bende anlatıcam amk

sigara içip geliyorum buralar rezerve olsun. olmazsa da anlatıcam başladım bi kere amk.

derdim tasam yoktu dediğim. ilişkilerimde bi sorun yoktu. alievi sorunlarım her zaman vardı zaten alışmıştım. annemle babam yıllardır kavgalıydı ama birlikteydiler. doğru düzgün konuşmazlardı. ben artık travmasından kurtulmuştum ama kardeşim çok zordaydı. öte yandan maddi sıkıntı çekiyoduk. babam işsizdi. annem de babam da emekliydi ama bi sürü borç vardı zor geçiniyoduk. harçlığımı çıkartmak için hafta sonları gece çalışıyodum. bu da aslıyla daha az görüşmeme neden oluyodu çünkü birbirimize uzak oturuyoduk. ama aslı anlayışlıydı saolsun.

iyi kötü lise 3'ü atlatmıştım. aslıyla halen çıkıyoduk. aslıyı seviyodum. ama diğer kızın burukluğu vardı hep içimde biyerlerde çünkü ona aşıktım. bu kardeşim dediğim kızla herşeyi bitirdiğim dönemde bi internet sitesi bulmuştum. bununla istediğimiz bi tarihe mail gönderebiliyoduk. kendime bir mail göndermiştim. 1 yıl sonra 20 temmuz civarlarında bu mail geldi. lise sona geçmiştim. mail uzundu. içinden bazı kilit noktaları özet geçicem. "müziği asla bırakma her zaman kendini geliştir" bunu zaten yapıyodum. "arkadaşlarınla aranı düzelt" burda bahsettiğim olay o kardeşim olucak kız yüzünden diğer arkadaşlarımı hep 2. plana atmıştım. bunu düzeltmemi söylemiştim kendime. bunu da yapmıştım. "kardeşin senin için çok önemli onunla aranı mutlaka düzeltmeye bak sen onsuz yapamazsın" bi konuda haklıydım. cidden onsuz yapamıyodum. çünkü ondan sonra kimseye güvenememiştim. bir dert ortağım sırlarımı paylaşabileceğim biri olmadı hiç etrafımda. aslıya bile hiç gerçek anlamda güvenemedim. ama bunu yapmıycaktım. çünkü o zaman hastalıklı düşünceler kuruyodum. ve aynı şeyleri tekrar yaşamıycaktım. mailin sonunda bir şey daha vardı. "sevdiğin kızdan vazgeçtiysen eğer, yol yakınken geri dön. sen ancak ve ancak onunla mutlu olabilirsin. onunla bi ilişkiye başlamak için tekrar uğraş." bu mail hayatımdaki ilk ve tek utandığım olayı yapmama sebep oldu. ortada hiç bi sorun yokken aslıyla ayrılmıştım. tekrar denemeliydim.

lise sona başlamıştım. bu sefer işler biraz daha kolaydı. kızla 2 sene boyunca arkadaş kaldık. ve aslıyla çıktığım için artık onu sevdiğimden şüphelenmiyodu. beni gerçekten de arkadaşı olarak görüyodu. bu sefer daha kolay yakınlık kurup daha rahat muhabbet edebiliyodum. kafa yapısı olarak birbirimize benzememiz de yardımcı olan bi etkendi. bu sefer olucaktı. olmak zorundaydı.

beyler internetle ilgili bazı problemler yaşadım. türkiyedeyiz amk normal. devam ediyorum.

yavaş ama kararlı adımlarla devam ettim 2 ay kadar. arkadaş gibiydik ama ondan hoşlandığımı belli ediyodum. o da bunları anlıyodu ama elle tutulur şeyler olmadığı için bişey diyemiyodu. bi gün msn'e girdim. direk benimkine baktım online mı diye. ah olmaz olaydı. keşke görmeseydim o anı. hala gözümün önünde. kalp ifadesini koymuş. bir yanında kendi ismi diğer yanında bir erkek ismi. ve o günün tarihi. dünyam başıma yıkıldı. hiç bahsetmemişti böyle birinin varlığından. bir anda olmuş olamazdı. ben daha şoktan kurtulamadan bana msnden yazdı. cevap veremedim. kitlendim kaldım. tek yapabildiğim elimi çekmeceye uzatmak ve sigaramı çıkarmak oldu. o gün sigaraya öylesine abandım ki nerdeyse zifir kusuyodum.

