kendime harf demekte bile zorlanıyorum ç harfi bile dert yanıyor oysa o kelimelerin başında oysa hiçbir kelime ğ ile başlamıyor onun şık olma ihtimali var ama benim yok

kimse bana sahip çıkmıyor sanki 28 harf var şu amk alfabesinde ulan ç haline şükret be bak ne haldeyim
ğ'ye sahip çıkalım çok kötü haldeyim be panpalar her sabah uyandığımda o dışlanma hissi pçtk yumuşamaları olmasa kullanan olmayacak beni yemek yiyesim bile gelmiyor acı çekiyorum hiçbir yemekte ğ yok ağlıyorum göz yaşımda bile ğ yok acı çekeyim diye bulmuşlar beni bütün bunların nedeni üvey kardeşim g yüzünden o olmasaydı böyle olmazdı...

not: g'nin babaannesi kaşar