bende yürüyebilmeyi çok isterdim sizin gibi

2009 temmuzun 12'si sıcak bi gündü , benim pederle dayımı kaybettigim gün. icmisler icmisler son sürat izmirden antalyaya giderlerken sarampole yuvarlanıyorlar haberlere falan çıkmıstı , çok sükür yavas yavas unutuyorum ama polis bizi arayıp haberi verdiginde ben bayılmısım hic bir sey hatırlamıyorum , uyandıgımda ise yere basamadıgımı fark ettim , ayaklarım tutmuyordu , doktorlar 3-5 gün icerisinde gececegini sık görülen bi sey oldugunu söylemisti ama kac 3 gün gecti , ne 3 günü seneler gecti ne tedaviler istanbula gitmeler izmirde tedavi görmedigim özel hastahaneler kalmadı , olmuyor iste kaderim mi diyim ne diyim akülü arabam yoksa ben hicim. su genc yasta siz karıyla kızla takılırken ben bütün gün bilgisayar basında vakit öldürecegim diye ugrasıyorum. ayaklarınızın kıymetini bilin.