artık bitmişti herşey. aslı yoktu. kardeşim yoktu. ve aşık olduğum kız başka birinin kollarındaydı. elime avucumda hiç bişey kalmamıştı. ertesi sabah kalktığımda oda leş gibi sigara kokuyodu. camı açtım. saate baktım. sabahın 7'si. sadece 2 saat uyumuştum. günlerden cumartesiydi. akşam işe gidicektim ama bu kafayla nası çalışıcaktım. ben bi düğün fotoğrafçısında baskıcılık yappıyodum. dijital olayına geçmişti herkes. fotoğraflarda ya termal yazıcılarda ya da minilablarda basılıyodu. ben minilapta çalışırdım. o gece gittiğimde düğünün iptal olduğunu öğrendim. tam eve dönerken bi adama rast geldim. boynunda kodak'ın efsane makinası retinette 1a var. filmli makina. 60ların başında yapılmıştır. kafam dağılsın diye muhabbete giriyim dedim. adam bana karanlık odacı bulmakta zorlandığını falan anlattı. benim babam karanlık odacıydı. ben de ondan öğrenmiştim karanlık odayı zamanında. abi dedim sen bana filmleri ver. benim evimde karanlık oda var ben sana yapar getiririm. ama dedi çok birikti. ver dedim abi kafam dağılır. adam 30-35 tane film verdi bana. bütün pazar karanlık odadan çıkmadan resimleri banyo ettim.

pazartesi okul çıkışında adamın evine resimleri zütürmek için gittim. içeri davet etti ben de girdim. bak delikanlı dedi. ben çok fotoğraf çekerim. dijitale de ısınabilmiş değilim. düğün salonunda ne kadar para alıyosan benden sana 2 katı. hafta sonları benim resimlerimi bas. ben de kabul ettim. hem meşgul olunca birazda olsa uzaklaşıyodum hayatımdan.

boş kalmamak için o kadar çok uğraşıyodum ki. her gün yüzlerce soru çözüyodum. hafta sonları karanlık odadaydım. biyerden biyere giderken ya bişey okur ya da müzik dinlerdim. zamanım arttığından yemeklerimi bile kendim yapmaya başladım. sosyal hayatım zaten bitmişti. aşık olduğum kız biriyle çıkmaya başlayınca. artık kardeşim de yoktu. sevgilim de yoktu. soyutlamıştım kendimi dış dünyadan. e madem ki soyutladım kendimi bari bi işe yarasın diyip sürekli ders çalışıyodum üniversite için. her sene 3 zayıftan aşşağı inmeyen ben direk geçmiştim sınıfı. ama gibimde bile değil akademik hayat. ben hayatımın aşkını kaybetmişim. en yakın arkadaşımı kaybetmişim. okusam ne olur okumasam ne olur.

hal böyle olunca ister istemez iyi bi üniversitenin iyi bi bölümüne attık kapağı. yeni ortam yeni arkadaşlar falan filan. ama benim içimde bi gram heyecan yok. okulun geniş bi kampüsü var. bahçe de büyük turnikelerden geçtim. ayakkabımın çözüldüğünü farkettim. turnikelerden 10- 15 adım ilerde eğildim ayakkabımı bağlıyorum. arkamdan da kızın birinin telefonla konuştuğunu duyuyorum. ses gittikçe yaklaştı. ve sırtımda bir şey hissettim. kız bana takılıp yere düştü. kızı bi görseniz bu seferki hatun harbi afet-i devran bişey. adı elif. diğer kıza hala deli gibi aşığım. ama bu kız mankenlerin dıbına koyacak güzellikte. bütün hormonlarım aşık oldu kıza. ama kalbim ve beynim halen diğerinde. e dedim banane ulan ben bu hatunu giberim. gibim kırılsaydı keşke...

ben direk binbir özür diledim. önemli değil falan dedi. kendimi tanıttım. ben elif dedi. burnu havada bi kız. belli kaşar. biz bunla bütün gün sohbet muhabbet. sonra telefonunu aldım haliyle. akşama msn adresini aldım. yazılıyorum ölümüne. sevmiyorum ya kaybedicek bişeyim yok. en kötü ihtimalle elimi giberim. 3 gün sonra başladık çıkmaya. ilk gün sağlam bi yiyişdik. 1 hafta böyle geçti. bi haftanın sonunda ben bunu attım eve çatırdata çuturdata gibtim.

ulan baktım ki hayat böyle çok güzel. bi yandan diğer adam için halen karanlık oda işi yapıyorum. cebimde param da var. dedim lise bitti artık. ben böyle bin bin yaşıyım. tadını aldım bi kere. bundan sonra dedim birine gönlümü kaptırırsam gibsinler. hem belki böylece kızı da unuturum diye düşünüyorum. beynimi gibiyim ben ne kadar salakmışım yeni farkediyorum.

beyler bi sigara molası veriyorum. o arada yorumlarınızı alıyım. bakıyım beğendiniz mi gidişatı.

