum, sosyal hayatımda gülemiyorum, arkadaşlarımla gülemiyorum. yalandan bile gülemiyorum. bunun nasıl bir acı olduğunu tahmin bile edemezsiniz. çevreme mutsuzluk saçıyorum.
    ···
  10. 10.
    0
    ha şimdi aklıma geldi unuttuğum ikinci madde. ulan beni alıp tımarhaneye koyarlar diye de korkuyorum.
    ···
  11. 11.
    0
    bu başlığın giblenmemesi öyle hoşuma gidiyor ki şu anda anlatamam. hastalıklı konuşmalarımın muhattabı sadece ben olmalıyım zaten. tertemiz insanlarsınız birçoğunuz.
    ···
  12. 12.
    0
    işte böyle dostlar. içimi döktüm rahatladım. gerçekten rahatladım. sağolun. diyecektim ki son anda birşey daha geldi aklıma es geçemedim.
    evet birde hafızam ile başım belada. bilinçsizliğimin kadir kıymet bilmezliğimin belkide topyekün sebebi zayıf hafızam. hiç mi faydası yok, bazen var. kin tutamam mesela kimseye. fakat kin tutmadığım gibi değer de veremem. bu yüzdendir ki artık kindar insanları çok yüce görüyorum. bir insan kin tutabiliyorsa, çok fazla değer de verebilir. kadir kıymet de bilir. kin tutmayan insanlardan uzak durun dostlar.
    ···
  13. 13.
    0
    @13 yengeç burcuyum
    ···
  14. 14.
    0
    @16 bende güç kalmadı artık dostum. düşünmeye bile gücüm yok. ne olacaksa olsun. öleceksek de ölelim amk. yeter ulan demeye bile halim yok.
    ···
  15. 15.
    0
    bakış açısı, perspektif. öyle önemli bir terimdir ki. http://www.youtube.com/watch?v=vmkaVoLoFEU

    aynı videodaki gibi. bakmak yeterli değil, doğru yerden bakmak asıl mesele. yoksa aldanıyor insan. hem kendini üzüyor hem çevresindekileri. bakış açısı, perspektif.
    ···
  16. 16.
    0
    bütün bunların üzerine birde hastayım. aslında sadece mevsimsel soğuk algınlığı. ulan ben böyle miydim önceden. kanser olsam yıkılmazdım şerefsizim. acıdan zevk aldığım zamanlar bile olmuştur. çok dayanıklıydım, gerçekten çok dayanıklıydım. yıkılmayan adamın bir türeviydim. ulan şimdi bi tokat atsalar yıkılacak gibiyim. çok yorgunum dostlar, zihnim yorgun yani. soğuk algınlığıyla alakası yok.
    ···
  17. 17.
    0
    şimdi salya sümük otuyuruyorum yapayanlız evimde. nil karaibrahimgilden gitme yoksa bilmemne yaparım şarkısı çalıyor. kendimi şarkılara verdim zaten tamamen. her dinlediğim şarkıdan derin derin anlamlar çıkarıyorum artık. gözlerime yaşlar iniyor bazen.. mesela bu satırları yazarken.
    ···
  18. 18.
    0
    şimdi seni anlatmak istiyorum, ey canını yaktığım el kızı. anamın babamın bana vermediği değeri veren, beni her zaman el üstünde tutan el kızı. seni nasıl kaybettiğimi anlatmak istiyorum. belki biri okur da senin gibi birine denk geldiğinde tecrübelerim ona yol gösterir diye.
    ···
  19. 19.
    0
    çevrem beni kazanova olarak biliyor. nasıl oluyor bilmiyorum. gerçekten hiçbir fikrim yok ama hatunlar bana yazıyor her ortamda. bende çoğu zaman tersliyorum, yarısı ilk terslememde umudunu kaybedip gidiyor, diğer yarısı beni kazanmanın farklı yollarını arıyor. ama asıl anlatmak istediğim şu ki şu yaşıma kadar hiçbir bayanın yanına gidip de tanışma teklif etmiş veya herhangi bir şekilde bir kadına yazmışlığım yoktur. hatta genelde ilgilenmem bile kadınlarla, yüzlerine dahi zorunda kalmadıkça bakmam. ona el kızı diyeceğim. baş belalarımdan sadece biriydi o. sarışın yeşil gözlü içten samimi fakat bir yandan da seviyeli.
    ···
  20. 20.
    0
    yüzsüz bir arkadaşım var adı lazım değil. zaten tanışmamız dışında başka bir rolü yok hikayemizde. ona da yüzsüz diyeceğim. evimin 150-200m yakınlarında oturan bir kızı ayarlamış bu yüzsüz dediğim arkadaş. evlerine gitmiş 5 kız öğrenci aynı evde kalıyor. bu muallak hemen beni arıyor tabi onca dişinin arasında yanlız kalınca. çık gel evi tarif ediyorum dedi olmaz felan dediysemde yanlız kalmasın diye gittim. evet, el kızı o kızlardan biriydi. evdeki ortam sarmıştı, akşam üstü gittiğim evden sabah 6 sularında evime döndüm.
    ···