-
1.
+3tarih 27 mart beyler. erdiyle lojmanın bahçesinde top oynuyoruz kendimizce ikimizinde galatasaraylı olmasının verdiği avantaj ile de futbol muhabbetimizin tadına doyum olmuyordu. çocuk olsakta anlıyoruz futboldan amk. sonrasında canımızın sıkılmasıyla beraber kapıda nöbet tutan askerlerle muhabbet etmeye karar verdik ve onların yanına gittik.2 nöbetçi ve biz konuşuyoruz işte askerlikten falan onlarda memleketlerinde ki kızları anlatıyolarlar falan asker muhabbetine dönüyordu olay yani. yaklaşık 20-25 dakika muhabbet ettikten sonra lojmanın bulunduğu sokağın 2 tarafında da 2 adet siyah renkli camları falan filmli pick-up gördük oldukça dikkat çekiyorlardı ve asker abilerin şüphelendi ve bize hadi lojmanın içine girin dedi ve telsizden hemen 25 metre ötede ki kamelyada ki askerlere hazırlıklı olun çağrısı yaptılar.amk neden askeri dinlemezsin değil mi ? neden gitmezsin aklıma sokayım aklımın içine sokayım hemde. askerlere telsizle söylenen lafların ardından lojmanın sokağına inen ara sokaktanda 1 adet pick-up göründü.az çok anlamışsınızdır ne olacağını değil mi ? asker abiler bizi tekrar uyarmaya kalmadan silah sesleri duyulmuştu. hala o silah sesleri kulaklarımda çınlar hala o manzara gözümün önündedir. olay karşılıklı çatışmaya dönüşmüştü. bizde erdiyle kabak gibi tam ortada bekliyoruz hareket etmeden resmen taş kesilmiş vaziyette , işte o sırada içimden birşey beni ele geçirdi sanki ve erdiyi iki elle sarıp kenara doğru çekmeye çalışırken o kurşunlardan bir tanesi erdiye geldi canım gibi sevdiğim kardeşim gibi gördüğüm insana isabet etmişti o kurşun ve erdiyi kenara çektiğimde erdi kanlar içerisindeydi ben ise hep filmlerde izlediğim o sahneyi bire bir yaşıyordum tam olayın içinde sanki filmin başrolü gibiydim. sadece ağlıyor ve gözlerimden yaşlar süzülüyordu kardeşim kollarımdaydı ve kanlar içindeydi ne yapacağımı bilemiyordum ... erdiinin o küçücük bedeni dayanamayacak gibiydi o anı unutamıyorum erdinin o halini hala unutamıyorum rüyalarımda görüyorum hala üstünden 8 sene geçmesine rağmen ben hala gözümün önünde aynı sahneleri izliyorum. çatışma çok uzun sürmedi ama yinede nöbet tutan 2 ve kamelyadan gelen 3 asker abiden 2 sininde şehit olamsına yetecek kadar uzundu beyler.4 asker ve erdi şehitti artık o küçük bedeni dayanamadı beyler.ve 13 yaşında bir çocukken iliklerimde artık ölümü yerleştirmiştim onun soğukluğu onun korkusu onun herşeyi artık içime işlemişti damarlarımda akan kanın içinde o vardı.. melahat teyzeydi erdinin annesinin adı ve adeta beni erdinin yerine koyarak sevdi uzun bir süre kardeşi ogün ise abisi yerine koydu beni bende elimden geldiğince abilik yapmaya çalıştım özbay amca babası ise yine eşi ve oğlunun yaptığı gibi beni sahiplendi o da... babamlar çok operasyona çıktılar yakalamak için ama yakalayamadılar.. geçenlerde 13 şehit verildi 1 ay önce biliyorsunuz işte o arazi de babamlar çok gezmiş neredeyse her dağa çıktıklarında o arazilerden geçmişler. haftanın 4 günü göremezdim babamı eve gelirdi 1 gün kalırdı tekrar 4 gün yok bazen 3 gün kalırdı yine giderdi ve ben o yaşlarda babasızda kalmıştım(sevgi bakımından)..Tümünü Göster
-
2.
