bende anlatmak istiyorum

zütten yedinmi onu söyle

de ayrı...

anlat panpa

@2

@3 eyvallah düzelttiğin için tdk başkanı panpa.

@4 panpa uzun olabilir ama dinliyosan başlıyorum

tamam başlıyorum ilk part geliyor

anlat sen de anlat bakalım okurum bi ara

hee anlat

benim peder subay. onun için türkiye'nin birçok yerini görme fırsatım oldu tabii birçok acı da yaşadım her neyse bunları ilerleyen partlarda anlatacağım zaten herşeyin başladığı yerden başlıyayım yani doğumumdan..

3 eylül 1991 günü soma da gözlerimi açtım.o zamanlar peder bey şırnak silopi de dağlarda cebelleşiyor tabi ve annemin hamilelik süresini geçirmesi için annemin memleketi olan somaya gönderiyor annemi.bu yüzden soma da doğdum(soma neresi derseniz manisa'nın ilçesi).yaklaşık olarak 11-12 aylıkken babamı görmüşüm ben ee o zamanlar doğu hayli karışıkmış ve bulunduğu yer de haliyle en karışık yerlerden birisiymiş bu yüzden gelmesi uzamış. sanırım babamı çok geç görmem bebek olamama rağmen baba sevgisinde ki ekgibliği hissetmeme engel olamıyordu.tam 3-3.5 yaşlarıma kadar somada anneannem ve dedm büyütmüş beni annem ve babam silopide prefabrik evlerinde beni aylardan aylara görerek ilk doğu görevini tamamlayı bekliyorlar.

yok mu dinleyen

neyse devam edeyim

şırnaktan sonra ki durağımız hatay idi. burada da kardeşim dünyaya geldi. buraları pek hatırlamadığım için geçiyorum beyler. hatayadan sonra elazığ-palu ya tayinimiz çıktı. buradan itibaren hayat başlıyor işte. palu güzeldir kovancılara giderdik palu merkezden kaçakçı mehmet amcadan bol bol oyuncak alırdık babamla kardeşim ve bana lojman güzeldi. babamlar görevlere giderdi bende askeri araçlarla babamları karşılamaya giderdim gar a o zamanlar trenle giderlerdi bir bölgeye kadar sonrasında da yaya olarak arazide dolaşırlardı ya da helikopterlerle giderlerdi ben evimizin balkonundan izlerdim çünkü tam evimizin karşısındaydı helikopterin kalktığı dağ.

dinleyen varsa ses versin

belki ohurum

1-2 kişi daha ses versin devam edeceğim

up up up

ciddiyetle dinliyorum nedense
naz yapma da devam et

nazlanma lan gecenin bi saati anlat amk

@17 benden önce davranmış şuku la

@17 @18 nazlanmıyorum panpalar kendim anlatıp kendim okumak istemiyorum tamam devam ediyorum

derken palu'da 1.sınıfa başladım yavuz sultan selim ilköğretim okulunda eğitim öğretim hayatıma atılmış bulundum. okumayı gamze(yanlış hatırlamıyorsam kızın adı buydu), özgür(sınıf öğretmeninin oğlu ve tek arkadaşım) ve ben aynı anda çözdüğümüz için elmalarımız ilk bizim boyanmıştı ve kurdele takmıştı hoca bize. palu da son yılımızdı 1.sınıfı bitircektim ve yine taşınacaktık buna alışmam lazımdı fakat uzun zaman aldı bu alışma süresi palu da ki yıllarım vukuatsız sade geçti. sıradandı ama sorunsuzdu. fakat 7 yaşıma gelene kadar babamı hep ara ara görmüştüm bu o yaşlarda ki bir erkek çocuğu için geerçekten kötü bir durum.

uzatmadan kısa keserek yavaş yavaş anlatmak istediklerime geleceğim.

tayinimiz bu sefer bilecik-bozüyük e çıkmıştı.tam 4 yıl geçirdik bu güzel ilçede ve gerçek anlamda arkadaş ve çevre kavrdıbını burda öğrenmeye başladım ilk defa bir okulda bu kadar süre kalacaktım.4 yıl boyunca çok güzel dostluklar yakaladım hala hepsiyle görüşürüm her öğretmenler gününde necati ericek hocamı ararım.her müzik dersinde bize mandolin çalardı oyunlar oynardık hiiiç unutmam. ve 4 yılın sonuna gelindiğinde ise çok büyük acılarla karşılacağım diyarbakırın-hazro ilçesine tayin olduğumuzu öğrendik..