Hikaye lise yıllarımı ve güncel zamanıma 1 sene kadar uzaklıktaki zamanı içine alıyor bu zaman içinde milli oldum kalpler kırdım yalanlar söyledim her taku yedim ve bu hikayeyi vicdan azabımdan olsa gerek yazmaya karar verdim derdim şuku falan değil okuyanlar olsun yeterli ama okuyuculara ulaşabilmek için şuku atamanız lazım okumak isteyenler şukularını bırakıp 3 dakika içinde gelecek ilk part ı beklesinler..

EDiT: \'\'Hikaye bitmiştir iki gündür bu hikayeyi okuyan herkese teşekkürler iyi ki varsınız beni unutmayın\"

bu hikayenin devamı (bkz: kimse gerçekten sevmez kimseyi v2)

ilk iki seneden kısaca bahsediyorum: Geçiş sınavında iyi bir puan almama rağmen şehirin en kötü okullarından birine gittim öyle sünepe süt çocuğu bir tip olmadıgım için güzel zamanlar geçti hala ordan gorüştüğüm arkadaşlarım var bir yılımı orada tamamladıktan sonra bir anadolu lisesine nakilimi yaptım bu yılın ilk döneminde hikayeye etkisi olan tek şey Ebru ile tanışmamdı Ebru ile aynı servisteydik servisteki kızlardan bir onunla samimiyetim vardı zaten(Soğuk nevale nin tekiyim aq). Kısaca Ebru dan da bahsedeyim Ebru orta boylu çok hafif kilolu ama altın gibi bir kalbi olan bir kızdı benimle sürekli konuşmaya çalışıyordu benimle ilgili olan herşeyi araştırıyordu beni benden çok düşünüyordu ama bunu kişisel bir huy olduğunu yordum çünkü biz arkadaştık o tür bişey sezmemiştim ondan.

Sınıftakilerle samimiyeti yavaştan kurdum ortama alıştım derken dönem bitti sömester tatili başladı bu tatilde Ebrudan sürekli mesajlar aldım bana yakın olan tek kız oydu okulun semti şehrin lüx sayılabilecek bi yerde olduğundan okuldaki kızlar hiç tekin değildi başıma bela almak hiç istemiyordum (tipimiz yerinde çok şükür) sömester i Ebrunun mesajlarını cevaplamak dışında yatarak geçirdim okulun da başlamasını iple çekiyordum en azından meşgul olacaktım derslerim olacaktı ders vereceklerim olacaktı.

ikinci dönem başladı  arkadaşlarla biraz hasret giderdikten sonra kantine indik Ebruyu gördüm beni bekliyordu ama arkadaşları bırakıp gitmek istemedim o zamanlar bizde bi adet vardı kimin manita yaptığı sezilirse bizim tayfadan ölesiye dayak yerdi kemerli muştalı dalıyordu binler. Bu riski almak istemiyordum ama Ebruyu da bekletmek istemiyordum lan yoksa Ebru ya bi şeyler mi hissediyordum dedim içimden galiba öyleydi ama bunu bana çok ilgili olmasına bağladım ama yinede hiç ciddi değildim hislerim arkadaşçaydı..

Sonra kararımı sınıfa çıkmak yönümde aldım ve sınıfa girdim. Bi sonraki tenefüste Ebru sınıfıma geldi şaşırdım biraz gelebilirmisin dedi bizim binler sırıtmaya başladı bende kalktım bahçede dolaştık biraz konuştuk beni özlediği her halinden belliydi  ilk kez o zaman ondan şüphelendim sonra arkadaşların niye öyle baktılar dedi bilmiyorum belki yanlış anladılar dedim ve Ebru köşeye sıkıştı söyleyeceği şeyi merak etmistim o da biz arkadaşız biliyorsun dedi tabi biliyorum dedim ve aklımdaki ona dair düşünceler bir anda kayboldu

Beraber yukarı çıktık onu sınıfına bırakıp sınıfa geçtim benim binlere açıklamayı yaptım öyle bişey olsa cenazen çıkardı bro dediler güldüm sadece çünkü bi ben damat dayağı yememiştim iple çekiyorlardı pekekentler ben de sıcak bakiyordum hafiften hayatıma bir alsam hiçte fena olmazdı.

Beyler bi ses verin kimse yok mu

Ebru genelde servise benden önce binip bize yer ayırıyordu bende hep buna güvenle geç geliyordum ebruya teşekkür edip yolculuk boyunca tek kelime etmeden müzik eşliğinde dışarıyı izliyordum yine öyle yaparken Ebru kulaklığımdan birini alıp kulağına koydu beraber tek kelime etmeden muzik dinledik çok yakındık  o an arkadaş olarak Ebru ya çok güzel hisler besledim çünkü çalan müziğe karışan kalp seslerimiz beni ona bağladı galiba ben arkadaşım Ebru olmadan yapamazdım.