+3http://imgim.com/118103035.png bu caps bunun üzerinden anlatacağım.hazro yaklaşım 6000 nufüslu ve diyarbakıra yaklaşık olarak 74 km uzaklıkta bir yerdi sanırım.
diyarbakırdan o yoldan çıktığınız zaman düz giderseniz silvana gidersiniz sola dönerseniz hazroya gidersiniz.çünkü o yol sadece hazroya çıkar ve bikaç köye gider ve o 24 kilometrelik yol dağların arasından boğazlar(iki dağ arasında kalan yol) ne kadar tehlikeli yer varsa sanki bilerek oraya yol yapılmış gibidir.ve orda birde kontrol noktası var orası hem ufak bir köydür hemde jandarma arama noktasıdır.jandarma komando birliği hazronun girişindedir.yaklaşık 500 metre ilerde de ilçenin evleri başlar.biz lojmanlarda yer olmadığı için lojmanların bulunduğu yerin hemen karşısında ki özel idarenin lojmanlarında kaldık.burada ki görev süremiz 2 seneydi ve biz yaşananlardan dolayı kardeşim ve ben 1 yıl kaldık sadece.okul lojmanın hemen 50 metre ilerisindeydi.orada türk kürt ayrımını iliklerime kadar hissettim beyler.babam komando üsteğmen olarak gitmişti oraya.orada 2 üstteğmen oluyor.ilk sene giden komando oluyor sonra ki sene o jandarma oluyor yeni gelen kişi komando oluyor bu şekilde işliyor olay.o zamanlar şansıma benim yaşımda tam 3 arkadaşım olmuş(tu).biri öteki üstteğmenin oğlu erdi birisi astsubayın kızı gizem ve dönemin doğru yol partili belediye başkanının oğlu ozandı.. -
3.
+3derken palu'da 1.sınıfa başladım yavuz sultan selim ilköğretim okulunda eğitim öğretim hayatıma atılmış bulundum. okumayı gamze(yanlış hatırlamıyorsam kızın adı buydu), özgür(sınıf öğretmeninin oğlu ve tek arkadaşım) ve ben aynı anda çözdüğümüz için elmalarımız ilk bizim boyanmıştı ve kurdele takmıştı hoca bize. palu da son yılımızdı 1.sınıfı bitircektim ve yine taşınacaktık buna alışmam lazımdı fakat uzun zaman aldı bu alışma süresi palu da ki yıllarım vukuatsız sade geçti. sıradandı ama sorunsuzdu. fakat 7 yaşıma gelene kadar babamı hep ara ara görmüştüm bu o yaşlarda ki bir erkek çocuğu için geerçekten kötü bir durum.
uzatmadan kısa keserek yavaş yavaş anlatmak istediklerime geleceğim.
tayinimiz bu sefer bilecik-bozüyük e çıkmıştı.tam 4 yıl geçirdik bu güzel ilçede ve gerçek anlamda arkadaş ve çevre kavrdıbını burda öğrenmeye başladım ilk defa bir okulda bu kadar süre kalacaktım.4 yıl boyunca çok güzel dostluklar yakaladım hala hepsiyle görüşürüm her öğretmenler gününde necati ericek hocamı ararım.her müzik dersinde bize mandolin çalardı oyunlar oynardık hiiiç unutmam. ve 4 yılın sonuna gelindiğinde ise çok büyük acılarla karşılacağım diyarbakırın-hazro ilçesine tayin olduğumuzu öğrendik.. -
4.
