0
* mesela bana okursan istediğin mesleği yaparsın demişlerdi bende o sıralar köyde koyuna kuzuya dalmış onlarla oynuyor çobanlığa heves ediyordum.
bir gün "baba ben okuycam okuycam çoban olcam" dedim babam kahkalarla güldü amk "vay huur çocuğu hayallerimle dalga geçiyor" diyerek bi ara ilk gittiğimiz cenazede ayağına çelme takıp kalabalığın ortasında düşürmeyi planladım fakat uzun bir süre cenaze olmayınca unuttum tabii hayalimi de değiştirdim o sıra.
•
mahalleye gelen çöp arabasının saçtığı koku herkesin midesini kaldırırken anormal bi şekilde benim hoşuma giderdi ve çöp kamyonu şöförlüğü bana hep karizmatik bi iş olarak gelmişti "anne ben çoban olmaktan vazgeçtim okuyup okuyup çöp arabası şöförü olcam kızlar bana bakacak" dedim, "oğlum sen manyak mısın? hele büyü de bakarız" dedi.
o sıra beni kıskandığını erkek olmadığı için çöp arabası şöförü olamayacağını bunun için benim de olmamı istemediğini, ama babama bu mesleği neden yaptırmadığını düşündüm. sonra farkına vardım ki babam okumamıştı ben okuyacaktım evet fark buydu beni kıskanıyorlardı.
•
büyüdüm 11 yaşında falandım bi gün dayak yedikten sonra bebeklerin nasıl bu şekilde ağladığını öğrenmek amaçlı bir daha ki dayağımda "ınga" diyecek ve kendimi bırakacaktım.
çok geçmeden sıradaki dayağımı yemiştim ağlıyordum, dışarıdan ağlıyordum ama içimden annemin odadan çıkmasını ve benim deneyimi gerçekleştirmem için uygun zamanın gelmesini bekliyordum sonunda çıktı bende "ınga" diye mırıldandım evet bir bebek sesi çıkmıştı kendimi bayağı zorladım fakat daha fazla ağlayamarak deneyime son verdim.
bi kaç zaman sonra deneyi tekrarlamak amaçlı anneme özel olarak "anne beni dövsene" diyerek rica da bulundum fakat kendisi gülüp geçti "manyak yaa bu" gibi bi şeyler geveledi başının etini 1 saat kadar yedikten sonra "sadist mi oldun başıma hı hı hı hı hı hı hı sadist misin al sana dayak al al al al" her bir vuruşta bir sözcükle tempo tutarak dövmüştü, dayağı yedikten sonra kendime geldiğimde asıl amacımı unuttuğumu "ınga"yı söylemediğimi farkettim.