beyler kablonete küfür etmek serbest. gibti belamı sabahtan beri. devam ediyorum. bu gece bitiricem. sonuna geldik zaten.

elif bir ilkti bundan sonra da böyle devam etti. haftada bir bi gibiş rahat oluyodu. ama her gece eve döndüğümde sevdiğim kızın resimlerine bakıyodum. ağlamaktan bitap düşüp uyuyodum en sonunda. her gün okulda kucağımda farklı bi kız vardı. ama artık bi yerden sonra tat vermemeye başlamıştı. ben duygusal adamdım. bi ilişkiye bağlanmazsam yolumu kaybediyodum. hiç bi kız bulamadığımda taksime çıkar turistlere sarardım. düşerse yatardık. ondan sonra da koynumdaki karıya sevdiğim kızı anlatırdım. derken okulda bi kızla tanıştım. adı zeynep. ayık olduğum zaman yok gibi bişeydi o zamanlar. okulda olması bişeyi değiştirmiyodu. içip de gidiyodum. bu zeynebi de düşürdüm akşama da attım arkadaşın evine. sonra da gibtiri çektim. ertesi gün öyle bişey öğrendim ki. aha dedim bu sefer sıçtık.

zaynep aslının ablasıydı. bildiğiniz gibi aslı benden 2 yaş küçüktü. ablasıyla yaşıttık. ama hiç tanışmamıştık. ablası bu olayı aslıya anlatmış. adımı söylemiş. aslı ilk önce takmamış. ama sonra benim soy adım ne alakaysa laf arasında geçmiş. tipimi falan sormuş. benim sağ yanağımda doğuştan bi leke var. tanınması kolay biriyim o yüzden. zeynepte bunu söyleyince aslı direk anlamış ben olduğumu. o kızgınlıkla nerden bulduysa benim sevdiğim kıza anlatmış her şeyi. bana bi gün bi telefon geldi.

açtım telefonu o. sevdiğim kız. arada konuşurduk ama ben dayanamadığımdan hep kısa keserdim. aslıyla konuştuğunu söyledi. ablasıyla yatmışsın dedi. ben şokum amk. hiç bişey diyemiyorum. bak dedi sen böyle biri değildin ne oldu bilmiyorum. ama sana yakışmıyo bunlar gel vazgeç bu hayattan dedi. eğer bi problemin varsa ben hep yanındayım dedi. ben de yanımda olduğunu biliyorum ama hiç bi zaman benim olmadın dedim. ben sana hala deliler gibi aşığım. ve acımı dindirmesi için yapmadığım şey kalmadı. bu da onlardan biri dedim. keyifle bi alakası yok bunun dedim. bu evimin adresini aldı benden. bekle dedi 1 saate ordayım. benim elim ayağım birbirine dolaştı napıcağımı şaşırdım.

arkadaşla eve çıkmıştım. hemen arkadaşı postaladım. dedim kemal oğlum gibtir git evden. nereye abi napıcam falan dedi. tutuşturdum eline 20 lira. git dedim starbucksta bi kahve iç. kız falan kes. ama gibtir git evden. bu çıktı evden. ben de hemen bi çabuk evi topladım. kendime bi çeki düzen verdim. oturdum yaktım bi sigara. düşünüp duruyorum acaba ne olucak diye...

kapı çaldı. artık dedim ne olucaksa olucak. açtım kapıyı. laan! aslı! o da ablasının arkadaşları vasıtasıyla öğrenmiş benim adresimi. bana saydırıyo. hayvan herif nası yaparsın bunu. hiç mi aklına gelmedim. ben seni sevmiştim. diye bi yardırdı susturamıyorum amk. saate baktım. benimkinin aramasının üzerinden 45 dakka geçmiş. geldi gelicek. ulan napıcam ben amk...

direk kemali aradım tekrar. kemal dedim nerdesin. alt kattayım dedi. alt katta da bizim arkadaşlar kalıyodu onlara inmiş. koş dedim gel yukarı. bu ne ulan dedi şamaroğlanına çevirdin. lan dedim gibtirtme belanı zor durumdayım gel amk. bu arada aslı halen bana küfrediyo tabi. arada 5 dakka daha kaynamış.

kemal çıktı yukarı. şoka girdi çocuk noluyo diye. dedim ben kapının önüne iniyorum. sakinleştir aslıyı. çıktım evden indim kapıya. yukardan halen aslının sesleri geliyo. bırak diye o şerefsizden hıncımı çıkarmadan gitmem hiç biyere. ben tekrar kemali aradım. dedim aslıya söyle eğer beni dinliycekse anlatıcam herşeyi. kemal telefonu aslıya verdi...