+2bozüyükte geçen 1-2 günün ardından tekrar bartına dönmüştüm. üzlmüştüm ama erdi kadar etkilememişti bunun sebebiyse hem olaydan uzakta olmam hem de alışmış olmamdı sanırım.2.dönemde derslerimi biraz toparlamaya başlamıştım ve bütün 1 leri düzeltmiştim. karneye yine peder birşey söylemedi. yazın yine futbol aşkım alevlenmişti. ankaraspora gitmiştim seçilmiştim yine fakat bu sefer babam önüme hayatımın en büyük taşlarından birini koyarak karşı çıktı ve sen okuyacaksın artık şansını değerlendiremedin dedi.amk sanki ben kırdım ayağımı kendim vay amk karşı da çıkamadım ve öyle kaldı.ve bu yaz ilk cinsel deneyimime yaklaştığım yazdır. dikilide ki yazlığa gittiğimizde. eğer dikiliyi bilenler varsa seçkinler sitesinde yazlığımız. neyse bu yaz orda bozüyükten yan sınıftan yani a sınıfından olan sinemle karşılaştım ikimizde çok şaşırdık haliyle günler birbirini kovalarken biz sinemle birbirimize yaklaşmaya başladık ama yani sevgi yok aşk yok benim içimde öyle kız işte yaz sevgilisi modunda öyle sevgili işte. bunun ailesi dışarıya çıktığı zaman beni evlerine davet etti ve bende gittim.tam liseliyiz. film falan izliyoruz sonra bianda biz dudak dudağa bulduk kendimizi. öpüşmeyi filmlerden biliyoruz sadece.amk ne sevgilim olmuş ne sevmişim birilerini o yaşa kadar zaten sevecek ya da aşık olacak yaşantımda yoktu.o gün öpüşmeyle kaldı herşey.bu böyle birkaç gün daha devam etti. sadece öpüşmede kalmasını iyi ki sağlamışız yoksa sonrasında başımıza bela açabilecek durumlarla karşı karşıya kalabilirdik. tatil bittiğinde siteden birçok arkadaşım olmuştu. artık öteki yaz tatillerinde bol bol zaman geçirebileceğim arkadaşlar vardı. tatil bitti önce ankara ve tekrar bartına döndük.
-
5.
+2elimde artık onca şeye rağmen arkadaşlarımda vardı. lise 3 başladığında sınıf birbiriyle daha çok kaynaşmış ve herkesin seviyesi neredeyse aynı haldeydi 2-3 inek tabirine uygun olan insan ve diğerleri vardı. boş derslerde herkes ders çalışırken biz sınıfın 6 erkeği boş muhabbet devlet sorunları doğu olayları spor muhabbetleri yapıyorduk. evet ülkeyi biz kurtarcaz amk. tabi bu sohbetlerimizi edebiyat dersinde yapınca süleyman hoca da katılıyordu hatta derslerde kendisi sorular sorarak herkesin fikrini alıyordu. bende yaşanmışlık olduğu için ben bu konularda hep öndeydim tabii 21 yaşımda olmama rağmen arkadaşlarımın ölüm olaylarını yaşananları kimse bilmez ayak kırılması haricinde. öteki türlü insanların bana acır gözle baktıkalrını düşünüyorum. neyse dağıtmayalım tabi bu arada ben bir kızla kesişiyorum tabi sonradan anlıyorum ki sadece ben kızı kesiyorum o da benim yanımda ki arkadaşı kesiyormuş.
-
6.
+2kızın adı gözde. sınıftan cerene git kıza sor bakayım dedim neymiş ne değilmiş diye. ceren gidip konuştuğunda bana gelen cevap şu şekildeydi.
-g:aa ben o çocuğa bakmıyorum ki
-c:o tarafa doğru bakıyorsunda her tenefüs
-g:ben onun yanındakine bakıyorum o çocuktan bizim nefes hoşlanıyor.
-c:nefes kim ya.yamam canım görüşürüz.
nefes kimdi? nefesi bulmak istemiştim.ve 2.tenefüste bulmuştum lise 2 lerin en havalı en sosyetik 2 kızından birisi olan nefes benden hoşlanıyordu.oha amk nasıl olur bu ? okulun burnu havada kızlarından ikoncanlarından olan nefes benden hoşlanıyordu.bu beni çok şaşırmıştı ve kızla konuşmam lazımdı.bir şekilde haber gönderdim tenefüste buluşalım diye. kızla buluştuk.
-ben:merhaba ben ...
-kız:merhaba bende nefes
-b:naber nasılsın ?
-k:iyiyim sen nasılsın ?
-b:noemal bende uğraşıyorum derslerle falan.ya aslında birşey sormak istiyorum ben birşeyelr duydum bana karşı olan hislerini falan
-k(utanarak):nasıl duydun nerden duydun ya ?
-b:duydum işte biyerden
-k:doğru duymuşsun.
