Beyler bundan 3 sene önce dedemi kaybettim. Dedem yaşarken benim için pek bir şey ifade etmiyordu.Çocuk sayılırdım anlayacağınız kıymetini bilmiyordum. Zaman geçtikçe onu daha çok arıyorum onun ismini taşıyorum her anlamda onun kopyasıııyım insanın dedesini daha önemlisi ruh ikizini kaybetmesi berbat bir şey.Ölümünde yanında olamamak en çok koyan şey. Babam memur oldugu icin ölmeden 4 ay önce görüşmüştük. Beyler o ayrılma anını anlatamam yazarken ağlıyorum inanın içimden bişeyler kopuyor bi daha göremeyecegini bilip o arabaya binmek hayatın sizi bir şeylere zorlaması çok ağır.3 sene oldu ilk 2 sene öldüğüne inanamadım. Güleceksiniz ama ölüm haberini aldığım zaman şaka yaptıklarına inandırdım kendimi. Hayatta para pul her şey çözülüyor da sevdiğin bir insanı kaybetmek beni benden aldı. Olmayan şeyler geldi fakat şimdi de o yok. Bunları yazmamın nedeni hayattaysa eger gidin ellerini öpün hiç bir şey yapamıyorsanız değer verdiğinizi gösterin. Daha sonra onların yanında olmasını istediğinizde fakat bulamadğınız zaman inanın köpek gibi pişman olursunuz.