1. 26.
    0
    bi bitmediniz amk
    ···
  2. 27.
    0
    liseye istanbuldaki okulumda başladım ama hiç mutlu değildim. okulda kendimi sevdirmiştim ama kızlara. erkekler bana kıldı manitaları bana yazıyordu genelde. çok dayak yedim ilk yılın 1. döneminde
    ···
  3. 28.
    0
    çok mutsuzdum silivriden taşındığımız güne hergün sövüyordumm... bitek evde mutluydum ailemiz çok iyiydi hiçbir sorunumuz yoktu tartışma olmazdı
    ···
  4. 29.
    0
    ve bu mutluluğumuzda uzun sürmedi bigün babam hastaneye kontrole gitti
    ···
  5. 30.
    0
    benim hiçbirşeyden haberim yoktu.ben okuluma gidip geliyordum fakat annem bir hafta içinde çökmüştü yüzü hiç gülmüyordu bir terslik olduğunu anlamıştım
    ···
  6. 31.
    0
    annem gün içinde babannemlere gidip duruyordu geldiğindede gözleri şişmiş oluyordu.. bigün o babannemlerdeyken bende arkasından gittim ve kapıyı dinlemeye karar verdim
    ···
  7. 32.
    0
    rezerved yaz panpa topluca okurum
    ···
  8. 33.
    0
    ya keranedeki bütün kızlar toplanmış bu ne amk hikaye hikaye
    ···
  9. 34.
    0
    kulağımı kapıya koydum ve bianda kulağıma hıçkırıklarla ağlayan birinin sesi geldi. evet o annemdi.bi anda başım döndü noluyor diye ve dinlemeye devam ettim.
    ···
  10. 35.
    0
    babannemle ağlaya ağlaya konuşuyordu... napıcam nasıl söylerim çocuklara kemalin kanser olduğunu, dediğini duydum
    ···
  11. 36.
    0
    ve arkadaşlar işte o an rabbim kimseye öyle bir an yaşatmasın. elim ayağım boşaldı yere yığıldım ve ağlamaya başladım kıpırdayamıyordum.
    ···
  12. 37.
    0
    babam benim herşeyimdi bana sevgisini hiçbirzaman belli etmemişti ama o inanılmaz biriydi benim için. işte o dev adam kanserdi. kanserin kurtuluşu yok arkadaşlar şuanda kurtuldu diye duyduklarınız sadece ölümünü biraz daha erteliyorlar
    ···
  13. 38.
    0
    reserved panpa
    ···
  14. 39.
    0
    düşünsenize lise 1 e gidiyorsunuz daha ergenliktesiniz aklınız düzgün çalışmıyor ve o dönemde siz babanızın ölüceğini öğreniyorsunuz ve hergün o şekilde onunla yaşıyorsunuz acaba bugünmü ölücek diye hergün yataktan uyanıyorsunuz
    ···
  15. 40.
    0
    ben bu pgibolojiyle yaşadım 1 yıl boyunca. okulu bıraktım aileme gittiğimi söylüyordum fakat gitmiyordum hergün deniz kenarına gidip düşünüyor kendi kendime ağlıyordum. akşamda bişey yokmuş gibi eve gidiyordum anneme belli etmek istemiyordum. çünkü kendime yediremiyordum
    ···
  16. 41.
    0
    panpa bende onun için yazmıştım kendi hikayemi fakat 3 sayfa sürmüştü zaten pek bende beceremem yazarlığı benimde amacım buydu zaten

    ++ağlamak birazda insanlık belirtisi birnevi ben zamanında sokak ortasında ağladığımı bildiğim için bazı olaylar yüzünden şimdilerde pek gözyaşı kalmadı artık

    sen nasıl istiyorsan öyle yaz sorun değil yazarlık taslayan binler olursada gibtir et.
    kişilik olarak bende realist bir tipim genelde burda biraz farklılıklar var

    nese hikayeye devam muhabbet felan pmden yaparız
    ···