-b:hmm.ama biz birbirimizi hiç tanımıyoruz. bence bir süre tanışalım sonra olursa olur.
-k:bence de haklısın öyle olmalı zaten. dedi ve zil çaldı karşılıklı görüşürüzlerin ardından ayrıldık. okul sonu çıkışta buluştuk yürüdük biraz tel numaralarımızı aldıktan sonra ayrıldık. -
7.
+2dinleyen varsa ses versin duruma göre devam etcem ya da uyandığımda devam edeceğim
-
8.
+2artık pek sıkıntı çekmiyordum ve çekmiyeceğimi sanıyordum. çünkü bir sıkıntı teşkil eden durum yoktu çocukların gözü korkmuştu ve yaklaşamıyorlardı ama yine de arada 1-2 sözlü taciz elbette oluyordu. herşey güzel giderken bir olay yaşandı.bu olaya ne isim verirseniz verin ne derseniz deyin.bu 13-14 yaşında ki bir çocuğun yaşaması gereken birşey değildir onun pgibolojisi onun durumunu anlatacak söz yoktur çünkü çocuktur o daha çocuk.. arkadaşlarıyla oynaması gerekirken bir arkadaşını kendi ellerinde can verirken görmemesi gerekir.. hayatın adaletsiz olduğunu düşünürüz çoğumuz bence de öyle ben neden öteki çocuklar gibi değildim ? neden bunu yaşamalıydım ? neden en yakınımda ölümü korkuyu hissetmeliydim ? derler ya hayatınızın değerini bilin gerçekten öyle amk gerçekten öyle.. uzatmadan olayı anlatıyorum beyler...
-
9.
+2takip edenler sağolun panpalar yatıyorum şimdi kalktığımdan itibaren devam edeceğim anlatmaya daha neler neler yaşadım hepiniz şükredeceksiniz. hadi iyi geceler.
-
10.
+2okul müdüründen rica edip bu arkadaşlarla aynı sınıfa yazdırdı babam beni.ilk zamanlar hazrolu çocukların bana alışmaları kolay olmadı malum ben çoğunun gözünde türktüm.yan yana oturmamız yasaktı sebep ise ben türk o kürtmüş soruna bak.e be amk daha kaç yaşındasın ? 13-14 yaşında veletler laflara bak. aileler beyinlerine bunları nasıl yerleştirdilerse artık bilemiyorum nasıl bir nefret nasıl bir kindir ben bunu ilk okul günümün çıkışında anladım. sınıfta en son ben kalmıştım hoca birkaç soru sormuştu çünkü derken hoca çıktı ve bende kapıdan adımımı atar atmaz tam 7 kişilik bir grup tarafından köşeye çoktan çekilmiştim bile. aralarında kürtçe konuşuyor çocuklar bende anlamıyorum tabi ne var noldu gibi sorular soruyordum sonradan farkettim ki,kendim soruyorum yine cevabı kendimde arıyorum bunların derdi ne diye.tam o sırada aralarından birisi çantasından bir bıçak çıkartarak boğazıma dayadı ve yarı kürtçe yarı türkçe birşeyler söylüyordu. seni giberiz adam akıllı ol bize bulaşma bize yanaşma tarzında cümleleri söylerken bende dua etmeye başlamıştım resmen dilim tutulmuştu sesim çıkmıyordu bırakın bağırmayı konuşmak için fısıldamak için bile sesim çıkmıyordu. bıçağı daha fazla hissetmeye başladığım bianda kapıdan kürtçe bir ses(sanırım bırakın onu tarzında birşeydi) belediye başkanının oğlu ozan imdadıma yetişmişti. meğer okul dışında ki kapıda beni bekliyormuş çıkmayınca şüphelenmiş ve gelmiş.o gelmeseydi ya o bıçağı boğazıma yerdım ya da ufak bir çizikle atlatırdım sanrıım.
-
11.
+2lise 2 nin yarısına kadar olan yaşamımın özetini geçecek olursak elimdekileri artık siz yorumların.