Sonraki  sabah ebrunun mesajlarıyla uyandım:

-Günaydın (:

-Bu gün işin yoksa ögle arası ... kafe de kahve içelim ben ısmarlıyorum.

Olur tabi dedim hazırlanıp okula çıktım öğle arası oldu aşağıya indim Ebru beni bekliyordu beraber kafeye doğru yürüdük yol boyunca hiç konuşmadık. Oturduk kahveleri söyleyip beklemeye başladık sessizligi Ebru bozdu bir iki normal konuşmalardan sonra kahveler geldi. Sessizligi tekrar Ebru bozdu ve sevdiğin biri varmı diye sordu hayır sen dedim var dedi tanıyormuyum dedim evet dedi hangi sınıf dedim sizin katta bir sınıf dedi bizim katta sadece 2 sınıf vardı aklıma benden başka kimse gelmiyordu ama biz olmazdık olmamalıydık...

Çünkü Ebruya karşı bütün güzel hislerim arkadaşçaydı. Bu cevapların ardından konu dagıldı sonra kahvelerimizi içip okula geçtik.

Bir gün arkadaşlarla otururken Ebru sınıfa geldi ödevimi yapmıştı defterimi getirmişti o zamanlarda Murat diye bir arkadaş aramıza yeni katılmıştı daha doğrusu ben almıştım zamanla çok iyi arkadaş olduk hatta en samimi oldugum adam Murat olmuştu neyse Ebru gidince Murat Ebru yu sordu sevgilisi falan var mı diye yok ayarliyimmi dedim yapabilirsen olur dedi aslında biraz işime gelirdi çünkü Ebru nun ilgisi beni birazcık sıkıyordu hem Ebru hemde Muratın mutlu olacağını düşünerek aralarını yapma kararı aldım

Beyler Murat da bana oranla daha sıcak kanlı hareketli biriydi ama dengesiz konuşmaları oluyordu ne konuştuğunu bilmiyordu hala öylemidir bilmiyorum.

Çıkış vakti geldi servise bindim Ebru her zamanki gibi yerimizi ayırmıştı günün nasıl geçtilerden sonra Murat tan bahsettim Ebru ya neden Murattan bahsediyorsun diye sorunca senden hoşlanıyor sende istersen sizi görüştürebilirim dedim cevap vermedi bi süre sustu ve hayır dedi neden diye sorunca hazır değilim falan diyip konuyu degiştirdi sonra servisten indi bende yolun geri kalanını müzik dinleyerek geçirdim eve gidince de Murat ın mesajını gördüm kanka ne dedi yaziyordu cevaplamak istemedim o an belki Ebru yla son  bir kez konusurum diye..

Sabah Ebrunun yanina gittim tekrar dan Murat konusunu açtım bir şans vermeni istiyorum dedim. Çok mu istiyorsun dedi cok istemek değil ama birlikte olmanız beni mutlu eder dedim o zaman tamam çok istiyorsan bulusalım dedi.

Yine duvara yazıyormuşum gibi oldu

Haberi hemen Murat a verdim sevindi çocuk ama ilk önce kabul etmediğini ona söylemedim öğle arasına kadar gazladım çocuğu sonra Ebruyla Muratı buluşturup marketten Sprite la kremalı püskevitimi alıp parkta Murat ı bekledim. Yarım saat sonra Murat geldi ve çıkmaya başladıklarını söyledi bende arkadaşları aradım kemerimi çıkardım 7 kişi Murata güzel bi hayırlı olsun dayagı attık sonra gülerek okula geçtik (Ne salakmışız amk)

Ebru ya artık yenge gözüyle bakıyordum eskiye göre biraz mesafeliydik Ebru bu durumdan mutsuz gibiydi ama Murat ta hiç sorun yoktu bu durumdan  rahatsız oldum bu konu hakkında Muratla konusmalıydım sınıfa çıktım Muratı köşeye çektim dedim:

E: Emre (ben)  M: Murat

E: Ebruyla hersey yolunda mı haftalardır kızın yüzünden düşen bin parça?

M: Benim yanımdayken  gülüyor eğleniyor ama bana da biraz yapmacık geliyor bunlar bilmiyorum

E: Bişey mi yaptın lan kıza doğru söyle onu sana emanet etmiştim

M: Yok kanka ayıp ediyorsun seviyorum ben Ebru yu biliyorsun

E: inşallah öyledir kardeşim.

Bu konuşmadan sonra Ebru nun yanına gittim bu işteki tersliği çözmeliydim.