- 3-3.5 yaşına kadar anneanne de büyüyen bir çocuk
- küçük yaşlardan itibaren babasını çok az görebilen bir çocuk
- hayatı hep ordan oraya sürünmekle geçen bir çocuk
- 13 yaşındayken ölümü gören ve kendi kollarında gören bir çocuk iliklerine kadar hisseden bir çocuk
- futbol oynamaya başladığı sırada hayatı biten çocuk
- tekrar heveslendiğinde yine yarakkalra gelen ççocuk
- ve en son tekrar bir ölümle tanışan çocuk.
çok güzel bir hayat değil mi ? büyükler çoğu zaman boşuna kıymet bilin demiyolarmış demek ki.hayat birini üzecek kıracak kadar kısa beyler gerçekten çok kısa bugün varız ama yarın ? elbette çok bilmişlik yapmak istemem ama yaşananlar ortada ve hayat gerçekten kolay değil. burda gece olunca herkes derdini paylaşıyo kimisinin okumaya parası yok okumaya çalışıyo kimisini kız arkadaşı terk etmiş kimi yakınını kaybetmiş vs vs hayat herkesi bir şekilde vuruyor ama bu kadar vurmamalı bir hayat bu kadar vurmamalı. devamında anlatacaklarım da ibretlik ve bir o kadar da yok artık ebenin amı bu da mı oldu diyeceğiniz türden şeyler. ilerleyen partlarda artık kız mevzuları da giriyor işin içine oldukça özet halinde tutmaya çalışcam uzatmadan bitirmeyi düşünüyorum birkaç gün içinde. -
12.
+2belli bir süre her gece dışarlarda o kızla bu kızla gezmeye alıştığım için bartında biraz zorlandım dershane ve ders çalışma olayına.1 haftanın ardından çalışmam gerektiğini anladım ve başladım derslere babam eczacı olmamı bense uçak mühendisi olmak istiyordum.ve daha ilk 1 ayda ben son 1 ayda ki çalışmayı yapmaya başlamıştım. çünkü lise-2 ve lise 3 ten çok eksiğim vardı. onları kapatmam lazımdı.1 ayın sonunda elçim bizim sınıfa gelmişti ve buraktan ayrılmış(16 ay çıkmışlar burakla sürekli bunu söyleyip dururdu) ve yavuz diye başka çocukla çıkıyordu.ben ise derslerimle uğraşıyordum kazanmam gereken bir sınav vardı. elçim bir süreden sonra benim yanıma oturmaya falan başladı derslerde başını omzuma yaslayıp dinlemeler falan resmen yavşıyordu fakat ben rahatsızdım çünkü içimde bir his yoktu ona karşı. ramazan bayramı sebebiyle dershane tatildi ve ben nefes almak için ankaraya gittim.bir gece test çözerken mesaj geldi :
-elçim:naber napıyosun seni çok özledim.
-ben:iyi nolsun ders çalışıyorums en napıyosun.
-e:hmm kolay gelsin bende öyle oturuyorum sanırm sen beni özlemedin.
-b:çalışsana sende ders.
-e:başlarım ya bende derse. aslında birşey konuşmak istiyorum seninle ben. işte tam bu anda anlayıp olayı mesaj atmamam lazımdı ama işte amk kafama sokayım.
-b:dinliyorum elçim.
-e:ben birinden hoşlanıyorum.
-b:yavuzla çıkmıyo musun elçim sen ?
-e:çıkıyorum ama başkasından hoşlanıyorum. vay huurya bak sen.
-b:ee kim bu eleman ?
-e:ya tanıyosuna slında sizin gruptan birisi. amk bizim grup mu var ? bildiğin bana diyor işte.
-b:bizim grup kim ki ?
-e:ya işte sınıftaki erkekler falan.
-b:ismi ne söylesene ?
-e:sensin .. senden hoşlanıyorum ben.
ben mesaj atmadım bu arada
-e:şoka mı girdin :D
-b:yok hayır da ne bileyim çıktığın var sonuçta.
-e:ondan ayrılırım şimdi..
.
.
-e:ayrıldım bile.
-b: e tamam madem. aklıma sokayım işte ne içtiysem o zaman da tamam dedim anlamıyorum.
-b:neyse yatıyorum ben iyi geceler.
-e:iyi geceler canımm
gecenin ilerleyen saatlerinde şöyle mesaj gelmiş : başıma neler açtın ya seninle çıkıyorum diye yavuz çok kötü şeyler yapacakmış çok korkuyorum .. ne yapabiliriz yaa ? amcığa bak sanki ben çıkalım dedim. -
13.
+2benim peder subay. onun için türkiye'nin birçok yerini görme fırsatım oldu tabii birçok acı da yaşadım her neyse bunları ilerleyen partlarda anlatacağım zaten herşeyin başladığı yerden başlıyayım yani doğumumdan..
3 eylül 1991 günü soma da gözlerimi açtım.o zamanlar peder bey şırnak silopi de dağlarda cebelleşiyor tabi ve annemin hamilelik süresini geçirmesi için annemin memleketi olan somaya gönderiyor annemi.bu yüzden soma da doğdum(soma neresi derseniz manisa'nın ilçesi).yaklaşık olarak 11-12 aylıkken babamı görmüşüm ben ee o zamanlar doğu hayli karışıkmış ve bulunduğu yer de haliyle en karışık yerlerden birisiymiş bu yüzden gelmesi uzamış. sanırım babamı çok geç görmem bebek olamama rağmen baba sevgisinde ki ekgibliği hissetmeme engel olamıyordu.tam 3-3.5 yaşlarıma kadar somada anneannem ve dedm büyütmüş beni annem ve babam silopide prefabrik evlerinde beni aylardan aylara görerek ilk doğu görevini tamamlayı bekliyorlar. -
14.
+2@173 panpa yatacam şimdi yorgunum kalkınca girerim partları
-
15.
+2hayatımı gibecek olan yola girdiğimin farkında değildim.
-
16.
+1devam edeyim mi ?
-
17.
+1devam panpa
-
18.
+1okuduktan sonra ses verin
-
19.
+1-dediğim gibi kardeşim türk telekoma transfer olmuş ve orda kulüp binasında yatılı kalıyordu ve olaylardan haberi yoktu
-aslında benim bile uzun zaman haberim olmadı
-bir gece evde bir şeyler ararken bir anda raporlar gördüm
-içeriklerine baktığımda göğüs kanseri teşhisi yazıyordu
-dünyam bir kez daha en sert şekilde depremle sarsılmıştı
-hatta öyle bir depremdi ki dünyamda ki hasarı çok büyüktü
-tabi bunda elçimin hayatımın gibmesi, hayallerimin uçup gitmesi de artçılarla yardım ediyordu
-hayat yine beni sınıyor muydu bilinmez ama bu sefer ki yine çok ağırdı
-annemlerle konuştuğumda erken teşhis olduğunu tedavinin başladığını ve ölüm riskinin az olduğunu söylemişlerdi
-beyler tedavi sürecini anlatmak istemiyorum sizde ısrar etmeyin lütfen. hala hassasım çünkü.
-elçim bu süre zarfında hala gibiyordu beni.o kadar ayrılmalarına rağmen her seferinde barışmamız insanları şaşırtıyordu
-ve bunlara rağmen neden hala barışıyorsun dediklerinde ben cevap bile veremiyordum
-belki bencillik gibi gelebilir ama en çok koyanlardan biriside bu oldu.
-hatta bazen dalga geçmesinler diye sevdim bile dedim. kalbinle ağzından çıkan sözlerin farklı olması gerçekten farklı bir durum yaşamışsınızdır.
-burda annem ne hastayken neler düşündüm onları anlatabilirm size sayfalarca ama bazen susmak gerekir benim hep yaptığım gibi
-beni anlamanız için birkaç cümle söylemek istiyorum
-elbet anlayanlar vardır yaşayanlar ama anlamayanlar için şöyle diyebilirim
-hemen herkesin içinde annne sebgisi vardır beyler ve bu sevginin üzerine kaybetmek korkusunu yerleştirin ve daha önce kaybettiğiniz için bu korkuyu yine yaşamayı düşünün
-işte hayat beni böyle sınadı veya gibti her ne derseniz söyleyebilirsiniz beyler. -
20.
+1anlatmaya başlıyorum panpalar