Uyanıkmısınız?

Ebrunun sınıfına gittim yanına gidip Murat ın bişey yapıp yapmadığını sordum yok ne yapabilir ki dedi neden böylesin dedim ne zamandan beridir dedi (bilmemezlikten geliyor) Murat la tanıştığınızdan beri dedim yok bisey hastayım biraz sana öyle gelmiştir dedi tamam diyip çıktım

inanmamıştım aklıma hiç bir sey gelmiyordu beni sevmediğinden de emindim okulda gözüme kestirdiğim kızları bile ona anlatıyordum amk öyle olsa illa ki bi yerden renk verirdi  peki ya sorun neydi bu belirsizlikle gecen günler sonrasında yine yorgun argın evdeydim telefona bir mesaj geldi mesaj Murat tan dı

Murat mesajda Ebrunun onu durup dururken terkettigini yazmıştı o an ki uyku sersemligimle mesajı okuyup uyudum ardından tekrar bi mesaj daha geldi ama o kadar uykuluydum ki açmadan uyudum. Sabah uyanıp hazırlandım aklıma dünki mesajlar geldi önce Muratın mesajını okudum sonra diğer mesaja baktım mesaj Ebru dan dı mesaj çok uzundu ama ilk cümlesi "seni seviyorum" du...

Şaşkınlıkla mesajın devdıbını okudum çok uzun bir mesajdı mesajda beni ilk gördüğü günden beri sevdiğini benle tanışmaktaki beceriksizligi onu arkadaşım derken içinin ne kadar acıdığını bu yolda nasl yıpradığını (1 yıl amk dile kolay) ve bana olan aşkının büyüklüğünü anlatmıştı

Mesajı tamamen okudum ne yapacağımı şaşırmıştım. Murat a ne diyecektim Ebru ya ne cevap verecektim kafam durmuştu resmen bu  kafayla okula gitmek istemedim okulun arkasındaki boş parka gidip düşündüm bir karar vermeliydim.

Hikaye tamamen gerçektir hikaye hakkında sorularınızı pm den sorabilirsiniz

Saatlerce düşündüm orda Ebru kesinlikle bir şansı hakediyordu ama ona asla o gözle bakmamıştım o na tanıyacağım şans benim hayatımı cehenneme çevirecekti Murat a da senin sevdiğin kızla artık ben çıkıyorum diyemezdim en iyisi Ebruyla ilişkimi koparmaktı en azından o an onu uygun gördüm. Peki ya Murat a ne söyleyecektim sevdiğn kız beni seviyormuş mu diyecektim ama bunuda bir karara bağladım Murat a bişey söylemeyecektim eğer Ebru söylemediyse.

 Sonrasında Murat ı arayıp yanıma çağırdım üzülmüştü ağlamaklı oldu yanımda hiç bir sebep belirtmeden bırakması kahretmiş adamı bişey demeden kalktım Murat ı evine bıraktım bende marketten bi sprite alıp evime geçtim

Şimdi Ebru ya bir cevap vermem gerekiyordu Ebru okuldaydı evine gidene kadar ne yazacagıma karar verdim evine gittigini düşündüğum saatte de mesajları yolladım uzun süre cevap gelmedi bir iki saat aradan sonra "peki" diye mesaj attı o 4 harfin içindeki acıyı yarın gözlerinde görecektim onun

Yarın oldu servise bindim Ebru yoktu telefon titredi mesaj ebru dan:

-Lütfen evime gel! 

Gidip gitmemek arasında kaldım ciddi babası evdeyse yannanlara gelebilirdim ama Ebruya bu konuda güvendim indim servisten evine doğru koşmaya başladım önemli bisey olmalıydı.

Kapıyı çaldım gözleri ağlmaktan morarmış bir halde açtı kapıyı beni görünce boynuma sarıldı o ne hissetti bilmiyorum ama ben kardesime sarılıyormuş gibi hissettim uzun süre bırakmadı beni bende bırakmak istemedim özlemiştim biraz. Sonra ellerimden tutup içeri aldı beni oturduk boş boş birbirimize baktık sonra ellerimi tuttu seni seviyorum beni bırakma lütfen dedi ben bunu Murat a yapamam dedim ayağa kalktı seni seviyorum diye bağırdı agzını kapattım sesini biri duyarsa cidden yannanı yerdim ağzının üzerindeki elimi öpüp okşamaya başladı nasıl bi aşkmış bu amk elimi çeker çekmez de dudaklarıma yapıştı ilk önce itsem de gibim bedenimi kontrol altına almak üzereydi hemen o evden çıkmam lazımdı ama bu zordu   baya zordu